Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Έχουμε κατ επανάληψη επισημάνει ότι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση Τσίπρα καμώνεται πως κάνει διαπραγματεύσεις για να ελαφρύνει τα μνημονιακά μέτρα για το λαό, εκείνο που κάνει είναι να μετατρέπει τις διαπραγματεύσεις σε ένα από τα καλύτερα εργαλεία της με τα οποία καταστρέφει ανελέητα την παραγωγή της χώρας, οπότε τελικά και την καταναλωτική δυνατότητα του πληθυσμού της, μία καταστροφή που αποδίδει στην ΕΕ. Το πιο βασικό για την κυβέρνηση, είναι ότι έτσι συνεισφέρει αποφασιστικά στον κεντρικό πολιτικό στόχο του αφεντικού της, της πουτινικής Ρωσίας, που είναι η διάσπαση της Ευρώπης, ιδιαίτερα του σκληρού της πυρήνα που είναι η Ευρωζώνη. 

Η ήττα του φασίστα Τραμπ το πρώτο καθήκον κάθε φίλου της ειρήνης και της δημοκρατίας - Στήριξη στον Μπάιντεν αλλά χωρίς αυταπάτες

Ο Μπάιντεν όμηρος των Ομπάμα - Σάντερς

Χωρίς την ηγεμονία στο αντιφασιστικό μέτωπο της λαϊκής και εργατικής Αριστεράς οι μισοδημοκρατικές φράξιες της αστικής τάξης οδεύουν νομοτελειακά προς συντριβή

Αναδημοσιεύουμε εδώ άρθρο που δημοσιεύτηκε στους Financial Times πριν τις αμερικάνικες εκλογές, στις 16/10/2016 (των Michael Stott και Catherine Belton). Το άρθρο αποκαλύπτει τους βαθιούς δεσμούς του Τραμπ με τους νέους τσάρους του Κρεμλίνου που ξεκίνησαν ήδη από την εποχή του Γκορμπατσόφ (την οποία οι αρθρογράφοι αναφέρουν ως “σοβιετικά χρόνια”, όπως συνήθως τη χαρακτηρίζουν οι αστοί και οι ψευτοαριστεροί).

Οι ρώσικες διασυνδέσεις του Τραμπ

Δυναμώνουν οι πιέσεις στον Ντόναλντ Τραμπ αφότου οι ΗΠΑ επίσημα κατηγόρησαν την κυβέρνηση Πούτιν για ανάμιξη στις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη

ΤΑ ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ Η "ΑΓΡΙΑ ΑΝΑΤΟΛΗ" ΤΟΥ ΓΕΛΤΣΙΝ

Οι δεσμοί του ρεπουμπλικάνου υποψηφίου με τη Ρωσία είναι ένα μίγμα επίδειξης, μπίζνες και μεγαλοστομίας που διαρκεί 30 χρόνια. Οι FT συγκέντρωσαν αυτόν τον κατάλογο μέσα από διάφορες πηγές, ανιχνεύοντας τη λατρεία του Τραμπ για τη Ρωσία από την αρχή της στη σοβιετική εποχή, έως την εποχή Πούτιν και την αμερικανική προεδρική καμπάνια.

Ο εξαναγκασμός σε παραίτηση του αμερικανού υπουργού άμυνας Τζέιμς Μάτις σημειώθηκε σε μια χρονική στιγμή όπου η αμερικανική υπερδύναμη είχε μόλις αρχίσει να αποκτά συνείδηση της πολιτικής πραγματικότητας ενός κόσμου τις τύχες του οποίου ολοένα και λιγότερο μπορεί να ορίζει. Το άλμα αυτό αποκρυσταλλώθηκε στη δημοσίευση του αμυντικού δόγματος των ΕΠΑ για το 2018 όπου κατονομάζονται σαν κύριες απειλές για την αμερικανική ασφάλεια

Η Πρωτομαγιά βρίσκει γι’ ακόμη μια χρονιά την παγκόσμια εργατική τάξη χωρίς μαζικά δικά της κόμματα, χωρίς μια κάποια κάπως ενιαία κατεύθυνση, κυρίως χωρίς μια ορατή ελπίδα, για τους περισσότερους εργαζόμενους του χεριού και του πνεύματος, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι μες στα μυαλά και στις καρδιές των εργαζόμενων μαζών σε Ανατολή και Δύση επιβιώνουν και σιγοκαίνε σαν μια βαθιά και πανίσχυρη πολιτισμική παρακαταθήκη οι δημοκρατικές και επαναστατικές παραδόσεις των μεγάλων αντιφασιστικών και εργατικών επαναστατικών αγώνων του 20ού αιώνα.

