Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η απρόκλητη και βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έφερε τα πάνω κάτω στις διεθνείς σχέσεις και προκάλεσε παγκόσμιους τριγμούς και ανακατατάξεις. Μία από τις πιο σημαντικές συνέπειές της είναι και η στάση που επέλεξαν να κρατήσουν οι χώρες σʼ ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, αφού αυτό δεν αφορά μόνο στη σχέση Ρωσίας-Ουκρανίας, αλλά γενικότερα στη σχέση του ρωσοκινεζικού νεοναζιστικού Άξονα κυρίως με τη ΕΕ, που αυτός θέλει να καταπιεί, και δευτερευόντως τις ΗΠΑ του Δημοκρατικού κόμματος. Τώρα πια φαίνονται σχετικά καθαρά τα δύο μπλοκ, που ποτέ δεν είχαν πάψει να υπάρχουν, παρά την πολιτική της Ρωσίας να κάνει μετά τα 1990 τον ψόφιο κοριό και τον τάχα φιλοδυτικό «εταίρο». Βέβαια, αυτό το ξεκαθάρισμα δεν έχει γίνει ακόμη σε απόλυτο βαθμό, καθώς πολλοί ρωσόφιλοι κρύβονται ακόμη πίσω από παχιά λόγια περί σταματήματος του πολέμου. Όσο όμως η Ουκρανία αντιστέκεται, τόσο όλοι θα είναι αναγκασμένοι αργά ή γρήγορα να πάρουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου.

Πέμπτη 15 Απριλίου 2021. Μια ημέρα που θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στα κατάστιχα της Ελ­ληνικής Ιστορίας. Διακόσια χρόνια μετά το ξέσπασμα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, όταν οι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων έδιω­ξαν από τα ιερά προγονικά εδάφη τους επαίσχυντους Οθωμα­νούς και δημιούργησαν εκείνο το φοβερό και τρομερό κράτος του μεγάλου τέκνου της Ελλάδος Καποδίστρια (του γνωστού υπουργού Εξωτερικών της τσαρικής Ρωσίας), βρέθηκε επιτέλους ο άξιος συνεχιστής των λαμπρών παραδόσεων του έθνους, που είχε τα κότσια να τα βάλει με τους παλιότουρκους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και να τους δείξει τι εστί βερίκοκο… Και το όνομα αυ­τού -για να μη μιλάμε γενικά κι αόριστα- Νίκος Δένδιας.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ενώ το μακροχρόνιο όργιο αποβιομηχάνισης συνεχίζεται με μεγαλύτερη από ποτέ ένταση και από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αυτός προανάγγειλε πρόσφατα με περηφάνεια μία «εμβληματική», όπως τη χαρακτήρισε, επένδυση για την παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων στη χώρα μας. Αυτή η ξαφνική στροφή της κυβέρνησης υπέρ της βιομηχανικής παραγωγής έχει σίγουρα μπερδέψει πολλούς ανθρώπους που έχουν δει τη μανία με την οποία αυτή η κυβέρνηση επιχειρεί να αποτελειώσει την ήδη ασθενική βιομηχανική βάση της εγχώριας οικονομίας, ειδικά στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας με το απότομο κλείσιμο των λιγνιτικών.

Τη στιγμή που η μετάλλαξη Δέλτα του Covid-19 έκανε αισθητή την παρουσία της στην ΕΕ, βγήκε στην επιφάνεια το βρώμικο σχέδιο του πλασιέ των ρωσοκινέζικων συμφερόντων Μητσοτάκη, πίσω από τo πρωτοπόρο πάθος του για να υιοθετήσει η ΕΕ το πιστοποιητικό εμβολιασμού. Απορήσαμε για μια στιγμή πως αυτός ο τύπος ήθελε να κάνει κάτι καλό για τον τουρισμό της χώρας μας αλλά και την ενωμένη Ευρώπη. Η απορία μας λύθηκε σύντομα. Στόχος της εκστρατείας του ήταν να βάλει από την πίσω πόρτα ακριβώς με πρόσχημα τον τουρισμό της καταχρεωμένης χώρας μας το ρώσικο και το κινέζικο εμβόλιο στην ΕΕ παρακάμπτοντας ή πιέζοντας τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ).

Η ηγεσία Μητσοτάκη προώθησε το νομοσχέδιο για το γάμο και βασικά την τεκνοθεσία των ομόφυλων χωρίς να προετοιμάσει το έδαφος, ούτε καν στο ίδιο του το κόμμα. Άφησε το ζήτημα να σέρνεται για μήνες με μία παγωμένη κυβερνητική εξαγγελία και ξαφνικά ανακοίνωσε λίγο πριν το τέλος του 2023 ότι θα το φέρει να ψηφιστεί μέσα στο Φλεβάρη. Από τότε έχει αφήσει έναν ταλαιπωρημένο και ζαλισμένο από την ακρίβεια και την αγωνία για το μέλλον λαό, να ακούει κυρίως τη φωνή του εκκλησιαστικού μεσαίωνα και κάθε αναθαρρυμένης συντήρησης οι οποίες νιώθουν να επαληθεύονται επειδή τους στηρίζει και η δήθεν “δογματική” ψευτοαριστερά.

