Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Η ΚΡΙΜΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΩΡΟ ΤΩΝ ΝΕΟΝΑΖI ΟΥΚΡΑΝΩΝ ΨΕΥΤΟΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΦΙΛΟ ΤΟΥΣ ΠΟΥΤΙΝ

Μετά το διαμελισμό της Γεωργίας με την απόσχιση της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας το 2008 οι ρώσοι σοσιαλ-ιμπεριαλιστές προχωράνε σε ένα ακόμα μεγαλύτερο βήμα νεοχιτλερικού επεκτατισμού με τον ουσιαστικό διαμελισμό μιας ευρωπαϊκής χώρας, της  Ουκρανίας, μέσα από τη ντεφάκτο απόσχιση  της Κριμαίας.

 

Δημοσιεύσαμε στις 16 Ιούνη μια ανακοίνωση της ΟΑΚΚΕ στην οποία διατυπώναμε τη θέση ότι ο πόλεμος που ξεκίνησε με την επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν εξυπηρετεί το σχέδιο της πουτινικής Ρωσίας να ανεβάσει με τη βοήθεια του Τραμπ τους πιο δουλικούς υποτακτικούς της στην εξουσία του Ιράν ώστε να ελέγξει όλη τη Μέση Ανατολή και έτσι να περικυκλώσει την Ευρώπη και να τη στραγγαλίσει ενεργειακά. Αυτή η τοποθέτηση μας δεν συμφωνεί αυτή τη στιγμή με εκείνη πολλών δημοκρατών και αντι-αντισημιτών που πιστεύουν ότι το χτύπημα που δίνει το Ισραήλ στο Ιράν ακόμα και με την ηγεσία του ακροδεξιού Νετανιάχου, ακόμα και με τη βοήθεια του φασίστα Τραμπ μόνο καλό μπορεί να κάνει στον κόσμο. Πρόκειται κατά τη γνώμη μας για εκείνο το πολιτικό λάθος που συνίσταται στο να κρύβει ένας μικρότερος αποτρόπαιος εχθρός έναν μεγαλύτερο και πιο επικίνδυνο, και στη συγκεκριμένη περίπτωση η αντισημιτική τρομοκρατική δικτατορία του Ιράν που αγκομαχάει για να φτιάξει λίγες πυρηνικές κεφαλές να κρύβει τη νεοχιτλερική Ρωσία, το αληθινό παγκόσμιο αλλά ακόμα καλυμμένο κέντρο του αντισημιτισμού με τις 6000 δικές της πυρηνικές κεφαλές, η οποία απλά αφήνει δυο φασίστες φίλους της, τον Τραμπ και τον Νετανιάχου να της προσφέρουν στο πιάτο ένα εγχειρισμένο και υποταγμένο στην ίδια Ιράν.

