Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Με δύο κεντρικά πανό με τα συνθήματα «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία» και «Ο ιρανικός λαός δεν θέλει άλλο πια την ισλαμική δημοκρατία», οι ιρανοί πρόσφυγες έδωσαν δυναμικά το παρόν στην πλατεία Συντάγματος για να διαδηλώσουν ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων του Ιράν και να ενώσουν τη φωνή τους με τη φωνή του εξεγερμένου ιρανικού λαού ένα χρόνο μετά τη δολοφονία της Μαχσά Αμινά και την έναρξη των μαζικών διαδηλώσεων στο Ιράν με επικεφαλής τις γυναίκες. Συγκεντρώσεις συμπαράστασης στον αγωνιζόμενο ιρανικό λαό έγιναν την ίδια μέρα, στις 16/9 σε πολλές χώρες, γεγονός που δείχνει ότι η ιρανική εξέγερση συνεχίζει να έχει μεγάλη απήχηση στους δημοκράτες σε όλο τον κόσμο.

Όλη η Ελλάδα παρακολούθησε τη στυγερή δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη από τα κτήνη-αξιωματικούς του BlueHorizonτης ναυτιλιακής εταιρείας BlueStarFerries. Όλη η Ελλάδα είδε την προσπάθεια της AtticaGroup (μητρικής της πλοιοκτήτριας εταιρείας) να καλύψει τους δολοφόνους με μια πρώτη ανακοίνωσή της που μονάχα έκανε λόγο για ένα «τραγικό περιστατικό», όπως και την εντελώς κτηνώδη δήλωση του υπουργού ναυτιλίας που όχι απλά εξίσωνε το θύμα με τους δολοφόνους, όπως γράφτηκε αλλά αθώωνε τους δολοφόνους υπονοώντας ότι έκαναν απλά τη δουλειά τους όταν σκότωναν το «παράνομο» θύμα. Και σ’ αυτό το ζήτημα τα κόμματα της ψευτοαριστεράς φανέρωσαν την αντιδραστική τους ιδεολογική φυσιογνωμία, αρνούμενα να πουν τα πράγματα με το όνομά τους και καλύπτοντας με τον τρόπο τους φυσικούς αυτουργούς του εγκλήματος.

Την Πέμπτη 24 Αυγούστου η ουκρανική κοινότητα σε μια μεγαλειώδη συγκέντρωσή στο Σύνταγμα γιόρτασε την Εθνική Μέρα Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας ενάμισι χρόνο μετά την κτηνώδη εισβολή της Ρωσίας.

Αυτή είναι η δεύτερη χρονιά που η ουκρανική κοινότητα κινητοποιείται στο Σύνταγμα για το γιορτασμό αυτής της μέρας για να καταγγείλει το βάρβαρο πόλεμο που έχει εξαπολύσει εναντίον της Ουκρανίας η νεοχιτλερική Ρωσία με τη ναζιστική γενοκτονική πλατφόρμα της άρνησης της ύπαρξης ουκρανικού έθνους. Με αυτό τον τρόπο οι Ουκρανοί

Με ανέμους 6 και 7 μποφόρ μετά την άπνοια που επικράτησε τις προηγούμενες μέρες του καύσωνα ξεκίνησε ένα μπαράζ από φωτιές με μεγάλα μέτωπα να ξεσπάνε ταυτόχρονα και να επεκτείνονται γρήγορα.

Έτσι μετά τις μεγάλες φωτιές του 2021 στην Αττική, ξαφνικά μέσα σε δύο μέρες μεγάλες περιοχές της Ανατολικής και της Δυτικής Αττικής τυλίχτηκαν στις φλόγες. Μέσα σε μία μόνο μέρα, τη Δευτέρα 17 Ιούλη, ξέσπασαν 81 αγροτοδασικές πυρκαγιές σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, και η ίδια έξαρση συνεχίστηκε και την επόμενη μέρα. Όλες οι ενδείξεις, οι αλλεπάλληλες νέες εστίες σε άσχετα μεταξύ τους σημεία και οι διαρκείς αναζωπυρώσεις, δείχνουν δολοφονικούς εμπρησμούς. Αντί η κυβέρνηση να καταγγείλει την εμπρηστική δράση, να πάρει μέτρα για συλλήψεις, περιπολίες, περιφρούρηση, μιλάει για φωτιές που οφείλονται στην «κλιματική κρίση» την ώρα που ούτε τα γειτονικά κράτη, ούτε τα κράτη της νότιας Ευρώπης, ούτε η Τουρκία, ούτε η Κύπρος, δεν έχουν ούτε κατά διάνοια τόσες φωτιές (έχει ξεσπάσει μία μεγάλη φωτιά στα Κανάρια Νησιά της Ισπανίας που ήδη έχει τεθεί σε μερικό έλεγχο), ώστε μόνο εδώ να σπεύδουν να βοηθήσουν όλες οι πυροσβεστικές υπηρεσίες της Ευρώπης. Σε αυτή την εγκληματική πολιτική της συγκάλυψης η κυβέρνηση έχει στο πλευρό της σύσσωμες τις ηγεσίες των κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Με διάφορα μπαλώματα στη νομοθεσία επιχειρεί η κυβέρνηση να κλείσει το δρόμο που έχουν αφήσει για χρόνια ανοιχτό στους ναζιστές για τις εκλογές όλες οι κοινοβουλευτικές ηγεσίες με επικεφαλής την ψευτοαριστερά.

