Οι αντιδράσεις στην Ελλάδα για την εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία απόδειξαν με τον καλύτερο τρόπο ότι η το ελληνικό κράτος λειτουργεί σαν όργανο της ρώσικης διπλωματίας στην Ευρώπη, και ότι πρωταθλητές στη ρωσοδουλία είναι οι ηγεσίες των κομμάτων της ψευτοαριστεράς.

Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Σταύρου Θεοδωράκη για την ηγεσία του νέου κόμματος της «Κεντροαριστεράς» (άγνωστου μέχρι στιγμής ονόματος) αναλύθηκε από τους περισσότερους ως μια αναγκαία κίνηση, λόγω του ότι το Ποτάμι φυλλοροούσε συνεχώς, είτε προς τη ΝΔ είτε προς τη ΔΗΣΥ της Γεννηματά.

  Προστατεύουν ωμά τη «ΧΑ» για να στήσουν το φαιο«κόκκινο» μέτωπο υπέρ του Πούτιν   Ανοιχτά και απροκάλυπτα πια ο ΣΥΡΙΖΑ συμμαχεί με τους ναζιστές αφού τους υπερασπίζεται πολιτικά απέναντι στις ποινικές διώξεις που έχουν ξεκινήσει εναντίον τους.

H χώρα έχει μπει για τα καλά σε προεκλογική περίοδο καθώς η συμμορία Τσίπρα κυβερνάει με δύο βασικούς στόχους που είναι και οι δυο δεμένοι με τις εκλογές: πρώτον να έχει καταφέρει μέχρι τις εκλογές να έχει ελέγξει στην κύρια πλευρά τη δικαιοσύνη, δηλαδή να έχει ικανοποιήσει την πιο βασική προϋπόθεση για τη φασιστικοποίηση του κράτους όποια και αν είναι η κυβέρνηση, και δεύτερον να μη χάσει με μεγάλη διαφορά αυτές τις εκλογές ώστε η ΝΔ να μην μπορέσει σε καμιά περίπτωση να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Ο λαός μας κινδυνεύει να δοκιμάσει ασύλληπτη οδύνη και δυστυχία αν δεν αντισταθεί στην κυβέρνηση Τσίπρα. Η αντίσταση αυτή είναι δυνατή μόνο αν δεν την αντιμετωπίσει σαν κάτι το μεμονωμένο, αλ­λά σαν τον «ε­θνι­κό» εκ­φρα­στή ε­νός ο­λό­κλη­ρου κα­θε­στώ­τος που α­πο­τε­λεί­ται πο­λι­τι­κά α­πό τις πιο στε­νές η­γε­τι­κές ο­μά­δες ό­λων α­νε­ξαί­ρε­τα των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μά­των, και οι­κο­νο­μι­κά α­πό ό­λους τους κρα­τι­κο­ο­λι­γάρ­χες και, κυ­ρί­ως, τα ρώ­σι­κα και κι­νέ­ζι­κα μο­νο­πώ­λια που α­γο­ρά­ζουν τη με σχέ­διο πτω­χευ­μέ­νη χώ­ρα μας.

  Σε άλλο άρθρο μας σε αυτό το φύλλο αναφερόμαστε στο πως το καθεστώς παγίδευσε τον Παπακωνσταντίνου σαν ένοχο για την πλαστογραφία της λίστας Λαγκάρντ. Με τα στοιχεία που ήρθαν στο φως από τη δικαστική έρευνα αποκαλύπτεται σαν ένοχος πλαστογραφίας ο αγαπημένος εισαγγελέας του καθεστώτος, Διώτης, που

  Η κατάληξη της υπόθεσης των «αδειών για σπουδές» του κρατούμενου ληστή Ρωμανού δικαίωσε πέρα για πέρα τη θέση της ΟΑΚΚΕ ότι επρόκειτο για καθεστωτική δουλειά «ηρωοποίησης» ενός πολιτικά αντιδραστικού ανθρώπου που καμώνεται τον επαναστάτη.

 

Στην πρώ­τη μας α­να­κοί­νω­ση για το ε­κλο­γι­κό α­πο­τέ­λε­σμα της 20ης του Σε­πτέμ­βρη, ση­μειώ­να­με ό­τι α­πο­τέ­λε­σε μια νί­κη της γραμ­μής «μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη ε­νά­ντια στην Ευ­ρώ­πη» (ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και λι­γό­τε­ρο Α­ΝΕΛ) έ­να­ντι της γραμμής «έ­ξω α­πό την Ευ­ρώ­πη ε­νά­ντια στην Ευ­ρώ­πη» (ΛΑ­Ε του Λα­φα­ζά­νη) και «μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη με μι­κρο­α­ντι­στά­σεις σε αυ­τήν» (κύ­ριος εκ­φρα­στής της η ΝΔ).

“Ο ερ­γά­της κα­τα­στρέ­φε­ται αν δεν τον α­πα­σχο­λεί το κε­φά­λαιο. Το κεφά­λαιο κα­τα­στρέ­φε­ται ό­ταν δεν εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται την ερ­γα­τι­κή δύ­να­μη και για να την εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται πρέ­πει να την α­γο­ρά­ζει. Ό­σο πιο γρή­γο­ρα αυ­ξάνει το κε­φά­λαιο που εί­ναι προ­ο­ρι­σμέ­νο για την πα­ρα­γω­γή, το πα­ρα­γω­γι­κό κεφά­λαιο, ό­σο πιο αν­θη­ρή εί­ναι ε­πο­μέ­νως η βιο­μη­χα­νί­α, ό­σο πιο πο­λύ πλου­τί­ζει η α­στι­κή τά­ξη, όσο πιο κα­λά πά­νε οι δου­λειές, τό­σο πιο πολ­λούς ερ­γά­τες χρειά­ζε­ται ο κα­πι­τα­λι­στής, τό­σο πιο α­κριβά που­λιέ­ται ο ερ­γά­της. Α­πα­ραί­τητος ό­ρος για μια υ­πο­φερ­τή κα­τά­στα­ση του ερ­γά­τη εί­ναι λοι­πόν η ό­σο το δυ­νατόν πιο γρή­γο­ρη αύ­ξη­ση του κε­φά­λαιου” (Μαρ­ξ, Μι­σθω­τή ερ­γα­σί­α και κε­φάλαιο).

 

Παρ’ ό­λες τις προ­ε­κλο­γι­κές δε­σμεύ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, η διακυ­βέρ­νησή του ε­ξε­λίσ­σε­ται σε α­πο­θέ­ω­ση του νε­πο­τι­σμού και της α­δια­φά­νειας στη στε­λέ­χω­ση της δη­μό­σιας διοί­κη­σης. Α­πό τις πρώ­τες κιό­λας μέ­ρες πα­ρα­κο­λου­θού­με τη σπου­δή με την ο­ποί­α η κυ­βέρ­νη­ση ε­πι­χει­ρεί να ε­λέγ­ξει τον κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό στε­λε­χώ­νο­ντάς τον με “υμε­τέ­ρους” -κομ­μα­τι­κούς, συγ­γε­νείς και φί­λους - και