Όπως ξαφνικά με απόφαση του βαθιού Σύριζα που έχει πάντα αρχηγό τον Τσίπρα ανακάλυψαν και εγκατέστησαν θριαμβευτικά στην εξουσία το μικρό υποψήφιο φυρερίσκο Κασσελάκη, έτσι ξαφνικά και εντελώς αναπάντεχα για τον ίδιο τον αρπάξαν ένα απόγευμα, τον καθαίρεσαν από αρχηγό, τον εμπόδισαν ακόμα και να μπει στα γραφεία του στην Κουμουνδούρου και στη Βουλή μέχρι που του κλείδωσαν τον υπολογιστή του. Τέτοια αιφνιδιαστική και ταπεινωτική καθαίρεση πολιτικού αρχηγού από ένα κοινοβουλευτικό κόμμα δεν θυμόμαστε να έχουμε ξαναδεί. Τώρα ο μικρός του στελεχικός στρατός μιλάει για καταστατικό πραξικόπημα ενώ η στελεχική πλειοψηφία ισχυρίζεται ότι τήρησε το καταστατικό.  

Όμως κανείς δεν έχει δικαίωμα να επικαλείται δημοκρατικές διαδικασίες και καταστατικά στο Σύριζα προκειμένου να αποδείξει ότι έχει το δημοκρατισμό με το μέρος του. Ναι μεν υπάρχουν θύτες και θύματα αλλά δεν υπάρχουν χορτοφάγα στη ζούγκλα των ηγετικών στελεχών του Σύριζα. Υπάρχουν μόνο αρπακτικά μεγαλύτερης ή μικρότερης φονικής ικανότητας, για τα οποία τα άρθρα των καταστατικών είναι κρυψώνες για να στήνουν δημοκρατικοφανείς ενέδρες οι πιο δυνατοί στους πιο αδύνατους. Έτσι τα ίδια αυτά αρπακτικά που κάνανε το ως χθες παντελώς άγνωστο αυτό πρόσωπο αρχηγό του κόμματος τους, αντί να τον πάνε στο ίδιο σώμα με εκείνο που τον εξέλεξε, δηλαδή στο ρευστό, απέραντο μη δημοκρατικό εκλογικό σώμα που αποτελείται κυρίως από μη κομματικά μέλη, από απλούς οπαδούς του, και εκεί να τον καθαιρέσουν, τον πήγαν σε ένα πολύ στενότερο όργανο: την ΚΕ που ήταν σίγουροι πως την ελέγχανε. Μάλιστα αυτή η ΚΕ είχε εκλεγεί από ένα άλλο συνέδριο που έγινε πριν εκλεγεί αυτός πρόεδρος (το 3ο συνέδριο του 2022) και όχι εκείνο που επιδοκίμασε την εκλογή του αφού εκλέχτηκε (4ο συνέδριο του 2024).

Η ΟΑΚΚΕ υποστηρίζει το δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) ενάντια στη σκανδαλώδη παράδοση τους από την πρωθυπουργία Μητσοτάκη και τον υπουργό άμυνας Δένδια στην τσέχικη εταιρεία ΜSM, θυγατρική του συγκροτήματος CSG, που ανήκουν σε μια οικογένεια νέων τσέχωνκρατικολιγαρχών, τους Jaroslav και MichalStrnad. Αυτοί συνδυάσανε την άλωση της τσέχικης εξοπλιστικής βιομηχανίας με τους πολιτικούς δεσμούς τους με τη ρωσόφιλη προεδρία Μίλος Ζέμαν και τους οικονομικούς δεσμούς τους με την πουτινικήκρατικοολιγαρχία, ενώ μόλις ισχυροποιήθηκαν συνδέθηκαν με την δυτική εξοπλιστική βιομηχανία.

Πολλές ξένες εταιρείες της Δύσης θα ζήλευαν την ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνει η κινεζική κρατική Cosco, η ιδιοκτήτρια του λιμανιού του Πειραιά, στη χώρα μας. Πολύ σπάνια θα συναντήσει κανείς μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα ή διαδικτυακή ενημερωτική πύλη να ασκήσουν οποιαδήποτε κριτική σε αυτό το φασιστικό ναυτιλιακό γίγαντα στον οποίο οι έλληνες Κουίσλιγκς έχουν παραδώσει το βασικότερο λιμάνι της ναυτιλιακά ισχυρής χώρας μας. Συνήθως την εκθειάζουν γράφοντας ότι η Κόσκο δίνει ζωή στο λιμάνι του Πειραιά φέρνοντας πελώρια φορτία. Έτσι η Καθημερινή στις 26/8* πανηγυρίζει για το ότι ο Πειραιάς ανέβηκε για 3η συνεχή χρονιά στην παγκόσμια κατάταξη λιμενικών πόλεων και ναυτιλιακών κέντρων σύμφωνα με το δείκτη ISCI της ChinaEconomicInformationService σε συνεργασία με την BalticExchange και φιγουράρει στην έβδομη θέση.