Για έναν ανάλογο στόχο του εχθρού που κρύβει έναν πιο μεγάλο, έχει γραφτεί το αρκετά εκτεταμένο κείμενο που ακολουθεί παρακάτω. Αυτό προσπαθεί να καταδείξει πως ο αρχικά δίκαιος, παρά τα λάθη του, πόλεμος της Γάζας τον οποίο προκάλεσε η γενοκτονική πρόβα Ολοκαυτώματος της 7 Οκτώβρη του 2023 από ένα τοπικό τέρας που λέγεται Χαμάς, και μετά η μετατροπή αυτού του πολέμου σε άδικο επεκτατικό στη δεύτερη σημερινή του φάση, αποτελούν πρωτοβουλίες πολιτικών ρευμάτων που έχουν πίσω τους το ίδιο ιμπεριαλιστικό κέντρο, το νεοχιτλερικό ρωσοκινεζικό Άξονα, με ηγέτη τη Ρωσία. Αυτό το κέντρο είχε με την προβοκάτσια της 7 του Οκτώβρη και τον πόλεμο στη Γάζα έναν στόχο: να προκαλέσει μια μοναδική στην ιστορία παγκόσμια έκρηξη του γενοκτονικού αντισημιτισμού. Η λογική της πρότασης μας για την αντιμετώπιση αυτής της έκρηξης είναι η εξής: ότι το Ισραήλ δεν μπορεί να υπερασπίσει την ασφάλεια του και να αμυνθεί απέναντι στους αντισημίτες, όπως δεν μπορεί αυτό να το κάνει ο κάθε δημοκράτης αντι-αντισημίτης στον κόσμο, παρά μόνο αν αισθανθεί τον εαυτό του και λειτουργήσει σαν μέρος ενός παγκόσμιου αντιφασιστικού μετώπου. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να αμυνθεί στους γενοκτόνους αντισημίτες αν δεν στέκεται απέναντι στους νεοχιτλερικούς αλλά συνεργάζεται μαζί τους ενάντια στα θύματα τους, όπως όταν το Ισραήλ ψήφισε μαζί με μια χούφτα δικτατορίες στο πλευρό της φασιστικής κλίκας Τραμπ υπέρ της Ρωσίας και κατά της Ουκρανίας.(1) Με όσο έντιμα και δημοκρατικά κίνητρα και αν συντάσσονται στην πλειοψηφία τους οι δημοκράτες στο πλευρό του Ισραήλ στους δύο ταυτόχρονους πολέμους που διεξάγει αυτή τη στιγμή, αυτό που μετράει είναι η πολιτική γραμμή που αυτοί υπηρετούν και αυτή είναι μια γραμμή αντιδραστική. Αλλά εκείνον που αναλύουμε στο παρακάτω κείμενο, που στο μεγαλύτερο μέρος του γράφτηκε πριν τον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν, είναι τον πιο βασικό από τους δυο πολέμους που είναι της Γάζας γιατί αυτός έχει το πιο παγκόσμιο και βαθύ αποτέλεσμα, καθώς φουσκώνει το καύσιμο για το μεγάλο έγκλημα που ετοιμάζει ο ρωσοκινεζικός Άξονας, το νέο Ολοκαύτωμα με σημαία τον αντισημιτικό «αντισιωνισμό» που σημαίνει την εξαφάνιση του κράτους του Ισραήλ και την εξόντωση των πιο μαχητικών υπερασπιστών της ύπαρξής του σε όλο τον κόσμο.

Με­τά την α­πό­πει­ρα πρα­ξι­κο­πή­μα­τος στην Τουρ­κί­α τον πε­ρα­σμέ­νο Ιού­λη και την ά­θλια στάση της Δύ­σης α­πέ­να­ντι στο δη­μο­κρα­τι­κό τουρ­κι­κό λα­ό, η γει­το­νι­κή χώ­ρα κι­νεί­ται ολοταχώς προς το άρ­μα του ρω­σο­κι­νε­ζι­κού ά­ξο­να του φα­σι­σμού και του πο­λέ­μου. Έ­τσι σύντο­μα η Μόσχα α­να­βάθ­μι­σε τις διπλω­μα­τι­κές της σχέ­σεις με την Τουρ­κί­α που εί­χαν παγώσει με­τά το θερ­μό ε­πει­σό­διο του Νο­έμ­βρη του 2015, ή­ρε το ε­μπάρ­γκο που εί­χε επιβάλει στις τουρ­κι­κές ε­ξα­γω­γές και συμ­φώ­νη­σε για την κα­τα­σκευ­ή του α­γω­γού α­ε­ρί­ου Turkstream και του πυ­ρη­νι­κού σταθ­μού στο Α­κου­γιού.

Άλλη μια «ξαφνική άνοιξη» έκανε την εμφάνισή της μέσα στο κατακαλόκαιρο (όπως η Αραβική που είχε ξεσπάσει καταχείμωνο) και όλοι οι δυτικοί ιδεαλιστές και μεταφυσικοί έσπευσαν να τη χαιρετήσουν: ξαφνικά και μετά από 26 χρόνια κατά τα οποία η πάλαι ποτέ μειοψηφική και βασανισμένη, πραγματική (για δεκαετίες) δημοκρατική αντιπολίτευση της Λευκορωσίας λύγιζε κάτω από το κνούτο και τις διώξεις του αυταρχικού προέδρου της χώρας, Λουκασένκο, οι δρόμοι του Μινσκ και άλλων πόλεων της χώρας γέμισαν με διαδηλωτές. 

  Σύμ­φω­να με στοι­χεί­α της ΕΛ­ΣΤΑ το έλ­λειμ­μα του ε­μπο­ρι­κού ι­σο­ζυ­γίου κα­τά το χρο­νι­κό διά­στη­μα Ια­νουα­ρί­ου-Αυ­γού­στου 2014 α­νήλ­θε σε 13.542,4 ε­κατ. Ευρώ, πα­ρου­σιά­ζο­ντας αύ­ξη­ση 5,2% σε σχέ­ση με το α­ντί­στοι­χο χρο­νι­κό διά­στη­μα του 2013, διευ­ρύ­νο­ντας α­κό­μη πιο πο­λύ το ι­σο­ζύ­γιο τρε­χου­σών συ­ναλ­λα­γών,

Η Δύση χαϊδεύει το Κρεμλίνο. Πρωταθλήτρια στην αθλιότητα η Ελλάδα.

