Από τις περιπτώσεις που γνωρίζουμε σε κάποιους μεγάλους δήμους εκεί που υπάρχει κίνδυνος να έρθουν από την πρώτη Κυριακή σοσιαλφασίστες στις Δημαρχίες είναι ο καλά προφυλαγμένος από το ρωσόδουλο καθεστώς Πελετίδης του ψευτοΚΚΕ στην Πάτρα και ο Βρεττάκος, παλιός του ΝΑΡ, εκλεκτός του ΣΥΡΙΖΑ και της ΚΟΣΚΟ στο Κερατσίνι. Αν εκεί υπάρχει απέναντι του κάποιος δημοκρατικός υποψήφιος πρέπει να υποστηριχθεί.
Στον Πειραιά, στο Δήμο Νίκαιας-Ρέντη κάνουμε επίσης μια εξαίρεση και ψηφίζουμε από την πρώτη Κυριακή απέναντι στον σαμποταριστή συριζαίο Δήμαρχο Ιωακειμίδη (σήμερα υποψήφιο περιφερειάρχη) και τον άνθρωπο του Μαραγκάκη, τον Δημήτρη Λιντζέρη που τον έχουμε δει σε μια μακριά πορεία να κρατάει μια συνεπή στάση στα εσωτερικά δημοκρατικά ζητήματα και ενάντια στο παραγωγικό σαμποτάζ. Έτσι στάθηκε δίπλα στο μεγάλο αγώνα των εργατών των Λιπασμάτων για να κρατήσουν ζωντανό το εργοστάσιο και μετά σαν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ για να αποζημιωθούν για το κλείσιμό του, όπως στάθηκε και δίπλα στον αγώνα της Επισκευαστικής Ζώνης ενάντια στο σαμποτάζ και υπέρ της Αυτοοργάνωσης. Πλήρωσε για τη δημοκρατική του στάση με το να κατηγορηθεί από τους σκευωρούς του ΣΥΡΙΖΑ με τη λάσπη της Νοβάρτις ενώ δεν στηρίχθηκε από τους ρωσόφιλους στο ΠΑΣΟΚ καθώς βρέθηκε σε όλες τις εσωκομματικές συγκρούσεις απέναντι τους.
Δημοκρατικοί άνθρωποι υπάρχουν μέσα στα αστικά κόμματα και κάποιοι ίσως να κατεβαίνουν σε κάποιους Δήμους, ή πιο δύσκολα ακόμα και σε Περιφέρειες, αλλά δεν είμαστε σε θέση να τους έχουμε γνωρίσει πολιτικά. Όμως για μας το βασικό δεν είναι να στηρίζουμε υποψηφιότητες δημοκρατών από τις γραμμές των αστικών κομμάτων βασικά σαν μια πρώτη άμυνα απέναντι στο σοσιαλφασισμό και στο νέο-αποικιοκρατικό σαμποτάζ. Το βασικό για μας, σε ότι αφορά την αυτοδιοίκηση, είναι να οργανώσουμε, ενιαιομετωπικά εθελοντικά κινήματα γειτονιάς και πόλης και να είναι αυτά πάνω στα οποία θα στηριχθεί σε τελική ανάλυση μια δημοκρατική Δημοτική εξουσία, και να είναι αυτές οι δημοτικές εξουσίες εκείνες στις οποίες θα στηρίζονται οι Περιφέρειες. Σήμερα έχουμε την πιο αντιδημοκρατική κατάσταση στην Αυτοδιοίκηση καθώς με πολλά χρόνια αντιδραστικών συγκεντρωτικών αυτοδιοικητικών «μεταρρυθμίσεων» είναι η κυβέρνηση που παραχωρεί οικονομικούς πόρους (ιδιαίτερα ευρωπαϊκά κεφάλαια) και κατά συνέπεια εξουσία στις Περιφέρειες και στη συνέχεια είναι οι Περιφέρειες που πάλι από τα πάνω, στην ουσία από τις κυβερνήσεις μοιράζουν σε μεγάλο βαθμό οικονομικούς πόρους και πολιτική εξουσία προς τους Δήμους και τις πλέον διαλυμένες κοινότητες κλπ. Τα δημοκρατικά αυτοδιοικητικά κινήματα και πάνω από όλα ο εθελοντισμός, ιδιαίτερα το πιο βασικό και πολύτιμο για τους πολίτες πράγμα σε ένα Δήμο που είναι η εθελοντική αλληλοβοήθεια των πολιτών, έχουν βάναυσα χτυπηθεί από παλιά από την πολιτική αντίδραση και τις τελευταίες δεκαετίες από το σοσιαλφασισμό. Όλοι πια τα περιμένουν όλα από το κράτος, ουσιαστικά από την κυβέρνηση και ακόμα χειρότερα από έναν σωτήρα πρωθυπουργό, από ένα είδος κοινοβουλευτικού Φύρερ, που ευτυχώς τον θέλουν ακόμα να εκλέγεται με ψηφοφορία, χωρίς να πολυνοιάζονται ποια είναι η βαθύτερη ντόπια ή και ξένη οικονομική και πολιτική εξουσία εκείνη που τον έφερε μπροστά τους. Κάτι αντίστοιχο γίνεται σε ένα άλλο πιο περιφερειακό ή πιο συντεχνιακό επίπεδο από ένα αρεστό στο καθεστώς «σωτήριο Κόμμα» όπως είναι το ψευτοΚΚΕ που τους «σώνει» επιλεκτικά αυτό το ίδιο αποκλειστικά και όχι οι μαζικές εθελοντικές οργανώσεις των εργατών, δηλαδή τα μαζικά συνδικάτα, ή οι οργανωμένοι δημότες τον εαυτό τους.
