Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

  Το σύ­νο­λο της ελλη­νι­κής ψευ­το­α­ρι­στε­ράς έ­χει στα­θεί με αυ­τα­πάρνη­ση στο πλευ­ρό του α­φε­ντι­κού της, Πού­τιν, στο δια­με­λι­σμό της Ου­κρα­νί­ας. Ό­ταν πιέ­ζο­νται, κνί­τες και συ­ρι­ζαί­οι δι­καιο­λο­γούν τη στά­ση τους με τη συμ­με­το­χή α­νοι­χτών φι­λο­να­ζι­στών και να­ζι­στών σε καί­ριες κρα­τι­κές θέ­σεις στη νέ­α ε­ξου­σί­α του Κιέ­βου.

 

ISIS και Χαμάς στην υπηρεσία των ρώσων εισβολέων και διαμελιστών της Ουκρανίας

Με­τά την α­πό­πει­ρα πρα­ξι­κο­πή­μα­τος στην Τουρ­κί­α τον πε­ρα­σμέ­νο Ιού­λη και την ά­θλια στάση της Δύ­σης α­πέ­να­ντι στο δη­μο­κρα­τι­κό τουρ­κι­κό λα­ό, η γει­το­νι­κή χώ­ρα κι­νεί­ται ολοταχώς προς το άρ­μα του ρω­σο­κι­νε­ζι­κού ά­ξο­να του φα­σι­σμού και του πο­λέ­μου. Έ­τσι σύντο­μα η Μόσχα α­να­βάθ­μι­σε τις διπλω­μα­τι­κές της σχέ­σεις με την Τουρ­κί­α που εί­χαν παγώσει με­τά το θερ­μό ε­πει­σό­διο του Νο­έμ­βρη του 2015, ή­ρε το ε­μπάρ­γκο που εί­χε επιβάλει στις τουρ­κι­κές ε­ξα­γω­γές και συμ­φώ­νη­σε για την κα­τα­σκευ­ή του α­γω­γού α­ε­ρί­ου Turkstream και του πυ­ρη­νι­κού σταθ­μού στο Α­κου­γιού.

 

ΤΟ ΝΕΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ.

 ΡΕΣΙΤΑΛ ΞΕΝΟΔΟΥΛΕΙΑΣ ΑΠΟ ΣΥΣΣΩΜΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ.

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΕ Η ΟΑΚΚΕ

Άλλη μια «ξαφνική άνοιξη» έκανε την εμφάνισή της μέσα στο κατακαλόκαιρο (όπως η Αραβική που είχε ξεσπάσει καταχείμωνο) και όλοι οι δυτικοί ιδεαλιστές και μεταφυσικοί έσπευσαν να τη χαιρετήσουν: ξαφνικά και μετά από 26 χρόνια κατά τα οποία η πάλαι ποτέ μειοψηφική και βασανισμένη, πραγματική (για δεκαετίες) δημοκρατική αντιπολίτευση της Λευκορωσίας λύγιζε κάτω από το κνούτο και τις διώξεις του αυταρχικού προέδρου της χώρας, Λουκασένκο, οι δρόμοι του Μινσκ και άλλων πόλεων της χώρας γέμισαν με διαδηλωτές. 

 

Αντίθετα από αυτό που πιστεύουν πολλοί στην Ευρώπη ότι έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση ερασιτεχνών ιδεολόγων, οι άνθρωποι που έχουν έρθει στην εξουσία είναι επαγγελματίες προβοκάτορες και τα πάνε ως τώρα αρκετά καλά σύμφωνα με τη φύση τους και με τους βρώμικους στόχους που τους έχουν αναθέσει τα αφεντικά τους.

Οι Γάλλοι εργαζόμενοι είναι δίκαια και πλειοψηφικά οργισμένοι από την προσπάθεια του Μακρόν και της κυβέρνησης της πρωθυπουργού Μπορν να αυξήσουν την κατώτατη ηλικία για συνταξιοδότηση από τα 62 στα 64 χρόνια.

