Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Έ­χου­με το­νί­σει πολ­λές φο­ρές ό­τι η νο­μιμό­τη­τα, η συν­δυα­σμέ­νη πο­λι­τι­κή προ­στα­σί­α και τε­λι­κά η α­νά­πτυ­ξη της πο­λιτι­κής ε­πιρ­ρο­ής της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας της "Χρυ­σής Αυ­γής" εί­ναι η πιο χα­ρακτη­ρι­στι­κή εκ­δή­λω­ση της α­λη­θι­νής κρυ­πτο­φα­σι­στι­κής φύ­σης ό­λου του

Ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε με περηφάνια την υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας της προέδρου του ΣτΕ Αικ. Σακελλαροπούλου με «διάγγελμα προς το λαό”. Αυτό δεν το έκανε για να τιμήσει ένα θεσμό που λειτουργεί σαν η φωνή της «εθνικής ενότητας» που είναι εδώ και τρεις δεκαετίες εντελώς αντιδραστική επειδή είναι ενότητα με το δεξιότερο πολιτικό ρεύμα που είναι ο σύγχρονος φαιο-«κόκκινος» σοσιαλφασισμός, αλλά για να δείξει ότι αυτή η εθνική ενότητα συμβολίζεται πια από έναν άνθρωπο του ΣΥΡΙΖΑ oοποίος είναι ο σοσιαλφασισμός με ανθρώπινο πρόσωπο.

Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Σταύρου Θεοδωράκη για την ηγεσία του νέου κόμματος της «Κεντροαριστεράς» (άγνωστου μέχρι στιγμής ονόματος) αναλύθηκε από τους περισσότερους ως μια αναγκαία κίνηση, λόγω του ότι το Ποτάμι φυλλοροούσε συνεχώς, είτε προς τη ΝΔ είτε προς τη ΔΗΣΥ της Γεννηματά.

 

H συμ­μο­ρί­α Τσί­πρα κά­νει πά­ντα το ί­διο. Βρί­σκει έ­να ση­μεί­ο που το ο­νομά­ζει κόκ­κι­νη γραμ­μή και α­πο­φα­σί­ζει ε­κεί να συ­γκρου­στεί με τους δα­νει­στές με δύ­ο στό­χους: ο έ­νας εί­ναι να δεί­ξει στο λα­ό ό­τι συ­γκρού­ε­ται με αυ­τούς και ο άλ­λος εί­ναι μπας και μπο­ρέ­σει να τους δια­σπά­σει σε αυ­τό το ση­μείο, δη­λα­δή να δια­σπά­σει την ΕΖ, και να α­πο­μο­νώ­σει τη Γερ­μα­νί­α.

Η συμ­φω­νί­α με τους δα­νει­στές της 24 του Μά­η, ι­διαί­τε­ρα η διε­θνής πο­λι­τι­κή α­ντι­πα­ρά­θε­ση που προ­η­γή­θη­κε α­πό αυ­τήν ε­πι­βε­βαί­ω­σε την ε­κτί­μηση της Ο­ΑΚ­ΚΕ στο κύ­ριο άρ­θρο της Νέ­ας Α­να­το­λής του Α­πρί­λη ό­τι ό­λα τα βα­σα­νιστή­ρια τα ο­ποί­α ε­πι­βάλ­λει  η συμ­μο­ρί­α Τσί­πρα στον ελ­λη­νικό λα­ό σε αυ­τήν την πε­ρί­ο­δο έ­χουν έ­ναν κύ­ριο στό­χο: να δια­σπά­σουν την Ε­Ε.

Γράφουμε τούτο δω το σημείωμα για να δώσουμε μια πρώτη εκτίμηση στους φίλους μας αναγνώστες για το πως μπορεί να ερμηνευτεί η εσωκομματική σύγκρουση στο Σύριζα και να εξηγηθεί ιδιαίτερα η στάση σε αυτή του αληθινού αρχηγού του, του διπρόσωπου προβοκάτορα Τσίπρα.

