Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο Κουτσούμπας, σε μια πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για την τελευταία πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης του Μητσοτάκη, άσκησε τάχα «κριτική» στο φίλο του, Τσίπρα, ότι ασχολείται πολύ με τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές, αλλά ότι δεν σήκωσε παντιέρα - όπως θα έπρεπε κατά το γραμματέα του ψευτοΚΚΕ - κατά των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία του Πούτιν, «οι οποίες πλήττουν τον ελληνικό λαό». Επανέλαβε δε όλη τη ναζιστικού τύπου πουτινική προπαγάνδα δικαιολόγησης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία περί «ναζί Ουκρανών, Αζόφ κλπ.».

Μολονότι η κριτική αυτή ήταν ξεκάθαρο «ξεκάρφωμα» του Τσίπρα, που κάθε άλλο παρά φίλος των Ουκρανών είναι και έχει μόνιμα αμολυμένα στο διαδίκτυο τα σκυλιά του να αλυχτάν από το πρωί ως το βράδυ υπέρ του Πούτιν, την ώρα που επισήμως «βεβαίως και καταδικάζει την παράνομη εισβολή κλπ.» για τα μάτια της ΕΕ και της αμερικάνικης πρεσβείας, εδώ θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με τον Κουτσούμπα και το κόμμα του. Σε ποια δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα ένα κόμμα - σημαιοφόρος της άρσης κάθε κύρωσης κατά των Ρώσων ναζί εισβολέων και ισοπεδωτών της Ουκρανίας, αυτών των ωμών δολοφόνων που διαλύουν πολιτικές υποδομές, βιάζουν και σκοτώνουν αμάχους, απάγουν παιδιά Ουκρανών γονιών και τα μεταφέρουν με το ζόρι στη Ρωσία για να τα «εκρωσίσουν» ενώ γκρεμίζουν πολυκατοικίες για να υποτάξουν ένα λαό, θα έχαιρε του γενικού σεβασμού - για την ακρίβεια, κάτι παραπάνω: της γενικής ασυλίας και μάλιστα της αγιοποίησης πρακτικά από το σύνολο του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος, κοινοβουλευτικού και εξωκοινοβουλευτικού;

Το μπλόκο στη Σύρο όπου «φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές» εμποδίσαν ισραηλινούς τουρίστες να αποβιβαστούν στο νησί ήταν το επιστέγασμα μίας σειράς αντισημιτικών επιθέσεων που όλες έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες και ως τα χθες με πλήρη διακομματική κάλυψη. Στη Σύρο είχαμε με πρωτοβουλία και καθοδήγηση του ψευτοΚΚΕ την πρώτη κρατική βία απέναντι σε ένα πλήθος Εβραίων στην Ευρώπη μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Λίγο μετά τη Σύρο ακολούθησε το πρώτο πογκρόμ κατά ισραηλινών εφήβων στη Ρόδο. Οι αντισημίτες προχώρησαν στον πογκρομισμό αξιοποιώντας την ιστορική ευκαιρία που τους έχει προσφέρει τον τελευταίο καιρό η συμμορία Νετανιάχου-Σμότριχ-Μπεν Γκβιρ κυρίως με την πείνα που προκάλεσε στη Γάζα.

«ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ» ΕΝΟΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ

Όσο περνάνε οι μέρες τόσο μαζεύονται νέα ανησυχητικά στοιχεία για το ότι το δικαστικό και πολιτικό καθεστώς δεν θέλουν να συντρίψουν την κτηνώδη συμμορία.

Οι να­ζι­στές της “Χρυ­σής Αυ­γής” δεν λυ­πή­θη­καν τα γλυ­κό­λο­γα και τους ε­παί­νους για τη νέ­α, “α­ντι­μνη­μο­νια­κή” (τό­τε α­κό­μη δεν εί­χε υ­πο­γρά­ψει ό­τι σέ­βε­ται το μνη­μό­νιο), κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με τους Α­ΝΕΛ, κα­τά τη διάρ­κεια της συ­ζή­τη­σης ε­πί των προ­γραμ­μα­τι­κών δη­λώσεων, ό­πως ση­μειώ­νε­ται σε ρεπορ­τάζ της Ε­φη­με­ρί­δας των Συ­ντα­κτών της 12ης του Φλε­βά­ρη.

