Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΟΧΙ ΣΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΠΟΥΤΙΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΦΙΜΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ

Με πρα­ξι­κοπη­μα­τι­κές με­θο­δεύ­σεις, χω­ρίς κα­μί­α δια­βού­λευ­ση με τους αρ­μό­διους φο­ρείς και με δια­δι­κα­σί­α εξ­πρές στη Βου­λή, η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ πέ­ρα­σε το νέ­ο ε­κτρω­μα­τι­κό της νό­μο για τις τη­λε­ο­πτι­κές ά­δειες. Στό­χος αυ­τού του νό­μου εί­ναι η φί­μω­ση κά­θε τη­λε­ο­πτι­κής φω­νής που θα α­ντι­πα­ρα­τί­θε­ται α­πό δω και μπρος στη δια­κομ­μα­τι­κή ρω­σό­δου­λη γραμ­μή, ι­διαίτε­ρα αυ­τή των Σύ­ρι­ζα, ψευ­τοΚ­ΚΕ, Α­ΝΕΛ, να­ζί.
Η Ελ­λά­δα α­κο­λου­θεί τα χνά­ρια του Πού­τιν. Η δι­κτα­το­ρί­α του στη Ρω­σί­α ε­πι­τεύ­χθη­κε μό­νο χά­ρη στον α­πό­λυ­το έλεγ­χο των κα­να­λιών. Αυ­τού του εί­δους η δι­κτα­το­ρί­α δεν α­παι­τεί κα­τέ­βα­σμα των ταν­κς, μα­ζι­κή φυ­λά­κι­ση των α­ντι­φρο­νού­ντων και βα­σα­νι­στή­ρια. Εί­ναι δι­κτα­το­ρί­α που ε­πι­βάλ­λε­ται στις μά­ζες μέ­σα α­πό την πο­λι­τι­κή τύ­φλω­σή τους και με­τά, χά­ρη σε αυ­τήν, μέ­σα α­πό τη στο­χευ­μέ­νη ά­σκη­ση βί­ας στους μεμονω­μέ­νους πυ­ρή­νες της πιο μα­χη­τι­κής πο­λι­τι­κής α­ντι­πο­λί­τευ­σης και ε­ξό­ντωσή τους.
Ο φα­σι­στι­κός έ­λεγ­χος των κα­να­λιών, δη­λα­δή η φί­μω­ση τους,  εί­ναι το με­γά­λο ό­νει­ρο των ρω­σό­δου­λων ε­δώ και δε­κα­ε­τί­ες που εί­χε σαν σύν­θη­μα το «κά­τω η δι­κτα­το­ρί­α των ΜΜΕ» ή κά­τω η δι­κτα­το­ρί­α των ΜΜΕ του δι­κομ­μα­τι­σμού». Τώ­ρα αυ­τά τα ΜΜΕ του δή­θεν δι­κομ­μα­τι­σμού, αυτά που έ­δι­ναν το δι­καί­ωμα στους σο­σιαλ­φα­σί­στες του ψευ­τοΚ­ΚΕ και του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να μι­λά­νε ά­πει­ρες ώρες σε ό­λα τα τρα­πέ­ζια, σε ό­λα τα πα­ρά­θυ­ρα και σε ό­λες τις ει­δή­σεις, ε­πί χρόνια χω­ρίς κα­νείς να τους α­ντι­με­τω­πί­ζει ε­πί της ου­σί­ας, αυ­τά τα κα­νά­λια που κά­να­νε ε­θνικό κα­θή­κον τους το να υ­πο­στη­ρί­ζουν με θέρ­μη ό­λα τα α­ντι­δραστι­κά δή­θεν λα­ϊ­κά κι­νή­μα­τα και τις τρα­μπού­κι­κες ε­ξε­γέρ­σεις α­κό­μα και τα πλιά­τσι­κα των φαιο­κόκ­κι­νων, αυ­τά τα κα­νά­λια που υ­πο­στή­ρι­ξαν με θέρ­μη την κτη­νώ­δη νε­ο­να­ζι­στι­κή γραμ­μή των ρω­σό­δου­λων στο μα­κε­δονι­κό, στο βο­σνια­κό και στα ελ­λη­νο­τουρ­κι­κά και την έ­κα­ναν γραμ­μή του έ­θνους, αυ­τά α­κρι­βώς τα κα­νά­λια ήρ­θε η ώ­ρα  να μπουν ε­ντε­λώς κά­τω α­πό τον έ­λεγ­χο των σο­σιαλ­φασι­στών κρα­τι­κο­ο­λι­γαρ­χών  ώ­στε να χα­θούν έ­στω και τα σπέρ­μα­τα μιας α­ντί­θετης δη­μο­κρα­τι­κής γραμ­μής που πά­ντα ως τώ­ρα υ­πήρ­χε μέ­σα στα με­γά­λα κα­νάλια  ε­νά­ντια στους φαιο­κόκ­κι­νους. 
Α­πό την ά­πο­ψη της πο­λι­τι­κής δη­μο­κρα­τί­ας ζού­με τη χει­ρό­τε­ρη στιγμή της χώ­ρας α­πό τον Α­πρί­λη του 1967, ζού­με την αρ­χή της α­κή­ρυ­κτης δι­κτα­το­ρί­ας του ρω­σο­κι­νε­ζι­κού ά­ξο­να στην Ελ­λά­δα, που κα­νείς ή σχε­δόν κα­νείς δεν την κα­τα­λα­βαί­νει σαν τέ­τοια, ε­πει­δή σχε­δόν στο σύ­νο­λό ο πα­λιός α­στι­κός πολι­τι­κός κό­σμος την ε­πέ­τρε­ψε, α­κό­μα και οι ί­διοι οι κα­να­λάρ­χες.
Ο ο­λο­κλη­ρω­τι­κός έ­λεγ­χος, δη­λα­δή η φί­μω­ση της τη­λε­ό­ρα­σης περ­νά­ει πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κά  με πρό­σχη­μα έ­να νέ­ο ρυθ­μι­στι­κό πλαί­σιο, πρω­το­φα­νές σε ευ­ρω­πα­ϊ­κό ε­πί­πε­δο με τον αυ­θαί­ρε­το πε­ριο­ρι­σμό του α­ριθ­μού τη­λε­ο­πτι­κών α­δειών για χρή­ση συ­χνο­τή­των που τε­χνι­κά μπο­ρούν να εί­ναι πλέ­ον α­πε­ριόρι­στες με­τά την ε­φαρ­μο­γή της ψη­φια­κής πλατ­φόρ­μας. 
Για 25 χρό­νια τα κα­νά­λια εί­χαν κα­θε­στώς λει­τουρ­γί­ας με προ­σω­ρι­νές ά­δειες, που σή­μαι­νε και την α­ντί­στοι­χη ε­ξάρ­τη­σή τους α­πό το πο­λι­τι­κό καθε­στώς α­φού μπο­ρού­σε ό­ποια κυ­βέρ­νη­ση ή­θε­λε να τους πά­ρει πί­σω αυ­τές τις ά­δειες. Το ό­τι για 25 χρό­νια κα­μί­α κυ­βέρ­νη­ση δεν θέ­λη­σε και κα­μί­α α­ντι­πολί­τευ­ση δεν πί­ε­σε για να ρυθ­μι­στεί το πλαί­σιο λει­τουρ­γί­ας των κα­να­λιών, εί­ναι συ­νέ­πεια της πο­λι­τι­κής κυ­ριαρ­χί­ας στη χώ­ρα ε­νός δια­κομ­μα­τι­κού μετώ­που κο­ρυ­φής που ευ­θύ­νε­ται για το σα­μπο­τάζ της πα­ρα­γω­γής και την πεί­να, που κα­το­χύ­ρω­σε τη νο­μι­μό­τη­τα και την α­τι­μω­ρη­σί­α της να­ζι­στι­κής συμ­μορί­ας, και που δου­λεύ­ει για την υ­πο­δού­λω­ση της χώ­ρας στα συμ­φέ­ρο­ντα της νε­οχι­τλε­ρι­κής Ρω­σί­ας και των συμ­μά­χων της. Η ο­ρι­στι­κή ρύθ­μι­ση του ζη­τή­μα­τος της λει­τουρ­γί­ας των κα­να­λιών στη χώ­ρα έ­γι­νε τε­λι­κά α­πό τη σο­σιαλ­φα­σιστι­κή η­γε­σί­α του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, δηλ. την πιο κα­τάλ­λη­λη για να ε­πι­βά­λει τη φί­μω­σή τους στο ό­νο­μα της σύ­γκρου­σης με τους «ντα­βα­τζή­δες» και της «ποιό­τη­τας της ε­νη­μέ­ρω­σης» του λα­ού. Ό­ταν η σο­σιαλ­φα­σι­στι­κή προ­πα­γάν­δα μι­λά­ει για «ντα­βα­τζή­δες», εν­νο­εί ό­τι οι κα­να­λάρ­χες λει­τουρ­γούν σαν α­φε­ντι­κά των πολι­τι­κών που υ­πη­ρε­τούν τα συμ­φέ­ρο­ντά τους και οι ο­ποί­οι εί­ναι φε­ρέ­φω­να τους, ε­νώ ι­σχύ­ει α­κρι­βώς το α­ντί­στρο­φο: εί­ναι το πο­λι­τι­κό κα­θε­στώς λει­τουργεί σαν «ντα­βα­τζής» της ε­νη­μέ­ρω­σης που εκ­φρά­ζει σε με­γά­λο βαθ­μό τις θέ­σεις του, και προ­βάλ­λει τους πο­λι­τι­κούς του. Δεν υ­πάρ­χει «ντα­βα­τζής» που να μην μπο­ρεί να ε­ξα­σφα­λί­σει νό­μι­μο κα­θε­στώς λει­τουρ­γί­ας για 25 χρό­νια. Το πρό­βλη­μα που έ­χει να λύ­σει σή­με­ρα η σο­σιαλ­φα­σι­στι­κή η­γε­σί­α για να ε­πιβά­λει τη δι­κτα­το­ρί­α της εί­ναι ό­τι τα κα­νά­λια δεν προ­βά­λουν μό­νο τους καθε­στω­τι­κούς πο­λι­τι­κούς, και μό­νο τις κα­θε­στω­τι­κές θέ­σεις και α­πό­ψεις της, και ό­τι μπο­ρεί να ε­ξευ­τε­λί­σουν με μί­α α­πο­κά­λυ­ψη στε­λέ­χη του ό­πως ο Φλα­μπου­ρά­ρης. 
