Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σε πολλούς δημοκράτες, εχθρούς του φασισμού και φίλους του αγωνιζόμενου για την εθνική του λευτεριά και ανεξαρτησία ουκρανικού λαού επικρατεί ενθουσιασμός για τις τελευταίες νίκες του ουκρανικού στρατού στην επαρχία του Χάρκοβο, καθώς και για τις φαινομενικά αλλοπρόσαλλες κινήσεις του πουτινικού καθεστώτος, με τη μερική επιστράτευση κληρωτών από το σύνολο - πλέον - της ρωσικής επικράτειας, δηλαδή ακόμα και από τα μεγάλα αστικά κέντρα τύπου Μόσχας και Λένινγκραντ (Αγ. Πετρούπολη, όπως το έχουν ονομάσει ξανά οι νεοτσαρικοί).

Είναι αλήθεια ότι ο ουκρανικός λαός έχει συγκινήσει βαθιά κι έχει προκαλέσει τον θαυμασμό σε κάθε φίλο της λευτεριάς των λαών και της ανεξαρτησίας εθνών και κρατών ανά τον κόσμο, με το μεγαλειώδη αγώνα του ενάντια στο ρώσικο νεοχιτλερισμό. Πρόκειται στην ουσία για έναν παλλαϊκό πόλεμο και για ασύλληπτο ηρωισμό ο οποίος, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι το Κρεμλίνο τον είχε κάπως υπολογίσει όταν ξεκίναγε τη δολοφονική εκστρατεία του, σίγουρα άλλαξε σε σημαντικό βαθμό τα πολιτικά και επιχειρησιακά σχέδια των Ρώσων, τουλάχιστον σε επίπεδο τακτικής.

Πιστεύουμε όμως ότι η γενική στρατηγική των νέων τσάρων σε αυτό το πρελούδιο του Γ’ Παγκόσμιου Πολέμου, το οποίο ξεκίνησαν ήδη από το φθινόπωρο του 2021 πριν την ωμή και απροσχημάτιστη ναζιστική εισβολή τους στην Ουκρανία με το σταδιακό μισοκλείσιμο της στρόφιγγας του φυσικού αερίου στην Ευρώπη και το οποίο κλιμάκωσαν στις 24 του Φλεβάρη, με αυτή την εισβολή, βασικά δεν έχει αλλάξει. Δηλαδή στον πόλεμο που διεξάγει η Ρωσία στην Ουκρανία για λόγους στρατηγικής παραπλάνησης των εχθρών της, αυτή δεν έχει εκδηλώσει εσκεμμένα τις δυνατότητες που έχει στη χρήση όλων των υλικών και έμψυχων πόρων, αλλά και όλων των πολιτικών και ιδεολογικών εργαλείων που αυτή και οι σύμμαχοί της μπορούν να διαθέσουν. Οι περισσότεροι ειδικοί στην ανάλυση της ρωσικής τακτικής από την αρχή της εισβολής κάνουν την εξής παρατήρηση που συμπυκνώνει ένας από αυτούς, ο διευθυντής ρωσικών μελετών στο ινστιτούτο Άμυνας CNA, Μάικλ Κόφμαν που δηλώνει σύμφωνα με άρθρο των Τάιμς της Νέας Υόρκης: «Σε αυτόν τον πόλεμο υπάρχει μια διαρκής διάσταση ανάμεσα στους πολιτικούς στόχους του Πούτιν και τα στρατιωτικά μέσα για την επίτευξή τους. Σε σημαντικές αποφάσεις ο Πούτιν αποδείχθηκε ότι αρνείται να αναγνωρίσει την πραγματικότητα μέχρι που οι επιλογές του να εξελιχθούν από κακές σε χειρότερες».

 

 

Εί­χα­με ή­δη κα­τα­λή­ξει μέ­σα α­πό το “ό­χι” του ά­κυ­ρου δη­μο­ψη­φί­σμα­τος, και ι­διαί­τε­ρα με­τά την έ­ντο­νη λε­κτι­κή φα­σι­στι­κή εκ­στρα­τεί­α στη διάρ­κειά του κα­θώς και την α­να­φο­ρά του Καμ­μέ­νου για ε­μπλο­κή του στρα­τού στα ε­σωτε­ρι­κά της χώ­ρας, ό­τι οι ρω­σό­δου­λοι σχε­διά­ζουν να φύ­γουν α­πό το Ευ­ρώ και να πά­νε σε δι­κτα­το­ρί­α.

(Συνέχεια από το α΄ μέρος: https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1142-)

Αυτή την πελώρια ανατροπή των συσχετισμών δύναμης σε ολόκληρο τον πλανήτη υπέρ του φαιο-”κόκκινου” νεοχιτλερισμού, που το γενικό του επιτελείο συνεδριάζει στο Κρεμλίνο, οι σοσιαλφασίστες που παριστάνουν την αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, “μ-λ” αποστάτες του μαοϊσμού και παραδοσιακοί τροτσκιστές) την κρύβουν καταγγέλλοντας δυνατά τις αμερικανοδυτικές επεμβάσεις, σαν δήθεν έκφραση της επελαύνουσας αμερικάνικης μονοκρατορίας, όχι όμως για να τις εμποδίσουν, αλλά για να βοηθήσουν τον Χίτλερ-Πούτιν να δρέψει τους καρπούς αυτών των επεμβάσεων και εισβολών.

Η διαρκώς αυξανόμενη επιθετικότητα της ρωσικής νεοναζιστικής υπερδύναμης και των συμμάχων της, Κίνας-Ιράν, ανά τον πλανήτη προμηνύει το ξέσπασμα ενός νέου παγκόσμιου πολέμου. Χρόνο με το χρόνο, Ρωσία και Κίνα αυξάνουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες και εκσυγχρονίζουν ταχύτατα το στρατό τους.

