Είχε προηγηθεί το Δεκέμβρη του 2010 η άσκηση ποινικής δίωξης και η δίκη τριών μελών της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας, ύστερα από μήνυση του ναζιστή Κ. Πλεύρη επειδή κατάγγειλαν τις αντισημιτικές και φιλοναζιστικές τοποθετήσεις των δικαστών που τον αθώωσαν. Λίγους μήνες πριν, στα τέλη Μάη, έγινε η δίκη των μελών του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου για όσα είπαν σα μάρτυρες κατηγορίας στην ίδια δίκη επίσης ύστερα από μήνυση του Κ. Πλεύρη. Τον ίδιο χαρακτήρα είχε και η δίκη κατά του Ι. Φριζή το Σεπτέμβρη του 2011.
Πρόκειται για μία σειρά ποινικών διώξεων που ασκούνται στη βάση του αντισημιτικού σκεπτικού της απόφασης του Εφετείου που αθώωσε τον Κ. Πλεύρη και επικυρώθηκε από τον Άρειο Πάγο, ότι οποιοσδήποτε καλεί σε εξόντωση των Εβραίων επικαλούμενος τις «συνωμοτικές τους μεθόδους» για παγκόσμια κυριαρχία είναι αθώος. Αυτό το σκεπτικό σημαίνει ότι οι Εβραίοι, και οι δημοκράτες που τους υπερασπίζονται απέναντι στο ναζισμό, είναι ένοχοι και μπορούν να σέρνονται στο εδώλιο από τον κάθε ναζιστή. Έτσι, όλες αυτές οι διώξεις έχουν αναγνωριστεί σα νόμιμες από τις δικαστικές αρχές και φτάνουν να συζητιούνται στις δικαστικές αίθουσες. Αυτό σημαίνει νομιμοποίηση της ναζιστικής τρομοκρατίας παρά το γεγονός ότι έχουν βγει αθωωτικές αποφάσεις γιατί το διακομματικό καθεστώς που προστατεύει τους ναζιστές και τους φίλους τους στο δικαστικό σώμα, δεν θέλει να εκτίθεται στην Ευρώπη και σε διεθνές επίπεδο.
Η μήνυση των χρυσαυγιτών στρεφόταν εναντίον ενός μεγάλου αριθμού κομμάτων, μεταναστευτικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων και αφορούσε μία κινητοποίηση τους κατά της «ΧΑ» το Μάη του 2009. Ήταν όμως τρία χρόνια μετά την αθώωση του Κ. Πλεύρη και λίγους μήνες μετά την είσοδο των ναζιστών στη Βουλή που από όλους αυτούς οι δικαστικές αρχές επέλεξαν να παραπέμψουν σε δίκη ένα μόνο κατηγορούμενο, τον Σάββα (Σαμπετάι) Μιχαήλ, που συμβαίνει να είναι εβραίος. Η κατηγορία αφορούσε κυρίως τη φράση της προκήρυξης του ΕΕΚ «Ο λαός δεν ξεχνά τους φασίστες τους κρεμά» που θεωρήθηκε ότι μπορεί να «διεγείρει σε βιαιοπραγίες». Ότι ο κύριος χαρακτήρας της δίωξης ήταν αντισημιτικός φάνηκε από το ότι αμέσως μόλις κινήθηκε το ζήτημα στα ναζιστικά μπλογκ κυκλοφόρησε το σύνθημα «Λιώστε το εβραϊκό σκουλήκι». Ο Κ. Μουτζούρης ήταν κατηγορούμενος σα συνεργός του Σ. Μιχαήλ επειδή η διακίνηση της προκήρυξης έγινε στο Indymedia που χρησιμοποιεί τους σέρβερ του Πολυτεχνείου.
Τόσο η ΟΑΚΚΕ όσο και η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία έχουν καταγγείλει επανειλημμένα με ανακοινώσεις και αφίσες τις φιλοναζιστικές και αντισημιτικές θέσεις και πρακτικές ενός προφανώς κυρίαρχου τμήματος της δικαιοσύνης που με διακομματική πολιτική κάλυψη νομιμοποιεί τους ναζιστές, τους δίνει ρόλο εισαγγελέα και τους αναγορεύει σε εκπροσώπους «του νόμου και της τάξης». Καμία φασιστική δίωξη που ασκείται στη βάση της νομιμοποίησης του ναζισμού δεν πρέπει να περάσει. Αυτή είναι μία δημοκρατική θέση αρχής και είναι ανεξάρτητη από τις όποιες πολιτικές διαφορές μπορεί να υπάρχουν με τους κάθε φορά διωκόμενους από τους ναζιστές.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η υποστήριξή μας σε Σάββα Μιχαήλ και Μουτζούρη ενάντια στη φασιστική δίωξη που τους ασκήθηκε είναι ανεξάρτητη από τις εντελώς αντίθετες θέσεις μας, σε μία σειρά θεμελιακά ζητήματα που αφορούν την αντιφασιστική πάλη με τη λεγόμενη «αριστερά» βουλευτική και εξωκοινοβουλευτική, συμπεριλαμβανομένου του ΕΕΚ αλλά και του αναρχισμού του Indymedia.
Συγκεκριμένα αντιπαλεύουμε :
- Τη σύσσωμη και ολοκληρωτική αντίθεσή τους στο δημοκρατικό αίτημα να βγουν «εκτός νόμου» οι ναζιστές.
