Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Δημοσεύουμε εδώ το κείμενο αφίσας της ΟΑΚΚΕ που κολλήθηκε ήδη σε γειτονιές του Πειραιά. Πρόκειται για μία από τις πιο σημαντικές αφίσες της ΟΑΚΚΕ γιατί για πρώτη φορά αντιμετωπίζεται με τέτοια σαφήνεια ένα βασικό πλοκάμι του νεοχιτλερικού άξονα στη χώρα, δηλαδή όχι έμμεσα σαν πολιτικό πρακτορείο ή σαν ιδεολογικός μηχανισμός αλλά άμεσα σαν κρατικό μονοπωλιακό και μάλιστα σαν αποικιοκρατικό κεφάλαιο μπροστά στο οποίο γονατίζει δουλικά όλη η αστική τάξη και ο αντεπαναστατικός μικροαστισμός

 

Δημοσιεύουμε πιο κάτω προκήρυξη της ΟΑΚΚΕ που μοιράζεται σε εργοστάσια της Αττικής

ΤHN ΠΕΙΝΑ ΤΗ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΖΑΜΠΑ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΚΑΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

Εργαζόμενοι και άνεργοι εμποδίστε τους σαμποτέρ, αντισταθείτε στις εργασιακές γαλέρες, πάρτε τα πράγματα στα χέρια σας

 Στις αρ­χές του μή­να η κυ­βέρ­νη­ση των ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ΝΕΛ πού­λη­σε το 24% ε­νός τμή­μα­τος της ΔΕ­Η, του ΑΔ­ΜΗ­Ε, στην Κί­να. Πρό­κει­ται για μια α­κό­μα πε­ρί­πτω­ση ι­διω­τι­κοποί­η­σης που εί­ναι στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα κι­νέ­ζι­κη κρα­τι­κο­ποί­η­ση ε­νός στρα­τη­γι­κής ση­μα­σί­ας κρα­τι­κού ελ­λη­νι­κού πε­ριου­σια­κού στοι­χεί­ου. Με­τά το λι­μά­νι που Πει­ραιά, και τον λι­γνι­τι­κό σταθ­μό της ΔΕ­Η στη Φλώ­ρι­να που θα τον φτιά­ξει και θα ε­λέγ­χει η Κί­να τώ­ρα πω­λεί­ται κα­τά έ­να μέ­ρος του και ο Δια­χει­ρι­στής με­τα­φο­ράς η­λε­κτρι­κής ε­νέρ­γειας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη της βάζει πλάτες. Πρόθυμοι συνεργοί της στο σαμποτάζ το ψευτοΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Πέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε το λιμάνι του Πειραιά στην Cosco. Αν θέλει κανείς να κάνει τον απολογισμό, θα φτιάξει έναν κατάλογο από έργα που ήταν η ΚΟΣΚΟ υποχρεωμένη να κάνει και δεν έχει κάνει σχεδόν κανένα από αυτά, οπότε έχει δυναμώσει την ανεργία στο λιμάνι, έχει καταπατήσει κάθε εργασιακή νομοθεσία φτιάχνοντας μια δικιά της κινέζικη κρατική γαλέρα, κατατρώει μεθοδικά τα εργασιακά δικαιώματα των παλιών εργαζομένων που έχουν μείνει στην προβλήτα Ι, και έχει μπει στο μικροσκόπιο για σοβαρά περιστατικά λαθρεμπορίου που εντοπίζονται από τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς και καλύπτονται από το δουλικό στην Κίνα ελληνικό πολιτικό κόσμο.

Το ελληνικό κράτος με την ουσιαστική συμφωνία σύσσωμου του πολιτικού καθεστώτος υπέγραψε μία σειρά σημαντικές συμφωνίες με το σοσιαλφασιστικό καθεστώς της Κίνας κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του προέδρου της Σι Τζινπίνγκ. Πρόκειται για συμφωνίες που ανοίγουν πλατιά το δρόμο στον εκφασισμό και στην αποικιακού τύπου οικονομική υποδούλωση της χώρας. Hβάση τους είναι ο έλεγχος της ενέργειας, των ενεργειακών, επικοινωνιακών και συγκοινωνιακών δικτύων της χώρας, ο έλεγχος του εφοπλιστικού και τραπεζικού κεφάλαιου και πάνω απ’ όλα ο έλεγχος του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας από τον νεοχιτλερικό ρωσοκινέζικο άξονα.

