Στο Χαλέπι της Συρίας εκδηλώνεται σήμερα καθαρότερα από οπουδήποτε αλλού το πραγματικό αποκρουστικό πρόσωπο του ρωσικού νεοχιτλερισμού. Μισή κατοικημένη πόλη περικυκλωμένη από ξένες στρατιωτικές δυνάμεις – το ανατολικό τμήμα της πόλης που ελέγχεται από την αντίσταση – σφυροκοπείται ανηλεώς και ισοπεδώνεται από τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη, ενώ οι εγκλωβισμένοι 250.000 κάτοικοί της προσπαθούν να επιβιώσουν ανάμεσα στα χαλάσματα χωρίς τροφή, νερό, ηλεκτρικό ή ιατρική μέριμνα.

«Εθνική ανεξαρτησία πάει να πει πρώτα απ’ όλα νάσαι οικονομικά ανεξάρτητος, και αυτό θα το πετύχουμε όταν δίπλα στη λύση του αγροτικού, βάλουμε στο δρόμο της πραγματοποίησης και την ανάπτυξη για τις εσωτερικές παραγωγικές δυνάμεις – ηλεκτρισμός, σίδερο, ατσάλι, νίκελ και άλλα – που θα αξιοποιήσει όχι μονάχα τον ελληνικό πλούτο μα – πράμα που είναι πιο σημαντικό ακόμα – και τη δουλειά του Έλληνα εργάτη, σηκώνοντάς τον οικονομικά, τεχνικά και πολιτικοοικονομικά σε διευθύνουσα θέση και δύναμη» (Συνέντευξη του Ν.Ζαχαριάδη στο Ριζοσπάστη, 31 Μάη 1945).

Με το διαρ­κές σα­μπο­τά­ρι­σμα της βιο­μη­χα­νί­ας ο του­ρι­σμός εί­ναι ο το­μέ­ας ε­κεί­νος που συ­νει­σφέ­ρει το πε­ρισ­σό­τε­ρο στα έ­σο­δα του κρά­τους και ε­πη­ρε­ά­ζει πιο ση­μα­ντι­κά το ι­σο­ζύ­γιο τρε­χου­σών συ­ναλ­λα­γών. Με­τά ό­μως τη φο­ρο­λαί­λα­πα των σα­μπο­τα­ρι­στών και τα έ­σο­δα α­πό τον του­ρι­σμό μειώ­νο­νται δρα­στι­κά. Πα­ρά την αύ­ξη­ση του α­ριθ­μού των ε­πι­σκε­πτών οι ει­σπρά­ξεις μειώ­νο­νται και κα­τα­γρά­φε­ται υ­στέ­ρη­ση 346 ε­κατ. ευ­ρώ σε σχέ­ση με το α­ντί­στοι­χο περ­σι­νό διά­στη­μα.

Θε­ω­ρή­σα­με πο­λύ ση­μα­ντι­κό ζή­τη­μα το ό­τι πα­ρό­λο που ο ψευ­το-α­ντι­φα­σι­σμός προ­σπά­θη­σε ε­πί 3 χρό­νια να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει την οι­κο­γέ­νεια και τους φί­λους του Παύ­λου Φύσ­σα και να τους α­φο­μοιώ­σει πο­λι­τι­κά με τις υ­πο­κρι­τι­κές τι­μές του στον νε­κρό, αυ­τοί του γύ­ρι­σαν την πλά­τη. Και α­πο­δεί­χτη­κε ό­τι δεν εί­ναι α­πό σε­χτα­ρι­σμό, για­τί ό­πως δια­πι­στώ­σα­με η οι­κο­γέ­νεια και οι φί­λοι προ­σπα­θή­σα­νε ε­πα­νει­λημ­μέ­να να ε­νω­θούν με τις ορ­γα­νώ­σεις και κόμ­μα­τα που υ­πο­τί­θε­ται ό­τι εκ­προ­σω­πούν την πλα­τειά βά­ση των α­ντι­φα­σι­στών και γι αυ­τό συμ­με­τεί­χαν στις εκ­δη­λώ­σεις που διορ­γα­νώ­νο­νταν α­πό αυ­τούς στις ε­πε­τεί­ους της δο­λο­φο­νί­ας προ­σπα­θώ­ντας ό­μως πά­ντα να κρα­τή­σουν τη σχε­τι­κή αυ­το­νο­μί­α τους, δη­λα­δή να δια­φυ­λά­ξουν αυ­τό που έ­νιω­θαν σαν ι­δε­ο­λο­γι­κή φυ­σιο­γνω­μί­α και κλη­ρο­νο­μιά του νε­κρού.

Tο κόμ­μα του Πού­τιν, Ε­νω­μέ­νη Ρω­σί­α, ση­μεί­ω­σε μί­α ά­νε­τη νί­κη στις ρω­σι­κές βου­λευ­τι­κές ε­κλο­γές της 18/9 κα­τα­λαμ­βά­νο­ντας τα 3/4 των ε­δρών στην Κρατι­κή Δού­μα, με το υ­πό­λοι­πο πο­σο­στό να μοι­ρά­ζε­ται στα φι­λι­κά του ε­πί­σης φασι­στι­κά κόμ­μα­τα, κυ­ρί­ως το «Κ»ΚΡΟ (Ζιου­γκάνοφ), το Φι­λε­λεύ­θε­ρο Δη­μο­κρα­τι­κό Κόμ­μα (Ζι­ρι­νόφ­σκι) και τη Δί­και­η Ρω­σί­α (Μι­ρό­νοφ).

Είναι αρκετά φανερό πια από την εξέλιξη των πραγμάτων ότι το σκάνδαλο Καλογρίτσα ήταν φτιαγμένο από την αρχή για να κρύβει το αληθινά μεγάλο σκάνδαλο που είναι το σκάνδαλο Σαββίδη, δηλαδή η παράδοση ενός από τους ελάχιστους πλέον τηλεοπτικούς σταθμούς της Ελλάδας, μιας χώρας της ΕΕ, στην αντιευρωπαϊκή νεοχιτλερική Ρωσία του Πούτιν, ή για να το πούμε ωμότερα σε έναν γκαουλάιτερ του Πούτιν στην Ελλάδα, ο οποίος θα έχει σα βάση και κέντρο της εξουσίας του το επίδοξο μεγαλύτερο χερσαίο λιμάνι της Ρωσίας στη Μεσόγειο, τη Θεσσαλονίκη.

Λί­γοι διε­θνείς πα­ρα­τη­ρη­τές σχο­λί­α­σαν την ε­λε­ει­νά φι­λο­πρα­ξι­κοπη­μα­τι­κή στά­ση της μο­νο­πω­λια­κής Δύ­σης α­πέ­να­ντι στην Τουρ­κί­α του Ερ­ντογάν, κα­τά τη διάρ­κεια και με­τά την α­πο­τυ­χί­α της α­πό­πει­ρας ε­γκα­θί­δρυ­σης στρα­τιω­τι­κής δι­χτα­το­ρί­ας στη χώ­ρα αυ­τή.