  Την ίδια ώρα που το πολιτικό διακομματικό καθεστώς της χώρας επιτίθεται στην καναδική επένδυση χρυσού στη Χαλκιδική, η ευρύτερη περιοχή της Χαλκιδικής και της Πιερίας έχει

Μέσα σε μία στιγμή όλα τα θέματα της επικαιρότητας πάγωσαν στις οθόνες των τηλεοράσεων, και μία εικόνα εντυπώθηκε βαθειά στη συνείδηση της χώρας σαν ένα σοκ που αναζητάει την εξήγηση του : ήταν η εικόνα του πουτινικού ολιγάρχη Σαββίδη να τρέχει μέσα στο γήπεδο της Τούμπας, με το όπλο του στην πίσω τσέπη του παντελονιού σε κοινή θέα, και το χέρι του σε ετοιμότητα για να το πιάσει, για να εξαναγκάσει με απειλή βίας το διαιτητή του αγώνα που μόλις είχε ακυρώσει γκολ του ΠΑΟΚ να αλλάξει την απόφαση του.

Το ψευτοΚΚΕ πασχίζει πολύ για να δείξει ότι στέκεται υπεράνω των μεγάλων συγκρούσεων που κλονίζουν τον πλανήτη μας σήμερα, που η επίθεση της ρωσικής νεοχιτλερικής υπερδύναμης, η οποία πολιτικο-διπλωματικά είναι επικεφαλής του πολεμικού άξονα Μόσχας-Πεκίνου, διεξάγεται τόσο ωμά και απροκάλυπτα. Στην πραγματικότητα η στάση αυτού του κόμματος – που γεννήθηκε από την βίαιη επέμβαση των ρώσων σοσιαλφασιστών στα εσωτερικά του παλιού επαναστατικού ΚΚΕ στα μέσα της δεκαετίας του ’50 – συνιστά στην πράξη τη μεγαλύτερη στρατηγική υποστήριξη των άνομων ρωσικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Μια πρόσφατη έρευνα της αντικαθεστωτικής ρωσικής εφημερίδας Νόβαγια Γκαζέτα μελέτησε τη στάση των κομμάτων του ευρωκοινοβουλίου απέναντι σε μια σειρά αποφάσεις του που αφορούσαν το ρωσικό κράτος και βρήκε ότι τα κόμματα της ψευτοαριστεράς καθώς και εκείνα της κλασικής ακροδεξιάς ήταν εκείνα που περισσότερο υποστηρίζουν στην πράξη το καθεστώς του Κρεμλίνου. Στο φαιο-«κόκκινο» αυτό μέτωπο πρωτοστατεί το ψευτοΚΚΕ ενώ δε λείπει από κει και η ΣΥΡΙΖέικη μετάστασή του.

 

H Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Πούτιν κλιμακώνει τον εκβιασμό της στην Ευρώπη κάνοντας το πρώτο βήμα στην κήρυξη χρεωκοπίας. Όπως κάθε σοσιαλ-φασισμός που σέβεται τον εαυτό του έτσι και ο συριζέικος εμφανίζει τον πόλεμό που έχει κηρύξει στην ενωμένη Ευρώπη σαν ιερή άμυνα του υπέρ των ελλήνων μισθωτών και συνταξιούχων. Όμως είναι  ο ίδιος ο προβοκάτορας Σύριζα που έχει χτυπήσει τελευταία όσο ποτέ άλλοτε την υλική βάση από την οποία αντλούν τους πόρους  τους οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, δηλαδή τη γενική παραγωγή της χώρας.

Η Γαλλία, η Ευρώπη και στην πραγματικότητα ολόκληρος ο πλανήτης ζει μια ιστορική στιγμή. Ο γαλλικός λαός κατέβηκε μαζικά όσο ποτέ στις κάλπες και δημιουργώντας ένα πελώριο δημοκρατικό παλιρροϊκό κύμα έδωσε ένα καίριο χτύπημα στο φασισμό σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή των παγκόσμιων εξελίξεων. Καίριο όχι μονάχα γιατί έκοψε το δρόμο προς την εξουσία στους ρατσιστές απόγονους της γαλλικής αποικιοκρατίας και της δοσιλογικής κυβέρνησης του Βισύ, αλλά ακόμα περισσότερο γιατίαπενεργοποίησε με ταπεινωτικό τρόποτο καταστροφικότερο πολιτικό εργαλείοπου διαθέτει μέσα στην πολιτικοστρατιωτικά σημαντικότερη χώρα της Ευρώπης η νεοχιτλερική Ρωσία, και σε μεγάλο βαθμό ταπείνωσε και τον ίδιο τον Πούτιν που βιάστηκε προχθές έστω έμμεσα να προεξοφλήσει την επιτυχία της. Στην πραγματικότητα ο γαλλικός λαός ανέκοψεσε μεγάλο βαθμό την ευρύτερη πολιτική διείσδυσης και διάσπασης που η πουτινική Ρωσία ακολουθεί παράλληλα με τημεγάλη στρατιωτική επίθεση και το βάρβαρο, καταχτητικό-αποικιακόπόλεμο που έχει εξαπολύσει ενάντια στη δημοκρατική Ευρώπη.

Η Ο­ΑΚ­ΚΕ έ­χει πολ­λές φο­ρές κα­ταγ­γεί­λει το ρω­σό­δου­λο κα­θε­στώς, δη­λα­δή τις η­γε­σί­ες των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μά­των και ι­διαί­τε­ρα των ψευτο­α­ρι­στε­ρών ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - ΔΗ­ΜΑΡ - ψευ­τοΚ­ΚΕ ό­τι