Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ένα νέο μέτωπο του παγκόσμιου πολέμου που έχουν ξεκινήσει στην Ουκρανία οι δυνάμεις του νεοναζιστικού άξονα Μόσχας-Πεκίνου για να κατακτήσουν την παγκόσμια κυριαρχία είναι και η τωρινή ένοπλη σύγκρουση στο Σουδάν.

Πρόκειται στην πραγματικότητα για μια απόπειρα πραξικοπήματος μέσα στους κόλπους της στρατιωτικής χούντας που κυβερνάει τη χώρα ανοιχτά από το φθινόπωρο του 2021. Οι επικεφαλής της βγήκαν μέσα από το δικτατορικό καθεστώς αλ-Μπασίρ και πάτησαν στη λαϊκή εξέγερση που το ανέτρεψε το 2019 για να αναρριχηθούν στην εξουσία. Από τη μία μεριά της σύγκρουσης έχουμε το στρατηγό Αμπντέλ Φατάχ αλ-Μπουρχάν, επικεφαλής των σουδανικών ενόπλων δυνάμεων (SAF), και από την άλλη τον Νο.2 του καθεστώτος, στρατηγό Μοχάμεντ Χαμντάν Νταγκάλο (γνωστό με το ψευδώνυμο Χεμέτι), επικεφαλής μιας παραστρατιωτικής συμμορίας που ονομάζεται Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (RSF) και η οποία στα μέσα Απρίλη κινήθηκε ανοιχτά για την ανατροπή του πρώτου. Ο Χεμέτι κατηγορεί τον αλ-Μπουρχάν ότι προωθεί στον κρατικό μηχανισμό φιλο-ισλαμικά στοιχεία του παλιού καθεστώτος αλ-Μπασίρ, που έχει στενές σχέσεις με το κίνημα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, όπως άλλωστε και ο ανατραπείς προκάτοχός του Μπασίρ.  

Δυόμιση μήνες μετά τις 24 του Φλεβάρη οπότε ξεκίνησε η μεγαλύτερη και πιο ωμή εισβολή σε μια ευρωπαϊκή χώρα από μια άλλη μετά τον β παγκόσμιο πόλεμο αρχίζουν να διακρίνονται αχνά, κυρίως μέσα από τα γεγονότα και λιγότερο μέσα από τις δικές της διακηρύξεις, οι ευρύτερες στοχεύσεις της πουτινικής Ρωσίας, που η ίδια θέλει να συσκοτίζει και να πνίγει στην αμφιβολία. Παίρνοντας υπόψη μας το μακροπρόθεσμο, καλά μελετημένο, γεμάτο θεαματικές προσποιήσεις και κυρίως παγκόσμιο τρόπο με τον οποίο δρα πάντα αυτή η πιο πολιτική από τις δύο υπερδυνάμεις, εκτιμάμε ότι η κτηνώδης εισβολή της στην Ουκρανία ενώ αποτελεί την αρχή του προετοιμαζόμενου κατακτητικού της πολέμου ενάντια στην Ευρώπη, είναι ταυτόχρονα και ένα μέσο, ένας πρόσχημα, για την επιτάχυνση του μεσοπρόθεσμου πολιτικού στόχου της που είναι το κλείσιμο των στροφίγγων του φυσικού αέριου, οπότε η ενεργειακή πολιορκία και η πολιτική διάσπαση της Ευρώπης.

Ακολουθεί αναδημοσίευση ενός κείμενου της Νέας Ανατολής του 2015 που αναφερόταν σε μια απάντηση του αντιεθνικιστή ιστορικού Γιώργου Νακρατζά σχετικά με τη «γενοκτονία των Ποντίων».

Το ελληνικό κράτος, ιδιαίτερα από τότε που πήρε θέση υπέρ των πρώτων γενοκτόνων στην ευρωπαϊκή ήπειρο μετά  τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο, που ήταν οι Σέρβοι σφαγείς της Σρεμπρένιτσα, και υπέρ των νεοτσαρικών Ρώσων πολιτικών προστατών τους δεν αρκείται απλά στην διαστρέβλωσή της  ιστορικής αλήθειας. Πάει και παίρνει φανατικά θέση στο πλευρό  της πιο άδικης πλευράς σε μια ιστορικού χαρακτήρα πολιτικοστρατιωτική αντιπαράθεση ώστε να στήνει μέτωπα «εθνικής ομοψυχίας», σε βάρος των συμφερόντων του λαού και της ίδιας της χώρας μας, τα οποία μέτωπα εξυπηρετούν μόνο ένα πράγμα:  τη ρώσικη εξωτερική πολιτική. 

