Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: info@oakke.gr

Τι κάνουμε λοιπόν; Τι προτείνει και τι κάνει η συνειδητή εργατική τάξη στη χώρα μας; 

Η μεγάλη κρίση είναι πια εδώ. Δεν είναι ολόκληρη, δεν έχει ξεδιπλώσει όλη της την καταστροφική μανία, αλλά τα βασικά ποιοτικά της στοιχεία της έχουν ήδη εμφανιστεί. Αυτά συμπυκνώνονται σε δύο.

Να γιορτάζουμε στη χώρα μας την Πρωτομαγιά σημαίνει να ξεσκεπάζουμε πρώτα από όλα αυτούς που μιλάνε στο όνομα της εργατικής τάξης και έχουνε κάνει κουρέλι εδώ και χρόνια αυτό που είναι το πιο βαθύ στην ύπαρξή της, το διεθνή της χαρακτήρα, το γεγονός δηλαδή ότι όλοι οι εργάτες είναι σε τελική ανάλυση αδέλφια όποια εθνικότητα και να έχουν.

  Η οικονομική κρίση την οποία προκάλεσαν οι ρωσόδουλοι στη χώρα μας μαζί με το πολύχρονο σαμποτάζ της παραγωγής οδηγούν τη βιομηχανία στο μαρασμό και το κλείσιμο.

Ξαφνικά, ειρήνη επικρατεί στη χώρα. Αν και το κίνημα των δρόμων και των πλατειών συνεχίζεται σε χαμηλή ένταση, οι συγκρούσεις με την αστυνομία σταμάτησαν. Αυτό έγινε μόνο επειδή η κυβέρνηση, υπακούοντας στο κίνημα των δρόμων, δηλαδή στους καθοδηγητές του ΣΥΡΙΖΑ-ψευτοΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, απέσυρε ολοκληρωτικά την αστυνομία από τους δρόμους και άρα από κάθε έλεγχο των μέτρων προστασίας από τον κορονοϊό, μετά από τη σπασιματική εξόρμηση των τελευταίων στη γειτονιά της Νέας Σμύρνης πριν ένα μήνα. Απ’ τη στιγμή που ο έλεγχος αποσύρθηκε, ο σοσιαλφασισμός πέτυχε στην κύρια πλευρά το σκοπό του, που είναι η ανεξέλεγκτη εξάπλωση του ιού. Αυτή την εξάπλωση τη θέλουν αυτά τα κόμματα για να γκρεμίσουν κι άλλο την ήδη τσακισμένη από τα αντιβιομηχανικά κινήματά τους οικονομία και να βασιλέψουν πάνω στην πείνα και τα ερείπια για λογαριασμό των ανατολικών αφεντικών τους, των ρωσοκινέζικων ιμπεριαλισμών χιτλερικού τύπου, που ήδη αγοράζουν χωρίς καμιά αντίσταση τη ραχοκοκαλιά της χώρας (ενέργεια, μεταφορές, γη).

Όχι στο νεοναζιστικό άξονα Μόσχας-Πεκίνου-Τεχεράνης. Όχι στη δυτική ιμπεριαλιστική επέμβαση στον τρίτο κόσμο που του ανοίγει το δρόμο

Λευτεριά στη μαρτυρική Τσετσενία Συμπαράσταση στους αγωνιζόμενους εργάτες της Κίνας Όχι στο παραγωγικό σαμποτάζ. Υπεράσπιση του ενιαίου μεροκάματου. Πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες · Αυτοοργάνωση των εργατών και αντίσταση στα σοσιαλφασιστικά συνδικάτα

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που πριν λίγους μήνες εμφανιζόταν μόνο σαν απειλή είναι τώρα πια γεγονός. Εδώ και ένα μήνα η ανθρωπότητα έχει περάσει από ένα παγκόσμιο χρηματιστηριακό κραχ στην αρχή μιας κρίσης της καθ αυτό παραγωγικής οικονομίας

Η Πρωτομαγιά βρίσκει γι’ ακόμη μια χρονιά την παγκόσμια εργατική τάξη χωρίς μαζικά δικά της κόμματα, χωρίς μια κάποια κάπως ενιαία κατεύθυνση, κυρίως χωρίς μια ορατή ελπίδα, για τους περισσότερους εργαζόμενους του χεριού και του πνεύματος, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι μες στα μυαλά και στις καρδιές των εργαζόμενων μαζών σε Ανατολή και Δύση επιβιώνουν και σιγοκαίνε σαν μια βαθιά και πανίσχυρη πολιτισμική παρακαταθήκη οι δημοκρατικές και επαναστατικές παραδόσεις των μεγάλων αντιφασιστικών και εργατικών επαναστατικών αγώνων του 20ού αιώνα.