Κανείς δεν βλέπει τίποτα κακό με την Κόσκο. Οι μόνοι από τα κοινοβουλευτικά κόμματα που τη χτυπάνε, αυτοί του ψευτοΚΚΕ είναι για τη βοηθήσουν. Είτε την καταγγέλλουν μόνο στα λόγια για να μπορούν να μην ενοχλούν στην πράξη την εργασιακή της γαλέρα. Είτε κάνουν κάτι ακόμα πιο εξυπηρετικό γι’ αυτήν. Οργανώνουν κινητοποιήσεις ενάντια στα στρατηγικά έργα υποδομής που η ίδια η Cosco δεν θέλει να κάνει αλλά υποχρεούται να τα κάνει σύμφωνα με τη σύμβαση παραχώρησης που υπέγραψε όταν άρπαξε το λιμάνι. Κυρίως οργανώνουν κινήματα, σε συνεργασία με τη Δημαρχία που είναι κάτω από την επιρροή του Μαρινάκη, ενάντια στους δύο προβλήτες της κρουαζιέρας. Επίσης η Κόσκο και οι φίλοι της σαμποτάρουν όσο μπορούν και τον παραγωγικό εκσυγχρονισμό της Επισκευαστικής Ζώνης. Έχουμε αναλύσει ότι αυτό το σαμποτάζ το θέλει η Κίνα - όπως βέβαια πρώτα από όλους και η πουτινική Ρωσία - για να μην αναπτυχθεί παραγωγικά ο Πειραιάς και η χώρα ολόκληρη, δηλαδή για να μην επενδύσουν εκτός από τα κινέζικα αποικιακά και τα κομπραδόρικα ρωσόδουλα κεφάλαια, όλα τα άλλα κεφάλαια ντόπια ή δυτικά. Νέα φιλορώσικα κομπραδόρικα εφοπλιστικά κεφάλαια με κέντρο τον Πειραιά είναι αυτά των Μελισσανίδη, Μαρινάκη, Ηλιόπουλου, Προκοπίου κλπ. Αυτά προστίθενται σε εκείνα της λίγο πιο παλιάς ρωσόφιλης κρατικο-ολιγαρχίας (Κόκκαλης, Μπόμπολας, Κοπελούζος, Γερμανός, Μυτιληναίος) που την έφτιαξαν οι Κουίσλιγκς Α. Παπανδρέου, και όλοι οι πρωθυπουργοί μετά τον πατέρα Μητσοτάκη με τη βοήθεια του ψευτοΚΚΕ, των διασπάσεών του και βέβαια των κλασικών ανοιχτά πια ρωσόδουλων φασιστών.

Η Ελλάδα όλη συμπυκνώνεται στον επί δεκαετίες ιεροτελεστικό αυγουστιάτικο εμπρησμό της Αττικής. Αυτός ο ρυθμός τα τελευταία χρόνια έχει γίνει εντελώς καταστροφικός. Όπως θα δούμε πιο αναλυτικά στην τελευταία ενότητα αυτού του κειμένου, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα σε όλη τη Μεσόγειο που έχει ταυτόχρονα το πιο μεγάλο ποσοστό καμένων δασών στο σύνολο της δασικής επιφάνειάς της και δεύτερο, και το χειρότερο, είναι εκείνη με το πιο μεγάλο ποσοστό καμένων δασών στην πρωτεύουσα της, εκεί δηλαδή ακριβώς που τα δάση είναι πιο πολύτιμα σαν πηγή οξυγόνου και αναψυχής για τον πληθυσμό μιας χώρας και όπου όλα τα άλλα κράτη τα φυλάνε. Αυτή η διπλή ελληνική ιδιομορφία για την οποία δεν μιλάει κανείς, οδηγεί κατ ευθείαν στο συμπέρασμα ότι οι ελληνικές φωτιές είναι αποτέλεσμα σκόπιμου εμπρησμού.

