Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σε μια κρίσιμη στιγμή για την αντίσταση της Ουκρανίας στους ρώσους εισβολείς, προωθήθηκε πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να αναγνωριστεί η Ρωσία ως κράτος – χορηγός της τρομοκρατίας η οποία θα μπει σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια του που συνεδριάζει 21-24 Νοέμβρη. Μπροστά στην κρίσιμη ψηφοφορία και για την υποστήριξη αυτής της πρότασης ο σύλλογος των Ουκρανίδων Γυναικών στην Ελλάδα κάλεσε σε πορεία από το Πανεπιστήμιο στο Σύνταγμα και συγκέντρωση στην πλατεία το Σαββάτο στις 19/11. Ταυτόχρονα κάλεσε τους ιρανούς πρόσφυγες στην Ελλάδα που κάθε Σάββατο απόγευμα στο Σύνταγμα διοργανώνουν τις δικές τους εκδηλώσεις αλληλεγγύης στην εξέγερση του ιρανικού λαού ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων και σύμμαχο των νεοχιτλερικών του Κρεμλίνου να βαδίσουν από κοινού.

Έτσι έγινε η κοινή διαδήλωση της 19/11 που ήταν μία πολύ σημαντική έκφραση και μία άμεση συνέπεια της μοιραίας σύγκλισης των δύο αγώνων που απόκτησαν κοινό εχθρό. Ήταν μία συγκλονιστική και μαζική κινητοποίηση, με παλμό και μαχητικά συνθήματα που φώναζαν συχνά μαζί ουκρανοί και ιρανοί.

Η ΟΑΚΚΕ ήταν εκεί. Δίπλα στους ιρανούς και τους ουκρανούς στάθηκαν σύντροφοι με πλακάτ με συνθήματα υποστήριξης των δύο κινημάτων (“Hitler Putin Hands Off Ukraine”, «Ειρήνη=Καμία Εδαφική Παραχώρηση στον Εισβολέα», “Down with Iranian Ismalofascists”, “Πούτιν, Ξι, Καμενεί θα έχετε το τέλος όλων των ναζί”). Στη διάρκεια της συγκέντρωσης φώναξαν το σύνθημα «Λευτεριά στην Ουκρανία-Στο Ιράν Δημοκρατία» που αποτύπωνε το πνεύμα της ενότητας αυτών των δύο σπουδαίων αγώνων.

Η ΟΑΚΚΕ υποστήριξε και συμμετείχε στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα που οργάνωσαν χθες (1/3)  δημοκράτες του φιλελεύθερου χώρου για τη συμπαράσταση στην Ουκρανία και την καταγγελία της ρώσικης εισβολής. Σε αυτή την εκδήλωση συμμετείχε μαζικά και η ουκρανική κοινότητα της χώρας.

Έπρεπε τα ρωσικά στρατεύματα να εισβάλουν μαζικά στην Ουκρανία και να πολιορκήσουν με μεσαιωνικό τρόπο όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της για να συνειδητοποιήσει η ευρωπαϊκή φιλελεύθερη αστική τάξη τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες η ενεργειακή εξάρτησή τους από το μεγαλορώσο εισβολέα.

