Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Πριν δύο χρόνια τέτοια εποχή ο Παπανδρέου ο Γ΄  εξάγγειλε στην Κοζάνη (!) το τέλος του φτηνού ελληνικού λιγνίτη σαν εθνικού καύσιμου και ανάγγελνε τη μετάβαση στην νέα υποτίθεται εποχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας(ΑΠΕ).

Ή αλλιώς ένας λαός και άνεργος και χωρίς φάρμακα

Το πρωτοφανές σαμποτάζ δεκαετιών στη βιομηχανία της χώρας μας που μέσα στην κρίση συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση, έχει σαν αποτέλεσμα την απέραντη και όλο πιο ορμητική αποβιομηχάνισή της, την τεράστια ανεργία που τη συνοδεύει και την εκτεταμένη φτωχοποίηση του λαού. Αντίθετα με το ό,τι λένε οι αρχισαμποταριστές των ΣΥΡΙΖΑ-ψευτοΚΚΕ και οι κάθε λογής ρωσόδουλοι σοβινοφασίστες δεν είναι τα μνημόνια αλλά αυτό το σαμποτάζ που έφερε τη χρεοκοπία της χώρας οπότε και τα μνημόνια. Ο μηχανισμός της χρεωκοπίας ήταν

ΘΑΝΑΣΙΜΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ  ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ   Ένα τεράστιου πολιτικού βάρους χτύπημα  δέχτηκε ο αγώνας των μεταλλωρύχων της Χαλκιδικής όταν δύο ηγετικά στελέχη του ενός από

  Η α­πο­σύν­δε­ση α­πό την πα­ρα­γω­γή εί­ναι το κύ­ριο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό σε ό­λες τις βαθ­μί­δες της εκ­παί­δευ­σης. Οι βα­σι­κοί υ­πεύ­θυ­νοι γι αυ­τή την τραγι­κή κα­τά­στα­ση στη χώ­ρα, κα­τά­στα­ση που ε­πι­δει­νώ­θη­κε α­κό­μη πιο πο­λύ με την κρί­ση των τε­λευ­ταί­ων πέ­ντε χρό­νων, εί­ναι ό­λες οι κομ­μα­τι­κές η­γε­σί­ες με ε­πι­κε­φα­λής ε­κεί­νες της ψευ­το­α­ρι­στε­ράς.

  Πρόκειται για ένα πρωτοφανές, ένα ιστορικών διαστάσεων έγκλημα. Πρόκειται για την καταστροφή της Ελλάδας σαν έστω και μεσαία ανεπτυγμένης βιομηχανικής χώρας.

Είναι το υποδουλωμένο στο ρωσοκινέζικο νεοχιτλερικό άξονα πολιτικό καθεστώς και το βιομηχανικό σαμποτάζ που μας οδηγεί στην εξαήμερη, και όχι οι οδηγίες της ΕΕ

Γυρίζουν πενήντα χρόνια πίσω τα εργατικά δικαιώματα στη χώρα μας και μαχαιρώνουν την εργατική τάξη της Ενωμένης  Ευρώπης

Από 1η Ιούλη μπήκε σε εφαρμογή το μέτρο της εξαήμερης εργασίας στη βιομηχανία προς το παρόν στις επιχειρήσεις που δουλεύουν  με 3 βάρδιες. Ένα πελώριο φράγμα έσπασε. Η χώρα γυρίζει πενήντα χρόνια πίσω σε επίπεδο εργασιακών δικαιωμάτων. 

 Ήταν μετά την πτώση της δικτατορίας και χάρη σε αυτή που με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση του 1975 εφαρμόστηκε η πενθήμερη εβδομάδα αρχικά στη βιομηχανία και από το 1980 σε όλο τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η εξαήμερη εργασία, που μόλις τώρα τόλμησε και εφάρμοσε στην πράξη η κυβέρνηση του ρωσόφιλου και κινεζόφιλου Μητσοτάκη, είχε περάσει νομοθετικά στα χαρτιά πέρυσι. Τότε η κυβέρνηση είχε περάσει και τη δεύτερη εργασία καταργώντας επίσημα το 8ωρο καθώς και τις συμβάσεις χωρίς ωράριο με τις οποίες ο εργαζόμενος είναι στη διάθεση του εργοδότη να εργαστεί όποτε τον φωνάξει για δουλειά βάζοντας σε εφαρμογή σε όλη τη χώρα το μοντέλο που πρώτη εγκαινίασε η κινέζικη γαλέρα της Κόσκο στην προβλήτα ΙΙ του λιμανιού του Πειραιά.  

Η εξαήμερη εργασία αποτελεί μετακύλιση των συνεπειών του σαμποτάζ της βιομηχανικής παραγωγής στις πλάτες της εργατικής τάξης, εφαρμόζεται ουσιαστικά με διακομματική κάλυψη και οδηγεί συνειδητά στην κινεζοποίηση των συνθηκών δουλειάς και πληρωμής της εργατικής τάξης όπως κατάγγειλε με ένταση η ΟΑΚΚΕ στις τρεις τελευταίες εκλογικές μάχες. 

