Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

   Το κλείσιμο του τυνησιακού κοινοβουλίου και η κατάργηση της νόμιμης κυβέρνησης από τον πρόεδρο της χώρας αποτελεί φασιστικό πραξικόπημα συνέχεια εκείνου του Σίσι ενάντια στα πιο δημοκρατικά τμήματα της μουσουλμανικής αδελφότητας. Δεν είναι τυχαίο ότι το πραξικόπημα το εκθειάζει ανοιχτά ο εγκάθετος της Ρωσίας, δικτάτορας σφαγέας του λαού της Λιβύης Χαφτάρ. Η στάση σύσσωμης της Δύσης είναι ελεεινή όπως ήταν και εκείνη απέναντι στην  δικτατορία Σίσι. Μόνο η Τουρκία και η Αλγερία πήραν δημοκρατική θέση απέναντι στους πραξικοπηματίες. Αν και αυτοί εδώ οι φασίστες δεν νικηθούν δεν θα αργήσουμε να έχουμε μια Βόρεια Αφρική, δηλαδή μια Νότια Μεσόγειο στα χέρια του νεοναζιστικού άξονα Ρωσίας Κίνας με ότι αυτό θα σημαίνει για την οικονομική και πολιτική επιβίωση των ευρωπαϊκών δημοκρατιών.

 

Το πραξικόπημα στη Ζιμπάμπουε κατά του κάποτε αντι-ιμπεριαλιστή εθνικού αστού και αργότερα εθνικιστή δικτάτορά της, Ρόμπερτ Μουγκάμπε, χαιρετίστηκε από δυτικές κυβερνήσεις σαν μια ευκαιρία εκδημοκρατισμού της χώρας. Στην πραγματικότητα ο αντικαταστάτης του Μουγκάμπε, Έμερσον Μνανγκάγκουα, είναι το ακριβώς αντίθετο του πολιτικού ηγέτη που θα οδηγούσε τη χώρα στη δημοκρατία.

  Το Νο­έμ­βρη α­να­μέ­νε­ται να ξε­κι­νή­σει η δί­κη του προ­έ­δρου της Κέ­νυα, Γιου­χού­ρου Κε­νυά­τα, που πα­ρα­πέμ­φθη­κε στο Διε­θνές Ποι­νι­κό Δι­κα­στή­ριο της Χά­γης το 2010 κα­τη­γο­ρού­με­νος για "ε­γκλή­μα­τα κα­τά της αν­θρω­πό­τη­τας".

 

Κάτω ο πρωθυπουργός Αλ Μπαραντέι, ο ρωσόδουλος διεθνής προβοκάτορας   Ο αιγυπτιακός στρατός που υπηρετούσε άλλοτε πιστά τον πρόεδρο Μουμπάρακ έριξε τελικά τον ισλαμιστή πρόεδρο Μόρσι με τη βοήθεια των μαζικών διαδηλώσεων. Αυτή δεν ήταν μία θετική εξέλιξη. Δεν ήταν μία ανακοπή της πορείας προς την ισλαμική φασιστική δικτατορία, που επιτεύχθηκε χάρη στην επέμβαση μιας φωτισμένης στρατιωτικής ηγεσίας και του πιο προοδευτικού κομματιού του έθνους και του λαού.

  Οι προσδοκίες όσων πίστεψαν στις υποσχέσεις και στα ιδανικά της λεγόμενης αραβικής «άνοιξης» πολύ γρήγορα διαψεύστηκαν. Ο ισλαμοφασισμός αναδεικνύεται παντού ο μεγάλος νικητής των κινημάτων τα οποία η Δύση χαιρέτισε σαν