Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δίνει τρία πολύτιμα ιστορικά μαθήματα στο λαό μας που ποτέ δεν θα πρέπει να ξεχάσει. Το πρώτο είναι ότι αυτός ο λαός, που στις συνηθισμένες μέρες του ακολουθεί μια άρχουσα τάξη δίχως χαρακτήρα και τόλμη, η οποία περιμένει έγκριση από τις ξένες μεγάλες δυνάμεις για να κάνει το παραμικρό, αποτόλμησέ μια πολύ μεγάλη πολιτική εξέγερση ενάντια σε μια στυγνή δικτατορία χωρίς καμμιά ξένη έγκριση. Το δεύτερο είναι ότι οι πιο προωθημένες και συνεπείς δημοκρατικές δυνάμεις που μπήκαν μπροστά σ αυτήν την εξέγερση δεν ήταν οι ως τότε πιο μεγάλες αστικές πολιτικές δυνάμεις αλλά μικρές πολιτικές οργανώσεις δεμένες με την εργατική ιδεολογία και πολιτική, δηλαδή ακριβώς με την πιο καταπιεσμένη τάξη της κοινωνίας. Το τρίτο, και για το οποίο όπως θα δούμε όχι τυχαία δεν γίνεται πολύς λόγος σε αυτές τις επετείους είναι ότι και αυτή η μεγάλη εξέγερση όπως και κάθε άλλη αντίστοιχη σ αυτή τη χώρα βρήκε και έμπνευση και πολιτικό στήριγμα μέσα σε ένα πανευρωπαϊκό κίνημα όπως εκείνο που εκείνη την περίοδο στρεφόταν στα δυο κομμάτια της Ευρώπης, το δυτικό και ανατολικό ενάντια στις δύο πιο ισχυρές παγκόσμιες δυνάμεις, τις ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ και τη σοσιαλιμπεριαλιστική Ρωσία. 

Αυτά τα μαθήματα πρέπει να τα κρατάμε βαθιά στο μυαλό μας γιατί θα μας δίνουν κατεύθυνση, έμπνευση και αισιοδοξία στα πολύ δύσκολα χρόνια, χρόνια δικτατοριών και άγριου πολέμου, αλλά και μιας μεγαλειώδους αντίστασης που θα έρθουν στη χώρα μας, και στην ως τα σήμερα δημοκρατική Ευρώπη. 

Η ΟΑΚΚΕ ήταν όπως πάντα και θα είναι στο πλευρό του λαού που δίνει πρώτος τη μάχη ενάντια στους νεοχιτλερικούς για την υπεράσπιση της Ευρώπης 

Το Σάββατο 24 Αυγούστου η ουκρανική κοινότητα συγκεντρώθηκε όπως κάθε χρονιά στο Σύνταγμα για να γιορτάσει τη Μέρα της Ανεξαρτησίας. Είναι η τρίτη στη σειρά χρονιά που οι Ουκρανοί που ζουν στην Ελλάδα συγκεντρώνονται αυτή τη μέρα για να καλέσουν σε συμπαράσταση και να καταγγείλουν την εισβολή της Ρωσίας και τον πόλεμο που έχει έχει εξαπολύσει για προσάρτηση των εδαφών της Ουκρανίας, υποδούλωση και εθνικό εξανδραποδισμό του πληθυσμού της. 

Η πλατεία Συντάγματος γέμισε για άλλη μια φορά με τις ουκρανικές σημαίες. Έγιναν ομιλίες από εκπροσώπους της ουκρανικής κοινότητας για το πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη στήριξης της Ουκρανίας όχι μόνο γιατί παλεύει για να υπερασπιστεί την ύπαρξή της, αλλά και γιατί ο εισβολέας κατακτητής αποτελεί ενεργή απειλή για όλες τις χώρες της Ευρώπης και τη δικιά μας. Στη συγκέντρωση συμμετείχαν Γεωργιανοί και Μολδαβοί με τις σημαίες των χωρών τους, που ξέρουν από πρώτο χέρι πως συμπεριφέρεται η νεοχιτλερική Ρωσία στις χώρες που έχει βάλει στο στόχαστρο στο δρόμο της για την παγκόσμια κυριαρχία. 

