Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Το σχέδιο της κυβέρνησης είναι με την παραχώρηση της ΔΕΠΑ στο ρώσικο κρατικό μονοπώλιο να του παραχωρήσει και τον έλεγχο της βιομηχανίας που καταναλώνει φυσικό αέριο, κυρίως της βαριάς βιομηχανίας. Οι ψηλές τιμές του φυσικού αερίου 

Δε χρειά­ζε­ται να εί­ναι κα­νείς οι­κο­νο­μο­λό­γος, ού­τε ευ­φυ­ής οι­κο­νομι­κός α­να­λυ­τής, ού­τε να έ­χει με­λε­τή­σει το «Κε­φά­λαιο» του Μάρ­ξ, για να κα­ταλα­βαί­νει ό­τι χω­ρίς πα­ρα­γω­γή δεν μπο­ρεί να υ­πάρ­ξει πλού­τος για να μοι­ρα­στεί στα μέ­λη μιας κοι­νω­νί­ας. Γιαυ­τό και η α­ρι­στερά των με­γά­λων κοι­νω­νικών ε­πα­να­στά­σε­ων του πε­ρα­σμέ­νου αιώ­να, ό­πως και οι πρώ­τες σο­σια­λι­στι­κές κοι­νω­νί­ες και οι λα­ϊ­κές δη­μο­κρα­τί­ες, το πρώ­το πράγ­μα που φρό­ντι­ζαν μό­λις έ­παιρ­ναν την ε­ξου­σί­α ή­ταν την υ­λι­κή πα­ρα­γω­γή.

Το κύ­ριο  ε­πι­χεί­ρη­μα των αν­θρώ­πων της Ρω­σί­ας που εμ­φα­νί­ζο­νται σαν  «ευ­ρω­παί­οι», «πα­τριώ­τες» ή και «ε­θνι­κι­στές»  για να που­λη­θεί η ΔΕΠΑ –ΔΕ­ΣΦΑ στη Ρω­σί­α

Σύμ­φω­να με το νο­μο­σχέ­διο για το φυ­σι­κό α­έ­ριο που πρό­κει­ται να ψηφι­στεί στη Βου­λή και συ­γκε­κριμ­μέ­να στην πα­ρά­γρα­φο 2 του άρ­θρου 12 η τι­μή χρή­σης του δι­κτύ­ου φυ­σι­κού α­ε­ρί­ου α­πό το έ­να ευ­ρώ τη με­γα­βα­τώ­ρα που εί­ναι σή­με­ρα α­νε­βαί­νει στα τέσ­σε­ρα ευ­ρώ. Η αύ­ξη­ση εί­ναι ο­ρι­ζό­ντια σε ό­λες τις βιο­μη­χα­νί­ες, πράγ­μα το ο­ποί­ο ση­μαί­νει ό­τι αυ­τή η αύ­ξη­ση των 3 ευ­ρώ/MWh ση­μαί­νει μια αύ­ξηση στο κό­στος α­ε­ρί­ου πε­ρί­που 8%, ό­πως κα­ταγ­γέ­λει η έ­νω­ση βιο­μηχα­νι­κών κα­τα­να­λω­τών ε­νέρ­γειας.

Έναν ακόμη δυναμίτη στο ήδη έτοιμο να καταρρεύσει οικοδόμημα της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας ήρθε να βάλει η απόφαση του ΔΣ της κρατικής ΔΕΗ της 19 του Μάρτη. Πρόκειται για την αύξηση κατά 10% της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης που αυτή πουλά. Οι καταναλωτές υψηλής τάσης είναι κατά κύριο λόγο τα εργοστάσια της βαριάς βιομηχανίας, ιδιαίτερα δε οι ενεργοβόρες βιομηχανίες.

 

Πριν έ­να πε­ρί­που χρό­νο η Ρω­σί­α “φεύ­γο­ντας” α­πό το δια­γω­νι­σμό των ΔΕ­ΠΑ-ΔΕ­ΣΦΑ και α­φή­νο­ντας τη Socar του Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν να α­πο­κτή­σει το 66% της ΔΕ­ΣΦΑ, κα­τά­φε­ρε

Τα μεσάνυχτα της 17 προς 18 Δεκέμβρη η ΔΕΗ και ο ΑΔΜΗΕ έκοψαν το ρεύμα στη Χαλυβουργική. Η επιχείρηση χρωστούσε 31,8 εκ. ευρώ στον πάροχο και ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος οφειλέτης μετά την κρατικά ελεγχόμενη ΛΑΡΚΟ (300 εκ.). Η ακριβή τιμή της ελληνικής ηλεκτρικής ενέργειας είναι η βασική αιτία του κλεισίματος της χαλυβουργίας Ελευσίνας και γενικά της καταστροφής της ελληνικής χαλυβουργίας, που είδε τις μεγάλες μονάδες της να κλείνουν η μια μετά την άλλη μόλις στα 5 τελευταία χρόνια.

 

Η βαριά βιομηχανία  που είναι η βάση για την ύπαρξη της χώρας μας σαν μιας σύγχρονης, ανεξάρτητης  και προοδευμένης χώρας με ένα λαό με κάπως ψηλό βιοτικό επίπεδο, βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού. Αιτία το συστηματικό σαμποτάζ

Δυόμιση μήνες μετά τις 24 του Φλεβάρη οπότε ξεκίνησε η μεγαλύτερη και πιο ωμή εισβολή σε μια ευρωπαϊκή χώρα από μια άλλη μετά τον β παγκόσμιο πόλεμο αρχίζουν να διακρίνονται αχνά, κυρίως μέσα από τα γεγονότα και λιγότερο μέσα από τις δικές της διακηρύξεις, οι ευρύτερες στοχεύσεις της πουτινικής Ρωσίας, που η ίδια θέλει να συσκοτίζει και να πνίγει στην αμφιβολία. Παίρνοντας υπόψη μας το μακροπρόθεσμο, καλά μελετημένο, γεμάτο θεαματικές προσποιήσεις και κυρίως παγκόσμιο τρόπο με τον οποίο δρα πάντα αυτή η πιο πολιτική από τις δύο υπερδυνάμεις, εκτιμάμε ότι η κτηνώδης εισβολή της στην Ουκρανία ενώ αποτελεί την αρχή του προετοιμαζόμενου κατακτητικού της πολέμου ενάντια στην Ευρώπη, είναι ταυτόχρονα και ένα μέσο, ένας πρόσχημα, για την επιτάχυνση του μεσοπρόθεσμου πολιτικού στόχου της που είναι το κλείσιμο των στροφίγγων του φυσικού αέριου, οπότε η ενεργειακή πολιορκία και η πολιτική διάσπαση της Ευρώπης.

  Μόνο ένα δημοκρατικό κίνημα του λαού και ένα νέο κίνημα εργαζομένων μπορούν να την εμποδίσουν   Το νομοσχέδιο που κατατίθεται και συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή σχετικά με το «σπάσιμο» της ΔΕΗ, σε «μικρή» (30%  της σημερινής ΔΕΗ) και «μεγάλη» ΔΕΗ (70% της σημερινής ΔΕΗ), αποτελεί στην πραγματικότητα ένα σχέδιο για την παραχώρηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας στη ρώσικη υπερδύναμη και στη ντόπια ρωσόδουλη ολιγαρχία που έχει γιγαντωθεί τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας.