Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η εισαγωγή του ευρώ είναι ένα μεγάλο βήμα προόδου στο σύγχρονο κόσμο. Το γεγονός ότι ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, που δεν τα δένει καμία εθνική συγγένεια, αλλά αντίθετα τα χαρακτηρίζει μια μακριά ιστορία αλληλοσπαραγμών, υιοθετούν κοινό νόμισμα είναι από μόνο του συγκλονιστικό.

Όταν η συμφωνία Ελλάδας- Ιταλίας είχε υπογραφεί στις 9 του Ιούνη, είχε γίνει και αυτή αντικείμενο θριαμβολογιών, όπως έγινε αργότερα και εκείνη με την Αίγυπτο. Αυτές οι θριαμβολογίες καταλήγουν και στις δυο περιπτώσεις σε έναν κοινό ισχυρισμό: ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει καλές σχέσεις με όλους τους γείτονές της εκτός από την Τουρκία, που αυτή φταίει για το ότι είναι κακές.

 

Δημοσιεύουμε παρακάτω ένα άρθρο των βρετανικών FinancialTimes του γενικά οξυδερκή αναλυτή Γεδεών Ράχμαν, μεταφρασμένο από εμάς, που είναι το μόνο της ίδιας εφημερίδας από αυτά που ακολούθησαν την απόφαση της 13 του Ιούλη, που δεν είδε την πλατειά δημοσιότητα στη χώρα μας, ακριβώς επειδή μιλούσε για την κρυμμένη, την αντίθετη από την κυρίαρχη αυτή τη στιγμή εθνική και ευρωπαϊκή αλήθεια.

 

Όσο προχωρά η ρωσική και η κινεζική οικονομική διείσδυση στη χώρα μας τόσο περισσότερο εκδηλώνεται η πολιτική υποτέλεια της Ελλάδας στον άξονα του πολέμου και του φασισμού και το αντίστροφο. Τελευταία πληθαίνουν οι κινήσεις σύσσωμης της ελληνικής κοινοβουλευτικής πολιτικής ηγεσίας που φανερώνουν μία βαθιά πολιτική υποτέλεια στους δύο αυτούς μεγάλους φασιστικούς ιμπεριαλισμούς και απομακρύνουν όλο και βαθύτερα τη χώρα μας και τη φέρνουν σε βαθιά σύγκρουση με την εθελοντική και από άποψη πολιτικής συγκρότησης δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία τυπικά συμμετέχει.

Πέμπτη 15 Απριλίου 2021. Μια ημέρα που θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στα κατάστιχα της Ελ­ληνικής Ιστορίας. Διακόσια χρόνια μετά το ξέσπασμα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, όταν οι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων έδιω­ξαν από τα ιερά προγονικά εδάφη τους επαίσχυντους Οθωμα­νούς και δημιούργησαν εκείνο το φοβερό και τρομερό κράτος του μεγάλου τέκνου της Ελλάδος Καποδίστρια (του γνωστού υπουργού Εξωτερικών της τσαρικής Ρωσίας), βρέθηκε επιτέλους ο άξιος συνεχιστής των λαμπρών παραδόσεων του έθνους, που είχε τα κότσια να τα βάλει με τους παλιότουρκους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και να τους δείξει τι εστί βερίκοκο… Και το όνομα αυ­τού -για να μη μιλάμε γενικά κι αόριστα- Νίκος Δένδιας.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το συγκεριμένο κυπριακό «όχι» δεν είναι αντίσταση στη Γερμανία, αλλά υποδούλωση στη Ρωσία   Αυτό το άρθρο έχει δημοσιευτεί στην παλιά ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ στις 21/3/2013

Ανήσυχος ο λαός μας αυτές τις μέρες παρακολουθεί το στρατό της χώρας του απέναντι σε έναν άλλο με το χέρι στη σκανδάλη και δεν ξέρει αν αυτή πατηθεί ή αν θα μεσολαβήσουν πάλι οι μεγάλοι και οι δυο στρατοί θα ξανακάτσουν στο τραπέζι για συζητήσεις που όπως πάντα δεν θα καταλήξουν σε λύση και στο τέλος οι δυο χώρες θα συνεχίσουν τις αλληλοκατηγορίες όπως συμβαίνει τα τελευταία 46 χρόνια χωρίς να γίνεται πόλεμος. Αυτό φαίνεται πια σαν μια κατάσταση ισορροπίας. Όμως δεν είναι. Είναι η εκδήλωση μιας βαριάς αρρώστιας που καταπίνει σταδιακά και τις δυο χώρες, αρχίζοντας από την Ελλάδα και τώρα απειλεί να αρρωστήσει όλη την Ευρώπη. Η αρρώστια αυτή είναι ο φασισμός. Είναι η χειρότερη αρρώστια του καπιταλισμού όταν αυτός βρίσκεται στο ανώτατο του στάδιο, το ιμπεριαλιστικό και χτυπάει εκείνους τους ιμπεριαλιστές που έρχονται τελευταίοι στο τραπέζι της μοιρασιάς του κόσμου και είναι πολύ αδύναμοι για να καταχτήσουν τον κόσμο με την οικονομική τους δύναμη, όπως οι παλιοί, αλλά είναι αρκετά δυνατοί για να επιχειρήσουν να τον κατακτήσουν με τον πόλεμο, έναν πόλεμο χωρίς όριο στην κτηνωδία και στη δολιότητα.