Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Στη Νέ­α Ανα­το­λή εί­χα­με ανα­φερ­θεί πρό­σφα­τα στο κάλ­πι­κο ήθος που πλα­σά­ρει από την ώρα που υπέ­κλε­ψε τη λα­ϊ­κή ψή­φο ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, διο­ρί­ζο­ντας αυ­στη­ρά τα δι­κά του παι­διά σε υψη­λές θέ­σεις του κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού και των ΔΕ­ΚΟ με πα­χυ­λούς μι­σθούς και ανύ­παρ­κτα ή αμφι­λε­γό­με­να τυ­πι­κά προ­σό­ντα.

Αν υπάρχει σήμερα ένα αληθινό πολιτικό αίνιγμα που τοποθετείται επίμονα και απαιτεί τη λύση του από τους συνειδητούς αριστερούς είναι η στρατηγική σύμπτωση θέσεων ανάμεσα σε αυτό που λέμε γενικά κομμουνιστική και επαναστατική αριστερά και σ΄ αυτό που ονομάζουμε κλασσική σοβινιστική και φασιστική ακροδεξιά.

Πολλοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι, οξυδερκείς κατά τα άλλα δημοκράτες, στέκονταν επί χρόνια με σκεπτικισμό μπροστά στη θέση της ΟΑΚΚΕ, από το 1989-1991 κιόλας, ότι ο ΣΥΝασπισμός (μπαμπάς του ΣΥΡΙΖΑ) ήταν ένα κνίτικο, ρωσόδουλο κατασκεύασμα που, παρά την ευρωπαϊκή του φασάδα, έφερνε φασισμό.

  Η κυβέρνηση οδηγεί στο κλείσιμο τις βιομηχανίες με το δολοφονικό όπλο της τιμής της ενέργειας. Τα πρώτα θύματα αυτής της πολιτικής είναι οι ενεργοβόρες βιομηχανίες, στις οποίες

 

Η αποχώρηση Κουβέλη από την τρικομματική κυβέρνηση έγινε για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος, ο πιο άμεσος,  ήταν να δυναμώσει η πίεση στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γερμανία,

Οι Σα­μα­ράς-Βε­νι­ζέ­λος έ­κα­ναν κυ­βερ­νη­τι­κό α­να­σχη­μα­τι­σμό α­μέ­σως με­τά τις ευ­ρω­ε­κλο­γές. Τα πο­λι­τι­κά τους ε­πι­τε­λεί­α πα­ρου­σί­α­σαν σαν αι­τί­α αυ­τού του α­να­σχη­μα­τι­σμού την ε­πι­κρά­τη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

 

Το ό­τι έ­να κομ­μά­τι του α­ναρ­χι­σμού έ­χει ε­δώ και χρό­νια γί­νει α­κόλου­θος των κνι­τών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και στην πο­λι­τι­κή γραμ­μή και στην ι­δε­ο­λο­γί­α, το έ­χου­με κα­ταγ­γεί­λει πολ­λές φο­ρές, ει­δι­κά με­τά τη σύλ­λη­ψη - “α­πό­συρ­ση” των κα­θε­στω­τι­κών φο­νιά­δων της “17 Νο­έμ­βρη” το 2002.

- Πλατιά δημοκρατική άμυνα απέναντι στον αντιεμβολιαστικό φασισμό - Ναι στον υποχρεωτικό εμβολιασμό στους υγειονομικούς και όπου αλλού χρειαστεί ανάλογα με την εξέλιξη της πανδημίας, παράλληλα με καμπάνιες βαθιάς εκλαϊκευμένης επιστημονικής διαφώτισης - Όχι στην εγκληματική κατάργηση των μέτρων κατά της διάδοσης του ιού - αυστηρός έλεγχος σε μάσκες-αποστάσεις σε εσωτερικούς χώρους - όχι συνωστισμοί ακόμα και σε εξωτερικούς χώρους

Στις 7 του Ιούλη είχαμε δυο καλά νέα και ένα κακό. Από τακτική άποψη τα δυο καλά νέα είναι σημαντικότερα. Από στρατηγική τη μεγαλύτερη σημασία έχει το κακό. Τα δύο καλά νέα είναι η πτώση της σοσιαλφασιστικής συμμορίας Τσίπρα και το ξωπέταγμα των ναζικανιβάλων της «Χρ. Αυγής» από τη Βουλή. Το κακό νέο είναι η σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ παρά το κάζο των ευρωεκλογών.

 

Η  απομόνωση της ελληνικής κυβέρνησης στην Ευρώπη από τις κυβερνήσεις όλων ανεξαίρετα των άλλων κρατών της Ευρωζώνης αντιμετωπίζεται από την προπαγάνδα της πρώτης με το επιχείρημα ότι αυτό είναι φυσικό αφού η ελληνική κυβέρνηση σαν αριστερή κυβέρνηση που είναι εκπροσωπεί το λαό και παλεύει για τα συμφέροντά του, οπότε αντικειμενικά και για τα συμφέροντα όλων των λαών της Ευρώπης, και συνεπώς είναι φυσικό να είναι σε σύγκρουση με όλες τις άλλες κυβερνήσεις που είναι κυβερνήσεις της αστικής τάξης αυτών των χωρών.