Εκεί στο πλευρό της ουκρανικής κοινότητας ήταν όπως πάντα οι σύντροφοι της ΟΑΚΚΕ με πλακάτ που έγραφαν στα ελληνικά και στα αγγλικά: «Χίτλερ – Πούτιν κάτω τα χέρια από την Ουκρανία», «Ο νέος Χίτλερ Πούτιν θα χει το τέλος του παλιού», «Όπλα για τη νίκη στην Ουκρανία», «Ειρήνη = Καμία εδαφική παραχώρηση στον εισβολέα», «Λαοί της Ευρώπης Ενωθείτε στον Χίτλερ Πούτιν Αντισταθείτε». Όταν οι πουτινικοί αντισημίτες επιτέθηκαν φωνάξαμε τα συνθήματα «Έξω η Ρωσία από την Ουκρανία» και «Νίκη, νίκη στην Ουκρανία». 

Ολοένα και περισσότερο γίνεται κατανοητό στην Ευρώπη το ότι αυτό που συνήθως εμφανίζεται σαν «αριστερά» δεν είναι παρά η σύγχρονη πολιτική μεταμφίεση του ρώσικου νεοχιτλερικού ιμπεριαλισμού, μία πέμπτη φάλαγγα στο έδαφός της έτοιμη να τη διασπάσει και να την προσφέρει ανίσχυρη και πολιτικά αποχαυνωμένη στα ανατολικά της αφεντικά.

Έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ο φασισμός είναι πιο δυνατός από ποτέ και όλο και περισσότερο πλησιάζει στην εξουσία. Το χειρότερο είναι ότι οι δήθεν αντιφασίστες της ψευτοαριστεράς όχι μόνο κρύβουν αυτή την προέλαση αλλά έχουν τακτικά αναλάβει να κάνουν μαζί τους έναν νέο καταμερισμό εργασίας.

Το πιο ύπουλο ιδεολογικό δηλητήριο που μπορεί να σκοτώσει την αριστερά είναι ο φασιστικός αντικαπιταλισμός ο οποίος στην πιο κατανοητή και λαϊκή μορφή του είναι ο σύγχρονος αντισημιτισμός. Αυτός εμφανίζει την εκστρατεία των ναζιστικού τύπου ιμπεριαλιστών για την παγκόσμια κυριαρχία σαν μια αναγκαστική άμυνα απέναντι στις συνομωσίες των υποψήφιων θυμάτων τους, είτε αυτά είναι άλλοι αστοί και ιμπεριαλιστές, είτε είναι κράτη ολόκληρα και πάνω απ όλα λαοί σε επαναστατικό αναβρασμό.

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟ

ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΟΙΧΤΟ, ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΜΕ ΑΝΤΙΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΝΔΥΑ

Να καταδικάσουμε τη βάναυση ναζιστική επίθεση ενάντια στο Εβραϊκό Νεκροταφείο της Αθήνας

Να καταγγείλουμε κυβέρνηση και κοινοβουλευτικά κόμματα που με τρόπο προωθούν την αντισημιτική προπαγάνδα ενώ ανέχονται την αντισημιτική βία

Το μπλόκο στη Σύρο όπου «φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές» εμποδίσαν ισραηλινούς τουρίστες να αποβιβαστούν στο νησί ήταν το επιστέγασμα μίας σειράς αντισημιτικών επιθέσεων που όλες έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες και ως τα χθες με πλήρη διακομματική κάλυψη. Στη Σύρο είχαμε με πρωτοβουλία και καθοδήγηση του ψευτοΚΚΕ την πρώτη κρατική βία απέναντι σε ένα πλήθος Εβραίων στην Ευρώπη μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Λίγο μετά τη Σύρο ακολούθησε το πρώτο πογκρόμ κατά ισραηλινών εφήβων στη Ρόδο. Οι αντισημίτες προχώρησαν στον πογκρομισμό αξιοποιώντας την ιστορική ευκαιρία που τους έχει προσφέρει τον τελευταίο καιρό η συμμορία Νετανιάχου-Σμότριχ-Μπεν Γκβιρ κυρίως με την πείνα που προκάλεσε στη Γάζα.