Αυτή είναι μια κατάσταση που κάθε άλλο παρά πρωτόγνωρη είναι για την παγκόσμια εργατιά, ειδικά από το 1980 και μετά, όταν μετά την ΕΣΣΔ έπεσε το τελευταίο κάστρο των σοσιαλιστικών επαναστάσεων του 20ού αιώνα, η κόκκινη Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ και του Χούα Κούο Φενγκ, αλωμένη από τους σοσιαλφασίστες του Τενγκ Σιάο Πινγκ. Η τραγωδία δεν ήταν τόσο η άλωση απ’ τα μέσα των πρώτων νικηφόρων προλεταριακών επαναστάσεων στην ιστορία και η μετατροπή της Ρωσίας και της Κίνας από κέντρα της παγκόσμιας προόδου σε διεθνείς φάρους του φασισμού, της αντεπανάστασης και του πολέμου. Ήταν κυρίως η μετατροπή της συντριπτικής πλειονότητας των “κομμουνιστικών” (από τη δεκαετία του 60) κι έπειτα των “μ-λ κομμουνιστικών” (τη δεκαετία του 80) κομμάτων και οργανώσεων σε κάθε χώρα σε πρωτοπορίες του πραξικοπηματισμού, του σοσιαλφασισμού και της αντεργατικής αντίδρασης, σε ακροδεξιά εργαλεία των νέων αστικών τάξεων Μόσχας και Πεκίνου για τη χιτλερικού τύπου κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας.

ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ:

-ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΣΑΜΠΟΤΑΖ

-ΑΔΥΝΑΤΙΖΕΙ ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟ

 

ΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΟΚΤΑΩΡΟΥ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΕΣ

ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ

 

 

Η βαριά βιομηχανία  που είναι η βάση για την ύπαρξη της χώρας μας σαν μιας σύγχρονης, ανεξάρτητης  και προοδευμένης χώρας με ένα λαό με κάπως ψηλό βιοτικό επίπεδο, βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού. Αιτία το συστηματικό σαμποτάζ

Ενημέρωση: Μπορείτε να δείτε εδώ ολόκληρη τη συγκέντρωση 

https://www.youtube.com/watch?v=m1VUeMhBhvA&t=693s

Η ΟΑΚΚΕ καλεί τους φίλους και συναγωνιστές της στην ανοιχτή συγκέντρωση-συζήτηση που διοργανώνει στα γραφεία της την Κυριακή με κύριο θέμα τις κοσμοϊστορικές αλλαγές που ζουν οι λαοί και οι χώρες της Ευρώπης μετά την ανοιχτή συμπαράταξη της ηγεσίας των ΗΠΑ με τη Ρωσία και με τις ελάχιστες χώρες που στηρίζουν την εισβολή της στην Ουκρανία όπως αυτή αναδείχθηκε μέσα από τη διπλή ψηφοφορία στη ΓΣ και το ΣΑ του ΟΗΕ όσο και με την αήθη επίθεση στον ουκρανό ηγέτη Ζελένσκι από το Τραμπ. Εκείνο που κινεί τα πράγματα είναι πια η ανάδειξη της υποχρέωσης της Ευρώπης να στηριχθεί κύρια στις δικές της δυνάμεις για το μεγάλο πόλεμο που η νεοχιτλερική Ρωσία ετοιμάζει εναντίον της με τη βοήθεια της επίσης νεοχιτλερικής Κίνας και πλέον της φασιστικής δοσιλογικής προεδρίας Τραμπ. Αυτό το μαύρο μέτωπο προσπαθεί να διασπάσει τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες και πάνω απ όλα να υπονομεύσει τις αμυντικές τους προσπάθειες προωθώντας μια «ειρήνη» τύπου Μονάχου σε βάρος της ηρωικής Ουκρανίας.

Σαν ένα βασικό θέμα της συζήτησης, πέρα από το πως οι χώρες και οι λαοί της Ευρώπης θα κρατήσουν την ενότητα τους, είναι το πως θα μπορεί να συγκροτηθεί σε κάθε χώρα και τελικά σε πανευρωπαϊκή κλίμακα ένα αντιφασιστικό μέτωπο και ειδικά ποιος θα είναι ο ρόλος της εργατικής τάξης καθώς και των πραγματικών επαναστατών μαρξιστών σε αυτό σήμερα που την ηγεσία αυτού του μετώπου σε όλες τις χώρες την έχουν οι δημοκρατικές και μισοδημοκρατικές αστικές τάξεις.