Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η Γαλλία, η Ευρώπη και στην πραγματικότητα ολόκληρος ο πλανήτης ζει μια ιστορική στιγμή. Ο γαλλικός λαός κατέβηκε μαζικά όσο ποτέ στις κάλπες και δημιουργώντας ένα πελώριο δημοκρατικό παλιρροϊκό κύμα έδωσε ένα καίριο χτύπημα στο φασισμό σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή των παγκόσμιων εξελίξεων. Καίριο όχι μονάχα γιατί έκοψε το δρόμο προς την εξουσία στους ρατσιστές απόγονους της γαλλικής αποικιοκρατίας και της δοσιλογικής κυβέρνησης του Βισύ, αλλά ακόμα περισσότερο γιατίαπενεργοποίησε με ταπεινωτικό τρόποτο καταστροφικότερο πολιτικό εργαλείοπου διαθέτει μέσα στην πολιτικοστρατιωτικά σημαντικότερη χώρα της Ευρώπης η νεοχιτλερική Ρωσία, και σε μεγάλο βαθμό ταπείνωσε και τον ίδιο τον Πούτιν που βιάστηκε προχθές έστω έμμεσα να προεξοφλήσει την επιτυχία της. Στην πραγματικότητα ο γαλλικός λαός ανέκοψεσε μεγάλο βαθμό την ευρύτερη πολιτική διείσδυσης και διάσπασης που η πουτινική Ρωσία ακολουθεί παράλληλα με τημεγάλη στρατιωτική επίθεση και το βάρβαρο, καταχτητικό-αποικιακόπόλεμο που έχει εξαπολύσει ενάντια στη δημοκρατική Ευρώπη.

Η ουκρανική κοινότητα διοργανώνει την Δευτέρα στις 11/11 στις εφτά το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος συγκέντρωση για την υποστήριξη της ηρωϊκής ουκρανικής αντίστασης με την ευκαιρία των δύο χρόνων από τη νικηφόρα μάχη ενάντια στους ρώσους εισβολείς το Νοέμβρη του 2022 για την απελευθέρωση της Χερσώνας.

Ο Γιανούκοβιτς χτυπάει από τα έξω, η ηγεσία της αντιπολίτευσης προβοκάρει με τους φασίστες  από τα μέσα το δημοκρατικό κίνημα. Η ΕΕ επιμένει στον κεντρίστικο, φιλορώσικο ρόλο της

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΜΑΡΤΗ 2014 ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ "ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ" ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ

  Σύμ­φω­να με στοι­χεί­α της ΕΛ­ΣΤΑ το έλ­λειμ­μα του ε­μπο­ρι­κού ι­σο­ζυ­γίου κα­τά το χρο­νι­κό διά­στη­μα Ια­νουα­ρί­ου-Αυ­γού­στου 2014 α­νήλ­θε σε 13.542,4 ε­κατ. Ευρώ, πα­ρου­σιά­ζο­ντας αύ­ξη­ση 5,2% σε σχέ­ση με το α­ντί­στοι­χο χρο­νι­κό διά­στη­μα του 2013, διευ­ρύ­νο­ντας α­κό­μη πιο πο­λύ το ι­σο­ζύ­γιο τρε­χου­σών συ­ναλ­λα­γών,

Mε δυο απανωτές διαταγές του πιο εκτρωματικού προέδρου που έχει βγάλει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός στην ιστορία του, η πρώτη στις 27 του Γενάρη και η δεύτερη την επόμενη μέρα η ανθρωπότητα μπήκε σε μια τραγική πολεμική περίοδο.

Η προσωρινή πολιτική ανακωχή στη Γαλλία, με την επιβίωση στο κοινοβούλιο της κυβέρνησης Λεκορνί, που την εξασφάλισε με τη δέσμευσή της για αναστολή του νόμου για το Ασφαλιστικό μέχρι τον Ιανουάριο του 2028, μετά δηλαδή τις προεδρικές εκλογές του 2027, είναι αναμφισβήτητα μια ήττα του ρωσόφιλου/ρωσόδουλου φασιστικού και σοσιαλφασιστικού μπλοκ Λεπέν-Μελανσόν. Γιατί εάν αυτό το μπλοκ αναλάβει την εξουσία με το πρώτο, κλασικό ακροδεξιό και ιστορικά εθνοπροδοτικό σκέλος της (βλ. φιλοχιτλερικοί του καθεστώτος του Βισύ), τον Εθνικό Συναγερμό της Λεπέν, απειλεί να διαλύσει την αστική δημοκρατική αντιπουτινική και αντιτραμπική ενότητα στην Ευρώπη, να καταπουλήσει την Ουκρανία και να ανοίξει διάπλατα το δρόμο για τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο νεοχιτλερικό Άξονα Ρωσίας - Κίνας.