- Την υποστήριξη τους στη γενοκτονική νεοχιτλερική Χαμάς και στον αντισημιτισμό νέου τύπου που κρύβεται πίσω από τη θέση για κατάργηση του κράτους του Ισραήλ. Ακριβώς επειδή τον αντισημιτισμό τον προωθεί η λεγόμενη αριστερά, απουσίασε σύσσωμη από τη δίκη κατα του Κ. Πλεύρη, και ταυτόχρονα στήριζε έμμεσα την αθώωσή του στο όνομα μίας στρεβλής ερμηνείας του «δικαιώματος της έκφρασης». Αυτή η αθώωση οδήγησε στη συνέχεια στη φασιστική δίωξη της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας, και άνοιξε το δρόμο για τις υπόλοιπες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ανακοίνωση των νέων του ΣΥΡΙΖΑ για τη δίκη του ΕΕΚ η λέξη αντισημιτισμός δεν υπάρχει, τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε σα βασικός υπερασπιστής των κατηγορούμενων στέλνοντας για μάρτυρες τον Κουράκη και την Κωνσταντοπούλου. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απέφυγε επιμελώς να βάλει το ζήτημα αυτής της τερατώδους δίκης σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο και στα δελτία ειδήσεων. Ο ίδιος ο Σ. Μιχαήλ στην απολογία του έβαλε σαν τρίτο ζήτημα της δίκης τον αντισημιτισμό, εκτιμώντας σαν πιο σημαντικό στόχο της δίωξης την απαγόρευση «όλου του χώρου που αντιστέκεται στην κοινωνική οικονομική βαρβαρότητα».
- Την υποστήριξη της προβοκατόρικης γραμμής των «ανοιχτών συνόρων» και της κατάργησης της συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ». Η ΟΑΚΚΕ και η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία υποστηρίζουν για χρόνια τη θέση ότι η πιο βασική προϋπόθεση για τη συντριβή των ναζί είναι η ουσιαστική ενότητα του ντόπιου με το μεταναστευτικό προλεταριάτο. Γι αυτό καταγγείλαμε την αντιδραστική πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» και το ότι επί 20 χρόνια, σιωπηρά ή ανοιχτά, δέχτηκαν την πολιτική του σπασμένου μεροκάματου για τους μετανάστες, η οποία και έβαλε τα θεμέλια της εθνορατσιστικής διάσπασης ελλήνων και μεταναστών εργατών. Ιδιαίτερα σήμερα με τη ραγδαία καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας, τη χρεοκοπία, την τρομακτική ανεργία και την εξαθλίωση του λαού, αυτή η πολιτική μαζικοποιεί όσο τίποτε άλλο τους ναζί, καθώς εμφανίζει τη ρατσιστική κτηνωδία τους σα μέθοδο σωτηρίας της φτωχολογιάς.
- Τη διασπαστική θέση ότι η πάλη ενάντια στο ναζισμό μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από την «αντιμνημονιακή» πάλη, που υπονομεύει και αποπροσανατολίζει το αντιναζιστικό μέτωπο και βασίζεται στην απάτη ότι οι ναζιστές της «ΧΑ» είναι «μνημονιακή» δύναμη την ίδια στιγμή η «ΧΑ» τοποθετείται διαρκώς και με ένταση ενάντια στην τρόϊκα, στα μνημόνια, και στους «διεθνείς τοκογλύφους». Αυτό το κάνουν όλες αυτές οι δυνάμεις για να κρύψουν την σύμπλευση τους με τους ναζί όταν κάνουν κεντρικό πολιτικό το ζήτημα του μνημονίου.
Είμαστε της άποψης ότι σε αυτή τη δίκη οι ναζιστές και κυρίως οι διακομματικοί προστάτες τους δεν πήραν την πολιτική απάντηση που τους ταίριαζε. Νομίζουμε μάλιστα ότι το δικαστικό καθεστώς έκανε αυτήν την τερατώδη δίκη του «εβραίου» από τους ναζί κατ εντολή του πολιτικού καθεστώτος για δύο λόγους: Ο ένας για να δώσει νομική και δικαστική ισχύ στους ναζιστές και μάλιστα στην αντισημιτική –χιτλερική τους διάσταση και ο άλλος για να εμφανίσει σαν αληθινούς επίσημους αντιπάλους των ναζί τα κόμματα της ψεύτικης και στην ουσία αντισημιτικής «αριστεράς» στα οποία ηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η στάση των ναζιστών απέναντι σε αυτή τη δίκη ήταν να εμφανιστούν όσο το δυνατόν λιγότερο έως καθόλου για να μην εκθέσουν διεθνώς την κυβέρνηση και το διακομματικό καθεστώς που τους προστατεύει και που μέχρι σήμερα κρατάει στο ψυγείο ένα λειψό αντιρατσιστικό νόμο για να μη βάλει κανένα εμπόδιο στους ναζιστές. Ταυτόχρονα έχει αποδεχτεί την κατάργηση του παλιού αντιρατσιστικού νόμου μέσα από την αντισημιτική απόφαση για την αθώωση του Κ. Πλεύρη. Ούτε ο Παναγιώταρος, ούτε η Θ. Σκορδέλη (υπόδικη υποψήφια βουλευτής της Χ.Α) πάτησαν το πόδι τους στη δίκη, ενώ ήταν μηνυτές. Εμφανίστηκαν δύο μάρτυρες κατηγορίας, ο ένας είπε ότι διάβασε βιαστικά τη μήνυση, και ο άλλος ο δικηγόρος των ναζιστών, Ανδριόπουλος, είπε ότι η προκήρυξη του ΕΕΚ τον έκανε να φοβάται για τη ζωή του.
Η ΟΑΚΚΕ και η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία καλούν όλους τους δημοκράτες να καταγγείλουν τους ναζιστές τους και τους προστάτες τους, στο κράτος, στη Βουλή και στη δικαιοσύνη, και να απαιτήσουν να βγουν «εκτός νόμου» και να τιμωρηθούν για τη βία τους και την προπαγάνδα του ρατσιστικού μίσους.