Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Κανείς από τους έγκυρους πολιτικούς σχολιαστές δεν μπορεί να εξηγήσει με κάποια σχετική σαφήνεια γιατί έγινε το ταξίδι του Ερντογάν στην Ελλάδα. Οι πιο έντιμοι το ομολογούν κιόλας. Γιατί τα ταξίδια συνήθως αφορούν στην αντιμετώπιση και επίλυση των πιο βασικών διμερών προβλημάτων. Μάλιστα στην περίπτωση της Τουρκίας επίσκεψη τούρκου ηγέτη έχει να γίνει 65 ολόκληρα χρόνια γιατί τα βασικά διμερή προβλήματα είναι όλα μεγάλα, άλυτα, διαρκώς συσσωρευόμενα και στην καλύτερη περίπτωση τελματωμένα.

Η συμφωνία ανάμεσα στην Τουρκία και την κυβέρνηση Σαράτζ της Λιβύης για την οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο χωρών στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ως προς το περιεχόμενό της, και κυρίως ως προς τη στιγμή που γίνεται, μια κίνηση καταστροφική για το μέλλον της Ευρώπης.

H OAKKE χαιρετίζει το μαχητικό δημοκρατικό κίνημα του τουρκικού λαού που είναι σε εξέλιξη. Αυτό ξεκίνησε αρχικά μειοψηφικά σαν κίνημα ενάντια  στην καταστροφή του λίγου πράσινου της πλατείας Ταξίμ από τα σχεδιαζόμενα νεο-οθωμανικά  κτίρια,

ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

- ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΡΩΣΟΦΙΛΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΧΩΡΕΣ

- ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΙΣΤΗ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ

- ΑΝ ΔΕΝ ΒΡΕΘΕΙ ΛΥΣΗ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΣΤΗ ΧΑΓΗ

Ανήσυχος ο λαός μας αυτές τις μέρες παρακολουθεί το στρατό της χώρας του απέναντι σε έναν άλλο με το χέρι στη σκανδάλη και δεν ξέρει αν αυτή πατηθεί ή αν θα μεσολαβήσουν πάλι οι μεγάλοι και οι δυο στρατοί θα ξανακάτσουν στο τραπέζι για συζητήσεις που όπως πάντα δεν θα καταλήξουν σε λύση και στο τέλος οι δυο χώρες θα συνεχίσουν τις αλληλοκατηγορίες όπως συμβαίνει τα τελευταία 46 χρόνια χωρίς να γίνεται πόλεμος. Αυτό φαίνεται πια σαν μια κατάσταση ισορροπίας. Όμως δεν είναι. Είναι η εκδήλωση μιας βαριάς αρρώστιας που καταπίνει σταδιακά και τις δυο χώρες, αρχίζοντας από την Ελλάδα και τώρα απειλεί να αρρωστήσει όλη την Ευρώπη. Η αρρώστια αυτή είναι ο φασισμός. Είναι η χειρότερη αρρώστια του καπιταλισμού όταν αυτός βρίσκεται στο ανώτατο του στάδιο, το ιμπεριαλιστικό και χτυπάει εκείνους τους ιμπεριαλιστές που έρχονται τελευταίοι στο τραπέζι της μοιρασιάς του κόσμου και είναι πολύ αδύναμοι για να καταχτήσουν τον κόσμο με την οικονομική τους δύναμη, όπως οι παλιοί, αλλά είναι αρκετά δυνατοί για να επιχειρήσουν να τον κατακτήσουν με τον πόλεμο, έναν πόλεμο χωρίς όριο στην κτηνωδία και στη δολιότητα.

Για μια ακόμη φορά επιχειρείται από την ελληνική πλευρά να απομονωθεί η Τουρκία από την ΕΕ και να στραφεί ακόμη περισσότερο στη Ρωσία

Στις 16 Απριλίου εκδόθηκε, με πρωτοβουλία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και σε συνεργασία με το υπουρ­γείο Εξωτερικών και τα συναρμόδια υπουργεία, η πράξη συγκρότησης της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής για το Θα­λάσσιο Χώρο (ΕΧΣΘΧ), με την οποία εξειδικεύεται και αποτυπώνεται σε χάρτη ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδια­σμός (ΘΧΣ) της χώρας. Η κυβέρνηση ανήγγειλε την κατάθεση του σχετικού χάρτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση με πολύ θόρυβο και τυμπανοκρουσίες, παρουσιάζοντάς τον ως το ελληνικό θέσφατο ως προς τα «απώτατα όρια της ελληνικής ΑΟΖ» (υπουργός Εξωτερικών Γεραπετρίτης). Την ευκαιρία άρπαξε στο σύνολό του ο Τύπος, αναπαράγοντας το κυβερ­νητικό αφήγημα για τετραπλασιασμό της Ελλάδας, αφού η θαλάσσια περιοχή που καλύπτει αυτός ο σχεδιασμός περι­λαμβάνει περίπου 480.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Πρόκειται στην ουσία για την ελληνική εκδοχή της τουρκικής «Γα­λάζιας Πα­τρίδας».