Χάρη στην πρόσφατη αντεπίθεση των ουκρανικών στρατευμάτων στο βόρειο μέτωπο και την απελευθέρωση της περιοχής γύρω απ’ το Κίεβο, η ανθρωπότητα έγινε μάρτυρας ορισμένων από τα πιο στυγερά ναζιστικά εγκλήματα που διαπράττουν αυτή τη στιγμή τα ρωσικά στρατεύματα κατοχής στην Ουκρανία. Η πόλη Μπούτσα, που τελούσε υπό ρωσική κατοχή από τις 27/2 ως τη 31/3, είναι ίσως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πεδία διάπραξης τέτοιων εγκλημάτων, όπως είναι μαζικές σφαγές, βιασμοί και βασανιστήρια αμάχων. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο ρωσικός στρατός ανάγκαζε τους κατοίκους να μένουν κρυμμένοι στα υπόγειά τους χωρίς θέρμανση ή ηλεκτρικό για βδομάδες ολόκληρες πυροβολώντας αδιακρίτως όσους τολμούσαν να ξεμυτίσουν σε αναζήτηση τροφής, νερού κτλ. Οι κατακτητές αρνούνταν να παράσχουν ιατρική φροντίδα στους τραυματισμένους πολίτες, έμπαιναν στα σπίτια για έρευνα ανακρίνοντας τους κατοίκους, καταστρέφοντας περιουσίες και λεηλατώντας ακόμα και τα ρούχα τους, έπαιρναν ομήρους παιδιά για να τα χρησιμοποιήσουν ως ανθρώπινες ασπίδες. Στην περιοχή βρέθηκαν ομαδικοί τάφοι ενώ το μέτρο της κτηνωδίας δίνεται απ’ το γεγονός ότι τα κατοχικά στρατεύματα δεν έκρυψαν όλα τα τεκμήρια των φρικαλεοτήτων τους παρότι είχαν και χρόνο άπλετο και όλη την εξουσία στην πόλη. Έτσι άφησαν να κείτονται στους δρόμους της για καιρό ένα σωρό πτώματα με δεμένα χέρια ή πόδια, πυροβολημένα στον κρόταφο ή πατημένα από τανκς, σωροί που βρίσκονταν εκεί κατά την απελευθέρωσή της. Ορισμένα πτώματα είχαν ακόμα δίπλα τους καθημερινά αντικείμενα όπως σακούλες για ψώνια. Αναφέρθηκαν ακόμα μισό-απανθρακωμένα γυμνά πτώματα γυναικών σε σεντόνια, πτώματα βιασμένων γυναικών που οι καταχτητές φαίνεται ότι επιχείρησαν να κάψουν ενώ σε ένα υπόγειο βρέθηκαν ακρωτηριασμένα πτώματα ανδρών, γυναικών και παιδιών που σε ορισμένα είχαν αφαιρεθεί τα αυτιά και τα δόντια (https://en.wikipedia.org/wiki/Bucha_massacre).

Την Κυριακή (22/1) το μεσημέρι, ουκρανοί, ιρανοί και αντιφασίστες συμπαραστάτες στον αγώνα τους συγκεντρώθηκαν έξω από την ιρανική πρεσβεία και έφτασαν με πορεία έξω από τη ρώσικη πρεσβεία σε μία κοινή κινητοποίηση διαμαρτυρίας ενάντια στη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία και το φασιστικό καθεστώς των μουλάδων στο Ιράν. Οι σύντροφοι της ΟΑΚΚΕ ήταν στο πλευρό τους. Παρά το λίγο χρόνο που μεσολάβησε από την απόφαση για την κοινή εκδήλωση και την ημέρα που πραγματοποιήθηκε, η κινητοποίηση είχε συμμετοχή, ενθουσιασμό, συγκίνηση και παλμό. Οι συγκεντρωμένοι κρατούσαν πλακάτ κατά του Πούτιν και της εισβολής, αλλά και με τις φωτογραφίες της Μαχσά Αμινί, και των εκατοντάδων δολοφονημένων διαδηλωτών στο Ιράν, και πανό με συνθήματα «WORLD! HAVE THE COURAGE TO ADMIT THAT RUSSIA IS A TERRORIST STATE!” (ΚΟΣΜΕ! ΕΧΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΟΤΙ Η ΡΩΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ!»), «STOP PUTIN, STOP WAR” (ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ, ΣΤΑΜΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ), «ΟΙ ΜΟΥΛΑΔΕΣ ΚΡΕΜΑΝΕ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ, ΚΑΤΩ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΙΡΑΝ».

Ένα άρθρο της Wall Street Journal φαίνεται να ενισχύει τις αρχικές εκτιμήσεις μας ότι η «ανταρσία Πριγκόζιν» ήταν ένα από τα πολλά πραξικοπήματα που κατά καιρούς έχει σκηνοθετήσει η ΚαΓκεΜπε και ότι από μεν τακτική άποψη είχε σαν στόχο να επιτρέψει στον Πούτιν να συνεχίσει να δρα με τη Βάγκνερ στην Αφρική, ενώ στρατηγικά είχε σαν στόχο να ενισχύσει την εικόνα που από την πρώτη στιγμή του πολέμου στην Ουκρανία κατασκευάζει αυτός για τη Ρωσία, δηλαδή μιας υπερδύναμης και επιθετικής και σχετικά ανήμπορης να πετύχει τους στόχος της, ώστε να μπορεί και να απειλεί αλλά και να καθησυχάζει, να περικυκλώνει και να διασπάει τη Δύση. Το δεύτερο στόχο φαίνεται η «ανταρσία» να τον ικανοποιεί από την πρώτη στιγμή καθώς δεν έχουμε δει ως τώρα ούτε έναν από τους «έγκυρους αναλυτές» της ρώσικης πολιτικής σκηνής που να μην βλέπει τα «μεγάλα και πρωτοφανή ρήγματα» στο καθεστώς που φανέρωσε αυτή η «ανταρσία», ιδιαίτερα μετά την «εξευτελιστική» απόφαση του Πούτιν να συνδιαλλαγεί με τον «προδότη πραξικοπηματία» και να του εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή υποχώρηση στην υποτελή του Λευκορωσία.