Γι’ αυ­τό η κυ­βέρ­νη­ση κά­νει μί­α ε­φόρ­μη­ση για να πά­ρει τα κα­νά­λια που μέ­χρι σή­με­ρα εί­ναι στην πλειο­ψη­φί­α τους σε χέ­ρια εγ­χώ­ριων λί­γο πολύ φι­λο­ευ­ρω­πα­ϊ­κών ή ευ­ρω­πα­ϊ­κών φρα­ξιών της α­στι­κής τά­ξης και πά­ντως μη ελεγ­χό­με­νων α­πό τους σο­σιαλ­φα­σί­στες, πα­ρό­λο που έ­χουν χω­θεί σε αυ­τά άν­θρωποι του κα­θε­στώ­τος, ό­πως ο Μπό­μπο­λας στο MEGA, οι ο­ποί­οι όμως έ­χουν μειο­ψη­φικά πο­σο­στά. Η πρώ­τη ω­μή ε­πέμ­βα­ση στην τη­λε­ό­ρα­ση έ­γι­νε με το κλεί­σι­μο της ΕΡΤ ε­πί κυ­βέρ­νη­σης Σα­μα­ρά, μί­α προ­βο­κά­τσια που έ­δω­σε τη δυ­να­τό­τη­τα στους αν­θρώ­πους του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να κυ­ριαρ­χή­σουν στην ΕΡ­Τ, με α­πο­τέ­λε­σμα σή­με­ρα να αυ­τή να ε­πα­να­λει­τουργεί σε έ­να με­γά­λο βαθ­μό σαν κυ­βερ­νη­τι­κό φε­ρέ­φω­νο. 
Σή­με­ρα που η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ χρη­σι­μο­ποιεί την α­πει­λή λου­κέ­των και τον πο­λι­τι­κό εκ­βια­σμό στα ι­διω­τι­κά κα­νά­λια, οι κα­να­λάρ­χες που για χρό­νια έ­κα­ναν εκ­δου­λεύ­σεις σε αυ­τό το κα­θε­στώς που αρ­νή­θη­κε να τους δώ­σει ά­δειες, ε­πέ­λε­ξαν να μην κά­νουν σύ­γκρου­ση με το κρά­τος, αλ­λά συν­διαλ­λα­γή, ο κα­θέ­νας για λο­γα­ρια­σμό του, δεί­χνο­ντας για άλ­λη μια φο­ρά τον ά­θλιο χα­ρακτή­ρα της υ­πο­τί­θε­ται φι­λε­λεύ­θε­ρης με­ρί­δας της  α­στι­κής τά­ξης.
 
ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
 
Ο νέ­ος νό­μος έρ­χε­ται σε ά­με­ση σύ­γκρου­ση και με την ευ­ρω­πα­ϊ­κή πρα­κτι­κή και κυ­ρί­ως με τη με­γά­λη κα­τά­κτη­ση της ψη­φια­κής ε­πο­χής της α­πε­λευθέ­ρω­σης πολ­λα­πλά­σιων συ­χνο­τή­των α­πό τις α­να­λο­γι­κές στις ο­ποί­ες ξε­κί­νησε να εκ­πέ­μπει τη δε­κα­ε­τί­α του 1990 η ι­διω­τι­κή τη­λε­ό­ρα­ση. Σή­με­ρα οι συ­χνό­τητες αυ­τές εί­ναι πρα­κτι­κά ά­πει­ρες σε α­ντί­θε­ση με την α­να­λο­γι­κή ε­πο­χή που ήταν πε­ριο­ρι­σμέ­νες, ο­πό­τε κά­θε ρύθ­μι­ση για τη χρή­ση τους γι­νό­ταν στη βά­ση της προ­στα­σί­ας ε­νός «δη­μό­σιου α­γα­θού». Πρό­σβα­ση σε αυ­τές τις ψη­φια­κές συχνό­τη­τες, σε ό­ποιον θέλει να τις χρη­σι­μο­ποι­ή­σει, δί­νει ο πά­ρο­χος του ψη­φια­κού σή­μα­τος που εί­ναι η ε­ται­ρεί­α Digea στην ο­ποί­α εί­ναι μέ­το­χοι ό­λα τα πανελ­λα­δι­κής εμ­βέ­λειας ι­διω­τι­κά κα­νά­λια. Το κρά­τος έ­δω­σε στην Digea την ά­δεια λει­τουρ­γί­ας πα­ρό­χου ψη­φια­κού σή­μα­τος ύ­στε­ρα α­πό διε­θνή δη­μό­σιο δια­γωνι­σμό το 2014. Η τη­λε­ο­πτι­κή ά­δεια που ρυθ­μί­ζει ο νέ­ος νό­μος δί­νει σε κά­θε κανά­λι το δι­καί­ω­μα με­τά­δο­σης προ­γράμ­μα­τος μέ­σα α­πό ο­ποια­δή­πο­τε συ­χνό­τη­τα ε­πι­λέ­ξει ο εν­δια­φε­ρό­με­νος και του δια­θέ­σει η Digea, μέ­σα α­πό τις ά­πει­ρες δυ­νατό­τη­τες ε­πι­λο­γής που έ­χει δη­μιουρ­γή­σει η ψη­φια­κή πλατ­φόρ­μα. 
Σή­με­ρα λει­τουρ­γούν με ψη­φια­κό σή­μα 8 κα­νά­λια πα­νελ­λα­δι­κής εμ­βέλειας και 103 πε­ρι­φε­ρεια­κά με προ­σω­ρι­νή ά­δεια με­τά­δο­σης προ­γράμ­μα­τος. Οι δια­θέ­σι­μες συ­χνό­τη­τες εί­ναι πολ­λα­πλά­σιες α­πό αυ­τές και εί­ναι υ­πε­ραρ­κε­τές για ό­σα ε­πι­πλέ­ον κα­νά­λια ή­θε­λαν να δη­μιουρ­γη­θούν. Δεν υ­πήρ­χε λοι­πόν λό­γος κά­ποιοι και­νούρ­γιοι κα­να­λάρ­χες με πιο πολ­λά λε­φτά να α­γο­ρά­σουν τα πα­λιά κα­νά­λια.
Κι ό­μως η κυ­βέρ­νη­ση α­πα­γο­ρεύ­ει την ε­λεύ­θε­ρη πρό­σβα­ση σε αυ­τές τις συ­χνό­τη­τες, και δί­νει α­πο­κλει­στι­κή αρ­μο­διό­τη­τα στους υ­πουρ­γούς της να ο­ρί­ζουν αυ­θαί­ρε­τα πό­σοι θα μπο­ρούν να με­τα­δώ­σουν πρό­γραμ­μα μέ­σα α­πό τις ά­πει­ρες δια­θέ­σι­μες συ­χνό­τη­τες, και σε ποια ε­λά­χι­στη τι­μή θα α­γο­ρά­ζουν αυ­τό το δι­καί­ω­μα. Ε­δώ εί­ναι η καρ­διά του φα­σι­σμού. Εί­ναι α­κρι­βώς α­ντί­στοι­χο σαν να λέ­ει μια κυ­βέρ­νη­ση ό­τι πρέ­πει να υ­πάρ­χουν ά­δειες για 10 ε­φη­με­ρί­δες πα­νελ­λα­δι­κής κυ­κλο­φο­ρί­ας και κα­μιά ε­πι­πλέ­ον, και ό­ποιος δώ­σει τα πε­ρισ­σό­τε­ρα λε­φτά θα τις πά­ρει και ε­πι­πλέ­ον κά­θε ε­φη­με­ρί­δα α­πό τις 10 πρέ­πει να έ­χει 400 υ­πάλ­λη­λους!
Σύμ­φω­να με το νό­μο ο υπουρ­γός που θα έ­χει τις αρ­μο­διό­τη­τες της Γε­νι­κής Γραμ­μα­τεί­ας Ε­νη­μέ­ρω­σης, με­τά α­πό μί­α α­πλή γνω­μο­δό­τη­ση του Ε­θνικού Συμ­βου­λί­ου Ρα­διο­τη­λε­ό­ρα­σης, και κά­ποια α­ό­ρι­στη «δη­μό­σια δια­βού­λευση» που δεν τον δε­σμεύ­ουν, θα α­πο­φα­σί­ζει για τον α­ριθ­μό των α­δειών που θα χο­ρη­γη­θούν!!! Ε­πι­πλέ­ον Δεν υ­πάρ­χουν στο νό­μο κά­ποια α­ντι­κει­με­νι­κά κρι­τήρια, τε­χνι­κά ή οι­κο­νο­μι­κά που να δε­σμεύ­ουν την κρί­ση του υ­πουρ­γού που εί­ναι α­νέ­λε­γκτη και α­πό­λυ­τα αυ­θαί­ρε­τη. Δεν υ­πάρ­χει ού­τε καν η πρό­βλε­ψη ό­τι ο αριθ­μός των α­δειών δεν μπο­ρεί να εί­ναι μι­κρό­τε­ρος α­πό τον α­ριθ­μό των κα­να­λιών που ή­δη λει­τουρ­γούν. Αυ­τό ση­μαί­νει ό­τι μπο­ρεί κα­ταρ­χήν ο κυ­βερ­νητι­κός υ­πουρ­γός να φι­μώ­σει ό­ποιον «πε­ρισ­σεύ­ει» η να α­γο­ρά­σει μέ­σω ε­νός κρα­τι­κο­ο­λι­γρά­χη ό­ποιο κα­νά­λι του πά­ει κό­ντρα. 
