Ένα κλιμάκιο  αποτελούμενο από περίπου 40  μεταλλωρύχους της Χαλκιδικής  στα πλαίσια του πολυμέτωπου αγώνα που δίνουν με κέντρο τις στοές των μεταλλείων, έχουν  κατασκηνώσει από την Τρίτη κάτω από το Υπουργείο Ανάπτυξης διαμαρτυρόμενοι  για το  έγκλημα που συντελείται σε βάρος τους.

Στους μεταλλωρύχους συμπαραστέκεται εδώ και χρόνια και σήμερα βέβαια με ιδιαίτερη ένταση η ΟΑΚΚΕ. Χθες το μεσημέρι μίλησε στους μεταλλωρύχους έξω από το υπουργείο ο σ. Ηλίας Ζαφειρόπουλος εκδηλώνοντας για μια ακόμα φορά τη θερμή συμπαράσταση της Οργάνωσης

 ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ  ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ

 Η ΟΑΚΚΕ αποφάσισε να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να κατεβεί σε τούτες τις εκλογές.

 Όλη η δυσκολία είναι στο οικονομικό, όπως ήταν και στις εκλογές του Γενάρη όπου δεν μπορέσαμε να κατεβούμε γι΄ αυτό το λόγο.

 Τα πραγματικά επαναστατικά κόμματα δεν κρίνουν την ύπαρξη τους από τις εκλογές ούτε μπορούν επ’ άπειρον να ακολουθούν τα αστικά κόμματα στις εκλογικές φαγωμάρες τους, ιδιαίτερα σε συνθήκες διαρκούς  πολιτικής κρίσης  και αποσάθρωσης  όπως  σήμερα.

 Όμως κρίνουμε ότι χρειάζεται να κατεβούμε εδικά σ’ αυτές τις εκλογές όπως δεν χρειάστηκε σε καμιά από τις άλλες προηγούμενα.

 Το πιο με­γά­λο πο­λι­τι­κό πρό­βλη­μα σ’ αυ­τή τη χώ­ρα δεν εί­ναι ό­τι έ­χουμε έ­να πρω­θυ­πουρ­γό που α­πρό­κλη­τα χρε­ω­κό­πη­σε τις τρά­πε­ζες, διέ­λυ­σε το πιστω­τι­κό σύ­στη­μα και το σύ­στη­μα πλη­ρω­μών δί­νο­ντας το τε­λειω­τι­κό χτύ­πη­μα σε μια ή­δη λι­πό­θυ­μη πα­ρα­γω­γι­κή μη­χα­νή, τέ­τοιο που μό­νο μια ξέ­νη κα­το­χή θα έ­δι­νε. Ού­τε εί­ναι ό­τι αυ­τός ο πρω­θυ­πουρ­γός έ­χει σαν βα­σι­κή του α­πο­στολή να πα­ρά­γει διαρ­κώς νέ­ο πε­λώ­ριο χρέ­ος για τη μι­κρή χώ­ρα του ώ­στε να δια­σπά­ει τον οι­κο­νο­μι­κά ι­σχυ­ρό αλ­λά πο­λι­τι­κά α­σύν­δε­το δα­νει­στή του. 

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΜΟΥΣ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥΣ

Σε μί­α πε­ρί­ο­δο που η χώ­ρα βυ­θί­ζε­ται ο­λο­έ­να και πε­ρισ­σό­τε­ρο στη χρε­ω­κο­πί­α και στην κα­τα­στρο­φή και ο λα­ός στην πεί­να και στην ε­ξα­θλί­ω­ση αυξά­νε­ται ρα­γδαί­α ο α­ριθ­μός των με­τα­να­στών που φθά­νουν στα ελ­λη­νι­κά νη­σιά.

Το ό­τι έ­να κομ­μά­τι του α­ναρ­χι­σμού έ­χει ε­δώ και χρό­νια γί­νει α­κόλου­θος των κνι­τών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και στην πο­λι­τι­κή γραμ­μή και στην ι­δε­ο­λο­γί­α, το έ­χου­με κα­ταγ­γεί­λει πολ­λές φο­ρές, ει­δι­κά με­τά τη σύλ­λη­ψη - “α­πό­συρ­ση” των κα­θε­στω­τι­κών φο­νιά­δων της “17 Νο­έμ­βρη” το 2002.

Η έλ­λει­ψη ο­ξυ­δέρ­κειας και χαρα­κτή­ρα της ελ­λη­νι­κής α­στι­κής τάξης την έ­χει ο­δη­γή­σει  στη σύ­μπλευ­ση με την πο­λι­τι­κή του ρω­σι­κού σο­σια­λιμπε­ρια­λι­σμού  σε ό­λα τα με­γά­λα πο­λι­τι­κά ζη­τή­μα­τα. Ι­διαί­τε­ρα την έ­χει κατα­δι­κά­σει να α­νέ­χε­ται ε­ντε­λώς ρω­σό­δου­λες η­γε­σί­ες μέ­σα στα κόμ­μα­τα που υπο­τί­θε­ται ό­τι την εκ­φρά­ζουν (βλ. ΝΔ, Πο­τά­μι, ΠΑ­ΣΟΚ, ΔΗ­ΜΑΡ).