Το μέτρο αυτό χτυπάει πρώτα και κύρια το καθ’ αυτό προλεταριάτο που ξεκινάει νωρίς τον εργασιακό του βίο, χωρίς τη μεταβατική περίοδο των πανεπιστημιακών σπουδών και που είναι το σχετικά πιο κακοπληρωμένο και το πιο σκληρά εργαζόμενο. Απ’ αυτούς ζητάει ο Μακρόν να δουλέψουν περισσότερα χρόνια για να μπορούν να πάρουν μια πλήρη σύνταξη, προκειμένου να μην επιβαρυνθεί η ανταγωνιστικότητα του γαλλικού μονοπωλιακού κεφάλαιου στο διεθνή ανταγωνισμό του τόσο με τα αντίστοιχα στις υπόλοιπες χώρες του δυτικού τύπου καπιταλισμού (χοντρικά οι χώρες της G7 μαζί με τη Νότια Κορέα και την Αυστραλία), αλλά και με τη σοσιαλιμπεριαλιστική Κίνα και τις αναδυόμενες καπιταλιστικές οικονομίες του Τρίτου Κόσμου (Ινδία, Βραζιλία, Νότια Αφρική κλπ).

Η ουκρανική κυβέρνηση δεν μπορούσε να πιστέψει επί πολλές ώρες ότι οι Ρώσοι εγκατέλειψαν τη Χερσώνα χωρίς να έχουν στήσει κάποια μεγάλη παγίδα στον ουκρανικό στρατό. Πραγματικά από καθαρά στρατιωτική άποψη είναι αρκετά δύσκολο να εξηγηθεί ότι η Ρωσία εγκατέλειψε τη μεγαλύτερη πόλη-λάφυρο της εισβολής της από την οποία περνάει η χερσαία οδική αρτηρία που συνδέει τη Ρωσία με την Κριμαία και που μόλις πριν λίγο είχε ανακηρύξει σε ρωσική πόλη χωρίς να δώσει εκείνες τις μάχες που αντιστοιχούν στην κρισιμότητα και στο πολιτικό βάρος της θέσης που κρατούσε. Όσο περνάνε οι ώρες και αποδεικνύεται ότι δεν έχει στηθεί μια στρατιωτική παγίδα ο ουκρανικός λαός αρχίζει να πανηγυρίζει όλο και πιο ξέφρενα και όλοι οι δημοκρατικοί άνθρωποι στον κόσμο χαίρονται μαζί του. Ο γενναίος αυτός λαός έχει πετύχει πραγματικά την πιο σημαντική ίσως στρατιωτική του νίκη ενάντια στη ρώσικη υπερδύναμη. Όμως πάντα τονίζουμε ένα πράγμα: ότι τα στρατιωτικά μέσα που χρησιμοποιεί σ’ αυτό τον πόλεμο η Ρωσία δεν ανταποκρίνονται από την αρχή στο ύψος του εχθρού που ήξερε ότι θα αντιμετωπίσει. Έτσι ναι μεν επιτίθεται για να αρπάξει ότι μπορεί, αλλά είναι πάντα έτοιμη να υποχωρήσει και υποχωρεί ως εκεί και σε εκείνη τη στιγμή που η γενική της στρατηγική δεν ανατρέπεται αλλά αντίθετα μπορεί και να ευνοηθεί από αυτή την υποχώρηση. Όπως τονίζουμε από την αρχή της εισβολής αλλά και πριν από αυτήν ο βασικός στρατηγικός στόχος της πουτινικής Ρωσίας δεν ήταν η κατοχή όλης της Ουκρανίας, αλλά ο καταβασανισμός, το μισοάδειασμα, το διαρκές μάτωμα της σαν ένα εργαλείο που θα συνδυαζόταν κυρίως με την ενεργειακή περικύκλωση της Ευρώπης για να πετύχει τον κεντρικό στόχο αυτού του πολέμου που ήταν να διασπάσει και να διαλύσει την Ευρώπη ώστε να μπορούν μετά η Ρωσία και η Κίνα, που αποτελούν ένα νεοχιτλερικό Άξονα να εξαπολύσουν το μεγάλο τους πόλεμο ενάντια της σε συνεργασία με όλες τις πέμπτες φάλαγγές τους μέσα στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και σε συνεργασία με τις σύμμαχες τους φασιστικές δικτατορίες σε όλο τον κόσμο.

Οι δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ, υποστηριζόμενου από τη ρωσική υπερδύναμη, τη φασιστική Αίγυπτο, τα φιλοπουτινικά πλέον λόγω έχθρας με τους αδελφούς μουσουλμάνους  ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία, καθως και τη Γαλλία, που στην Αφρική βγάζει το χειρότερο ιμπεριαλιστικό εαυτό της όπου αυτός αφορά τους υδρογονάνθρακες,

  Την ίδια ώρα που το πολιτικό διακομματικό καθεστώς της χώρας επιτίθεται στην καναδική επένδυση χρυσού στη Χαλκιδική, η ευρύτερη περιοχή της Χαλκιδικής και της Πιερίας έχει