Μεγάλο αχό (που κράτησε όμως μια-δυο μέρες) σήκωσαν οι αντιδράσεις των ηγεσιών του ψευτοαριστερού, σοσιαλφασιστικού μπλοκ, δηλαδή των βασικών υποστηρικτών, επί της ουσίας, της ναζιστικής εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία (ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοΚΚΕ και οι ουρές τους) για την αποστροφή του λόγου του νεοδημοκράτη υφυπουργού Παιδείας Συρίγου περί του «μύθου του Πολυτεχνείου στην περίοδο της Μεταπολίτευσης» και για τον ισχυρισμό του ότι ήταν η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και όχι το Πολυτεχνείο που έβαλε ταφόπλακα στη δικτατορία.

Οι σοσιαλφασίστες εμφανίστηκαν έτσι για ακόμη μια φορά ως κληρονόμοι και πολιτικοί εκφραστές της αντιφασιστικής - αντιχουντικής εξέγερσης του Νοέμβρη του 73 και ως τάχα υπερασπιστές της απέναντι σε μια εναντίον της συκοφαντία από την πλευρά της παλιάς δεξιάς διά στόματος του Συρίγου. Ο Τσίπρας-ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, αποχώρησε από τη Βουλή για να καταδείξει πόσο «βέβηλη» πολιτικά θεώρησε την τοποθέτηση του τελευταίου.

Τι κάνουμε λοιπόν; Τι προτείνει και τι κάνει η συνειδητή εργατική τάξη στη χώρα μας; 

Η μεγάλη κρίση είναι πια εδώ. Δεν είναι ολόκληρη, δεν έχει ξεδιπλώσει όλη της την καταστροφική μανία, αλλά τα βασικά ποιοτικά της στοιχεία της έχουν ήδη εμφανιστεί. Αυτά συμπυκνώνονται σε δύο.

Όσο μεγαλώνουν τα δημοσκοπικά ποσοστά του Μητσοτάκη τόσο χειρότερος αποδεικνύεται. Αυτό δεν είναι περίεργο για δύο λόγους. Ο ένας λόγος είναι ότι αυτό που κάνει ως τώρα είναι να μοιράζει παυσίπονα ισχυριζόμενος ότι αυτά θεραπεύουν και τον καρκίνο.

Αν υπάρχει σήμερα ένα αληθινό πολιτικό αίνιγμα που τοποθετείται επίμονα και απαιτεί τη λύση του από τους συνειδητούς αριστερούς είναι η στρατηγική σύμπτωση θέσεων ανάμεσα σε αυτό που λέμε γενικά κομμουνιστική και επαναστατική αριστερά και σ΄ αυτό που ονομάζουμε κλασσική σοβινιστική και φασιστική ακροδεξιά.

Tο κανιβαλικό εθνοφασιστικό συλλαλητήριο της 20ης του Γενάρη στο Σύνταγμα έκανε τα στομάχια πολλών δημοκρατικών και προοδευτικών ανθρώπων να σφιχτούν. Το καθεστωτικό τέρας, με τους παπάδες του, τους άμεσα ή έμμεσα συμμετέχοντες στρατιωτικούς του, τη σοβινιστική αντιδραστική ιντελιγκέντσια του και πάνω απ’ όλα με τους μαχαιροβγάλτες ναζιστές του της «Χρυσής Αυγής» ήταν εκεί. Δεν ήταν όσο μαζικό διακήρυσσε πως θά ‘ταν, μάζεψε ωστόσο μια όχι αμελητέα μάζα, κυρίως από το πολιτικά πιο καθυστερημένο και γεμάτο εθνικιστικές προλήψεις κομμάτι του συντηρητικού κόσμου και, το χειρότερο, είχε πίσω του ένα γενικά πλειοψηφικό ρεύμα.

Πο­λύς κό­σμος με προ­ο­δευ­τι­κές α­νη­συ­χί­ες α­να­ρω­τιέ­ται και προ­βλημα­τί­ζε­ται για το ε­ξής : για­τί ε­νώ η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ΝΕΛ συ­νε­χί­ζει με με­γαλύ­τε­ρη έ­ντα­ση την ε­φαρ­μο­γή μέ­τρων πεί­νας και οι­κο­νο­μι­κής α­σφυ­ξί­ας σε σχέ­ση με τις προ­η­γού­με­νες κυ­βερ­νή­σεις των κλασ­σι­κών α­στι­κών κομ­μά­των, η λα­ϊ­κή α­ντί­δρα­ση εί­ναι σε κε­ντρι­κό, αλ­λά εν πολ­λοίς και σε το­πι­κό ε­πί­πε­δο, α­πό υ­πο­τυ­πώ­δης ως α­νύ­παρ­κτη;