Στις 28/2 ο πιο σημαντικός από τους ηγέτες της ρώσικης αντιπολίτευσης, ο Νεμτσόφ, που κατάγγειλε με βαθύ και πολύ τολμηρό τρόπο το φασιστικό καθεστώς Πούτιν και ιδιαίτερα τη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία*, έπεφτε νεκρός από τέσσερις σφαίρες στη γέφυρα που οδηγεί στην Κόκκινη Πλατεία, με θέα το Κρεμλίνο.

Αφιονισμένο το στίφος των ηγετών και των στελεχών της ψευτοαριστεράς, προκειμένου να αντισταθμίσει και να ανακόψει το κύμα συμπάθειας προς το μαρτυρικό λαό της Ουκρανίας, έχει ξεκινήσει από την αρχή του πολέμου τις σχετικοποιήσεις, προκειμένου να βγάλει λάδι τους δολοφόνους, βασανιστές και βιαστές του Κρεμλίνου, που είναι και τα αφεντικά του.

Κλασικότερο των επιχειρημάτων του στίφους αυτού είναι ότι η τωρινή πάνδημη συγκίνηση και κινητοποίηση των λαών (και σε κάποιο βαθμό και κυβερνήσεων) πολλών δημοκρατικών χωρών για την Ουκρανία είναι υποκριτική, αφού οι σημερινοί υπερασπιστές των Ουκρανών έδειξαν τάχα μικρότερη ή καθόλου ευαισθησία για τους πολέμους και το αίμα που χύνεται άφθονο σε άλλα σημεία του πλανήτη. Μολονότι πολλές φορές οι ψευτοαριστεροί, με αρχηγούς τους κνίτες του Περισσού, ξεκινούν μια μακρόσυρτη λίστα των μεταπολεμικών επεμβάσεων και εγκλημάτων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού από την Κορέα του 1950 και δώθε, συχνά -και προκειμένου να μοιάζουν πιο πειστικοί- μιλούν πολύ για σχετικά πιο πρόσφατες συγκρούσεις (ή παλιότερες που συνεχίζονται και στο σήμερα).

Αναφέρονται έτσι εκείνες σε Υεμένη και Παλαιστίνη, ενώ θυμούνται συχνά και τη «Γιουγκοσλαβία». Με τη λέξη αυτή δεν εννοούν την πολυεθνική Γιουγκοσλαβία του 1945-1991, αλλά το σέρβικο έκτρωμα της «μικρής Γιουγκοσλαβίας», δηλαδή εκείνης των Σερβίας - Μαυροβουνίου (από την οποία οι Μαυροβούνιοι απέδρασαν αμέσως μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία, το 2006) που βομβαρδίστηκε από το ΝΑΤΟ το 1999.

 

Στην Ελ­λά­δα διά­φο­ροι αυ­το­προσ­διο­ρι­ζό­με­νοι ως α­ρι­στε­ροί, αλ­λά και α­νε­νη­μέ­ρω­τοι άν­θρω­ποι που πι­στεύ­ου­νε πολ­λές φο­ρές χω­ρίς πο­λύ βά­σα­νο ό­σα τους λέ­ει το κα­θε­στώς α­πό την τη­λε­ό­ρα­ση, έ­χου­νε α­να­γο­ρεύ­σει τη Ρω­σί­α σε “προ­πύρ­γιο του α­ντι­φα­σι­σμού” ε­πει­δή πο­λε­μά­ει τά­χα τους “Ου­κρα­νούς να­ζί”,

Σε προηγούμενο άρθρο με τίτλο «Γκουαϊδό: Πολύ ξαφνικός και πολύ αποδεκτός ήρωας για να είναι αληθινός εχθρός της φασιστικής δικτατορίας Μαδούρο» (δημοσιεύτηκε στις 1/2 στην ιστοσελίδα μας, https://www.oakke.gr/global/item/1106-), είχαμε επισημάνει ορισμένα στοιχεία που μας κάνουν να αμφιβάλουμε για το δημοκρατικό χαρακτήρα του νέου αρχηγού της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα.