Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Karl Marx"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα". 


Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ "ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-ΠΟΥΤΙΝ" - Ουκρανία - Ισραήλ - Χαμάς, 22/12

 

 

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Ο ΣΑΛΒΙΝΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΡΕΜΛΙΝΟΥ!

 

Ένα σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε πρόσφατα στην Ιταλία ήρθε να τονίσει το τι σημαίνει για το εργατικό κίνημα και για το μέλλον μιας χώρας το ξεπούλημά της στο ρωσοκινεζικό νεοχιτλερικό άξονα από μια υποταχτική σ’ αυτόν κυβέρνηση, όπως είναι η κυβέρνηση Κόντε – προϊόν συμμαχίας της κλασικής ακροδεξιάς Λέγκας του Σαλβίνι με το δήθεν «αντικαθεστωτικό» κίνημα 5 αστέρων του Ντι Μάγιο. Σχετικό δημοσίευμα των βρετανικών Times (25/7) αναφέρει ότι ο φασίστας Σαλβίνι – αντιπρόεδρος και υπουργός εσωτερικών της κυβέρνησης αλλά με ισχύ πρωθυπουργού λόγω της δημοσκοπικής υπεροχής του φασιστικού του κόμματος στον κυβερνητικό σχηματισμού– με παρέμβασή του τερμάτισε απεργία εργαζομένων σε διυλιστήριο της Σικελίας που ανήκει στον ρωσικό πετρελαϊκό κολοσσό Lukoil κατόπιν εντολής της ρωσικής κυβέρνησης (!).

Οι τοπικές αστυνομικές αρχές επικαλέστηκαν λόγους «δημόσιας τάξης» για την απαγόρευση. Ωστόσο, «Το συνδικάτο CGIL προσέφυγε στην δικαιοσύνη και κατά την διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης αποκαλύφθηκε ότι ο Σαλβίνι έλαβε επιστολή από τον Ρώσο πρεσβευτή στην Ρώμη, στην οποία έγραφε ότι την απεργία και τις διαμαρτυρίες πρέπει να σταματήσουν γιατί υπονομεύουν το κύρος της Lukoil και ότι η απεργία έχει ήδη κοστίσει στην ρωσική εταιρεία μερικά εκατομμύρια δολάρια» (https://www.capital.gr/diethni/3374000/times-dinei-to-kremlino-entoles-ston-salbini).

Έτσι αποδείχτηκε αφενός ότι η ρωσική πρεσβεία συνιστά το πραγματικό πολιτικό επιτελείο της σημερινής κυβερνητικής Ιταλίας και αφετέρου ότι η οικονομική διείσδυση της Μόσχας εκεί συμβαδίζει με τη χειροτέρευση της κατάστασης της ιταλικής εργατικής τάξης. Σε συνθήκες τέτοιου τύπου αρκεί ένα μήνυμα από τον πρέσβη της υπερδύναμης για να πάρει η κυβέρνηση-τσιράκι της αστυνομικά μέτρα και να διαλύσει εργατικές απεργίες και άλλες λαϊκές κινητοποιήσεις. Δικαιολογώντας τη θέση της κυβέρνησής του ο ρώσος πρέσβης, Σεργκέι Ράζοφ, δήλωσε ότι «η Ρωσία διαρκώς προσπαθεί να διασφαλίσει τις καλύτερες συνθήκες για τις ιταλικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη Ρωσία», υπονοώντας ότι θα πρέπει αντίστοιχα οι συνθήκες της εργατικής τάξης στην Ιταλία, καθώς και τις άλλες δυτικές χώρες που έχουν παρόμοια σχέση με τον άξονα, να υποχωρήσουν στο επίπεδο του ανατολικού εργασιακού μεσαίωνα, αλλιώς η Ρωσία θα τις διώξει να πάνε πίσω δηλαδή στα σχετικά πιο ψηλά μεροκάματα των χωρών του πιο σύγχρονου δημοκρατικού καπιταλισμού.

Αυτό το περιστατικό είναι πολύ διδακτικό γιατί δείχνει ότι ο κατευνασμός, ακόμα και η υποταγή του δυτικού μονοπωλιακού κεφάλαιο απέναντι στους ρωσοκινέζους νέος χίτλερ, έχει την πηγή του στην μανία τους να εξασφαλίζουν ψηλότερα κέρδη στα πλαίσια του ανταγωνισμού της με τα άλλα, κυρίως δυτικά μονοπώλια. Όμως το κύριο δίδαγμα είναι το πόσο θράσος έχει αποκτήσει η ρώσικη υπερδύναμη στην Ευρώπη με τη γλοιώδη ή και φιλική στάση που δείχνει απέναντί της και η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και ακόμα περισσότερο η ευρωπαϊκή σοσιαλφασιστική «αριστερά».