Ο βάρ­βα­ρος δια­με­λι­σμός της Ου­κρα­νί­ας α­πό τους νέ­ους χί­τλερ του Κρεμ­λί­νου έ­χει α­νη­συ­χή­σει σο­βα­ρά μια σει­ρά χώ­ρες της βό­ρειας Ευ­ρώ­πης, και ι­διαί­τε­ρα τις χώ­ρες της Βαλ­τι­κής που θε­ω­ρού­νται σαν ο ε­πό­με­νος πι­θα­νός στό­χος της ε­πε­κτα­τι­κής αυ­τής πο­ρεί­ας.

Η α­νά­πτυ­ξη της πα­ρα­γω­γής εί­ναι ο μό­νος  δρό­μος για να πα­ρα­χθεί κοι­νω­νι­κός πλού­τος και στη συ­νέ­χεια να μοι­ρα­στεί στα μέ­λη της κοι­νω­νί­ας. Πως θα μοι­ρα­στεί, αυ­τό το α­πο­φα­σί­ζει η τα­ξι­κή πά­λη. Αλ­λά για να μοι­ρα­στεί κά­τι πρέ­πει πρώ­τα να υ­πάρ­ξει. Δεν χρειά­ζε­ται να εί­ναι κα­νείς βα­θυ­στό­χα­στος μαρξι­στής ή α­στός οι­κο­νο­μο­λό­γος των κο­ρυ­φαί­ων πα­νε­πι­στη­μί­ων. Το λέει η α­πλή λο­γι­κή. 

Τε­λευ­ταί­α ο­λο­έ­να και πε­ρισ­σό­τε­ρο καλ­λιερ­γεί­ται α­πό ε­πί­ση­μα χεί­λη στη χώ­ρα μας έ­να κλί­μα πο­λε­μι­κής έ­ντα­σης ε­νά­ντια στην Ε­νω­μέ­νη Ευ­ρώπη. Έ­να τέ­τοιο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα εί­ναι π.χ. η δή­λω­ση που έ­κα­νε πρόσφα­τα ο υ­πουρ­γός υ­γεί­ας Π. Κου­ρου­μπλής με α­φορ­μή το ζή­τη­μα των γε­νο­σή­μων: “Α­πο­φά­σι­σα πως στη συ­ντα­γο­γρά­φη­ση των γε­νο­σή­μων θα πρέ­πει να γρά­φε­ται και η ε­μπο­ρι­κή ο­νο­μα­σί­α,

Ο να­ζι­στής Πού­τιν στην κοι­νή συ­νέ­ντευ­ξη τύ­που με τον Τσί­πρα, ό­ταν αυ­τός ε­πι­σκέ­φτη­κε τη Μό­σχα, α­να­φέρ­θη­κε με­τα­ξύ άλ­λων και στα ζη­τή­μα­τα των ε­μπο­ρι­κών συ­ναλ­λα­γών Ρω­σί­ας και Ελ­λά­δας. Εί­πε ο Πού­τιν: “συ­ζη­τή­σα­με τη συνερ­γα­σί­α με­τα­ξύ των χω­ρών μας, αλ­λά και θέματα της πε­ρι­φε­ρεια­κής συ­νεργα­σί­ας. Ι­διαί­τε­ρη ση­μα­σί­α δό­θη­κε στον το­μέ­α του ε­μπο­ρί­ου.

Τη Δευ­τέ­ρα και την Τρί­τη 11-12 Μα­ΐ­ου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στις κα­τε­χόμε­νες α­πό τη Ρω­σί­α α­να­το­λι­κές ε­παρ­χί­ες της Ου­κρα­νί­ας, με πρω­το­βου­λί­α του στε­λέ­χους του γαλ­λι­κού φα­σι­στι­κού Ε­θνι­κού Με­τώ­που της Λε­πέν, Ζαν Λουκ Σαφ­χα­ου­ζέρ, διά­σκε­ψη υ­πό τον τί­τλο “Ντον­μπάς: Χτες, Σή­με­ρα, Αύ­ριο”.

Έχουν περάσει 125 χρόνια από τον πρώτο γιορτασμό της Πρωτομαγιάς σαν «παγκόσμιας μέρας των εργατών» με απόφαση της επαναστατικής τότε Β’ Διεθνούς. Εκείνη την Πρωτομαγιά ο ουσιαστικός ιδεολογικός και πολιτικός καθοδηγητής της ο Φ. Ένγκελς έγραφε: «σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές το προλεταριάτο της Ευρώπης και της Αμερικής επιθεωρεί τις δυνάμεις του, που για πρώτη φορά κινητοποιούνται σε μια στρατιά, κάτω από μια σημαία και για έναν άμεσο στόχο: το νομοθετικό καθορισμό της κανονικής οκτάωρης εργάσιμης ημέρας,

Αν η κυβέρνηση αυτή θα καταφέρει να κρατήσει το χρυσάφι της Κασσάνδρας θαμμένο μέσα στη γη και από πάνω του τους ανθρώπους άνεργους και πεινασμένους, τότε τίποτα δεν θα την εμποδίσει να γκρεμίσει και την υπόλοιπη βιομηχανία που απέμεινε στη χώρα.