Για να ο­λο­κλη­ρω­θεί το πρα­ξι­κό­πη­μα χρειά­ζε­ται αυ­τοί που θα πά­ρουν τε­λι­κά ό­σες ά­δειες ο­ρί­σει ο υ­πουρ­γός να εί­ναι οι κυ­βερ­νη­τι­κοί ή να κα­τοχυ­ρω­θούν οι τρό­ποι με τους ο­ποί­ους θα εκ­βια­στούν να λει­τουρ­γή­σουν ως κυβερ­νη­τι­κοί. Κι ε­δώ ο νό­μος πε­ριέ­χει έ­να πλού­το ρυθ­μί­σε­ων κα­τάλ­λη­λων για τον α­πο­κλει­σμό των «α­νε­πι­θύ­μη­των» ή για τον έ­λεγ­χο τους ε­φό­σον δεν μπορούν να α­πο­κλει­στούν.
Ο πρώ­τος ό­ρος για την α­πό­κτη­ση των α­δειών α­πό κα­νά­λια ε­θνι­κής εμβέ­λειας και πε­ρι­φε­ρεια­κά, εί­ναι η συμ­με­το­χή σε μί­α πλειο­δο­τι­κή δια­δι­κασί­α. Κά­θε ά­δεια θα δη­μο­πρα­τη­θεί. Οι εν­δια­φε­ρό­με­νοι θα δώ­σουν προ­σφο­ρές και ό­ποιος δώ­σει τη με­γα­λύ­τε­ρη θα πά­ρει την α­ντί­στοι­χη ά­δεια. Ποιος θα ο­ρίζει την τι­μή εκ­κί­νη­σης δη­μο­πρα­σί­ας της κά­θε ά­δειας, δη­λα­δή το ε­λά­χι­στο τί­μη­μά της; Ο υ­πουρ­γός Οι­κο­νο­μι­κών και ο υ­πουρ­γός που θα έ­χει τις αρ­μο­διότη­τες της Γε­νι­κής Γραμ­μα­τεί­ας Ε­νη­μέ­ρω­σης, με­τά α­πό α­πλή γνω­μο­δό­τη­ση του ΕΣ­Ρ. Υ­πάρ­χουν κρι­τή­ρια που ο­ρί­ζει ο νό­μος με βά­ση τα ο­ποί­α θα πρέ­πει να δια­μορ­φώ­σουν οι υ­πουρ­γοί την τι­μή εκ­κί­νη­σης; Δεν υ­πάρ­χει κα­νέ­να άλ­λο κριτή­ριο ε­κτός α­πό την αυ­θαί­ρε­τη κρί­ση των υ­πουρ­γών. Η δια­δι­κα­σί­α της δη­μοπρα­σί­ας με ε­λά­χι­στο τί­μη­μα αυ­τό που θα ο­ρί­σουν οι Συ­ρι­ζαί­οι υ­πουρ­γοί ό­πως τους α­ρέ­σει, ση­μαί­νει ό­τι τα πιο α­δύ­να­μα εγ­χώ­ρια κε­φά­λαια που έ­χουν σή­μερα τα κα­νά­λια, θα α­να­γκα­στούν να δώ­σουν κυ­ριαρ­χί­α στους πιο ι­σχυ­ρούς οικο­νο­μι­κά εγ­χώ­ριους α­να­το­λι­κούς κρα­τι­κο-ο­λι­γάρ­χες ό­πως ο Μπό­μπο­λας ή να συμ­μα­χή­σουν με α­να­το­λι­κά κε­φά­λαια, ρώ­σι­κης ή κι­νέ­ζι­κης προ­έ­λευ­σης για να βρουν το ρευ­στό που θα χρεια­στεί να δια­θέ­σουν για να α­γο­ρά­σουν τις άδειες που θα δη­μο­πρα­τη­θούν. 
Αν πα­ρό­λα αυ­τά κα­τα­φέ­ρει να πλειο­δο­τή­σει σε έ­να κα­νά­λι ο μη κα­θεστω­τι­κός πα­λιός ι­διο­κτή­της, ο νό­μος προ­βλέ­πει και άλ­λα ερ­γα­λεί­α οι­κο­νομι­κού εκ­βια­σμού που α­φο­ρούν ό­λη τη διάρ­κεια λει­τουρ­γί­ας για τα δέ­κα χρό­νια για τα ο­ποί­α θα ι­σχύ­ει η ά­δεια. Οι συ­γκε­κρι­μένοι ό­ροι του νό­μου εί­ναι πιο ε­παχθείς ει­δι­κά για τα ε­θνι­κής εμ­βέ­λειας κα­νά­λια γε­νι­κού ε­νη­με­ρω­τικού προ­γράμ­μα­τος. Οι α­νώ­νυ­μες ε­ται­ρεί­ες που θα διεκ­δι­κή­σουν τις ά­δειες θα πρέ­πει να έ­χουν κα­τα­βε­βλη­μέ­νο κε­φά­λαιο ο­κτώ ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευ­ρώ το ο­ποίο θα πρέ­πει να δια­τη­ρεί­ται α­με­τά­βλη­το και σε ί­δια κε­φά­λαια της ε­πι­χείρη­σης σε ό­λη τη διάρ­κεια της ι­σχύ­ος της ά­δειας. Δη­λα­δή, αν σε κά­ποιο έ­τος λει­τουρ­γί­ας του κα­να­λιού εί­ναι πε­ρισ­σό­τε­ρες οι ζη­μιές α­πό το κέρ­δος και δεν μπο­ρέ­σει να κα­λύ­ψει η ε­ται­ρεί­α τη ζη­μιά με ρευ­στό για να δια­τη­ρή­σει τα ίδια κε­φά­λαιά της στο ε­πί­πε­δο των ο­κτώ ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων, το κα­νά­λι θα κλείσει. Ή αλ­λιώς σε μια κα­κή χρο­νιά, το κα­νά­λι κλεί­νει, ή η ε­ται­ρεί­α με­τα­βι­βάζε­ται σε κα­θε­στω­τι­κούς που θα μπο­ρούν να κα­λύ­ψουν τη ζη­μιά, ο­πό­τε το κα­νάλι συ­νε­χί­ζει να λει­τουρ­γεί με τη νέ­α φι­λο­κυ­βερ­νη­τι­κή ιδιο­κτη­σί­α. Προ­βλέ­πε­ται  μά­λι­στα συ­γκε­κρι­μέ­να, ό­τι με­τα­βι­βά­ζε­ται η ε­πι­χεί­ρη­ση και ό­χι η άδεια. Αυ­τή δεν μπο­ρεί να α­πο­τε­λεί α­ντι­κεί­με­νο δια­χεί­ρι­σης του ι­διώ­τη αλ­λά μό­νο της κυ­βέρ­νη­σης. Ε­πί­σης, προ­βλέ­πε­ται ό­τι τα κα­νά­λια θα πρέ­πει να α­πασχο­λούν προ­σω­πι­κό 400 ατό­μων σε ό­λη τη διάρ­κεια της ι­σχύ­ος της ά­δειας. Αν το προ­σω­πι­κό σε ο­ποια­δή­πο­τε χρο­νι­κή στιγ­μή πέ­σει κά­τω α­πό αυ­τό τον α­ριθμό, το κα­νά­λι κλεί­νει.  
Αυ­τές εί­ναι α­προ­κά­λυ­πτες κα­τα­στρο­φι­κές προ­σχη­μα­τι­κές και ω­μές ε­πεμ­βά­σεις στην ε­λεύ­θε­ρη λει­τουρ­γί­α των κα­να­λιών α­φού ρυθ­μί­ζο­νται ειδι­κοί ό­ροι που δεν ι­σχύ­ουν για ο­ποια­δή­πο­τε άλ­λη ε­πι­χεί­ρη­ση τύ­που.
Το α­μέ­σως ε­πό­με­νο πε­δί­ο δρά­σης της κυ­βέρ­νη­σης για τον έ­λεγ­χο των κα­να­λιών εί­ναι το ί­διο το πε­ριε­χό­με­νο του προ­γράμ­μα­τος το ο­ποί­ο ρυθ­μίζε­ται ε­ξα­ντλη­τι­κά, ε­νώ ο­ποια­δή­πο­τε πα­ρα­βί­α­ση των σχε­τι­κών υ­πο­χρε­ώ­σε­ων ση­μαί­νει ε­πί­σης α­νά­κλη­ση της ά­δειας τους (!)