Με αυτή μας την αντίληψη για την αυτοδιοίκηση και γενικά για την εθελοντική αυτοοργάνωση των πολιτών δεν σημαίνει ότι υποτιμούμε ή θέλουμε να παρακάμψουμε το ρόλο του πολιτικού κόμματος, ιδιαίτερα του προλεταριακού, ή ότι θεωρούμε ότι πρώτα θα δημιουργηθούν τα εθελοντικά κινήματα χώρου δουλειάς, γειτονιάς και Δήμου και μετά θα ασχοληθούμε με τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ίσα-ίσα πιστεύουμε ότι το επαναστατικό εργατικό κόμμα πρέπει να είναι μέσα σε όλους τους πόρους της πολιτικής και κοινωνικής ζωής και πρέπει να εξοικειωθεί και με τα δημοτικά πράγματα και να τα γνωρίσει πολύ καλά, ακριβώς για να μπορεί να κάνει καθοδηγητικές προτάσεις στα αυθόρμητα κινήματα των πολιτών και όσο μπορεί να τα πείθει δημοκρατικά μέσα από την πείρα τους και να τα αναπτύσσει και να τα καθοδηγεί μέσα από τα δύσκολα μονοπάτια της πολιτικής. Γιατί δεν φτάνει μόνο ο εθελοντισμός, ο οποίος ξεκινάει πάντα από το να αντιμετωπίζει το πιο φανερό πρόβλημα, όταν ο πιο σκληρός ταξικός εχθρός του λαού, ο ιμπεριαλισμός, λειτουργεί σε πολύ μεγάλο βαθμό κρυφά ενώ και ο ίδιος δεν γνωρίζει συχνά τις συνέπειες της πράξης του. Με τη λογική λοιπόν να μάθουμε και να μιλήσουμε πιο πολιτικά στο λαό για τα δημοτικά πράγματα έχουμε πάρει ως τώρα λίγες φορές μέρος σε Δημοτικές εκλογές, δυο φορές με στενούς κομματικούς συνδυασμούς σε (Αθήνα 1986, Κερατσίνι 2002). Απλά δεν έχουμε ακόμα σαν προτεραιότητα να ρίχνουμε σε αυτόν τον τομέα τις λίγες ακόμα κομματικές δυνάμεις, ιδιαίτερα τις οικονομικές. Αυτή τη φορά δεν σκεφτήκαμε καν να το κάνουμε καθώς προσπαθούμε να ξεχρεώσουμε τις διπλές βουλευτικές εκλογές, και αν το καταφέρουμε, να μπορέσουμε να κατεβούμε στις ευρωεκλογές του 2024. Όμως τόσο εμείς οι ίδιοι όσο και οι φίλοι και συναγωνιστές μας είναι σωστό να συμμετέχουμε όσο μας είναι δυνατό σε όσες εθελοντικές δουλειές μπορούν σε επίπεδο Δήμων και επίσης να ενημερώνονται και να παρακολουθούν όσο τους είναι δυνατό δημοτικές διαδικασίες. Μαθαίνει κανείς συχνά από αυτές πιο πολλά από όσο από την κεντρική πολιτική ζωή γιατί εκεί είναι πολύ πιο σαφές και διάφανο το συγκεκριμένο στη συμπεριφορά των πολιτικών κομμάτων. Κυρίως όμως άμεσα τώρα πρέπει προτείνουμε στους φίλους μας να ψηφίσουν όπως είπαμε παραπάνω για να μη φορτωθούμε εκτός από μια θεσμικά ανάπηρη και όχι δημοκρατική αυτοδιοίκηση και τη διαφθορά, το παραγωγικό σαμποτάζ και τη φασιστική εξουσία των ανοιχτών αντι-ουκρανών πουτινόφιλων. Και βέβαια πρέπει να καταγγελθεί και να μην ψηφιστεί ο συνδυασμός του ναζι-Κασιδιάρη που δεν θα έπρεπε καν να του επιτραπεί να συμμετέχει σε αυτές τις εκλογές.
Σημείωμα
Προσοχή με τον Σγουρό υποψήφιο της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ για την Περιφέρεια της Αττικής. Αυτός κατέβαζε δύο φασιστικά στοιχεία στο ψηφοδέλτιο. Τον ένα τον κατήγγειλαν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΣΕ και τον έδιωξε ο Σγουρός, το γνωστό φασίστα και αντισημίτη Χατζάρα, φίλο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Το δεύτερο που είναι ένας ακόμα πιο φανατικός υπερασπιστής της ρωσικής εισβολής (Γαβριήλ Αβραμίδης: Εγώ είμαι με τη σωστή πλευρά της ιστορίας, 24/12/2022) και άνθρωπος του Σαββίδη στους Πόντιους, το Γαβριήλ Αβραμίδη παρόλο που τον κατήγγειλαν με ένταση και επίμονα οι ουκρανοί και οι φίλοι της Ουκρανίας στην Ελλάδα, ανάμεσα τους και οι σύντροφοι μας, ο Σγουρός όχι μόνο δεν τον έδιωξε αλλά έσβησε και τα μηνύματα. Προφανώς η ηγεσία Ανδρουλάκη τον κάλυψε, και τον κάλυψε γιατί μπόρεσε, και μπόρεσε γιατί ο τάχα «φιλο-ουκρανός» Μητσοτάκης έκανε μώκο όπως βέβαια ακόμα πιο εύκολα έκαναν μόκο οι τάχα «ούτε-ούτε» του ΣΥΡΙΖΑ και του ψευτοΚΚΕ.
Κανείς Δημοκράτης δεν πρέπει να ψηφίσει τον Σγουρό με αυτό το άθλιο κατάντημα του.