Η ΟΑΚΚΕ ήταν όπως πάντα και θα είναι στο πλευρό του λαού που δίνει πρώτος τη μάχη ενάντια στους νεοχιτλερικούς για την υπεράσπιση της Ευρώπης 

Το Σάββατο 24 Αυγούστου η ουκρανική κοινότητα συγκεντρώθηκε όπως κάθε χρονιά στο Σύνταγμα για να γιορτάσει τη Μέρα της Ανεξαρτησίας. Είναι η τρίτη στη σειρά χρονιά που οι Ουκρανοί που ζουν στην Ελλάδα συγκεντρώνονται αυτή τη μέρα για να καλέσουν σε συμπαράσταση και να καταγγείλουν την εισβολή της Ρωσίας και τον πόλεμο που έχει έχει εξαπολύσει για προσάρτηση των εδαφών της Ουκρανίας, υποδούλωση και εθνικό εξανδραποδισμό του πληθυσμού της. 

Η πλατεία Συντάγματος γέμισε για άλλη μια φορά με τις ουκρανικές σημαίες. Έγιναν ομιλίες από εκπροσώπους της ουκρανικής κοινότητας για το πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη στήριξης της Ουκρανίας όχι μόνο γιατί παλεύει για να υπερασπιστεί την ύπαρξή της, αλλά και γιατί ο εισβολέας κατακτητής αποτελεί ενεργή απειλή για όλες τις χώρες της Ευρώπης και τη δικιά μας. Στη συγκέντρωση συμμετείχαν Γεωργιανοί και Μολδαβοί με τις σημαίες των χωρών τους, που ξέρουν από πρώτο χέρι πως συμπεριφέρεται η νεοχιτλερική Ρωσία στις χώρες που έχει βάλει στο στόχαστρο στο δρόμο της για την παγκόσμια κυριαρχία. 

Εκεί στο πλευρό της ουκρανικής κοινότητας ήταν όπως πάντα οι σύντροφοι της ΟΑΚΚΕ με πλακάτ που έγραφαν στα ελληνικά και στα αγγλικά: «Χίτλερ – Πούτιν κάτω τα χέρια από την Ουκρανία», «Ο νέος Χίτλερ Πούτιν θα χει το τέλος του παλιού», «Όπλα για τη νίκη στην Ουκρανία», «Ειρήνη = Καμία εδαφική παραχώρηση στον εισβολέα», «Λαοί της Ευρώπης Ενωθείτε στον Χίτλερ Πούτιν Αντισταθείτε». Όταν οι πουτινικοί αντισημίτες επιτέθηκαν φωνάξαμε τα συνθήματα «Έξω η Ρωσία από την Ουκρανία» και «Νίκη, νίκη στην Ουκρανία». 

Λίγες βδομάδες μετά τις ευρωεκλογές που έδειξαν πόσο δυνάμωσαν σε όλη την Ευρώπη οι φιλοπουτινικές δυνάμεις, αυτές στη δικιά μας χώρα εξαπέλυσαν μια ταυτόχρονη επίθεση από τα μέσα ενάντια στα δύο φιλοευρωπαϊκά ως προς την πλειοψηφία της βάσης τους κόμματα, κυρίως ενάντια στο ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως ενάντια στη ΝΔ. Στη ΝΔ ήταν για να θυμίσουν ποιοι είναι τα πραγματικά αφεντικά της και να οδηγήσουν σε μια κατάσταση άμυνας τις φιλοευρωπαϊκές και δημοκρατικές τάσεις της που έχουν για αρχηγό τον διορισμένο από αυτά τα αφεντικά ψευτοφιλελεύθερο Μητσοτάκη. Όμως το κέντρο της επίθεσής τους ήταν ενάντια στο ΠΑΣΟΚ όπου θέλουν κατ αρχήν να καθαιρέσουν τη σημερινή του ηγεσία η οποία σε ένα βαθμό τους αντιστέκεται και να εγκαταστήσουν μια εντελώς δικιά τους που θα μπορέσει να το διαλύσει πολιτικά, ενδεχόμενα και οργανωτικά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.  