Η κυ­βέρ­νη­ση έ­χει ο­νο­μά­σει αυ­τές τις ά­δειες, «ά­δειες πα­ρό­χου περιε­χο­μέ­νου», ε­νώ σε ό­λη την Ευ­ρώ­πη ο­νο­μά­ζο­νται «ά­δειες πα­ρό­χου υ­πη­ρε­σιών ο­πτι­κο­α­κου­στι­κών μέ­σων», για­τί δεν θέ­λουν να συν­δέ­σουν το ρυθ­μι­στι­κό πλαί­σιο χο­ρή­γη­σης της ά­δειας με το πε­ριε­χό­με­νο του προ­γράμ­μα­τος. Αυ­τές τις λε­πτές δια­κρί­σεις που α­φο­ρούν δη­μο­κρα­τι­κά κρά­τη δεν τις κά­νει η κυ­βέρνη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.
Ο σταθ­μός πα­νελ­λα­δι­κής εμ­βέ­λειας γε­νι­κού ε­νη­με­ρω­τι­κού πε­ριεχο­μέ­νου θα ε­λέγ­χε­ται και ως προς το πε­ριε­χό­με­νο που εκ­πέ­μπει (!) και υ­πο­χρε­ώ­νε­ται ε­κτός α­πό δελ­τί­α ει­δή­σε­ων να έ­χει στο πρό­γραμ­μα του υ­πο­χρε­ω­τι­κά 10 ώ­ρες κά­θε μή­να εκ­πο­μπές «λό­γου, τέ­χνης, πο­λι­τι­σμού και θε­ά­τρου» και ε­πίσης άλ­λες δέ­κα ώ­ρες κά­θε μή­να με ντο­κι­μα­ντέρ, παι­δι­κές εκ­πο­μπές, α­θλη­τικά κ.α. Σε πε­ρί­πτω­ση που δεν συ­μπλη­ρω­θούν οι ε­λά­χι­στες διάρ­κειες σε κά­θε κα­τη­γο­ρί­α που πε­ρι­λαμ­βά­νει ο νό­μος η ά­δεια α­να­κα­λεί­ται!!!
Ο έ­λεγ­χος του πε­ριε­χο­μέ­νου δεν α­φο­ρά κα­θό­λου την «ποιό­τη­τα» της ε­νη­μέ­ρω­σης και του προ­γράμ­μα­τος αλλά δί­νει ε­κτε­τα­μέ­νη ε­ξου­σί­α στο δια­κομ­μα­τι­κό ΕΣ­Ρ να ε­λέγ­χει το πε­ριε­χό­με­νο του προ­γράμ­μα­τος α­φού τα κα­νάλια εί­ναι υ­πο­χρε­ω­μέ­να πλέ­ον να κα­τα­θέ­τουν πε­ρί­λη­ψη των κα­τη­γο­ριών των προ­γραμ­μά­των που θα με­τα­δί­δουν σε κά­θε τη­λε­ο­πτι­κή πε­ρί­ο­δο.
 
ΟΙ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΕ ΕΣΡ ΚΑΙ ΕΕΤ. Η ΚΑΡΑΤΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ  ΤΗ ΓΓΔΕ
 
Ο νό­μος δί­νει στο ΕΣ­Ρ που ε­κλέ­γε­ται α­πό τα 4/5 της διά­σκε­ψης των Προέ­δρων της Βου­λής ε­ξου­σί­ες σε ό­τι α­φο­ρά τη δια­δι­κα­σί­α της δη­μο­πρά­τη­σης, τον έ­λεγ­χο των φα­κέ­λων των υ­πο­ψη­φί­ων και την πα­ρα­κο­λού­θη­ση της τή­ρη­σης των ό­ρων της ά­δειας. 
Έ­να δεύ­τε­ρο όρ­γα­νο που έ­χει κρί­σι­μες αρ­μο­διό­τη­τες ε­λέγ­χου του τη­λε­ο­πτι­κού το­πί­ου εί­ναι η Ε­ΕΤ­Τ (Ε­θνι­κή Υ­πη­ρε­σί­α Τη­λε­πι­κοι­νω­νιών και Ταχυ­δρο­μεί­ων) η ο­ποί­α πα­ρα­κο­λου­θεί την τή­ρη­ση των ό­ρων λει­τουρ­γί­ας πα­ρό­χου ψη­φια­κού σή­μα­τος αλ­λά και τη διά­θε­ση των συ­χνο­τήτων. Η Ε­ΕΤ­Τ θα κλη­θεί να δια­χει­ρι­στεί τη σύ­γκρου­ση α­νά­με­σα στην Digea που α­νή­κει στα ι­διω­τι­κά κα­νάλια και σε μί­α θυ­γα­τρι­κή της ΕΡ­Τ της ο­ποί­ας η σύ­στα­ση προ­βλέ­πε­ται στο νέ­ο νό­μο και η ο­ποί­α ε­πί­σης θα μπο­ρεί να πα­ρέ­χει ψη­φια­κό σή­μα. Έ­νας α­πό τους κε­ντρι­κούς στό­χους της κυ­βέρ­νη­σης εί­ναι να εκ­πα­ρα­θυ­ρώ­σει την Digea α­πό την πα­ρο­χή του ψη­φια­κού σή­μα­τος και να ε­γκα­τα­στή­σει σα μο­να­δι­κό πά­ρο­χο τη θυγα­τρι­κή της ΕΡ­Τ ώ­στε και το ψη­φια­κό σή­μα να εί­ναι υ­πό πλή­ρη κρα­τι­κό έ­λεγ­χο. Τα μέ­λη που α­πο­τε­λούν τη ση­με­ρι­νή σύν­θε­ση της Ε­ΕΤ­Τ έ­χουν ε­πί­σης διο­ριστεί α­πό την προ­η­γού­με­νη Βου­λή, δη­λα­δή δεν ε­λέγ­χο­νται α­πό τους σο­σιαλ­φα­σίστες.
Η κυ­βέρ­νη­ση έ­κα­νε μί­α δι­πλή ε­πέμ­βα­ση για να ε­λέγ­ξει και τα δύ­ο αυτά όρ­γα­να των ο­ποί­ων η α­νε­ξαρ­τη­σί­α υ­πο­τί­θε­ται ό­τι κα­το­χυ­ρώ­νε­ται στο Σύ­νταγ­μα. Πρέ­πει να ση­μειώ­σου­με ε­δώ ό­τι αυ­τή η α­νε­ξαρ­τη­σί­α ή­ταν σχε­τι­κή, για­τί και τα δύ­ο αυ­τά όρ­γα­να έ­χουν λει­τουρ­γή­σει μέ­χρι σή­με­ρα μέ­σα στα πλαί­σια που τους ο­ρί­ζουν διά­φο­ρες κυ­βερ­νη­τι­κές και κομ­μα­τι­κές πα­ρεμ­βά­σεις. Το ΕΣ­Ρ έ­χει λει­τουρ­γή­σει πολ­λές φο­ρές σαν δια­κομ­μα­τι­κός λο­γο­κρι­τής και, στα πλαί­σια αυ­τά, σαν σύμ­μα­χος πχ των να­ζι­στών της «ΧΑ» για το δι­καί­ωμά τους να έ­χουν «ι­σό­τι­μη» έκ­φρα­ση στα ΜΜΕ σαν κοι­νο­βου­λευ­τι­κό κόμ­μα.
Αλ­λά τα μέ­λη τό­σο του ΕΣ­Ρ ό­σο και της Ε­ΕΤ­Τ έ­χουν διο­ρι­στεί α­πό προη­γού­με­νες κοι­νο­βου­λευ­τι­κές συν­θέ­σεις ό­που πλειο­ψη­φί­α εί­χαν τα δύ­ο κόμμα­τα ε­ξου­σί­ας της προ­η­γού­με­νης πε­ριό­δου, ΠΑ­ΣΟΚ και ΝΔ, και δεν θέ­λουν να υ­πο­στη­ρί­ξουν μί­α ω­μή και α­πό­λυ­τη δι­κτα­το­ρί­α του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και των άλ­λων ρωσό­δου­λων μέ­σα και έ­ξω α­πό την κυ­βέρ­νη­ση.
Γι’ αυ­τό τό­σο το ΕΣ­Ρ ό­σο και η Ε­ΕΤ­Τ εκ­φρά­σα­νε α­πό την πρώ­τη στιγ­μή τις α­ντιρ­ρή­σεις τους στο νο­μο­σχέ­διο της κυ­βέρ­νη­σης. Ει­δι­κά το ΕΣ­Ρ με επι­κε­φα­λής τη Λί­να Α­λε­ξί­ου που ο­ρί­στη­κε το 2011 ε­πί κυ­βέρ­νη­σης Γ. Πα­παν­δρέ­ου, έβγα­λε έ­να πό­ρι­σμα στο ο­ποί­ο ου­σια­στι­κά χα­ρα­κτή­ρι­ζε α­νελεύ­θε­ρο το νέο κα­θε­στώς λει­τουρ­γί­ας των κα­να­λιών και πε­ρι­λάμ­βα­νε ό­λα τα ση­μεί­α στα οποί­α το νο­μο­σχέ­διο ερ­χό­ταν σε σύ­γκρου­ση με την κοι­νο­τι­κή νο­μο­θε­σί­α. Η Λίνα Α­λε­ξί­ου εί­χε κα­τη­γο­ρη­θεί για προ­νο­μια­κή με­τα­χεί­ρι­ση α­πό το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ε­πει­δή α­νέ­λα­βε την προ­ε­δρί­α ενός υ­πη­ρε­σια­κού συμ­βου­λί­ου του ΕΣ­Ρ, ό­ταν πρόε­δρος της Βου­λής ή­ταν η κό­ρη της, Ζω­ή Κων­στα­ντο­πού­λου. Ω­στό­σο η σύ­γκρου­ση που έ­δω­σε με την κυ­βέρ­νη­ση για το νο­μο­σχέ­διο φα­νε­ρώ­νει ό­τι αυ­τή δεν  ή­ταν αρ­κού­ντως άν­θρω­πος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.