 Το Φλεβάρη του 1994 με την ψήφο και του ψευτοΚΚΕ η ελληνική Βουλή αποφάσισε ότι η Τουρκία διέπραξε σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου το έσχατο διεθνές έγκλημα, αυτό της γενοκτονίας. Πρόσφατα σύσσωμο το διακομματικό καθεστώς χρησιμοποίησε το διαγωνισμό της Eurovision για να προβάλει αυτή τη «γενοκτονία» ώστε να καταστήσει τη σημερινή Τουρκία βαθιά ένοχη στα μάτια των λαών της Ευρώπης καταρχήν γιατί αρνείται ότι διέπραξε αυτό το ύψιστο έγκλημα, και μετά για να αποκτήσουν ιστορικό βάθος και ασύλληπτο όγκο τα δυο πραγματικά λάθη της και οι επιθετικές της πλευρές στην Κύπρο και στο Αιγαίο, όπου όμως και η Ελλάδα έχει πελώριες ιστορικές ευθύνες.  Στόχος όλων των πολιτικών κομμάτων, πλην της ΟΑΚΚΕ, γι αυτήν την πρόσφατη έκρηξη του αντιτουρκιμού είναι ένας: να εμποδίσουν την Ευρώπη στο να εντάξει την αμφιταλαντευόμενη Τουρκία στο πρόσφατο αγωνιώδες, μετά την προδοσία Τραμπ, πολιτικοστρατιωτικό της μέτωπο ενάντια στη νεοχιτλερική Ρωσία και τελικά να τη στείλει στην ανοιχτή αγκαλιά της  (δες https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1760- ).

Την Πέμπτη 24 Αυγούστου η ουκρανική κοινότητα σε μια μεγαλειώδη συγκέντρωσή στο Σύνταγμα γιόρτασε την Εθνική Μέρα Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας ενάμισι χρόνο μετά την κτηνώδη εισβολή της Ρωσίας.

Αυτή είναι η δεύτερη χρονιά που η ουκρανική κοινότητα κινητοποιείται στο Σύνταγμα για το γιορτασμό αυτής της μέρας για να καταγγείλει το βάρβαρο πόλεμο που έχει εξαπολύσει εναντίον της Ουκρανίας η νεοχιτλερική Ρωσία με τη ναζιστική γενοκτονική πλατφόρμα της άρνησης της ύπαρξης ουκρανικού έθνους. Με αυτό τον τρόπο οι Ουκρανοί

 

«Εθνική ανεξαρτησία πάει να πει πρώτα απ’ όλα νάσαι οικονομικά ανεξάρτητος, και αυτό θα το πετύχουμε όταν δίπλα στη λύση του αγροτικού, βάλουμε στο δρόμο της πραγματοποίησης και την ανάπτυξη για τις εσωτερικές παραγωγικές δυνάμεις – ηλεκτρισμός, σίδερο, ατσάλι, νίκελ και άλλα – που θα αξιοποιήσει όχι μονάχα τον ελληνικό πλούτο μα – πράμα που είναι πιο σημαντικό ακόμα – και τη δουλειά του Έλληνα εργάτη, σηκώνοντάς τον οικονομικά, τεχνικά και πολιτικοοικονομικά σε διευθύνουσα θέση και δύναμη» (Συνέντευξη του Ν.Ζαχαριάδη στο Ριζοσπάστη, 31 Μάη 1945).

 

Δημοσιεύουμε πιο κάτω προκήρυξη της ΟΑΚΚΕ που μοιράζεται σε εργοστάσια της Αττικής

ΤHN ΠΕΙΝΑ ΤΗ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΖΑΜΠΑ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΚΑΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

Εργαζόμενοι και άνεργοι εμποδίστε τους σαμποτέρ, αντισταθείτε στις εργασιακές γαλέρες, πάρτε τα πράγματα στα χέρια σας

Με­τά τη πα­ρα­βί­α­ση του σου­η­δι­κού και φι­λαν­δι­κού ε­να­έ­ριου χώ­ρου, την α­πα­γω­γή ε­νός ε­σθο­νού μυ­στι­κού πρά­κτο­ρα και την κα­τά­σχε­ση μιας λι­θουα­νι­κής ψα­ρό­τρα­τας, οι χι­τλε­ρι­κοί σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­στές  συ­νε­χί­ζουν τις προ­κλή­σεις τους στη Σκαν­δι­να­βι­κή χερ­σό­νη­σο και Στη Βαλτι­κή. Αυ­τή τη φορά στέλ­νουν πο­λε­μι­κό τους υ­πο­βρύ­χιο στο αρ­χι­πέ­λα­γος της Στοκ­χόλ­μης.