Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

  Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Μόρσι θέλει παντού να εμφανίζεται σαν ο μετριοπαθής ισλαμιστής, σαν λογικός πολιτικός και υπερασπιστής των πολιτικών ελευθεριών του αιγυπτιακού λαού. Ένα βίντεο ωστόσο που πρόβαλε πρόσφατα η αιγυπτιακή τηλεόραση καταδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. Το βίντεο, που χρονολογείται από το 2010 όταν ο Μόρσι ήταν ήδη ηγετικό στέλεχος της

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΠΟΤ "ΙΣΡΑΗΛ-ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ"

Φαίνεται στην πραγματικότητα παράδοξο αυτό που συμβαίνει σήμερα με το Ισραήλ. Δηλαδή το κράτος καταφύγιο ενάντια στην πιο συστηματική γενοκτονία όλων των εποχών, το κράτος που η μαμμή που το ξεγέννησε ήταν το παγκόσμιο αντιφασιστικό μέτωπο και μάλιστα ηγέτης αυτού του μετώπου, η σοσιαλιστική ΕΣΣΔ, να επιτρέπει σήμερα στους παλιούς και νέους χιτλερικούς και όλους τους αντισημίτες της γης να αντλούν τόση δύναμη από τα λάθη του ώστε να τολμάνε να ζητάνε την απομόνωση και την εξόντωση του χωρίς να απομονώνονται οι ίδιοι.

Αφιονισμένο το στίφος των ηγετών και των στελεχών της ψευτοαριστεράς, προκειμένου να αντισταθμίσει και να ανακόψει το κύμα συμπάθειας προς το μαρτυρικό λαό της Ουκρανίας, έχει ξεκινήσει από την αρχή του πολέμου τις σχετικοποιήσεις, προκειμένου να βγάλει λάδι τους δολοφόνους, βασανιστές και βιαστές του Κρεμλίνου, που είναι και τα αφεντικά του.

Κλασικότερο των επιχειρημάτων του στίφους αυτού είναι ότι η τωρινή πάνδημη συγκίνηση και κινητοποίηση των λαών (και σε κάποιο βαθμό και κυβερνήσεων) πολλών δημοκρατικών χωρών για την Ουκρανία είναι υποκριτική, αφού οι σημερινοί υπερασπιστές των Ουκρανών έδειξαν τάχα μικρότερη ή καθόλου ευαισθησία για τους πολέμους και το αίμα που χύνεται άφθονο σε άλλα σημεία του πλανήτη. Μολονότι πολλές φορές οι ψευτοαριστεροί, με αρχηγούς τους κνίτες του Περισσού, ξεκινούν μια μακρόσυρτη λίστα των μεταπολεμικών επεμβάσεων και εγκλημάτων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού από την Κορέα του 1950 και δώθε, συχνά -και προκειμένου να μοιάζουν πιο πειστικοί- μιλούν πολύ για σχετικά πιο πρόσφατες συγκρούσεις (ή παλιότερες που συνεχίζονται και στο σήμερα).

Αναφέρονται έτσι εκείνες σε Υεμένη και Παλαιστίνη, ενώ θυμούνται συχνά και τη «Γιουγκοσλαβία». Με τη λέξη αυτή δεν εννοούν την πολυεθνική Γιουγκοσλαβία του 1945-1991, αλλά το σέρβικο έκτρωμα της «μικρής Γιουγκοσλαβίας», δηλαδή εκείνης των Σερβίας - Μαυροβουνίου (από την οποία οι Μαυροβούνιοι απέδρασαν αμέσως μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία, το 2006) που βομβαρδίστηκε από το ΝΑΤΟ το 1999.

Ο σχη­μα­τι­σμός κυ­βέρ­νη­σης συ­νερ­γα­σί­ας α­νά­με­σα σε Φα­τάχ και Χα­μάς ή­ταν η τα­φό­πλα­κα που έ­βα­λε ο δι­πρό­σω­πος πα­λαι­στί­νιος πρό­ε­δρος Μαχ­μούντ Α­μπάς στους πο­λύ­χρο­νους ε­θνο­α­νε­ξαρ­τη­σια­κούς α­γώ­νες του πα­λαι­στι­νιακού λα­ού. Πα­ρά τους θερ­μούς πα­νη­γυ­ρι­σμούς, η έ­στω ε­πιφα­νεια­κή συμ­φι­λί­ωση του πα­λαι­στι­νια­κού ρεύ­μα­τος για ε­θνι­κή α­νε­ξαρ­τη­σί­α

- Η υποστήριξη στο χιτλερικό γενοκτονικό πογκρόμ της Χαμάς στις 7/10 ο λόγος της απαγόρευσης του "Συνεδρίου για την Παλαιστίνη", και όχι ο δήθεν υπερβολικός ζήλος για τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως απατεωνίστικα λέει ο Βαρουφάκης

- Λύση δύο κρατών σημαίνει καταδίκη του ισραηλινού επεκτατισμού, σημαίνει όμως πρώτα και κύρια καταδίκη του κανιβαλικού αντισημιτισμού

Ο γνωστός μας Γ. Βαρουφάκης και το κόμμα του ανακοίνωσαν χθες ότι το γερμανικό Υπουργείο Εσωτερικών του απαγόρευσε την είσοδο καθώς και κάθε πολιτική δραστηριότητα στη χώρα… ακόμα και μέσω τηλεδιάσκεψης!