Για να τε­λειώ­νει μια και κα­λή με τις α­ντιρ­ρή­σεις του ΕΣ­Ρ η κυ­βέρνη­ση προ­ώ­θη­σε με το νέ­ο νό­μο μια ρύθ­μι­ση που κα­ταρ­γού­σε το νό­μο του 2012 βάσει του ο­ποί­ου υ­πη­ρε­τού­σαν τη θη­τεί­α τους τα μέ­λη του ΕΣ­Ρ! Δη­λα­δή πο­δο­πά­τησε ω­μά τη νο­μι­μό­τη­τα για να διο­ρί­σει έ­να νέ­ο ΕΣ­Ρ ε­λεγ­χό­με­νο α­πό το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και τους φί­λους του ψευ­τοΚ­ΚΕ, Α­ΝΕΛ και για­τί ό­χι και της Φ. Γεν­νη­μα­τά και του Θε­ο­δω­ρά­κη που θα α­πο­φα­σί­σουν τη νέ­α σύν­θε­ση του ΕΣ­Ρ!
Το ί­διο σκη­νι­κό ε­πα­να­λή­φθη­κε με την Ε­ΕΤ­Τ. Η Ε­ΕΤ­Τ ε­πί­σης έκ­φρα­σε δη­μό­σια τις α­ντιρ­ρή­σεις της για κίν­δυ­νο πα­ρα­βί­α­σης των αρ­χών του ε­λεύθε­ρου α­ντα­γω­νι­σμού με τη σύ­στα­ση α­πό την ΕΡ­Τ θυ­γα­τρι­κής ε­ται­ρεί­ας που θα εί­ναι πά­ρο­χος ψη­φια­κού σή­μα­τος. Στο νό­μο που προ­βλέ­πε­ται η σύ­στα­ση αυ­τής της θυ­γα­τρι­κής δεν πε­ρι­λαμ­βά­νε­ται κα­μί­α πρό­βλε­ψη για το πώς θα λει­τουρ­γή­σει αυ­τή μα­ζί με την Digea που προ­σφέ­ρει τις ί­διες υ­πη­ρε­σί­ες ύ­στε­ρα α­πό ανοι­χτό διε­θνή πλειο­δο­τι­κό δια­γω­νι­σμό.
Στη συ­ζή­τη­ση στη Βου­λή, ο αρ­μό­διος υ­πουρ­γός Σπίρ­τζης ε­πι­τέ­θη­κε α­νοι­χτά στην Ε­ΕΤ­Τ και στην το­πο­θέ­τη­σή του α­να­φέρ­θη­κε σε μή­νυ­ση που έ­χει κα­τα­θέ­σει ε­να­ντί­ον της για την υ­πο­γρα­φή της σύμ­βα­σης με την Digea. Αλ­λά ο ΣΥΡΙ­ΖΑ δεν θα πε­ρι­μέ­νει κα­μί­α δι­καιο­σύ­νη να α­πο­φα­σί­σει για τη νο­μι­μό­τη­τα ή μη νο­μι­μό­τη­τα της σύμ­βα­σης. Προ­τί­μη­σε να φι­μώ­σει και να εκ­βιά­σει την Ε­ΕΤΤ με μί­α πρό­βλε­ψη στο νό­μο για πει­θαρ­χι­κές κυ­ρώ­σεις κα­τά ο­ποιου­δή­πο­τε μέλους έ­χει δια­γω­γή «α­συμ­βί­βα­στη και α­πά­δου­σα προς το κύ­ρος, α­πο­στο­λή και σκο­πό της Ε­ΕΤ­Τ ως Ε­θνι­κής Ρυθ­μι­στι­κής Αρ­χής». Οι πει­θαρ­χι­κές διώ­ξεις εί­ναι ε­πί­πλη­ξη και ο­ρι­στι­κή παύ­ση. Την ε­πο­πτεί­α της Ε­ΕΤ­Τ για να δια­πι­στώνει ποιοι έ­χουν «κο­σμί­α» δια­γω­γή προ­βλέ­πε­ται ότι θα την α­σκεί το υ­πουργεί­ο Υ­πο­δο­μών κά­τι που έρ­χε­ται σε ευ­θεί­α σύ­γκρου­ση με ο­ποια­δή­πο­τε έν­νοια α­νε­ξάρ­τη­της αρ­χής.
Ε­πι­πλέ­ον με νέ­α ρύθ­μι­ση που κα­τάρ­γη­σε τον προ­η­γού­με­νο νό­μο ό­ρισε ό­τι τα μέ­λη της ε­φε­ξής θα διο­ρί­ζο­νται α­πό τον υ­πουρ­γό Υ­πο­δο­μών και η η­γεσί­α της α­πό το υ­πουρ­γι­κό συμ­βού­λιο. Αυ­τό ση­μαί­νει ό­τι μό­λις λή­ξει η θη­τεία των με­λών που συν­θέ­τουν σή­με­ρα την Ε­ΕΤ­Τ και που θα λει­τουρ­γούν κά­τω από τον εκ­βια­σμό της υ­πουρ­γι­κής ε­πο­πτεί­ας και των πει­θαρ­χι­κών κυ­ρώ­σε­ων, τα νέ­α μέ­λη θα διο­ρι­στούν α­πευ­θεί­ας α­πό την κυ­βέρ­νη­ση.
Θύ­μα στον πό­λε­μο που ά­νοι­ξε η κυ­βέρ­νη­ση για τον έ­λεγ­χο της τη­λε­όρα­σης εί­ναι η πρώ­ην ε­πι­κε­φα­λής της Γε­νι­κής Γραμ­μα­τεί­ας Δη­μο­σί­ων Ε­σό­δων, Κ. Σαβ­βα­ΐ­δου. Η κυ­βέρ­νη­ση ζή­τη­σε την πα­ραί­τη­σή της ε­πι­γό­ντως ό­χι μό­νο γιατί δεν την ε­λέγ­χει γε­νι­κά αλ­λά και ει­δι­κά γιατί αυ­τή α­νέ­βα­λε για λί­γους μή­νες την προ­θε­σμί­α που εί­χαν τα κα­νά­λια για την α­πό­δο­ση ε­νός φό­ρου 20% στα έ­σο­δα των δια­φη­μί­σε­ων λό­γω των ζη­μιών που πα­ρου­σί­α­σαν το 2015. Ε­να­ντί­ον της κι­νή­θη­κε ποι­νι­κή δί­ω­ξη και μά­λι­στα άρ­χι­σαν να βγά­ζουν α­πό το ντου­λάπι διά­φο­ρες υ­πο­θέ­σεις που πα­ρου­σιά­στη­καν ως «ύ­πο­πτες». Με­τά την ε­πί­μο­νη άρνη­σή της να πα­ραι­τη­θεί και την υ­πε­ρά­σπι­ση των α­πο­φά­σε­ων της, το υ­πουρ­γικό συμ­βού­λιο την κα­θαί­ρε­σε δεί­χνο­ντας για άλ­λη μια φο­ρά πό­σο αυ­τή η κυ­βέρνη­ση εί­ναι δια­τε­θει­μέ­νη να τσα­λα­πα­τήσει ό­λες τις μι­σο- α­νε­ξάρ­τη­τες αρχές που λει­τουρ­γούν χω­ρίς ά­με­ση ε­πο­πτεί­α α­πό το κρά­τος ό­ταν δεν υ­πο­κύ­πτουν στις κυ­βερ­νη­τι­κές ε­πι­τα­γές.
 
Η ΒΡΩΜΙΚΗ ΣΤΑΣΗ Φ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ -ΠΟΤΑΜΙΟΥ-ΛΕΒΕΝΤΗ, ΤΑ «ΠΑΡΩΝ» ψευτοΚΚΕ ΚΑΙ «Χ.Α»
 
Τό­σο α­προ­κά­λυ­πτα φα­σι­στι­κό εί­ναι το κυβερ­νη­τι­κό έ­κτρω­μα που πή­ρε τους ε­παί­νους της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας, με το­πο­θέ­τη­ση του κα­τη­γο­ρού­με­νου για τη δο­λο­φο­νί­α του Φύσ­σα, Γ. Λα­γού, «ει­ση­γη­τή» της «Χ.Α» στη συ­ζήτη­ση στην Ε­πι­τρο­πή της Βου­λής, που εί­πε ό­τι «το νο­μο­σχέ­διο κι­νεί­ται σε θετι­κή κα­τεύ­θυν­ση» (!!!) ε­νώ «ε­πι­φυ­λά­χθη­κε για τη στά­ση που θα κρα­τή­σει το κόμμα του» (www.protothema.gr, 20/10/2015). 
Με την ε­ξαί­ρε­ση της πρα­κτι­κά α­κέ­φα­λης ΝΔ που ψή­φι­σε ό­χι σε ό­λα τα άρ­θρα, ό­λα τα υ­πό­λοι­πα κόμ­μα­τα στά­θη­καν α­ρω­γοί στην κυ­βέρ­νη­ση για να νομι­μο­ποι­ή­σουν έ­ναν ε­ξό­φθαλ­μα πα­ρά­νο­μο και φα­σι­στι­κό νό­μο, συ­μπε­ρι­λαμ­βανο­μέ­νου και του ψευ­τοΚ­ΚΕ και των να­ζι­στών. Αυ­τό και μό­νο φα­νε­ρώ­νει πό­σο στρα­τη­γι­κό για το κα­θε­στώς εί­ναι το ρυθ­μι­στι­κό πλαί­σιο για τα κα­νά­λια αλ­λά και πό­σο φα­σι­στι­κο­ποι­η­μέ­νο εί­ναι το κοι­νο­βού­λιο.