Έγινε με επιτυχία την Κυριακή 29/5 η εκδήλωση της ΟΑΚΚΕ για την Ουκρανία και τη στάση της Αριστεράς απέναντι στο φασιστικό Άξονα Ρωσίας – Κίνας.

Στην ομιλία του ο σ. Ηλίας Ζαφειρόπουλος απάντησε ζωντανά και διεξοδικά στα πιο βασικά επιχειρήματα του σοσιαλφασισμού, εκείνα δηλαδή κυρίως που εμποδίζουν το λαό μας και τους λαούς του κόσμου να ταχθούν αποφασιστικά στο πλευρό του ουκρανικού λαού ενάντια στους νεοχιτλερικούς εισβολείς.

Η ατμόσφαιρα της εκδήλωσης είχε τη θέρμη και την ήρεμη ένταση που αντιστοιχούσε στο θέμα της, ενώ ο αριθμός των συγκεντρωμένων ήταν όσος περίπου εκείνος της διαδήλωσης στη ρώσικη πρεσβεία, δηλαδή πολύ ικανοποιητικός αφού πια η βία στην Ουκρανία αρχίζει να σκεπάζεται από τα βάσανα της ακρίβειας που φέρνει ο κρυμμένος ενεργειακός στραγγαλισμός του Πούτιν, οπότε δυναμώνει και η ανάλογη αντεπίθεση του σοσιαλφασισμού και όλα αυτά στη χώρα της πιο ύπουλης κυριαρχίας των ρωσόφιλων. Η κυριαρχία αυτή φανερώθηκε για μια ακόμα φορά με το γεγονός ότι κανένα από τα ΜΜΕ ή μεγάλη διαδικτυακή πύλη δεν ανέφερε την εκδήλωση παρά την ανακοίνωση που στείλαμε. Τα πιο σημαντικά για μας είναι ωστόσο δύο πράγματα:

-Το πρώτο είναι η πιο μαζική από κάθε προηγούμενη φορά υποστήριξη μιας εκδήλωσης της ΟΑΚΚΕ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παρόλο που στην τωρινή φάση, αυτή η υποστήριξη δεν έσπασε το φράγμα του καθεστωτικού πολιτικού αποκλεισμού της ΟΑΚΚΕ ώστε να μεταφραστεί και σε πολύ μεγαλύτερη ζωντανή παρουσία.

-Το δεύτερο όμως και πιο σημαντικό γεγονός είναι ότι αυτό το φράγμα το έσπασαν με την ζωντανή παρουσία τους κάποιοι νέοι φίλοι της οργάνωσης που θέλουν να βοηθήσουν και πρακτικά στην πάλη της.

Σε κάθε περίπτωση από τις 24 του Φλεβάρη που τα στρατεύματα της Ρωσίας εισέβαλαν στην Ουκρανία, ο κόσμος έχει μπει σε μια νέα εποχή, οι συνειδήσεις αλλάζουν αφάνταστα γρήγορα, η ψευτοαριστερά ζει υπόκωφες αμφισβητήσεις στις γραμμές της και η ΟΑΚΚΕ έχει μπει για πρώτη φορά στο ραντάρ των πραγματικών επαναστατών. Αυτοί χαρακτηρίζονται ακριβώς από το ότι δεν διστάζουν να αναζητούν την αλήθεια μέσα από τα γεγονότα όσο σκληρή κι αν είναι και οσοδήποτε αναιδής απέναντι στις καθεστωτικές «επαναστατικές» αυθεντίες.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο μέρος από το σιδερόφρακτο κορμί του θα ξεδιπλώσει αυτή τη φορά στο έδαφος της Ουκρανίας το φίδι του Κρεμλίνου. Πιθανά να είναι τόσο λίγο όσο χρειάζεται για να διασπάσει τα υποψήφια θύματα του, τους λαούς και τις χώρες της Ευρώπης και τόσο πολύ ώστε να τα τρομοκρατήσει σε συνδυασμό με την ενεργειακή ομηρία στην οποία τα έχει υποβάλλει.

Αυτή τη φορά όμως πολύ πιο ανησυχητικά από τις πράξεις είναι τα λόγια. Ήταν σε ένα χιτλερικού τύπου διάγγελμα του που ο Πούτιν προανήγγειλε πόλεμο εξόντωσης ενάντια στο Ουκρανικό έθνος των 45 εκατομμυρίων ανθρώπων πριν προσαρτήσει για δεύτερη φορά μέσα σε οκτώ χρόνια ένα κομμάτι του, χωρίς να έχει δεχτεί προηγούμενα την παραμικρή απειλή από αυτό.

