Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: info@oakke.gr

Κάποτε ήταν το υπέρλαμπρο άστρο της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας προχωρημένης τεχνολογίας, αλλά τώρα μετά από δεκαετίες συστηματικού σαμποτάζ από το ρωσόδουλο μπλοκ εξουσίας, κινδυνεύει να σβήσει οριστικά ή και να πουληθεί έναντι ευτελούς αντίτιμου σε κάποιο φίλο του ρωσοκινεζικού άξονα.

Η ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία) που κάποτε ήταν από τις κορυφαίες στο είδος της παγκόσμια και απασχολούσε χιλιάδες εργαζόμενους σήμερα απασχολεί μόνο μερικές εκατοντάδες μόνιμους

Στην εφημερίδα της κυβερνήσεως στις 16/7/2015 δημοσιεύτηκαν και μπήκαν σε εφαρμογή τα πρώτα μέτρα ως προϋπόθεση για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων μέχρι την τελική συμφωνία με τις χώρες τις ΟΝΕ και το ΔΝΤ. Όπως και στις προηγούμενες συμφωνίες έτσι και σ’ αυτήν εδώ οι δανειστές  ορίζουν το ποσό των εσόδων που πρέπει

 

Πριν δύο χρόνια τέτοια εποχή ο Παπανδρέου ο Γ΄  εξάγγειλε στην Κοζάνη (!) το τέλος του φτηνού ελληνικού λιγνίτη σαν εθνικού καύσιμου και ανάγγελνε τη μετάβαση στην νέα υποτίθεται εποχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας(ΑΠΕ).

 

Στη Βου­λή υ­πάρ­χει μια ο­μά­δα οικο­νο­μι­κών α­να­λυ­τών που α­πο­τε­λούν το λε­γό­με­νο «Γρα­φεί­ο για την πα­ρα­κο­λού­θη­ση της ε­κτέ­λε­σης του κρα­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού». Το Γρα­φεί­ο αυ­τό κά­θε τρί­μη­νο συ­ντάσ­σει και δη­μο­σιεύ­ει έκ­θε­ση για την πο­ρεί­α των οι­κο­νο­μι­κών με­γε­θών της χώ­ρας, ε­νώ πα­ράλ­λη­λα προ­χω­ρεί και σε ε­κτι­μή­σεις για την πε­ραι­τέ­ρω πο­ρεί­α της οι­κο­νο­μί­ας.

Ο Ρωμανός είναι ήδη ελεύθερος, κι ας παραμένει, την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές, σε ένα δωμάτιο του νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς» υπό αστυνομική φρούρηση. Είναι ελεύθερος από την άποψη ότι εκπροσωπεί ένα μη καταπιεζόμενο, ένα κυρίαρχο ρεύμα. Δηλαδή η αντιδραστική, μισανθρωπική και αντεργατική ιδεολογία του,

Έναν ακόμη δυναμίτη στο ήδη έτοιμο να καταρρεύσει οικοδόμημα της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας ήρθε να βάλει η απόφαση του ΔΣ της κρατικής ΔΕΗ της 19 του Μάρτη. Πρόκειται για την αύξηση κατά 10% της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης που αυτή πουλά. Οι καταναλωτές υψηλής τάσης είναι κατά κύριο λόγο τα εργοστάσια της βαριάς βιομηχανίας, ιδιαίτερα δε οι ενεργοβόρες βιομηχανίες.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΟΣΚΟ ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗ ΖΩΝΗ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ-Πως η Κόσκο καθυστερεί τις επενδύσεις σε όλο τον ΟΛΠ-Πως συγκεκριμένα σαμποταρίστηκαν οι επενδύσεις στη Ζώνη και στην κρουαζιέρα-Μαζί με τις επενδύσεις καταβαραθρώνονται μισθοί και εργασιακά δικαιώματα στο λιμάνι του Πειραιά-Πύλη μεταφοράς λαθραίων κινέζικων προϊόντων ο Πειραιάς

  Υπολογίζεται ότι παρά την ένταξη επενδυτικών έργων για επενδύσεις σε υποδομές λιμανιών ανά την επικράτεια συνολικής αξίας 381 εκατ. ευρώ στις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ που λήγει το 2013 μόνον για τα μισά από αυτά έγινε δυνατόν να προχωρήσουν στο στάδιο υπογραφής σύμβασης και να δρομολογηθεί η υλοποίησή τους.

Η Πρωτομαγιά βρίσκει γι’ ακόμη μια χρονιά την παγκόσμια εργατική τάξη χωρίς μαζικά δικά της κόμματα, χωρίς μια κάποια κάπως ενιαία κατεύθυνση, κυρίως χωρίς μια ορατή ελπίδα, για τους περισσότερους εργαζόμενους του χεριού και του πνεύματος, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι μες στα μυαλά και στις καρδιές των εργαζόμενων μαζών σε Ανατολή και Δύση επιβιώνουν και σιγοκαίνε σαν μια βαθιά και πανίσχυρη πολιτισμική παρακαταθήκη οι δημοκρατικές και επαναστατικές παραδόσεις των μεγάλων αντιφασιστικών και εργατικών επαναστατικών αγώνων του 20ού αιώνα.

Αυτή είναι μια κατάσταση που κάθε άλλο παρά πρωτόγνωρη είναι για την παγκόσμια εργατιά, ειδικά από το 1980 και μετά, όταν μετά την ΕΣΣΔ έπεσε το τελευταίο κάστρο των σοσιαλιστικών επαναστάσεων του 20ού αιώνα, η κόκκινη Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ και του Χούα Κούο Φενγκ, αλωμένη από τους σοσιαλφασίστες του Τενγκ Σιάο Πινγκ. Η τραγωδία δεν ήταν τόσο η άλωση απ’ τα μέσα των πρώτων νικηφόρων προλεταριακών επαναστάσεων στην ιστορία και η μετατροπή της Ρωσίας και της Κίνας από κέντρα της παγκόσμιας προόδου σε διεθνείς φάρους του φασισμού, της αντεπανάστασης και του πολέμου. Ήταν κυρίως η μετατροπή της συντριπτικής πλειονότητας των “κομμουνιστικών” (από τη δεκαετία του 60) κι έπειτα των “μ-λ κομμουνιστικών” (τη δεκαετία του 80) κομμάτων και οργανώσεων σε κάθε χώρα σε πρωτοπορίες του πραξικοπηματισμού, του σοσιαλφασισμού και της αντεργατικής αντίδρασης, σε ακροδεξιά εργαλεία των νέων αστικών τάξεων Μόσχας και Πεκίνου για τη χιτλερικού τύπου κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας.

 

Η α­νά­πτυ­ξη της πα­ρα­γω­γής εί­ναι ο μό­νος  δρό­μος για να πα­ρα­χθεί κοι­νω­νι­κός πλού­τος και στη συ­νέ­χεια να μοι­ρα­στεί στα μέ­λη της κοι­νω­νί­ας. Πως θα μοι­ρα­στεί, αυ­τό το α­πο­φα­σί­ζει η τα­ξι­κή πά­λη. Αλ­λά για να μοι­ρα­στεί κά­τι πρέ­πει πρώ­τα να υ­πάρ­ξει. Δεν χρειά­ζε­ται να εί­ναι κα­νείς βα­θυ­στό­χα­στος μαρξι­στής ή α­στός οι­κο­νο­μο­λό­γος των κο­ρυ­φαί­ων πα­νε­πι­στη­μί­ων. Το λέει η α­πλή λο­γι­κή.