 

Τι είναι ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός;

Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2007 στη «Γαλάζια Βίβλο» για μια ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική της ΕΕ. Νομοθετική ισχύ απόχτησε με την Οδηγία 2014/89/Ε.Ε., την οποία υποχρεούνται να εφαρμόσουν όλα τα παράκτια κράτη-μέλη. Πρόκειται για μια διαδικασία κατά την οποία οι δημόσιες Αρχές αναλύουν και προχω­ρούν σε χωροταξική και χρονική κατανομή των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στις θαλάσσιες περιοχές, για να πετύχουν οικολογικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους. Ειδι­κότερα, απαιτείται από τα παράκτια κράτη-μέλη να καταρτί­σουν θαλάσσια χωροταξικά σχέδια για τα θαλάσσια ύδατα που εντάσσονται στη δικαιοδοσία τους και να τα αναθεω­ρούν τουλάχιστον κάθε δέκα χρόνια.

 

Λί­γοι διε­θνείς πα­ρα­τη­ρη­τές σχο­λί­α­σαν την ε­λε­ει­νά φι­λο­πρα­ξι­κοπη­μα­τι­κή στά­ση της μο­νο­πω­λια­κής Δύ­σης α­πέ­να­ντι στην Τουρ­κί­α του Ερ­ντογάν, κα­τά τη διάρ­κεια και με­τά την α­πο­τυ­χί­α της α­πό­πει­ρας ε­γκα­θί­δρυ­σης στρα­τιω­τι­κής δι­χτα­το­ρί­ας στη χώ­ρα αυ­τή.

Πέμπτη 15 Απριλίου 2021. Μια ημέρα που θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στα κατάστιχα της Ελ­ληνικής Ιστορίας. Διακόσια χρόνια μετά το ξέσπασμα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, όταν οι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων έδιω­ξαν από τα ιερά προγονικά εδάφη τους επαίσχυντους Οθωμα­νούς και δημιούργησαν εκείνο το φοβερό και τρομερό κράτος του μεγάλου τέκνου της Ελλάδος Καποδίστρια (του γνωστού υπουργού Εξωτερικών της τσαρικής Ρωσίας), βρέθηκε επιτέλους ο άξιος συνεχιστής των λαμπρών παραδόσεων του έθνους, που είχε τα κότσια να τα βάλει με τους παλιότουρκους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και να τους δείξει τι εστί βερίκοκο… Και το όνομα αυ­τού -για να μη μιλάμε γενικά κι αόριστα- Νίκος Δένδιας.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Tο αρχηγικό δίδυμο Μητσοτάκη-Δένδια, με τον δεύτερο να προβάλλεται καθαρά πια σαν εθνοσωτήρας μάγος της εξωτερικής πολιτικής, καμώνεται πως προσφέρει στη χώρα αλλεπάλληλες διπλωματικές νίκες με πρώτη την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία και στη συνέχεια με την ανανέωση και εμβάθυνση εκείνης με τις ΗΠΑ με τις οποίες ισχυρίζεται ότι εμποδίζει την Τουρκία να καταπιεί την Ελλάδα. Πριν λίγες μέρες μάλιστα εμφάνισαν και μια τρίτη συμφωνία συνεργασίας με την Αίγυπτο για την ηλεκτρική διασύνδεση των δύο χωρών, και αμέσως μια τέταρτη με τη Βρετανία. Αν πάρει κανείς υπόψη του και τις προηγούμενες διευθετήσεις των ΑΟΖ με την Ιταλία και τη μισή με την Αίγυπτο

Δεν θα μας απασχολούσε ιδιαίτερα ο λόγος για τον οποίο ο Μητσοτάκης δεν πάει στις εκλογές το Σεπτέμβρη, αν αυτή η απόφασή του δεν συνδυαζόταν από τον ίδιο με την ουσιαστική προαναγγελία μιας υπερόξυνσης στο μέτωπο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης. Πιστεύουμε ότι τη δοσμένη στιγμή μια τέτοια υπερόξυνση εξυπηρετεί μόνο το οριστικό σπρώξιμο της Τουρκίας στην αγκαλιά της επελαύνουσας νεοχιτλερικής Ρωσίας. Επειδή γι αυτό το στόχο εργάζεται η ελληνική διπλωματία τις τελευταίες δεκαετίες και με τον πιο πυρετώδη τρόπο κινείται για να τον πετύχει η διπλωματία Μητσοτάκη-Δένδια ανησυχούμε ιδιαίτερα με το ενδεχόμενο αυτή να εργαστεί με πολύ περισσότερο ζήλο για την ενίσχυση αυτής της όξυνσης αυτό το διάστημα παρά για την καταλλαγή της.