Η περιστασιακή εργασία σήμερα στις ΗΠΑ εξελίσσεται σε μάστιγα καθώς όλο και περισσότερος κόσμος αναγκάζεται να κάνει περιστασιακές δουλειές που του αποφέρουν ελάχιστη αμοιβή και δε διασφαλίζουν σχεδόν καμία από τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος μιας

Η ελληνική αστική τάξη κι ακόμη περισσότερο η φιλοϊμπεριαλιστική ελληνική ψευτοαριστερά, δηλαδή ο σοσιαλφασισμός, δεν είχαν ποτέ αντιιμπεριαλιστικές τάσεις και σκοτούρες. Ήξεραν πάντα, η πρώτη να ξεπουλιέται στον κυρίαρχο ηγεμονιστή κι αργότερα ιμπεριαλιστή κάθε εποχής ή ακόμη χειρότερα στη μεγάλη εκείνη δύναμη που μυριζόταν ότι βαδίζει προς την κυριαρχία, η δε δεύτερη να αποτελεί από το 1956 τσιράκι των Ρώσων σοσιαλμπεριαλιστών μεγαλοαστών και αργότερα (λόγω υποταγής στις διεθνείς συμμαχίες της φασιστικής Μόσχας) και των Κινέζων ομολόγων τους.

Το μεγαλειώδες μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας των Αφροαμερικανών των ΗΠΑ με τη συμμετοχή και τη θερμή στήριξη των δημοκρατών της χώρας ενάντια στην αστυνομική ρατσιστική βαναυσότητα πρέπει να υποστηριχθεί από κάθε δημοκρατικό άνθρωπο στον πλανήτη. Πρέπει να υποστηριχθεί και όταν η οργή των διαδηλωτών φτάνει σε βίαιες αναμετρήσεις με μια αστυνομία που έχει κλιμακώσει τα τελευταία χρόνια τη συστηματικά κτηνώδη και θεσμικά ατιμώρητη συμπεριφορά της απέναντι στο έγχρωμο και φτωχό κομμάτι του πληθυσμού της χώρας.

Εκείνο που δεν πρέπει να υποστηριχθεί αλλά αντίθετα να καταδικαστεί αποφασιστικά είναι οι εμπρησμοί μαγαζιών και το πλιάτσικο επειδή έρχονται σε σύγκρουση με τις διαθέσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας του αμερικανικού λαού και γι’ αυτό βοηθάνε καίρια την πολιτική αντεπίθεση ακόμα και την εκλογική νίκη της όλο και πιο εκτεθειμένης και απομονωμένης προεδρίας Τραμπ.

Αν αυτές τις ενέργειες και άλλες πολύ πιο ανησυχητικές, όπως την αντισημιτική επίθεση στο Λος Άντζελες, τις υποδαυλίζουν φασιστικά και σοσιαλφασιστικά πολιτικά ρεύματα, η πάλη με αυτά είναι υπόθεση του ίδιου του δημοκρατικού κινήματος και όχι των οποιωνδήποτε απαγορεύσεων του φασίστα Τραμπ. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτός έχει την ανοιχτή στήριξη του φίλου του, ηγέτη του παγκόσμιου και σοσιαλφασιστικού στρατοπέδου Πούτιν που ξέρει και μπορεί όσο κανείς να χρησιμοποιεί προβοκάτορες με αριστερό μανδύα για να δυναμώνει τους κλασικούς φασίστες και να λερώνει γνήσια λαϊκά κινήματα σαν κι αυτό που ξετυλίγεται σήμερα στις ΗΠΑ.

Αθήνα, 2 Ιουνίου 2020

Όσα δεν φέρνανε παλιότερα τα χρόνια τα φέρνουν τώρα οι μέρες. Οι παγκόσμιες και οι τοπικές πολιτικές εξελίξεις είναι τόσο καταρρακτώδεις και κυρίως τόσο απροσδόκητες ώστε ποτέ όσο σήμερα οι πολιτικά ανήσυχοι άνθρωποι δεν ήταν υποχρεωμένοι να αναζητήσουν με αγωνία καινούργιες ερμηνείες των γεγονότων σε νέα εδάφη ανάλυσης. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια όλο και περισσότεροι μαρξιστές ερευνούν με πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από όσο παλιότερα τις πολιτικές αναλύσεις της ΟΑΚΚΕ και την πλησιάζουν.

Η σαρωτική και σχεδόν αναίμακτη νίκη των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, πριν καν προλάβουν να αποσυρθούν από τη χώρα οι αμερικανικές και νατοϊκές δυνάμεις, που έλεγχαν ουσιαστικά από στρατιωτική άποψη τους βασικούς εσωτερικούς της κόμβους από το 2001, προκάλεσε μεγάλη εντύπωση διεθνώς και σχολιάστηκε από πολλούς ανθρώπους.

Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΟΑΚΚΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Πραγματoποιήθηκε το Σάββατο 8 Μάρτη το μεσημέρι η ανακοινωμένη εκδήλωση διαμαρτυρίας της ΟΑΚΚΕ έξω από τη ρώσικη πρεσβεία.

Η απόφαση για τη μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ αποτελεί μια προβοκάτσια ιστορικών διαστάσεων, με την οποία ο Τραμπ κλιμακώνει τη ρατσιστική αντιμουσουλμανική εκστρατεία του και είναι ρυθμισμένη έτσι ώστε να στείλει στο παγκόσμιο φασιστικό, αντισημιτικό στρατόπεδο, το οποίο οικοδομεί ο νεοχιτλερικός άξονας Ρωσίας- Κίνας υπό την ηγεσία της πρώτης, ένα δισεκατομμύριο διακόσια εκατομμύρια μουσουλμάνων, και με πιο μεγάλο φανατισμό ανάμεσά τους τα 350 εκατομμύρια των Αράβων.