Από ότι μαρτυρούν οι τοποθετήσεις των ίδιων των συνέδρων στις προσυνεδριακές διαδικασίες συμμετείχαν ελάχιστα μέλη του Σύριζα και ήταν αυτά που δεν ήταν απογοητευμένα από τον Κασσελάκη, αυτά δηλαδή που ήταν κάτω από την επιρροή και είχαν ενθαρρυνθεί να συμμετέχουν στο συνέδριο από το δίκτυο των στελεχών που τον είχαν φέρει στην εξουσία, δηλαδή αυτών που ανοιχτά είχαν σταθεί μαζί του από την πρώτη εκλογή (Πέτρος Παππάς, Δ. Αυγέρη, Θ. Τζάκρη). Μπορούμε να υποθέσουμε (και εκ του αποτελέσματος) ότι αυτό το δίκτυο το στήριξε και το ρυθμιστικό, δηλαδή το πιο κρίσιμο για τους κομματικούς συσχετισμούς ρεύμα, αυτό που έχει αρχηγό το δεξί χέρι του Τσίπρα, τον κεντριστή που λέγεται Νίκος Παππάς.

Είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι δεν θα βγει τίποτα καλό από μια διαδικασία εσωκομματικών εκλογών σε ένα σοσιαλφασιστικό κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ το οποίο αποτελείται ως προς την ηγεσία του από υπεραντιδραστικές πολιτικές φράξιες. Επίσης είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι θα επικρατήσει η πιο αντιδραστική, η πιο αδίστακτη και η πιο σοσιαλφασιστική από όλες αυτές εφόσον τις εκλογές τις αποφάσισε ο απαράμιλλος σε όλες αυτές τις ιδιότητες πραγματικός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ο ραδιούργος Τσίπρας σε συνεργασία με τα τσιράκια του Παππά και Πολάκη. Ξέρουμε, και άλλωστε καθόλου δεν το κρύβει αυτή η φράξια, ότι θέλει να κάνει πραγματικότητα το μεγάλο όνειρο όλων των φαιο-«κόκκινων», δηλαδή να παραμερίσει τα δύο τελευταία τους εμπόδια στο δρόμο προς μία κοινοβουλευτική δικτατορία, να ελέγξουν δηλαδή με άγριες εκκαθαρίσεις τη Δικαιοσύνη και να φιμώσουν τα περισσότερα κανάλια που τα ελέγχει από τα 1989 η ευρωπαιόφιλη αστική τάξη. Εκείνο που δύσκολα θα μπορούσε να περιμένει κανείς είναι ότι αυτή η συμμορία θα επιχειρούσε να κάνει αυτή τη δουλειά υψώνοντας τη σημαία του δυτικού και μάλιστα του αμερικανού φιλελεύθερου και ακόμα λιγότερο θα μπορούσε να φανταστεί ότι αυτή τη σημαία θα την κρατούσε και ο πιο ωμός «αριστερός» τραμπούκος της συμμορίας, ο «αψύς σφακιανός».

  Σε νέ­α ι­στο­ρι­κή φά­ση μπή­κε η Ελ­λά­δα με την ά­νο­δο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην κυ­βέρ­νη­ση. Αντί­θε­τα ό­μως α­πό ε­κεί­νο που ι­σχυ­ρί­ζε­ται ο ί­διος ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και οι πο­λι­τι­κοί του φί­λοι πα­ντού στον κό­σμο, το ι­στο­ρι­κά ση­μα­ντι­κό σε αυ­τήν την ά­νο­δο δεν βρί­σκε­ται στην ά­νο­δο της α­ρι­στε­ράς στην ε­ξου­σί­α, αλ­λά στην ά­νο­δο μιας α­κρο­δε­ξιάς νέ­ου τύ­που,

 

Οι ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ΝΕΛ δεν σα­μπο­τά­ρουν μό­νο κά­θε βιο­μη­χα­νί­α που έ­χει δυ­τι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό, αλ­λά, ταυ­τό­χρο­να προ­ω­θούν και τα συμ­φέ­ρο­ντα της νέ­ας ρωσό­δου­λης με­γα­λο­α­στι­κής τά­ξης της χώ­ρας και η ο­ποί­α έ­χει α­να­δυ­θεί και γι­γαντω­θεί κυ­ρί­ως, μέ­σα α­πό τις κρα­τι­κές προ­μή­θειες που της δί­νο­νταν με σκαν­δα­λώ­δεις ό­ρους. 

Το μαύ­ρο  μέ­τω­πο των ρω­σό­δου­λων σα­μπο­τα­ρι­στών, με ε­πι­κε­φα­λής τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και σε αλ­λη­λο­συ­μπλη­ρού­με­νη δρά­ση με τον Σα­μα­ρά, έ­στη­σε την πρώ­τη με­γά­λη προ­βο­κά­τσια του σή­με­ρα (8/3/2013) στη Χα­λ­κι­δι­κή.