Μπροστά σ’ αυτή την τερατωδία, το πολιτικό μπλοκ του Μακρόν, στο οποίο ανήκει και ο νέος πρωθυπουργός Λεκορνί, εκπροσωπεί οπωσδήποτε μια σχετική πρόοδο. Κι αυτό δεν είναι παράλογο. Ο Μακρόν, ολοένα και περισσότερο μετά την απώλεια των τελευταίων ψηγμάτων των παλιών, γαλλικών αποικιοκρατικών ερεισμάτων στο Σαχέλ της Αφρικής (Μάλι, Μπουρκίνα Φάσο, Νίγηρας) από ανοιχτά υποστηριζόμενα από τη Ρωσία στρατιωτικά πραξικοπήματα, κινείται όλο και περισσότερο μακριά από την παλιά, μπατίρικη γαλλική ιμπεριαλιστική επεμβατική γραμμή στον Τρίτο Κόσμο, που ήταν ισχυρή ακόμη και επί Σαρκοζί και Ολάντ, σε μια γραμμή ευρωπαϊκής κι ακόμη περισσότερο δευτεροκοσμικής ενότητας απέναντι στη Μόσχα και στο Πεκίνο. Αυτό βέβαια πάντα με τις ταλαντεύσεις που είναι αναπόφευκτες για τη γερασμένη δυτικοευρωπαϊκή μονοπωλιακή αστική τάξη.

Η “κουτσή” (δηλαδή χωρίς αυτοδύναμη, φιλική προς τον ίδιο πλειοψηφία στη Βουλή) δεύτερη πενταετής προεδρία Μακρόν ήταν αποτέλεσμα μιας κάποιας σοφίας που επέδειξε ο γαλλικός λαός όταν το ’22 έδωσε στο Μακρόν τη νίκη στο β’ γύρο των προεδρικών ενάντια στη φασίστρια και φιλοπουτινική Λεπέν. Αυτό, που έγινε λίγους μόλις μήνες μετά την έναρξη του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, συνδυάστηκε με την παράλληλη απώλεια της κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας από το πολιτικό του στρατόπεδο, και οφειλόταν κύρια στα μέτρα Μακρόν στο πεδίο της οικονομίας και ειδικότερα στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, που αύξανε τα όρια συνταξιοδότησης. Στην οικονομία, ο Μακρόν ακολουθούσε μέχρι τώρα, από την αρχή ουσιαστικά της προεδρίας του το 2017, τη φιλελεύθερη “ορθοδοξία”, την οποία κληρονόμησε από τα δύο ρεύματα που ουσιαστικά συγκρότησαν το μακρονικό κόμμα-μπλοκ το 2016‑17 (την οικονομικά - και πολιτικά - φιλελεύθερη, κεντρώα πτέρυγα που αποσχίστηκε από τους Σοσιαλιστές της εποχής της προεδρίας Ολάντ και τους αποσκιρτήσαντες της πιο ευρωπαϊστικής πτέρυγας της κλασικής γαλλικής Δεξιάς).

  Σε νέ­α ι­στο­ρι­κή φά­ση μπή­κε η Ελ­λά­δα με την ά­νο­δο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην κυ­βέρ­νη­ση. Αντί­θε­τα ό­μως α­πό ε­κεί­νο που ι­σχυ­ρί­ζε­ται ο ί­διος ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και οι πο­λι­τι­κοί του φί­λοι πα­ντού στον κό­σμο, το ι­στο­ρι­κά ση­μα­ντι­κό σε αυ­τήν την ά­νο­δο δεν βρί­σκε­ται στην ά­νο­δο της α­ρι­στε­ράς στην ε­ξου­σί­α, αλ­λά στην ά­νο­δο μιας α­κρο­δε­ξιάς νέ­ου τύ­που,

Αυτό το κείμενο το γράφουμε με την ευκαιρία του θανάτου του Γκορμπατσόφ. Αυτόν τον θρηνούν οι αδιόρθωτοι δυτικοί αστοί ανίκανοι να καταλάβουν τον αναγκαίο ρόλο του στην άνοδο του Γέλτσιν και μέσα από αυτή του Πούτιν. Λέμε ότι είναι αδιόρθωτοι γιατί δεν προβληματίζονται ούτε για το γεγονός ότι ο ίδιος έζησε τα τελευταία του χρόνια και πέθανε υπερασπιζόμενος τον Πούτιν στο αποκορύφωμα της κτηνωδίας του. Η εξήγηση αυτής της προσήλωσης βρίσκεται στο πιο σημαντικό κείμενο διεθνούς ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ που έκρινε την παραπέρα ανάπτυξη της γραμμής της. Πρόκειται για το κεντρικό άρθρο της Νέας Ανατολής αρ. φ. 146 του Αυγούστου του 1991 που είχε τον τίτλο «ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΓΕΛΤΣΙΝ – ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΟΦ ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ» (*). Στο άρθρο αυτό σχολιάζεται η ταραχώδης περίοδος στην οποία συντελείται το πέρασμα από την υπό διάλυση ΕΣΣΔ του Γκορμπατσόφ στη δήθεν δημοκρατική Ρωσία του Γέλτσιν και γίνεται η εκτίμηση ότι αυτή η νέα Ρωσία αποτελεί την αρχή μιας ακόμα πιο επιθετικής εποχής για το ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό - νεοχιτλερισμό.

Ενώ είχε γραφτεί το παρακάτω κείμενο και λίγο πριν δημοσιευτεί έγινε η παγκόσμιας στρατηγικής σημασίας διάλυση της τελευταίας συνόδου των G7 από τον αμερικανό πρόεδρο. Όχι τυχαία λίγο πριν οι υπόλοιποι έξι, που είναι οι αρχηγοί των μεγαλύτερων δεύτερης γραμμής ιμπεριαλιστικών χωρών του β κόσμου (Ευρώπη, Ιαπωνία, Καναδάς), είχαν καταψηφίσει την πρόταση του Τραμπ να συμμετάσχει ξανά στους G7 και η Ρωσία,