Σε πολλούς δημοκράτες, εχθρούς του φασισμού και φίλους του αγωνιζόμενου για την εθνική του λευτεριά και ανεξαρτησία ουκρανικού λαού επικρατεί ενθουσιασμός για τις τελευταίες νίκες του ουκρανικού στρατού στην επαρχία του Χάρκοβο, καθώς και για τις φαινομενικά αλλοπρόσαλλες κινήσεις του πουτινικού καθεστώτος, με τη μερική επιστράτευση κληρωτών από το σύνολο - πλέον - της ρωσικής επικράτειας, δηλαδή ακόμα και από τα μεγάλα αστικά κέντρα τύπου Μόσχας και Λένινγκραντ (Αγ. Πετρούπολη, όπως το έχουν ονομάσει ξανά οι νεοτσαρικοί).

Είναι αλήθεια ότι ο ουκρανικός λαός έχει συγκινήσει βαθιά κι έχει προκαλέσει τον θαυμασμό σε κάθε φίλο της λευτεριάς των λαών και της ανεξαρτησίας εθνών και κρατών ανά τον κόσμο, με το μεγαλειώδη αγώνα του ενάντια στο ρώσικο νεοχιτλερισμό. Πρόκειται στην ουσία για έναν παλλαϊκό πόλεμο και για ασύλληπτο ηρωισμό ο οποίος, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι το Κρεμλίνο τον είχε κάπως υπολογίσει όταν ξεκίναγε τη δολοφονική εκστρατεία του, σίγουρα άλλαξε σε σημαντικό βαθμό τα πολιτικά και επιχειρησιακά σχέδια των Ρώσων, τουλάχιστον σε επίπεδο τακτικής.

Πιστεύουμε όμως ότι η γενική στρατηγική των νέων τσάρων σε αυτό το πρελούδιο του Γ’ Παγκόσμιου Πολέμου, το οποίο ξεκίνησαν ήδη από το φθινόπωρο του 2021 πριν την ωμή και απροσχημάτιστη ναζιστική εισβολή τους στην Ουκρανία με το σταδιακό μισοκλείσιμο της στρόφιγγας του φυσικού αερίου στην Ευρώπη και το οποίο κλιμάκωσαν στις 24 του Φλεβάρη, με αυτή την εισβολή, βασικά δεν έχει αλλάξει. Δηλαδή στον πόλεμο που διεξάγει η Ρωσία στην Ουκρανία για λόγους στρατηγικής παραπλάνησης των εχθρών της, αυτή δεν έχει εκδηλώσει εσκεμμένα τις δυνατότητες που έχει στη χρήση όλων των υλικών και έμψυχων πόρων, αλλά και όλων των πολιτικών και ιδεολογικών εργαλείων που αυτή και οι σύμμαχοί της μπορούν να διαθέσουν. Οι περισσότεροι ειδικοί στην ανάλυση της ρωσικής τακτικής από την αρχή της εισβολής κάνουν την εξής παρατήρηση που συμπυκνώνει ένας από αυτούς, ο διευθυντής ρωσικών μελετών στο ινστιτούτο Άμυνας CNA, Μάικλ Κόφμαν που δηλώνει σύμφωνα με άρθρο των Τάιμς της Νέας Υόρκης: «Σε αυτόν τον πόλεμο υπάρχει μια διαρκής διάσταση ανάμεσα στους πολιτικούς στόχους του Πούτιν και τα στρατιωτικά μέσα για την επίτευξή τους. Σε σημαντικές αποφάσεις ο Πούτιν αποδείχθηκε ότι αρνείται να αναγνωρίσει την πραγματικότητα μέχρι που οι επιλογές του να εξελιχθούν από κακές σε χειρότερες».

 

Ανοιχτά εναντίον της παράδοσής τους όλη η αντιπολίτευση ενώ η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να την καθυστερήσει ή ακόμα και να τη ματαιώσει

Στις αρχές Μάη ο Λαφαζάνης ίδρυσε το κόμμα «Δημοκρατικό Κίνημα Εθνικής Απελευθέρωσης» (ΔΗ.ΚΕ.Α). Η πρώτη επίσημη παρουσίαση του κόμματος του Λαφαζάνη έγινε με μία αφίσα που δήλωνε και το λόγο της ίδρυσης του, που δεν είναι άλλος από τη συγκρότηση του πρώτου ανοιχτά φιλοπουτινικού κόμματος στη χώρα.