Η ανακοίνωση Πούτιν περί αποχώρησης της Ρωσίας από το Πρωτόκολλο Ι της Συνθήκης της Γενεύης του 1949 σχετικά με την προστασία των θυμάτων πολεμικών συγκρούσεων είναι ενδεικτική της εγκληματικής αιμοσταγούς φύσης του ρωσικού σοσιαλιμπεριαλισμού που ολοένα και περισσότερο αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια της ανθρωπότητας.

Η εικόνα που ερχόταν στις τηλεοράσεις ήταν το πιο βασικό μέρος του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς, γιατί σε αυτόν τον πόλεμο νικητής θα ήταν αυτός που θα κέρδιζε τις εντυπώσεις. Η κυρίαρχη πολιτική εικόνα που βγήκε λοιπόν από τον πόλεμο ήταν ότι

Δεν πρέπει να περιλαμβάνεται στις παγκόσμιες αντιστάσεις στο νεοχιτλερικό άξονα η πρόσφατη παλατιανή μεταβίβαση εξουσίας στη Συρία παρά το πελώριο μίσος που έχει στη Ρωσία αλλά και στην έκπτωτη πλέον ηγεσία Ασαντ ο καταβασανισμένος συριακός λαός. Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία που έχουν έρθει στη δημοσιότητα αυτή τη μεταβίβαση δεν μπορεί παρά να την έχει οργανώσει η κατοχική υπερδύναμη, η πουτινική Ρωσία για να βαθύνει παραπέρα την εξουσία της στη χώρα αλλά και ευρύτερα στη Μέση Ανατολή.

Το Κοινοβούλιο της Ουκρανίας ανακοίνωσε στις 14/4/2022 ότι υιοθέτησε Διακήρυξη με την οποία καταγγέλλει τη Γενοκτονία που διαπράττεται από τη Ρωσία στην Ουκρανία (1).Το κείμενο δημοσιεύεται στα Αγγλικά στην επίσημη σελίδα του Κοινοβουλίου (2). Τη διακήρυξη αυτή την ακολούθησαν και άλλες ανάλογες από κοινοβούλια δημοκρατικών χωρών όπως αυτά της Λετονίας, της Εσθονίας και πρόσφατα του Καναδά. Είχε προηγηθεί έκκληση της Βουλής της Λιθουανίας προς τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει τα εγκλήματα πολέμου της Ρωσίας ως γενοκτονία του ουκρανικού έθνους στις 12/4, ενώ παραμένει ανοιχτή η έρευνα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ο γενικός εισαγγελέας του ΔΠΔ είχε δηλώσει μετά από επίσκεψη στην Μπούτσα στις 13/4 ότι η «Ουκρανία είναι σκηνή εγκλήματος»).

Η ουκρανική κοινότητα διοργανώνει την Κυριακή 7/1 στις τέσσερις το απόγευμα κινητοποίηση διαμαρτυρίας για το μπαράζ των ρώσικων βομβαρδισμών σε πόλεις της Ουκρανίας από τις 29/12. Θα γίνει συγκέντρωση στο σταθμό του μετρό Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια θα ακολουθήσει πορεία προς το Σύνταγμα.

Η ΟΑΚΚΕ θα σταθεί στο πλευρό της και καλεί κάθε δημοκράτη και πατριώτη αντιφασίστα να σταθεί και αυτή τη φορά στο πλευρό του μαχόμενου ουκρανικού λαού και μάλιστα να σταθεί ακόμα πιο πολύ για τρεις παραπάνω αλληλένδετους λόγους:

Τα τελευταία χρόνια η ρωσική νεοχιτλερική υπερδύναμη προωθεί με μεγαλύτερη ένταση από παλιά τις θέσεις της στην Αφρική. Η ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή του Κρεμλίνου στις αφρικανικές υποθέσεις, που οδηγεί στην καταλήστευση και πρόσδεση στο άρμα του μιας σειράς αφρικανικών χωρών, πυροδοτεί μια κατάσταση γενικής πολιτικής αναταραχής που συνεχώς διευρύνεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πραξικόπημα της 18 Αυγούστου στο Μαλί που, όπως αποκαλύφθηκε, σχεδιάστηκε από δύο στρατιωτικούς, τους Ντιάβ και Καμάρα, οι οποίοι λίγες μέρες προτού εκδηλωθεί είχαν επιστρέψει από κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα στην Ανώτατη στρατιωτική σχολή της Μόσχας (https://www.fpri.org/article/2020/09/why-russia-is-a-geopolitical-winner-in-malis-coup/).

Για το πώς εξελίσσεται ο κύκλος των συνταρακτικών γεγονότων που άνοιξε η ρωσική ναζιστική εισβολή στην Ουκρανία, υπάρχουν βασικά δύο εκτιμήσεις που αναπαράγονται ευρέως σε διεθνή κλίμακα. 

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΠΟΤ "ΟΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ''

Η μάχη για το Χαλέπι είναι ίσως η πιο καθοριστική για το μέλλον της συριακής αντίστασης, της μόνης εσωτερικής δύναμης που παλεύει για μία ανεξάρτητη και δημοκρατική Συρία και ενάντια στη μετατροπή της σε ένα απέραντο πεδίο ξένης κατοχικής καθώς και σεχταριστικής βίας. Πρόκειται από την πλευρά του καθεστώτος της Δαμασκού και των ρώσο-ιρανών χιτλερικών προστατών του για μια βάρβαρη επιχείρηση κύρια για την περικύκλωση και το διαμελισμό της Τουρκίας και δευτερευόντως, μέσω της εξόντωσης εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων, για τη δημιουργία νέων πελώριων προσφυγικών κυμάτων που ήδη χρησιμοποιούνται για την πολιτική αποσταθεροποίηση της Τουρκίας και την αποσάθρωση της ήδη ασταθούς Ευρώπης.

Η απάντηση είναι μία: παλλαϊκή δημοκρατική και πατριωτική αντίσταση