Μετά το νόμο του καλοκαιριού του 2021 που απαγόρευε την κάθοδο των καταδικασμένων ναζιστών μόνο ως επικεφαλής συνδυασμών, ψηφίστηκε νέα ρύθμιση το Φλεβάρη του 2023, στο παρά πέντε των εκλογών, με την οποία έμπαινε μπλόκο στην κάθοδο των ναζιστών και ως απλών υποψηφίων για την παράκαμψη της απαγόρευσης με τη διαφορά ότι αυτό το μπλόκο θεσπίστηκε σαν μία απόφαση του Άρειου Πάγου ο οποίος με το νόμο αυτό έχει τη διακριτική ευχέρεια να το εφαρμόσει ή να μην το εφαρμόσει. Μπορεί δηλαδή να κρίνει ότι η υποψηφιότητα Κασιδιάρη με άλλον επικεφαλής συνδυασμού δεν σημαίνει ότι ο συνδυασμός είναι του Κασιδιάρη, ούτε ότι είναι στην ουσία μία εγκληματική συμμορία αντίστοιχη με τη “Χρ. Αυγή”.

Με τη νέα τροπολογία που έφερε τώρα η κυβέρνηση το μόνο που αλλάζει είναι ότι το αρμόδιο τμήμα του Αρείου Πάγου θα αποφασίσει σε Ολομέλεια, δηλαδή σε πλήρη σύνθεση και όχι σε τακτική σύνθεση που ορίζει ο πρόεδρος του.

Και τις τρεις ρυθμίσεις καταψήφισαν ψευτοΚΚΕ και ΜΕΡΑ25, τις δύο τελευταίες τις καταψήφισε και ο Βελόπουλος, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη δήλωσε παρών και στην τρίτη αποχή, δηλαδή στην ουσία κατά. Υπερψηφίστηκαν από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Οι ψευτοαριστεροί πράκτορες και φίλοι της νεοναζιστικής Ρωσίας πατάνε πάνω στα θύματα της σφαγής των Τεμπών για να απειλήσουν για πρώτη φορά με άσκηση μαζικής βίας τους δημοκρατικούς αντιπάλους του. Κι αυτό γιατί στις συγκεντρώσεις και στις πορείες που οργάνωσαν για την καταγγελία της σφαγής έδωσε μεγάλη μαζικότητα η αυθόρμητη συμμετοχή μιας προοδευτικής νεολαίας που ήταν πραγματικά ανήσυχη και θυμωμένη και έψαχνε να βρει τη φωνή της κάτω από τα πανό που είχαν ετοιμάσει πριν από αυτήν και γι’ αυτήν οι σοσιαλφασιστικές ηγεσίες των ΠΑΜΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Έτσι δίχως να το θέλουν ο θυμός και οι φωνές τους μπήκαν στην υπηρεσία εκείνων των πολιτικών δυνάμεων και βαθύτερα εκείνης της πολιτικής γραμμής που τη μοιράζονται όλες οι κοινοβουλευτικές και κυβερνητικές ηγεσίες των τριών τελευταίων δεκαετιών που είναι υπεύθυνες για τη σφαγή των Τεμπών αλλά και γενικότερα για την παραγωγική και πολιτική κατάπτωση και το σταδιακό εκφασισμό της χώρας. Με λίγα λόγια μέσα σε αυτό το κίνημα η νεολαία αυτοτραυματίζεται αλλά αυτό είναι το αντάλλαγμα για τη γνώση που σε βάθος χρόνου θα πάρει. Το άμεσο πρόβλημα ωστόσο είναι ότι αυτή η ανταπόκριση της νεολαίας ισχυροποίησε τις τρεις σοσιαλφασιστικές ηγεσίες που αναφέραμε και τους έδωσε τη δυνατότητα να κηρύξουν ένα πογκρόμ κατ’ αρχήν ιδεολογικού λιντσαρίσματος και παράλληλα να εκτοξεύσουν τις πρώτες στη μεταπολιτευτική ιστορία απειλές βίας ενάντια κυρίως στους δημοσιογράφους αλλά και στα πολιτικά στελέχη που βρίσκονται λίγο ή πολύ απέναντι στο φασισμό τους. Μάλιστα αυτές οι απειλές εκτοξεύτηκαν παράλληλα και σε συντονισμό με εκείνες της φασιστικής χουλιγκάνικης ακροδεξιάς των γηπέδων.