Η αλήθεια δεν ήταν ποτέ μέσα στα λόγια και στις πράξεις του σοσιαλφασισμού. Η συνήθειά του είναι πάντα η μισή αλήθεια όπου με το υπόλοιπο ψέμα περνά τις θέσεις του, σε όσους τον πιστεύουν. Το ίδιο ισχύει και για την αιτία της ακρίβειας που δεν φεύγει στιγμή από τη ζωή και τη σκέψη των φτωχών-μισθωτών και  μεροκαματιάρηδων- αυτής της χώρας. Γιατί από τα μέσα του μήνα σκέφτονται πως θα τη βγάλουν μέχρι το τέλος του και τρέμουν κάθε φορά που πάνε στο σούπερ μάρκετ αν θα τους φτάσουν τα λεφτά**.  

 

Στη Βου­λή υ­πάρ­χει μια ο­μά­δα οικο­νο­μι­κών α­να­λυ­τών που α­πο­τε­λούν το λε­γό­με­νο «Γρα­φεί­ο για την πα­ρα­κο­λού­θη­ση της ε­κτέ­λε­σης του κρα­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού». Το Γρα­φεί­ο αυ­τό κά­θε τρί­μη­νο συ­ντάσ­σει και δη­μο­σιεύ­ει έκ­θε­ση για την πο­ρεί­α των οι­κο­νο­μι­κών με­γε­θών της χώ­ρας, ε­νώ πα­ράλ­λη­λα προ­χω­ρεί και σε ε­κτι­μή­σεις για την πε­ραι­τέ­ρω πο­ρεί­α της οι­κο­νο­μί­ας.

 

Σύμ­φω­να με α­να­κοί­νω­ση της Ελ­λη­νι­κής Συ­νο­μο­σπον­δί­ας Ε­μπο­ρί­ου και Ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας (Ε­ΣΕΕ), θα πρέ­πει να υ­πάρ­ξει ά­με­σα συμ­φω­νί­α με τους πι­στω­τές, δια­φο­ρε­τι­κά δεν θα μπο­ρέ­σει η οι­κο­νο­μί­α της χώ­ρας να λει­τουργή­σει. “Κά­θε η­μέ­ρα που περ­νά­ει χω­ρίς να υ­πάρ­χει συμ­φω­νί­α α­νά­με­σα στην κυ­βέρ­νη­ση και τους δα­νει­στές χά­νο­νται 22,3 ε­κατ. ευ­ρώ α­πό το Α­ΕΠ της χώ­ρας, κά­θε 24 ώ­ρες κλεί­νουν 59 ε­πι­χει­ρή­σεις και μειώ­νε­ται η πλή­ρης α­πα­σχό­λη­ση κατά 613 θέ­σεις ερ­γα­σί­ας”

Οι οκτώ μέθοδοι του σαμποτάζ στην ηλεκτρική ενέργεια

 

Μετά το παραγωγικό σαμποτάζ σε επιμέρους μεγάλες βιομηχανίες, τώρα το ρωσόδουλο μπλοκ έχει περάσει σε ένα γενικευμένο παραγωγικό σαμποτάζ χρησιμοποιώντας την ενέργεια και ειδικά την ηλεκτρική για να κλείσει ότι έχει απομείνει ως παραγωγή στη χώρα. Ο στόχος του είναι να την παραδώσει μαζί με τον οικονομικά εξαθλιωμένο λαό στα νύχια του ρωσοκινεζικού πολεμικού άξονα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υλοποιεί αυτό το σαμποτάζ και κάνει ότι μπορεί για να το προωθήσει με τη βοήθεια των ανοιχτά ρωσόφιλων κομμάτων και τελικά να το φορτώσει στην ΕΕ.

Η ΟΑΚΚΕ αντιστέκεται σ αυτήν την οικονομική καταστροφή γιατί μέσα από αυτήν η εργατική τάξη και ο λαός μας εξαθλιώνεται μέρα με τη μέρα και η χώρα καταστρέφεται. Πέρα από το άμεσο ζωτικό ζήτημα ότι χωρίς εργοστάσια η χώρα θα εξαθλιωθεί στο έπακρο και εύκολα θα υποδουλωθεί στους νεοχιτλερικούς που κάνουν το σαμποτάζ, χωρίς βιομηχανία γίνεται εξαιρετικά αδύναμη, αριθμητικά, οργανωτικά και πολιτικά η σύγχρονη βιομηχανική εργατική τάξη που είναι επιφορτισμένη με το να ανατρέψει το σημερινό εκμεταλλευτικό και καταστροφικό καπιταλιστικό κοινωνικό σύστημα και να το αντικαταστήσει με το σύστημα της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής, δηλαδή με τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό. Τέλος όσο λιγότερο αναπτυγμένη είναι η σύγχρονη βιομηχανία, ιδιαίτερα η βαριά, τόσο η υλική παραγωγική βάση κάθε προλεταριακής επαναστατικής εξουσίας θα είναι πιο ασταθής και η πορεία στο νέο κοινωνικό σύστημα πιο αργή και δύσκολη. Δεν είναι τυχαίο ότι το 7ο και τελευταίο συνέδριο του επαναστατικού ΚΚΕ όταν στα 1947 βρέθηκε στα πρόθυρα της πολιτικής εξουσίας ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και τη βαριά της βιομηχανία.