Η σύ­στα­ση της θυ­γα­τρι­κής της ΕΡ­Τ που θα εί­ναι πά­ρο­χος ψη­φια­κού σή­μα­τος που γί­νε­ται για­τί η κυ­βέρ­νη­ση θέ­λει να τε­λειώ­σει με την Digea, υ­περ­ψηφί­στη­κε α­πό το Πο­τά­μι και το ΠΑ­ΣΟΚ της Φ. Γεν­νη­μα­τά. Εί­ναι το έ­να α­πό τα δύ­ο άρθρα α­πό αυ­τά που α­φο­ρού­σαν τη ρύθ­μιση των αδειών το ο­ποί­ο δεν κα­τα­ψήφι­σε το ψευ­τοΚ­ΚΕ. Το δεύ­τε­ρο εί­ναι το άρ­θρο για την πει­θαρ­χι­κή δια­δι­κα­σία στην Ε­ΕΤ­Τ, αυ­τό δη­λα­δή που κά­νει την Ε­ΕΤ­Τ υ­πο­χεί­ριο του υ­πουρ­γού!!! Το ψευτοΚ­ΚΕ δή­λω­σε πα­ρών και στα δύ­ο. Πα­ρών δή­λω­σαν και οι να­ζι­στές στο άρ­θρο 16.
Τό­σο η Φ. Γεν­νη­μα­τά ό­σο και το Πο­τά­μι υ­πο­βαθ­μί­σα­νε την κρι­τι­κή τους στις υ­πε­ρε­ξου­σί­ες που α­να­λαμ­βά­νουν οι υ­πουρ­γοί της κυ­βέρ­νη­σης, ζη­τώντας να α­να­λά­βει πιο δρα­στή­ριο ρό­λο σε αυ­τή την υ­πό­θε­ση το δια­κομ­μα­τι­κό ΕΣΡ. Υ­περ­ψή­φι­σαν μά­λι­στα τα άρ­θρα που α­φο­ρούν την α­νά­μιξη του ΕΣ­Ρ στη δια­δι­κα­σί­α, α­κό­μα και α­φού η κυ­βέρ­νη­ση έ­φε­ρε στη Βου­λή τη ρύθ­μι­ση με βά­ση την ο­ποί­α κα­ταρ­γεί­ται ου­σια­στι­κά σύσ­σω­μο το ση­με­ρι­νό ΕΣ­Ρ ό­πως λει­τουρ­γεί.
 Ο πιο α­νοι­χτός αν και ό­ψι­μος ρω­σό­δου­λος άν­θρω­πος της κυ­βέρ­νη­σης, ο Λε­βέ­ντης πλειο­δό­τη­σε σε φι­λο­κυ­βερ­νη­τι­σμό α­φού υ­περ­ψή­φι­σε το άρ­θρο 2 που προ­βλέ­πει τις υ­πε­ρε­ξου­σί­ες των υ­πουρ­γών για τις ά­δειες.
Ε­κτός α­πό την αρ­κε­τά κα­λή σε σχέ­ση με τις άλ­λες το­πο­θέ­τη­ση του Κ. Μη­τσο­τά­κη (που πά­ντως ού­τε και αυ­τός μί­λη­σε για α­πει­λή δι­κτα­το­ρί­ας), δεν υπήρ­ξε στη Βου­λή κα­ταγ­γε­λί­α αυ­τού του νό­μου για το ό­τι α­πο­τε­λεί α­πο­κλειστι­κά έ­να ερ­γα­λεί­ο ε­πι­βο­λής κυ­βερ­νη­τι­κής κα­θε­στω­τι­κής δι­κτα­το­ρί­ας σταΜΜΕ. Το ΠΑ­ΣΟΚ, το Πο­τά­μι και ο Λε­βέ­ντης, υ­πο­στή­ρι­ξαν την κυ­βέρ­νη­ση στην α­ντι-ΜΜΕ γραμ­μή για τη δια­πλο­κή ΜΜΕ-κρα­τι­κής ε­ξου­σί­ας όπου το πά­νω χέ­ρι έ­χουν οι «διε­φθαρ­μέ­νοι» κα­να­λάρ­χες που χρη­σι­μο­ποιούν την κρα­τι­κή ε­ξου­σί­α για τα δι­κά τους συμ­φέ­ρο­ντα. Αυ­τή τη γραμ­μή την έκ­φρα­σε πιο χα­ρα­κτη­ρι­στικά ο Βού­τσης στη Βου­λή λέ­γο­ντας ό­τι «η πο­λι­τι­κή έ­γι­νε ό­μη­ρος και θε­ρα­παινί­δα των με­γα­λο­κα­να­λαρχών και των με­γά­λων κα­να­λιών ό­λη αυ­τή τη δε­κα­ετί­α, και ι­διαί­τε­ρα μέ­σα στην κρί­ση».
Ο Βε­νι­ζέ­λος έ­δω­σε συγ­χα­ρη­τή­ρια στην κυ­βέρ­νη­ση για­τί δια­τή­ρη­σε αυ­τή την ί­δια  φι­λο­σο­φί­α που ή­ταν στη βά­ση του προ­η­γού­με­νου νό­μου του ΠΑΣΟΚ για τα ΜΜΕ, του πε­ρί­φη­μου νό­μου του «βα­σι­κού με­τό­χου» που α­πα­γό­ρευε σε ε­ται­ρεί­ες που έ­παιρ­ναν δη­μό­σια έρ­γα να εί­ναι μέ­το­χοι σε ΜΜΕ. 
Τό­τε εί­χα­με κά­νει σαν Ο­ΑΚ­ΚΕ κρι­τι­κή σε αυ­τό το νό­μο σαν έ­να νό­μο που πε­ριο­ρί­ζει την α­στο­δη­μο­κρα­τι­κή λει­τουρ­γί­α των ΜΜΕ: Γρά­φα­με : «Η δια­πλο­κή,  εί­ναι δε­δο­μένη στην α­στι­κή κοι­νω­νί­α. Το πρό­βλη­μα με τη δια­πλο­κή είναι ό­ταν αυ­τή φτά­νει ως την α­πό­λυ­τη κυ­ριαρ­χί­α κά­ποιων κομ­μα­τιών του κε­φάλαιου μέ­σα στο κρά­τος, ό­ταν δη­λα­δή το κρά­τος κα­τα­λαμ­βά­νε­ται εξ ε­φό­δου από κά­ποιο κομ­μά­τι του κε­φά­λαιου και α­πό κά­ποιον ι­μπε­ρια­λι­σμό. Αυ­τή α­κριβώς η δια­πλο­κή ση­μαί­νει χτύ­πη­μα της πο­λι­τι­κής δη­μο­κρα­τί­ας. Τε­λι­κά ση­μαίνει συ­γκέ­ντρω­ση ό­λης της πο­λι­τι­κής προ­πα­γάν­δας στα χέ­ρια της κρα­τι­κής εξου­σί­ας, ση­μαί­νει κα­τάρ­γη­ση του δι­καιώ­μα­τος των ξε­χω­ρι­στών κομ­μα­τιών του κε­φά­λαιου να εκ­φρά­ζο­νται αυτόνο­μα. Και αν αυ­τά τα κομ­μά­τια δεν εκ­φρά­ζο­νται αυ­τό­νο­μα, α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο δεν εκ­φρά­ζο­νται οι τά­ξεις που δεν δια­θέ­τουν κα­θό­λου τμή­μα κρα­τι­κής ε­ξου­σί­ας, ό­πως εί­ναι οι λα­ϊ­κές τά­ξεις. Γι αυ­τό αν υ­πάρ­χει δι­κτα­το­ρί­α για κά­ποια κομ­μά­τια του κε­φά­λαιου υ­πάρ­χει απόλυ­τη δι­κτα­το­ρί­α και για το λα­ό. Αυ­τή τη δι­κτα­το­ρί­α ε­πι­διώ­κουν οι ε­φευρέ­τες και οι ε­πι­βο­λείς του διε­θνώς μο­να­δι­κού νό­μου για τον βα­σι­κό μέ­το­χο. Για να κρύ­ψουν δη­λα­δή ό­τι θέ­λουν το μο­νο­πώ­λιο της πο­λι­τι­κής ε­νη­μέ­ρω­σης για τον ε­αυ­τό τους μέ­σω της κα­τά­χτη­σης του μο­νο­πώ­λιου της κρα­τι­κής εξου­σί­ας ι­σχυ­ρί­ζο­νται ό­τι δεν πρέ­πει οι ι­διώ­τες κε­φα­λαιο­κρά­τες να δια­θέτουν ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κά ΜΜΕ για να μην μπο­ρούν να εκ­βιά­ζουν πο­λι­τι­κά τις κυβερ­νή­σεις και έ­τσι τά­χα να α­πο­σπούν α­πό αυ­τές χα­ρι­στι­κές προ­μή­θειες και εργο­λα­βί­ες. Μα έχει α­πο­δει­χτεί ό­τι οι πιο χα­ρι­στι­κές συμ­βά­σεις γί­νο­νται σε κομ­μά­τια του κε­φά­λαιου που δεν έ­χουν ι­διαί­τε­ρη ι­σχύ στα ΜΜΕ. Το κε­φάλαιο Κόκ­κα­λη, το πιο πα­χυ­μέ­νο και πιο κυ­ριαρ­χι­κό πο­λι­τι­κά α­πό ό­λα, έ­χει ε­ξασφα­λί­σει τις πιο χα­ρι­στι­κές συμ­βά­σεις και έ­χει έ­ναν μόνο ρα­διο­φω­νικό σταθ­μό και έ­να πε­ρι­θω­ρια­κό α­κό­μα τη­λε­ο­πτι­κό κα­νά­λι» (δες άρ­θρο της Νέ­ας Α­να­το­λής, Μάρ­της 2005, www.oakke.gr/na399/vasmetoh399.htm). 