Αυτή είναι μια κατάσταση που κάθε άλλο παρά πρωτόγνωρη είναι για την παγκόσμια εργατιά, ειδικά από το 1980 και μετά, όταν μετά την ΕΣΣΔ έπεσε το τελευταίο κάστρο των σοσιαλιστικών επαναστάσεων του 20ού αιώνα, η κόκκινη Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ και του Χούα Κούο Φενγκ, αλωμένη από τους σοσιαλφασίστες του Τενγκ Σιάο Πινγκ. Η τραγωδία δεν ήταν τόσο η άλωση απ’ τα μέσα των πρώτων νικηφόρων προλεταριακών επαναστάσεων στην ιστορία και η μετατροπή της Ρωσίας και της Κίνας από κέντρα της παγκόσμιας προόδου σε διεθνείς φάρους του φασισμού, της αντεπανάστασης και του πολέμου. Ήταν κυρίως η μετατροπή της συντριπτικής πλειονότητας των “κομμουνιστικών” (από τη δεκαετία του 60) κι έπειτα των “μ-λ κομμουνιστικών” (τη δεκαετία του 80) κομμάτων και οργανώσεων σε κάθε χώρα σε πρωτοπορίες του πραξικοπηματισμού, του σοσιαλφασισμού και της αντεργατικής αντίδρασης, σε ακροδεξιά εργαλεία των νέων αστικών τάξεων Μόσχας και Πεκίνου για τη χιτλερικού τύπου κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας.

Tα πλήγματα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία δεν έχουν καμμιά σχέση με οποιαδήποτε απελευθέρωση του συριακού λαού ή έστω ελάφρυνση του ζυγού του από τις κατοχικές δυνάμεις της ρώσικης υπερδύναμης που με τη βοήθεια του κτηνώδους Ασσαντ και του επεκτατικού Ιράν ματοκυλούν και βασανίζουν εδώ και χρόνια τη μαρτυρική Συρία. Αντίθετα πρόκειται για μια ακόμα προβοκάτσια (*) του Τραμπ υπέρ της πουτινικής διπλωματικής μηχανής που τον έφερε στην εξουσία καθώς τα όποια πλήγματα που θα καταφέρει η υπό τον Τραμπ πολεμική αρμάδα στις δυνάμεις του Άσαντ έρχονται αφού έχει προηγούμενα καταπροδοθεί από τη Δύση και έχει εγκαταλειφθεί στα χέρια των κατοχικών δυνάμεων και των προβοκατόρων φασιστών της Αλ Νούσρα η δημοκρατική και πατριωτική συριακή αντίσταση.

Δημοσιεύουμε παρακάτω το πιο χαρακτηριστικό υποκεφάλαιο με τον υπότιτλο «φανταστικοί αμερικανοί» από ένα μεγάλο άρθρο των Τάιμς της Νέας Υόρκης που έχει γενικό τίτλο: «Η συνομωσία για να ανατραπεί μια εκλογή» (https://www.nytimes.com/interactive/2018/09/20/us/politics/russia-interference-election-trump-clinton.html, 20/9/2018) στο οποίο υπάρχει η πιο συγκεντρωμένη ως τώρα έκθεση της συνομωσίας με την οποία ο Ντ. Τραμπ, ένας άνθρωπος της πουτινικής Ρωσίας, κατέλαβε με ένα καλοοργανωμένο ρεσάλτο την προεδρία των ΗΠΑ.

Ο βασανιστικός θάνατος του 46χρονου Τζορτζ Φλόιντ κάτω από το γόνατο του ρατσιστή αστυνομικού Σόβιν και των συνεργών συναδέλφων του ήταν η αφορμή για να ξεσπάσει όχι μόνο η οργή της μεγάλης μάζας των αφροαμερικανών ενάντια στην ιδιαίτερα βάναυση και άδικη αντιμετώπισή τους από την αστυνομική και δικαστική εξουσία, αλλά να σαρώσει όλη την Αμερική ένα πρωτοφανές στη μαζικότητά του γενικότερο δημοκρατικό αντιφασιστικό κίνημα.

Η προστασία των γυναικών και των παιδιών μέσα στην οι­κογένεια είναι μια κατάκτηση των λαών που κερδήθηκε μέσα από τους μακρόχρονους αιματηρούς δημοκρατικούς και επαναστατικούς προλεταριακούς αγώνες τους για τη χειρα­φέτηση της γυναίκας. Αυτοί οι αγώνες οδήγησαν, ιδιαίτερα μετά το β΄ παγκόσμιο αντιφασιστικό πόλεμο, στην κατάκτηση ισχυρών θέσεων για τη γυναίκα σε όλα τα επίπεδα σε όλο τον κόσμο.

Σε προηγούμενο άρθρο μας για το ζήτημα του πυρηνικού οπλοστασίου της Β. Κορέας («Το προβοκατόρικο παιχνίδι του Τραμπ στη Βόρεια Κορέα», http://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/857-, 8/9), εκτιμούσαμε ότι βασικός στόχος της παρέμβασης Τραμπ ήταν