Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στις δηλώσεις Τσίπρα για «όσους δεν είναι καλά στην ψυχή τους», πολλοί είδαν άλλη μια βαρετή επανάληψη των «αντινεοφιλελεύθερων», σοσιαλφασιστικών επιθέσεων του ολότελα σάπιου ελληνικού καθεστώτος στον Σόιμπλε, ώστε να παγιώνεται ως συνείδηση στον ελληνικό λαό ότι τα νέα βάσανά του έχουν σαν πηγή τη «γερμανική λιτότητα» κι όχι το σαμποτάζ και την οικονομική καταστροφή που σπέρνουν στο διάβα τους οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Η βράβευση του Τσίπρα στη Γαλλία με δύο βραβεία για το «πολιτικό του σθένος» και την «αφοσίωσή του στην ευρωπαϊκή ιδέα» αντιμετωπίστηκε γενικά στη χώρα μας με ειρωνικά σχόλια στον Τύπο και με ένα ελαφρύ χαμόγελο από το λαό, που στην πλειοψηφία του, είτε ανέχεται ακόμη τον Τσίπρα είτε τον σιχαίνεται, πάντως καθόλου δεν τον εκτιμά ως άνθρωπο αρχών και σταθερών πεποιθήσεων.

Αμα είσαι κατά συρροή δολοφόνος αλλά έχεις μαζί σου όλες τις μεγάλες δυνάμεις μπορείς να συνεχίζεις απρόσκοπτα το έργο σου

Λέγαμε πάντα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν ήρθε για να φύγει έτσι απλά όπως κάθε άλλη κυβέρνηση, αλλά ότι ήρθε για να στήσει ένα πανίσχυρο φασιστικό κρατικό αλλά και παρακρατικό μηχανισμό που θα της επιτρέψει είτε σαν κυβερνητική πλειοψηφία, είτε σαν ρυθμιστική μειοψηφία να μένει στην εξουσία.

  Προστατεύουν ωμά τη «ΧΑ» για να στήσουν το φαιο«κόκκινο» μέτωπο υπέρ του Πούτιν   Ανοιχτά και απροκάλυπτα πια ο ΣΥΡΙΖΑ συμμαχεί με τους ναζιστές αφού τους υπερασπίζεται πολιτικά απέναντι στις ποινικές διώξεις που έχουν ξεκινήσει εναντίον τους.

Φαίνεται πως οι συμμαχίες του Σύριζα με τον παλιό εσωτερικάκια Κοντονή και τον ακαδημαϊκό Παρασκευόπουλο του βγήκαν ξινές! Όχι ότι αυτοί οι δυο είναι τίποτα δημοκράτες στον μέχρι τώρα πολιτικό τους βίο. Κάθε άλλο! 

Φάνηκε σε πόσο βαθμό το φασιστικό μπλοκ ηγεμονεύει στη χώρα λίγες μέρες μετά την μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές ακριβώς τη στιγμή που οι περισσότεροι φιλελεύθεροι δημοκράτες μιλούσαν για την στρατηγική του ήττα και προεξοφλούσαν, μαζί με τις αγορές, την πραγματική άνοδο της ΝΔ στην εξουσία.

Φαίνεται πολύ πιθανό από τα μέχρι τώρα στοιχειά ότι ο Τσίπρας και το πιστό ρώσικο σκυλί του, ο Πολάκης, που έχει αναλάβει να δαγκώνει όσους οι καλοί τρόποι δεν το επιτρέπουν στο "δυτικό" αφεντικό του, έχουν στήσει την εξής προεκλογική μηχανή.

Από τη μια το κακό σκυλί δάγκωσε και απείλησε με μετεκλογικό ξέσκισμα όλους τους δικαστές και δημοσιογράφους που τολμάνε να καθυστερούν έστω και δειλά τη δικτατορία που ετοιμάζει ο πολυπρόσωπος πουτινικός στρατός στη χώρα. Από την άλλη το αφεντικό του τράβηξε με δύναμη το σκυλί και το μάλωσε και το τιμώρησε με το να μην το κατεβάσει στις εκλογές. Δηλαδή του απαγόρευσε να δαγκώνει στις πλατείες και του απαγόρευσε να εκλεγεί βουλευτής στην ερχόμενη πολύ κρίσιμη Βουλή. 

Η κυβέρνηση, μέσω του διακομματικού ΕΣΡ αυτή τη φορά, και όχι μόνη της και αυτοπροσώπως όπως προηγουμένως, που είχε φάει την κατραπακιά από το Συμβούλιο της Επικρατείας, προχωράει ολοταχώς στην τελική υποταγή του συνόλου του τηλεοπτικού τοπίου της χώρας μας στη φιλορώσικη κρατικο-ολιγαρχία. Ήδη με διάφορους τρόπους έχει καταφέρει να ελέγξει ένα μεγάλο ποσοστό του Τύπου, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Τώρα όμως πρόκειται για την τελική επίθεση.

Μέσα σε μία στιγμή όλα τα θέματα της επικαιρότητας πάγωσαν στις οθόνες των τηλεοράσεων, και μία εικόνα εντυπώθηκε βαθειά στη συνείδηση της χώρας σαν ένα σοκ που αναζητάει την εξήγηση του : ήταν η εικόνα του πουτινικού ολιγάρχη Σαββίδη να τρέχει μέσα στο γήπεδο της Τούμπας, με το όπλο του στην πίσω τσέπη του παντελονιού σε κοινή θέα, και το χέρι του σε ετοιμότητα για να το πιάσει, για να εξαναγκάσει με απειλή βίας το διαιτητή του αγώνα που μόλις είχε ακυρώσει γκολ του ΠΑΟΚ να αλλάξει την απόφαση του.

  Τους τε­λευ­ταί­ους μή­νες οι έλ­λη­νες τη­λε­θε­α­τές, αλ­λά και οι α­πλοί α­να­γνώ­στες των ε­φη­με­ρί­δων, γί­νο­νται κα­θη­με­ρι­νά δέ­κτες ε­νός κα­ται­γι­στικού μπα­ράζ α­πό ρε­πορ­τάζ και δη­μο­σιεύ­μα­τα που α­φο­ρούν στα ευ­ρή­μα­τα των αρχαιο­λό­γων στην Αμ­φί­πο­λη.  Έ­χουν κα­τα­ντή­σει πια συ­νηθισμέ­νο φαι­νό­μενο οι βα­ρύ­γδου­ποι τί­τλοι και οι ρη­το­ρι­κές με­γα­λο­στο­μί­ες για έ­να ζή­τη­μα στο ο­ποί­ο οι α­λη­θι­νοί ε­πι­στή­μο­νες και οι λά­τρεις της αρ­χαί­ας τέ­χνης και της αρ­χαιο­λο­γί­ας θα τη­ρού­σαν αι­δή­μο­να σι­γή, α­ντί για α­με­τρο­έ­πεια,