Η εσωκομματική επίθεση στη ΝΔ δεν είναι ανεξάρτητη από εκείνη στο ΠΑΣΟΚ

Στη ΝΔ την επίθεση την εξαπέλυσαν συντονισμένα σε επίπεδο πολιτικής πλατφόρμας σαν ένας άνθρωπος οι δυο προηγούμενοι πρωθυπουργοί και στρατηγικοί αρχηγοί της Καραμανλής και Σαμαράς. Αυτοί εκφράσαν πρόσφατα σε δύο ομιλίες τους μπροστά σε μαζικό κομματικό ακροατήριο για πρώτη φορά μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τη θέση τους υπέρ της Ρωσίας (ωμά ο Καραμανλής και κάπως πιο έμμεσα αλλά με σαφήνεια ο Σαμαράς) καθώς και την αντιευρωπαϊκή εσωτερική και βαλκανική πλατφόρμα τους σε κατεύθυνση ταυτισμένη με εκείνη του Ορμπάν. Ιδιαίτερα ο Σαμαράς ανέπτυξε όλη την πουτινική πλατφόρμα υπέρ του νεοφεουδαρχικού φασιστικού «πολιτισμού», δηλαδή αυτού υπέρ «των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών» που σημαίνει στην ουσία την πάλη εναντίον της γυναικείας χειραφέτησης (και σήμερα παίρνει τη μορφή της καταδίκης της ομοφυλοφιλίας και ειδικά του γάμου των ομοφύλων) όπως και γενικότερα ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα στο όνομα της θυσίας τάχα του ατόμου στο συλλογικό πατριωτικό καθήκον. Όμως ενώ οι Καραμανλής και Σαμαράς έβαλαν ζήτημα ανατροπής της επίσημης κεντρικής τόσο διεθνούς όσο και εσωτερικής γραμμής της ΝΔ, δεν έβαλαν ζήτημα άμεσης πτώσης από την αρχηγία του διορισμένου από τους ίδιους Μητσοτάκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε τον ίδιο τον Μητσοτάκη τον ενόχλησε η πλατφόρμα των δύο πουτινικών αφού η απάντηση του Μαξίμου σε αυτήν την ανοιχτή πρόκληση ήταν, ότι «δεν σχολιάζει τοποθετήσεις πρώην πρωθυπουργών της ΝΔ». Δηλαδή άφησε τη βάση και την πλατιά μάζα των ψηφοφόρων εντελώς ανοχύρωτη απέναντι στους θερμούς κλακαδόρους που καταχειροκροτούσαν τους δυο πραγματικούς πολιτικο-ιδεολογικούς αρχηγούς της ΝΔ σε όλη την διάρκεια των ομιλιών τους.

Είναι το υποδουλωμένο στο ρωσοκινέζικο νεοχιτλερικό άξονα πολιτικό καθεστώς και το βιομηχανικό σαμποτάζ που μας οδηγεί στην εξαήμερη, και όχι οι οδηγίες της ΕΕ

Γυρίζουν πενήντα χρόνια πίσω τα εργατικά δικαιώματα στη χώρα μας και μαχαιρώνουν την εργατική τάξη της Ενωμένης  Ευρώπης

Από 1η Ιούλη μπήκε σε εφαρμογή το μέτρο της εξαήμερης εργασίας στη βιομηχανία προς το παρόν στις επιχειρήσεις που δουλεύουν  με 3 βάρδιες. Ένα πελώριο φράγμα έσπασε. Η χώρα γυρίζει πενήντα χρόνια πίσω σε επίπεδο εργασιακών δικαιωμάτων. 

 Ήταν μετά την πτώση της δικτατορίας και χάρη σε αυτή που με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση του 1975 εφαρμόστηκε η πενθήμερη εβδομάδα αρχικά στη βιομηχανία και από το 1980 σε όλο τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η εξαήμερη εργασία, που μόλις τώρα τόλμησε και εφάρμοσε στην πράξη η κυβέρνηση του ρωσόφιλου και κινεζόφιλου Μητσοτάκη, είχε περάσει νομοθετικά στα χαρτιά πέρυσι. Τότε η κυβέρνηση είχε περάσει και τη δεύτερη εργασία καταργώντας επίσημα το 8ωρο καθώς και τις συμβάσεις χωρίς ωράριο με τις οποίες ο εργαζόμενος είναι στη διάθεση του εργοδότη να εργαστεί όποτε τον φωνάξει για δουλειά βάζοντας σε εφαρμογή σε όλη τη χώρα το μοντέλο που πρώτη εγκαινίασε η κινέζικη γαλέρα της Κόσκο στην προβλήτα ΙΙ του λιμανιού του Πειραιά.  

Η εξαήμερη εργασία αποτελεί μετακύλιση των συνεπειών του σαμποτάζ της βιομηχανικής παραγωγής στις πλάτες της εργατικής τάξης, εφαρμόζεται ουσιαστικά με διακομματική κάλυψη και οδηγεί συνειδητά στην κινεζοποίηση των συνθηκών δουλειάς και πληρωμής της εργατικής τάξης όπως κατάγγειλε με ένταση η ΟΑΚΚΕ στις τρεις τελευταίες εκλογικές μάχες.