Με τον τρόπο που έκανε το διάγγελμα του για καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας, ο Μητσοτάκης είναι σαν να διάβασε ένα εγχειρίδιο φασιστικής δικτατορίας.

Μια δημοκρατική κυβέρνηση έχει δικαίωμα και πρέπει να επιβάλει τέτοια μέτρα καραντίνας προκειμένου μια θανατηφόρα επιδημία να μην σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Εκείνο που δεν εχει δικαίωμα να κάνει είναι να αναγγείλει απαγορεύσεις όχι σαν εκπρόσωπος μιας δημοκρατικής κυβέρνησης αλλά σαν δικτάτορας. Είπε λοιπόν «εγώ αποφάσισα αυτά τα μέτρα» και όχι η κυβέρνηση, ή ένα υπουργικό όργανο, ή μια θεσμοθετημένη κρατική αρχή. Είπε ότι αφού αποφάσισε αυτός, ότι αποφάσισε οι πολίτες σαν άτομα πρέπει να υποταχθούν χωρίς καμιά αντίρρηση και καμιά διαφωνία, γιατί αυτό είναι το νόημα της ρητής απαίτησης του στο διάγγελμά του για υποταγή του ατόμου στο σύνολο, δηλαδή στην κοινωνία. Εδώ δηλαδή κοινωνία δεν είναι τα συλλογικά τυπικά ή και άτυπα όργανα της πολιτικής δημοκρατίας, όπως η κυβέρνηση, ή τα αναγκαστικά συλλογικά κρατικά όργανα της πολιτικής προστασίας, ή τα κόμματα, ή τα συνδικάτα, ή οι δημοτικές εξουσίες, ή οι όποιες ανεξάρτητες αρχές, ή ο τύπος από τα οποία δεν ανέφερε κανένα στην ομιλία του, αλλά το κράτος σαν ενσάρκωση της κοινωνίας αλλά και αυτό σαν αφαίρεση αφού γίνεται συγκεκριμένο μόνο σαν ο εαυτός του.

Ένα κίνημα ενάντια στην προστασία του πληθυσμού από το δολοφονικό ιό εξαπλώνεται στον κόσμο καθοδηγούμενο από την κλασική ακροδεξιά, που το τρέφει με ένα πλήθος από θεωρίες «συνωμοσίας» και ζητά την άρση των σχολαστικών προστατευτικών μέτρων. Στη Γερμανία οι ακροδεξιοί ενώνονται με την αντι-σημιτική (δήθεν αντισιωνιστική) λεγόμενη «άκρα αριστερά» σε διαδηλώσεις στις οποίες εξασφαλίζει διεθνή δημοσιότητα το ρωσικό κράτος και τα προπαγανδιστικά του δίκτυα RT και Sputnik. Βαθύτερος πολιτικός στόχος αυτού του φαιο-«κόκκινου» κινήματος είναι η αναζωπύρωση της πανδημίας και η οικονομική αποσύνθεση των δημοκρατικών χωρών της Ευρώπης η οποία ελλείψει ενός επαναστατικού εργατικού κινήματος, θα δυναμώσει τα υπερδεξιά εθνικιστικά ή «αριστερά» αντιευρωπαϊκά κινήματα που είναι όλα ρωσόφιλα και κινεζόφιλα.

Στις 7 του Ιούλη είχαμε δυο καλά νέα και ένα κακό. Από τακτική άποψη τα δυο καλά νέα είναι σημαντικότερα. Από στρατηγική τη μεγαλύτερη σημασία έχει το κακό. Τα δύο καλά νέα είναι η πτώση της σοσιαλφασιστικής συμμορίας Τσίπρα και το ξωπέταγμα των ναζικανιβάλων της «Χρ. Αυγής» από τη Βουλή. Το κακό νέο είναι η σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ παρά το κάζο των ευρωεκλογών.

Αφού πήρε τα εύσημα όλης της οικουμένης για τη λαμπρή αντιμετώπιση της πρώτης φάσης του κορονοϊού, που στην πραγματικότητα οφείλονταν στον επαρχιώτικο-βαλκανικό χαρακτήρα της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή στη μικρή κίνηση ταξιδιωτών από το εξωτερικό το χειμώνα, ο Μητσοτάκης εν μία νυχτί κατάργησε πρακτικά κάθε μέτρο προστασίας, αφήνοντας τον ελληνικό λαό στο έλεος της πανδημίας και μιας νέας οικονομικής καταστροφής.