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ

https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-23-31/item/1174-

 

Ο αγώνας του ηρωικού λαού του Χονγκ Κονγκ για δημοκρατία ενάντια στο φασιστικό καθεστώς του Πεκίνου μπήκε σε μια νέα φάση από την ώρα που αυτό το καθεστώς παρέταξε επιδεικτικά στο Σεντζέν, δηλαδή στην περιοχή της Κίνας που βρίσκεται δίπλα στο Χονγκ Κονγκ, χιλιάδες στρατό καθώς και αστυνομικές δυνάμεις απειλώντας ότι αν χρειαστεί θα επέμβει για να στηρίξει «την τάξη και την ασφάλεια» στη μεγαλούπολη, δηλαδή να καταπνίξει το μαζικό αντιστασιακό της κίνημα. Ταυτόχρονα το φασιστικό καθεστώς αξιοποιώντας τα λάθη και τις αδυναμίες του δημοκρατικού κινήματος φανατίζει με γρήγορους ρυθμούς τις μάζες στην κινέζικη ενδοχώρα ενώ εκμεταλλευόμενο την κλιμάκωση των καταστροφών στο μετρό του Χ. Κονγκ και κυρίως τις επιθέσεις των διαδηλωτών στις κινέζικες επιχειρήσεις, έκανε το ποιοτικό άλμα μέσω της κυβέρνησης των ανδρείκελων της στο Χονγκ Κονγκ να επιβάλει έναν νόμο έκτακτων μέτρων -τον οποίο είχε θεσπίσει το αγγλικό αποικιακό καθεστώς- βάσει του οποίου τα ανδρείκελα θα μπορούν να κυβερνάνε με διατάγματα χωρίς να τα περνάνε από τη Βουλή (εν προκειμένω το Νομοθετικό Συμβούλιο). Το πρώτο τέτοιο διάταγμα ήταν για την τιμωρία όσων φορούν μάσκες στις διαδηλώσεις.

 

«Εθνική ανεξαρτησία πάει να πει πρώτα απ’ όλα νάσαι οικονομικά ανεξάρτητος, και αυτό θα το πετύχουμε όταν δίπλα στη λύση του αγροτικού, βάλουμε στο δρόμο της πραγματοποίησης και την ανάπτυξη για τις εσωτερικές παραγωγικές δυνάμεις – ηλεκτρισμός, σίδερο, ατσάλι, νίκελ και άλλα – που θα αξιοποιήσει όχι μονάχα τον ελληνικό πλούτο μα – πράμα που είναι πιο σημαντικό ακόμα – και τη δουλειά του Έλληνα εργάτη, σηκώνοντάς τον οικονομικά, τεχνικά και πολιτικοοικονομικά σε διευθύνουσα θέση και δύναμη» (Συνέντευξη του Ν.Ζαχαριάδη στο Ριζοσπάστη, 31 Μάη 1945).

Η ε­πέμ­βα­ση της Σα­ου­δι­κής Α­ρα­βί­ας στην Υε­μέ­νη κα­τά των ι­ρα­νό­φι­λων σι­ι­τών α­νταρ­τών Χού­δι, οι ο­ποί­οι έ­χουν κα­τα­λά­βει πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κά την εξου­σί­α ου­σια­στι­κά α­πό τον Σε­πτέμ­βριο και τυ­πι­κά α­πό τον Ια­νουά­ριο, α­νοίγει μια νέ­α πε­ρί­ο­δο για τη Μέ­ση Α­να­το­λή.

  Όταν σήμερα μια πολιτική προσωπικότητα εξυμνείται από όλους τους ισχυρούς της γης, δηλαδή από όλους τους ιμπεριαλιστές, που σημαίνει ακόμα και από τους πιο φασίστες, αυτό σημαίνει οπωσδηποτε ότι κάτι πολύ βρώμικο συμβαίνει με αυτήν. Ο Μαντέλα είναι η πιο τυπική και ακραία εκδήλωση αυτού του κανόνα.

Μπορεί η μονοπωλιακή Δύση να συνεργάζεται πολιτικά και κυρίως οικονομικά με τους χειρότερους τραμπούκους και βασανιστές του πλανήτη, που δεν είναι άλλοι από τους ανερχόμενους νέους χίτλερ του άξονα Μόσχας-Πεκίνου, και να κάνει τα στραβά μάτια σε πολλά από τα εγκλήματά τους, όμως η συσσωρευμένη πείρα της αυτοκαταστροφικής αυτής στάσης έχει διαμορφώσει στην κοινή γνώμη και σε μια μερίδα των πιο εκτεθειμένων σε αυτούς δυτικών μονοπωλιστών, τη συνείδηση ότι υπάρχουν όρια σ’ αυτή τη στάση. Αυτό φάνηκε μεταξύ άλλων κατά τις παραμονές της ευρωκινεζικής συνόδου της 14/9 όταν ο κινέζος πρόεδρος έστειλε τον υπουργό του των εξωτερικών Ουάνγκ Γι σε 5 ευρωπαϊκές χώρες για να απειλήσει ένα συγκεκριμένο ευρωπαϊκό κράτος μόνο και μόνο γιατί τόλμησε να προβάλει μια αντίσταση στην επιθετικότητα και το φασισμό του Πεκίνου.