Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Ο­ξύ­νε­ται στην Τουρ­κί­α η κό­ντρα με­τα­ξύ του ε­θνι­κι­στή ι­σλα­μι­στή προ­έ­δρου Ερ­ντο­γάν και του ι­σλα­μι­κού δι­κτύ­ου του Γκιου­λέν, που ε­πι­χει­ρεί να τον ρί­ξει προς ό­φε­λος του σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμού. Στα μέ­σα Δε­κέμ­βρη οι τουρ­κι­κές αρ­χές προ­έ­βη­σαν στη σύλ­λη­ψη 30 πε­ρί­που δημοσιο­γρά­φων, συ­ντα­κτών, αλ­λά και πρώ­ην α­στυ­νο­μι­κών διευ­θυ­ντών, που φέ­ρο­νται να ε­μπλέ­κο­νται σ’ αυ­τό το δί­κτυο.

Οι πραξικοπηματίες της ισλαμο-φασιστικής κλίκας Γκιουλέν βρήκαν απέναντί τους όχι μόνο τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση Ερντογάν αλλά και τον τούρκικο λαό και συνετρίβησαν. Αυτό έγινε παρά τη φιλο-πραξικοπηματική στάση που κράτησε με τη μορφή της ουδετερότητας όχι μόνο η νεοναζιστική Ρωσία για την οποία δουλεύουν οι γκιουλενιστές, αλλά και οι ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ, και η ηγεσία του ΟΗΕ, και σε μεγάλο βαθμό η ΕΕ,

 

Λί­γοι διε­θνείς πα­ρα­τη­ρη­τές σχο­λί­α­σαν την ε­λε­ει­νά φι­λο­πρα­ξι­κοπη­μα­τι­κή στά­ση της μο­νο­πω­λια­κής Δύ­σης α­πέ­να­ντι στην Τουρ­κί­α του Ερ­ντογάν, κα­τά τη διάρ­κεια και με­τά την α­πο­τυ­χί­α της α­πό­πει­ρας ε­γκα­θί­δρυ­σης στρα­τιω­τι­κής δι­χτα­το­ρί­ας στη χώ­ρα αυ­τή.

Οι τελευταίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν την ανάλυσή μας σχετικά με την πελώρια οξύτητα της αντίθεσης της πολιτικής τάσης Ερντογάν και της τάσης Γκιουλέν μέσα στο κυβερνητικό κόμμα της Τουρκίας και γενικότερα μέσα στο τουρκικό κράτος.

 

Όσο περνάνε οι μέρες μετά το πραξικόπημα της 15 του Ιούλη στην Τουρκία τόσο δυστυχώς επαληθεύεται η ανησυχία που είχαμε εκφράσει στην ανακοίνωσή μας της επόμενης μέρας γράφοντας ότι παρά τη μεγάλη δημοκρατική νίκη για τον τούρκικο λαό, που ήταν η ήττα των πραξικοπηματιών, υπήρχε ο μεγάλος κίνδυνος η Τουρκία να κυλήσει προς τον ρωσοκινεζικό άξονα. Γράφαμε λοιπόν:

 

Σε πρώτο σχετικό άρθρο μας στην ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ πριν τρεις βδομάδες χαιρετίσαμε το δημοκρατικό κίνημα της πλατείας Ταξίμ ενάντια στο φασιστικό καθεστώς Ερντογάν. Γράψαμε στη συνέχεια ότι υπάρχει κίνδυνος αυτό το κίνημα να προβοκαριστεί από το σοσιαλφασισμό που θα χωθεί μέσα του και θα επιχειρήσει να το διαλύσει, και  ίσως να το μετατρέψει σε εφεδρεία του καθεστώτος.

 

Αν κανείς δεν γνώριζε πολλά για την πολιτική κατάσταση στην Τουρκία και άφηνε την ενημέρωσή του στα βασικά δυτικά και ελληνικά μέσα, θα πίστευε ότι οι Τούρκοι ψηφοφόροι πήγαν στις 16 Απριλίου στις κάλπες και ψήφισαν με το εξής ερώτημα: «Πρέπει να δοθούν υπερεξουσίες στον πρόεδρο Ερντογάν;».

Η συμφωνία ανάμεσα στην Τουρκία και την κυβέρνηση Σαράτζ της Λιβύης για την οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο χωρών στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ως προς το περιεχόμενό της, και κυρίως ως προς τη στιγμή που γίνεται, μια κίνηση καταστροφική για το μέλλον της Ευρώπης.