Σε ό­τι α­φο­ρά το ψευ­τοΚ­ΚΕ α­να­μά­ση­σε το συ­νη­θι­σμέ­νο ε­πι­χεί­ρη­μα που προ­βάλ­λει ό­πο­τε θέ­λει να δώ­σει άλ­λο­θι στις φα­σι­στι­κές πο­λι­τι­κές ΣΥ­ΡΙΖΑ-Α­ΝΕΛ, δη­λα­δή ό­τι ο νό­μος αυ­τός δεν εν­δια­φέ­ρει το λα­ό για­τί τα κα­νά­λια θα συ­νε­χί­σουν να τα έ­χουν οι κα­πι­τα­λι­στές. Το «κάτω ό­λα τα κε­φά­λαια» εί­ναι η τρο­τσκι­στι­κή γραμ­μή του φα­σι­σμού ό­ταν έ­να και μό­νο κε­φά­λαιο και μά­λι­στα ι­μπε­ρια­λιστι­κό ε­πε­λαύ­νει σε μια χώ­ρα για να πά­ρει μό­νο του την πο­λι­τική ε­ξου­σί­α και α­σκή­σει τη δι­κιά του α­πό­λυ­τη και α­πο­κλει­στι­κή  δι­κτα­το­ρί­α. Το ψευ­τοΚ­ΚΕ ξέ­ρει ό­τι αυ­τή η κρα­τι­κή ε­ξου­σί­α που έρ­χε­ται με αυ­τό το νό­μο για τα κα­νά­λια θα του ε­ξα­σφα­λί­σει συ­νε­χή και πο­λύω­ρη τη­λε­ο­πτι­κή πα­ρουσί­α, με τους δι­κούς της α­να­το­λι­κούς που­τι­νι­κούς ο­λι­γάρ­χες. Εί­ναι μά­λι­στα δι­πλά υ­πο­κρι­τι­κή η θέ­ση του για­τί κά­πο­τε εί­χε και το ί­διο τη­λε­ο­πτι­κό κανά­λι και ο­πωσ­δή­πο­τε δεν συ­γκα­τα­λέ­γει τον ε­αυ­τό του στους κα­πι­τα­λι­στές, και μά­λι­στα ό­ταν δεν μπο­ρού­σε να το λει­τουρ­γή­σει άλ­λο, α­ντί να βρει ο­ποια­δή­πο­τε άλ­λη λύ­ση προ­τί­μη­σε να το με­τα­βι­βά­σει α­πευ­θεί­ας σε κά­ποιους καπι­τα­λι­στές που πο­τέ δεν κα­το­νό­μα­σε και οι ο­ποί­οι το κά­να­νε «Ε» με ε­ντε­λώς ρω­σό­φι­λη γραμ­μή. 
 
ΤΟ ΝΕΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΦΕΡΝΕΙ ΠΟΥΤΙΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
 
Η σο­σιαλ­φα­σι­στι­κή δη­μα­γω­γί­α χρη­σι­μο­ποιεί κα­τά των κα­να­λιών τα ί­δια ε­πι­χει­ρή­μα­τα που χρη­σι­μο­ποί­η­σε ο Πού­τιν για να συ­γκε­ντρώ­σει ό­λα τα κα­νά­λια στα χέ­ρια του. Στη Ρω­σί­α ό­πως και στην Ελ­λά­δα, που τα ι­ντερ­νε­τι­κά κα­νά­λια εί­ναι λί­γα  η τηλε­ό­ρα­ση εί­ναι το βα­σι­κό μέ­σο ε­νη­μέ­ρω­σης του λα­ού. 
Μέ­σα α­πό την ει­δι­κή α­ξιο­ποί­η­ση φο­ρο­λο­γι­κών και ποι­νι­κών δια­τάξε­ων ε­ξό­ντω­σε τους ι­διο­κτή­τες των δύ­ο με­γα­λύ­τε­ρων κα­να­λιών (Γκου­ζίν­σκι και Μπε­ρε­ζόφ­σκι) κα­τη­γο­ρώ­ντας τους σαν ο­λι­γάρ­χες που έ­χουν πλου­τί­σει σε βά­ρος του λα­ού μό­νο ό­ταν άρ­χι­σαν να του α­σκούν κριτι­κή ι­διαί­τε­ρα για την κτη­νώ­δη ε­πί­θε­ση του στην Τσε­τσε­νί­α, και μό­νο για να δώ­σει έ­δα­φος σε πε­λώρια κρα­τι­κά μο­νο­πω­λια­κά κε­φά­λαια ό­πως η Γκάζ­προμ. Σή­με­ρα στη Ρω­σί­α υ­πάρ­χουν μό­νο τρί­α κα­νά­λια πα­νελ­λα­δι­κής εμ­βέλειας και σε ό­λα την πλειο­ψη­φί­α έ­χει το κρά­τος.
Στη νέ­α εκ­στρα­τεί­α για τον έ­λεγ­χο των κα­να­λιών ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ χρη­σι­μοποί­η­σε κα­τε­ξο­χήν στην κοι­νή γνώ­μη το ψέ­μα ό­τι οι τα κα­νά­λια δεν έ­χουν πληρώ­σει τί­πο­τα στο κρά­τος τό­σα χρό­νια, και α­κό­μα και στην πε­ρί­ο­δο της κρί­σης συ­νέ­χι­σαν να πλου­τί­ζουν τζά­μπα. Σε αυ­τό οι ιδιο­κτή­τες τους α­πά­ντη­σαν σε μί­α κοι­νή συ­νέ­ντευ­ξη τύ­που που έ­δω­σαν το κα­λο­καί­ρι και η ο­ποί­α δεν είχε κα­μί­α συ­νέ­χεια. Ε­κεί έ­δω­σαν στοι­χεί­α για το ό­τι τα κα­νά­λια στην Ελ­λά­δα έχουν υ­περ­φο­ρο­λό­γη­ση που φθά­νει το 41,8% ό­ταν το με­γα­λύ­τε­ρο α­ντί­στοι­χο ποσο­στό στην Ευ­ρώ­πη εί­ναι 5,5% (!!!) Α­να­φέρ­θη­καν σε έ­να συ­νο­λι­κό πο­σό 98εκ ευ­ρώ που έχει κα­τα­βλη­θεί στο κρά­τος α­πό το 1995 και 47εκ ευ­ρώ που έ­χει δια­τε­θεί σε τη­λε­οπτι­κό α­έ­ρα στις ε­κλο­γές. Σε ό­τι α­φο­ρά τη ση­με­ρι­νή οι­κο­νο­μική τους κα­τάστα­ση εί­παν ό­τι εί­χαν συρ­ρί­κνω­ση του κύ­κλου ερ­γα­σιών κα­τά 48%, η ο­ποί­α ή­ταν πολ­λα­πλά­σια της μεί­ω­σης του Α­ΕΠ (18%).
Ό­λοι αυ­τοί έ­χουν κά­νει τις δι­κές τους εκ­δου­λεύ­σεις στο κα­θε­στώς που έρ­χε­ται τώ­ρα να τους κλεί­σει. Σή­με­ρα συ­νε­χί­ζουν την τα­κτι­κή της συνδιαλ­λα­γής με το ί­διο κα­θε­στώς, ελ­πί­ζο­ντας ό­τι ο κα­θέ­νας θα ε­πι­βιώ­σει στη νέ­α κα­τά­στα­ση, και ί­σως ό­τι αυ­τό θα το πε­τύ­χει και σε βά­ρος ε­νός α­ντα­γω­νιστή του που θα κλεί­σει. Α­κο­λου­θούν δη­λα­δή την ί­δια ά­θλια στά­ση που α­κο­λούθη­σε και σε πο­λι­τι­κό ε­πί­πε­δο η α­στι­κή τά­ξη α­πέ­να­ντι στο σο­σιαλ­φα­σι­σμό, όταν δε­χό­ταν ευ­χα­ρί­στως να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί ε­πι­λε­κτι­κά ο­ποιο­δή­πο­τε μι­κρό ή με­γά­λο υ­παρ­κτό ή α­νύ­παρ­κτο σκάν­δα­λο και ο­ποια­δή­πο­τε λά­σπη α­πό ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ψευ­τοΚ­ΚΕ για να φα­γω­θούν στε­λέ­χη του ΠΑ­ΣΟΚ και της ΝΔ, για­τί πι­στεύ­ουν ό­τι ό­ταν έ­νας ι­σχυ­ρός πέ­φτει έ­νας άλ­λος , δη­λα­δή οι ί­διοι, α­νε­βαί­νει.
Αυ­τή η ά­θλια α­στι­κή τά­ξη δεί­χνει σύσ­σω­μη δου­λι­κή συ­μπε­ρι­φο­ρά απέ­να­ντι στον Πού­τιν και στους συμ­μά­χους του, ό­ταν προ­βάλ­λουν τις κά­θε είδους α­ξιώ­σεις τους στη χώ­ρα. 
