Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Karl Marx"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα". 


Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ "ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-ΠΟΥΤΙΝ" - Ουκρανία - Ισραήλ - Χαμάς, 22/12

 

 

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Το σκωτσέζικο “όχι”: Παρατρίχα αποφεύχθηκε μια τραγωδία για την Ευρώπη

  Ο α­πο­χω­ρι­σμός της Σκω­τί­ας α­πό την Αγ­γλί­α εί­ναι α­σφα­λώς δη­μο­κρατι­κό δι­καί­ω­μα του λα­ού της. Αυ­τού του εί­δους το δι­καί­ω­μα το υ­πο­στή­ρι­ζαν πά­ντα με σθέ­νος οι κλασ­σι­κοί του μαρ­ξι­σμού. Ό­μως πα­ράλ­λη­λα υ­πο­στή­ρι­ζαν ότι ο λα­ός και η ερ­γα­τι­κή τά­ξη του πλειο­ψη­φι­κού πληθυ­σμού μέ­σα σε μια ευ­ρύτε­ρη κρα­τι­κή έ­νω­ση πρέ­πει να υ­πε­ρα­σπί­ζουν ό­τι εί­ναι πο­λύ κα­λύ­τε­ρο να μείνει ε­νιαί­ο το με­γά­λο πο­λυε­θνι­κό κρά­τος,
δη­λα­δή να πει­στεί να μην α­σκή­σει αυ­τό το δι­καί­ω­μα η ερ­γα­τι­κή τά­ξη και ο λα­ός του μειο­ψη­φι­κού έ­θνους. Αυ­τό για­τί για το μαρξι­σμό η κρα­τι­κή ε­θε­λο­ντι­κή και α­βί­α­στη ε­νο­ποί­η­ση των εθνών διευ­κο­λύ­νει την τα­ξι­κή ε­νό­τη­τα των προ­λε­τά­ριων κα­θώς α­πο­γυ­μνώ­νει την κυ­ρί­αρ­χη τά­ξη α­πό τη δυ­να­τό­τη­τα να παί­ζει με την ε­θνι­κή διά­σπα­σή τους και για­τί η ε­νό­τη­τα της οι­κο­νο­μι­κής ζω­ής διευ­κο­λύ­νει και την α­νά­πτυξη των πα­ρα­γω­γι­κών δυ­νά­με­ων και την α­νά­πτυ­ξη της ε­πι­κοι­νω­νί­ας των προ­λετά­ριων, πράγ­μα­τα που δυ­να­μώ­νουν τις υ­λι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις της σο­σια­λι­στικής ερ­γα­τι­κής ε­πα­νά­στα­σης και ε­ξου­σί­ας.
Αυ­τό ι­σχύ­ει σή­με­ρα πολ­λα­πλά­σια στην πε­ρί­πτω­ση της Σκω­τί­ας για­τί το μειο­ψη­φι­κό έ­θνος δεν κα­τα­πιέ­ζε­ται α­πό τα πλειο­ψη­φι­κά του κοι­νού κρά­τους, του Ε­νω­μέ­νου Βα­σί­λειου στο βαθ­μό που ό­λα  έ­χουν κά­νει τη δη­μο­κρα­τι­κή τους ε­πα­νά­στα­ση ε­δώ και 300 χρό­νια και έ­χουν ενοποι­η­θεί βα­θιά σε γε­νι­κά δη­μο­κρα­τι­κή βά­ση στο πο­λι­τι­κό, οι­κο­νο­μι­κό, στρα­τιω­τι­κό και δι­πλω­μα­τι­κό επί­πε­δο. Το κυ­ριό­τε­ρο εί­ναι ό­τι στην προ­κει­μέ­νη πε­ρί­πτω­ση η α­πό­σχι­ση θα ήταν κα­τα­στρο­φι­κή για­τί οι δυ­νά­μεις που η­γού­νται σε αυ­τήν α­πό την πλευ­ρά της Σκω­τί­ας είναι ε­θνι­κι­στι­κές, δια­σπα­στι­κές των λα­ών, με νο­ο­τρο­πί­α ραντιέ­ρη που θέ­λει να εκ­με­ταλ­λευ­τεί για τον ε­αυ­τό του μια πε­ριου­σί­α που από κοι­νού α­να­κά­λυ­ψαν και α­ξιο­ποί­η­σαν ό­λα τα έ­θνη, το πε­τρέ­λαιο της Β. Θά­λασσας, και που πα­ρα­βλέ­πει το γε­γο­νός ό­τι η κε­ντρι­κή κυ­βέρνη­ση του Ε­νω­μένου Βα­σι­λεί­ου με­τα­φέ­ρει τε­ρά­στιους κοι­νω­νι­κούς πό­ρους ι­διαί­τε­ρα για την πε­ρί­θαλ­ψη και την κοι­νω­νι­κή α­σφά­λι­ση προς την πλευ­ρά της Σκω­τί­ας. Ό­μως το που το πά­νε οι ε­θνι­κι­στές της Σκω­τί­ας α­πο­κα­λύ­πτε­ται α­νά­γλυ­φα α­πό την κε­ντρι­κή τους θέ­ση ό­τι πρέπει να φύ­γουν α­πό τη Σκω­τί­α, δη­λα­δή να ξη­λωθούν, οι πα­νά­κρι­βες βά­σεις των πυ­ρη­νι­κών υ­πο­βρυ­χί­ων του Εν. Βα­σί­λειου που εί­ναι η δεύ­τε­ρη δύ­να­μη πο­λι­τι­κής α­πο­τρο­πής της Ευ­ρώ­πης με­τά τη γαλ­λι­κή απέ­να­ντι στη συ­ντρι­πτι­κή ρώ­σι­κη πυ­ρη­νι­κή υ­πε­ρο­πλί­α. Δη­λα­δή αν ο δη­μοκρα­τι­κός λα­ός της Σκω­τί­ας εί­χε κά­νει το λά­θος να πει “ναι” οι νέ­οι χί­τλερ του Κρεμ­λί­νου θα εί­χαν κα­τα­φέ­ρει με τα φα­σι­στο­ει­δή τους μέ­σα στη Σκω­τί­α αυτό που δεν μπό­ρε­σαν να πε­τύ­χουν οι προ­η­γού­με­νοι χί­τλερ: να δια­με­λί­σουν και να α­πο­μειώ­σουν, δη­λα­δή να κά­νουν ευά­λω­τη μια με­γά­λη χώ­ρα με δη­μο­κρατι­κή πα­ρά­δο­ση, φυ­σι­κό φρού­ριο της δυ­τι­κής Ευ­ρώ­πης α­πέ­να­ντι σε κά­θε με­γά­λη φα­σι­στι­κή ε­πί­θε­ση.