Τίποτα το περίεργο δεν υπάρχει με το ότι την ειρήνη στη Γάζα κατάφερε να τη φέρει ο πιο αποκρουστικός όσο και γελοίος τύπος, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, καθώς ήδη αρχίζει να γίνεται αντιληπτό ότι δεν πρόκειται για κάποια αληθινή ειρήνη παρά μόνο για μια εύθραυστη ανακωχή. Η ανακωχή διαφέρει από την ειρήνη στο ότι οι δύο πλευρές δεν έχουν παραιτηθεί από το βασικό στόχο τους που είναι η κάθε μια να εξουδετερώσει την άλλη, και στο ότι ταυτόχρονα διατηρούν τα μέσα για να πραγματοποιήσουν αυτό το στόχο. Τίποτα δεν δείχνει ότι ο «ειρηνοποιός» σκοπεύει να αφαιρέσει αυτά τα μέσα από κάποια από τις δύο πλευρές. Αντίθετα κάνει ότι μπορεί για να τις ενισχύσει να τα διατηρήσουν. Γενικά δεν υπάρχει τίποτα το ανεξήγητο στο ότι ένας υποψήφιος δικτάτορας των ΗΠΑ και κυρίως ένας φίλος και θαυμαστής του Πούτιν, σταματάει προσωρινά έναν πόλεμο στον οποίο και οι δύο πλευρές του τουλάχιστον σε επίπεδο ηγεσίας, εν προκειμένω η Χαμάς και η κλίκα Νετανιάχου είναι ανοιχτά φιλοπουτινικές. Αυτή είναι η θεμελιώδης διαφορά του πόλεμου της Γάζας με τον πόλεμο της Ουκρανίας όπου οι δύο εχθροί ανήκουν σε πραγματικά παγκόσμια ανταγωνιστικά στρατόπεδα όποτε δεν υπάρχει έδαφος για ψεύτικους ειρηνοποιούς σαν τον Τραμπ *.

Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ένα μεγάλο μέρος από ένα άρθρο, που δημοσιεύτηκε στη γαλλική Μοντ στις 29 του Σεπτέμβρη, του SamyCohen, διευθυντή έρευνας στη σχολή Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού (SciencesPo/CERI), με τίτλο «Για τον ισραηλινό στρατό, το να γλιτώσει αμάχους δεν αποτελεί πλέον επιλογή». Η μεγαλύτερη αξία του άρθρου αυτού είναι ότι απαντάει πυκνά σε μια ουσιαστικά κυρίαρχη επιχειρηματολογία, από κάθε είδους «γενοκτονολόγους» μέχρι και μια τέτοια επιτροπή του ΟΗΕ, ότι αυτό που έκανε το Ισραήλ στη Γάζα είναι γενοκτονία. Αυτός ο ισχυρισμός πήρε τελευταία νέα ώθηση από τη στιγμή που ο ανερχόμενος αστέρας του “αριστερού” αντισημιτισμού σήμερα στον κόσμο, ο νέος δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μαμντάνι, ενώ έκανε τα πάντα τον τελευταίο καιρό να ανασκευάσει ό,τι φιλοχαμασίτικο είχε πει προηγούμενα, συνεχίζει να επιμένει κυρίως σε ένα πράγμα: ότι το Ισραήλ έχει διαπράξει γενοκτονία στη Γάζα.

    Το Ισραήλ ιδρύθηκε χάρη στο νικηφόρο β΄ παγκόσμιο αντιφασιστικό πόλεμο και την αποφασιστική στήριξη της τότε σοσιαλιστικής ΕΣΣΔ

 

Δεν υπάρχει ίσως μεγαλύτερη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας από εκείνη που κάνει η ελληνική και η παγκόσμια αντισημιτική ψευτοαριστερά για το Ισραήλ και το Παλαιστινιακό.

Ο ρωσόφιλος φασίστας και προβοκάτορας Τραμπ από την πρώτη στιγμή που ορκίστηκε πρόεδρος των ΗΠΑ κάνει μόνο ένα πράγμα. Να διαλύει την όποια ενότητα των αστικών δημοκρατικών χωρών, κυρίως των ευρωπαϊκών, ενάντια στο νεο-χιτλερικό Άξονα Ρωσίας-Κίνας, να τις απειλεί και έτσι να τις σπρώχνει  όπως και τις  χώρες του Τρίτου Κόσμου επίσης στην αγκαλιά του Άξονα. Αυτό το επιχειρεί με το να απειλεί να καταλάβει ακόμα και με την οικονομική ή και στρατιωτική βία εδάφη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως την ως τα σήμερα δανικής Γροιλανδίας, τον Καναδά και τον Παναμά, να εκβιάζει την ηρωική Ουκρανία να ξεπουληθεί στις ΗΠΑ για να πάρει τη βοήθεια τους δικαιώνοντας ένα από τα επιχειρήματα της ρώσικης προπαγάνδας. Ο Τραμπ  προσπαθεί να πραγματοποιήσει το λεγόμενο ρήγμα στον Ατλαντικό,