Ό­μως στο βαθ­μό που υ­πάρ­χουν α­κό­μα κομ­μά­τια της α­στι­κής τά­ξης που κά­πως δια­φο­ρο­ποιού­νται α­πό τη σο­σιαλ­φα­σι­στι­κή κυ­βέρ­νη­ση και τους συνο­δοι­πό­ρους της, που κα­ταγ­γέλ­λουν τον α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­σμό της, διά­φο­ρες πλευρές της δια­φθο­ράς της και των φα­σι­στι­κών πρα­κτι­κών της, το φι­λο­να­ζι­σμό της, ή δια­μαρ­τύ­ρο­νται για τα ε­μπό­δια που βά­ζει στην πα­ρα­γω­γή, εί­ναι κρί­σιμο ζή­τη­μα για τη δη­μο­κρα­τί­α, να μπο­ρούν αυ­τές οι φω­νές να α­κού­γο­νται στην τη­λε­ό­ρα­ση, ό­χι τό­σο για­τί αυ­τές οι φω­νές α­πο­τε­λούν α­νά­χω­μα στο φα­σι­σμό που έρ­χε­ται, αλ­λά κυ­ρί­ως για­τί μπο­ρεί η ερ­γα­τι­κή τά­ξη και ο λα­ός να εκ­παιδεύ­ο­νται πο­λι­τι­κά να μα­θαί­νουν τι συμ­βαί­νει στη χώ­ρα τους και να μπο­ρούν μια ώ­ρα αρ­χύ­τε­ρα να σχη­μα­τί­σουν το α­ντι­φα­σι­στι­κό τους μέ­τω­πο που θα οδη­γή­σει στη ε­θνι­κο-α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κή πά­λη και στην κοι­νω­νι­κή ε­πα­νά­στα­ση. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ό­τι τα κα­νά­λια ε­νά­ντια στις ο­δη­γί­ες του δια­κομ­ματι­κού ΕΣ­Ρ έ­χουν α­πο­κλεί­σει σε με­γά­λο βαθ­μό τους να­ζι­στές α­πό την τη­λε­ό­ραση, οι ο­ποί­οι ό­χι τυ­χαί­α χει­ρο­κρό­τη­σαν τη «θε­τι­κή κα­τεύ­θυν­ση» του νέ­ου νό­μου.
Η ε­πί­θε­ση της κυ­βέρ­νη­σης κα­τά των κα­να­λιών κο­ρυ­φώ­θη­κε στη διάρ­κεια της προ­βο­κά­τσιας με το κλεί­σι­μο των τρα­πε­ζών, και ή­ταν συ­χνές οι α­ναφο­ρές κυ­βερ­νη­τι­κών στε­λε­χών σε διά­φο­ρες «συ­νω­μο­σί­ες» κα­να­λαρ­χών για να ρί­ξουν την κυ­βέρ­νη­ση και σε κλί­μα τρο­μο­κρα­τί­ας που δη­μιουρ­γούν τά­χα τα κα­νά­λια στο λα­ό για λο­γαρια­σμό των «δα­νει­στών», ε­πει­δή κα­τάγ­γει­λαν την πο­λι­τι­κή Βα­ρου­φά­κη-Τσί­πρα. Η προ­πα­γάν­δα αυ­τή ο­δή­γη­σε σε α­πει­λή ά­σκη­σης διώ­ξε­ων α­πό τη συ­ρι­ζο­κρα­τού­με­νη Ε­ΣΗ­Ε­Α ε­να­ντί­ον 9 δη­μο­σιο­γρά­φων για «αντι­γρα­φή των εκ­βια­στι­κών θέ­σε­ων των ξέ­νων δα­νει­στών». 
Ο Καμ­μέ­νος έκ­φρα­σε με τον κα­λύ­τε­ρο τρό­πο τους πραγ­μα­τι­κούς στόχους του νέ­ου νό­μου, δη­λα­δή την ε­ξό­ντω­ση των «προ­δο­τών» του έ­θνους, και τη δια­μόρ­φω­ση της ε­νη­μέ­ρω­σης συμ­μόρ­φω­ση με τα νέ­α «ε­θνι­κο-λα­ϊ­κά» ι­δε­ώ­δη: «Πρέ­πει να λή­ξου­με το θέ­μα της υ­πε­ρε­ξου­σί­ας των κα­να­λαρ­χών και των δη­μοσιο­γρά­φων που συμ­με­τέ­χουν σε συμ­μο­ρί­ες και α­πο­φα­σί­ζουν την πο­λι­τι­κή ε­ξόντω­ση κομ­μά­των για λο­γα­ρια­σμό ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων», έ­κα­νε λόγο για «δο­λο­φό­νους», και πρό­σθε­σε «αυ­τό το νο­μο­σχέ­διο εί­ναι θε­σμι­κό. Δεν πρέ­πει να ε­πι­τρέ­ψου­με σε υ­φι­στά­μενους και ε­πί­δο­ξους ντα­βα­τζή­δες να εκ­βιά­ζουν τον ελ­λη­νι­κό λα­ό», «σή­με­ρα α­πο­φα­σί­ζου­με για το αν θα δώ­σου­με την εξου­σί­α στο ελ­λη­νι­κό λα­ό ή για το αν θα ε­πι­τρέ­ψου­με να κυ­βερ­νούν τον τό­πο ντα­βα­τζή­δες», και ο­λο­κλή­ρω­σε την το­πο­θέ­τη­σή του με μια ο­νο­μα­στι­κή ε­πί­θεση ενα­ντί­ον δη­μο­σιο­γρά­φων του Σκά­ι. Αυ­τά ό­λα ση­μαί­νουν ό­τι η ε­νη­μέ­ρω­ση πρέ­πει να υ­πη­ρε­τεί αυ­τούς στους ο­ποί­ους α­πο­φά­σι­σε ο ελ­λη­νι­κός λα­ός να δώ­σει την ε­ξου­σί­α, δη­λα­δή στην κυ­βέρ­νη­ση. Αλ­λά ο ελ­λη­νι­κός λα­ός δεν ψή­φι­σε κα­μί­α κυ­βέρ­νη­ση για να του α­σκή­σει δι­κτα­τορί­α, και δεν πα­ραι­τή­θη­κε ποτέ α­πό το δι­καί­ω­μά του να ρί­ξει την κυ­βέρ­νη­ση που ψή­φι­σε.
Τα ί­δια α­κρι­βώς έ­κα­νε και ο φί­λος του Τσί­πρα, Τσά­βες στη Βε­νε­ζουέλα ό­ταν έ­κο­ψε το σή­μα έ­ξι ρα­διο-τη­λε­ο­πτι­κών σταθ­μών ε­πει­δή δε με­τά­δω­σαν διαγ­γέλ­μα­τα του προ­έ­δρου!
Η κα­θε­στω­τι­κή ε­φόρ­μη­ση για την κα­τά­λη­ψη των κα­να­λιών, έ­χει στό­χο να α­νοί­ξει το δρό­μο στους νέ­ους δυ­νά­στες τους λα­ούς τους ρώ­σους ι­μπε­ριαλι­στές και τους κι­νέ­ζους συμ­μά­χους τους και να με­γα­λώ­σει την πεί­να, την ανέ­χεια και την ε­ξα­θλί­ω­ση του λα­ού. Το νέ­ο ε­κτρω­μα­τι­κό ρυθ­μι­στι­κό πλαί­σιο της τη­λε­ό­ρα­σης πρέ­πει να κα­ταρ­γη­θεί, να κα­ταγ­γελ­θεί στα θε­σμι­κά όρ­γα­να και στην κοι­νή γνώ­μη της Ευ­ρώ­πης και να μην ε­φαρ­μο­στεί κα­μί­α ρύθ­μι­σή του.
 
Κυβερνητικός εκβιασμός στο MEGA και διώξιμο του διευθυντή ειδήσεων Μανώλη Καψή-Γοργά για την πουτινική δικτατορία
 
Το MEGA δέ­χθη­κε ωμή επί­θε­ση από την κυ­βέρ­νη­ση που οδή­γη­σε σε πα­ραί­τη­ση του διευ­θυ­ντή του Μ. Κα­ψή επει­δή έδω­σε βή­μα στις κα­ταγ­γε­λί­ες Πα­νού­ση. Αυ­τή ήταν η πρώ­τη συ­νέ­πεια της εφαρ­μο­γής του τυ­πο­κτό­νου νό­μου για τα κα­νά­λια που ψή­φι­σε η Βουλή, αφού τώ­ρα υπάρ­χει το από­λυ­το εργα­λεί­ο εκβια­σμού ώστε σε κά­θε σύ­γκρου­ση με την κυ­βέρ­νη­ση να απει­λού­νται με κλεί­σι­μο. Ο Μ. Κα­ψής, αρνή­θη­κε να βγά­λει ζω­ντα­νά τη Γε­ρο­βα­σί­λη στο δελ­τί­ο ει­δή­σε­ων για να σχο­λιά­σει το ρε­πορ­τάζ για τον Πα­νού­ση, και κα­λά έκα­νε αφού δεν εί­χε κα­μί­α τέ­τοια υπο­χρέ­ω­ση. Σε απά­ντη­ση η Γε­ρο­βα­σί­λη εί­πε ότι η συ­νέ­χεια θα δο­θεί «σε άλλες αί­θου­σες όπου τον έλεγ­χο δεν έχει -ο Mega, αλλά μό­νο εκεί­νοι που σύμ­φω­να με το Νό­μο έχουν την εξου­σί­α να απο­φα­σί­ζουν». Δεν υπήρ­ξε κα­μί­α πο­λι­τι­κή υπο­στή­ρι­ξη από τα κόμ­μα­τα στο MEGA απέ­να­ντι σε αυ­τή την ανοι­χτή απει­λή. 
 
Η που­τι­νι­κή δι­κτα­το­ρί­α τρέ­χει!!!