H διακομματική κάλυψη της αντισημιτικής επίθεσης σε καθηγήτρια του ΕΚΠΑ μετά και την ανάλογη κάλυψη της πραξικοπηματικής άλωσης της μεγαλύτερης ομοσπονδίας εργαζομένων της χώρας από τους αντισημίτες του ψευτοΚΚΕ δείχνει πόσο ανησυχητικά γρήγορα προχωράει ο εκφασισμός της χώρας

Η επίθεση των αντισημιτών μπορεί να αναχαιτιστεί και στη χώρα μας αλλά και παγκόσμια μέσα από λαϊκά αντιφασιστικά μέτωπα ενάντια στο ρωσοκινέζικο νεοχιτλερικό άξονα και στους υποτακτικούς του

Λίγες μέρες πριν από τη μέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος, στις 21/1 μια ομάδα τραμπούκων αντισημιτών βανδάλισαν το γραφείο της καθηγήτριας της Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου της Αθήνας Βάνας Νικολαΐδου.

Η ΟΑΚΚΕ θεωρεί σαν πρώτη αναγκαιότητα τη συντριβή της ναζιστικής Χαμάς. Όμως ο πόλεμος που διεξάγει εναντίον της το Ισραήλ, κάτω από την ηγεσία της φασιστικής κλίκας Νετανιάχου, με τον τρόπο και με την πολιτική κατεύθυνση που τον διεξάγει βοηθάει τελικά τη Χαμάς,και τον προστάτη της τη Ρωσία.Έτσι εκτός από μια πρόβα ολοκαυτώματος το πογκρόμ της 7 του Οκτώβρη αποτελεί μια στρατηγική προβοκάτσια που παροξύνειτην αντίθεση Δημοκρατίες της Δύσης vs Αραβομουσουλμανικός κόσμος και απειλεί να διασπάσει και να καταβροχθίσει κυρίως το ευρωπαϊκό δημοκρατικό αντι-πουτινικό Μέτωπο.

Το Ισραήλ έχει και δικαίωμα και υποχρέωση να χτυπήσει και να συντρίψει τους ναζί-κανίβαλους της Χαμάς

 Όσο και να προσπαθούν οι σοσιαλφασίστες να σπεκουλάρουν πάνω στους άμαχους νεκρούς της Γάζας για να ξεσηκώσουν τους λαούς ενάντια στο Ισραήλ, όσο και αν αυτό θα πληρώσει πολιτικά για το ότι βομβαρδίζει τις ανθρώπινες ασπίδες που χρησιμοποιούν οι ναζήδες της Χαμάς για να καλυφθούν στρατιωτικά και πολιτικά, δεν θα μπορέσουννα σκεπάσουν το αιώνιο στίγμα τους για το χιτλερικό πογκρόμ της 7 του Οκτώβρη, τη νέα, ακόμα χειρότερη από την προηγούμενη, «Νύχτα των Κρυστάλλων».

Αναδημοσιεύουμε παρακάτω ένα μεγάλο μέρος από ένα άρθρο, που δημοσιεύτηκε στη γαλλική Μοντ στις 29 του Σεπτέμβρη, του SamyCohen, διευθυντή έρευνας στη σχολή Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού (SciencesPo/CERI), με τίτλο «Για τον ισραηλινό στρατό, το να γλιτώσει αμάχους δεν αποτελεί πλέον επιλογή». Η μεγαλύτερη αξία του άρθρου αυτού είναι ότι απαντάει πυκνά σε μια ουσιαστικά κυρίαρχη επιχειρηματολογία, από κάθε είδους «γενοκτονολόγους» μέχρι και μια τέτοια επιτροπή του ΟΗΕ, ότι αυτό που έκανε το Ισραήλ στη Γάζα είναι γενοκτονία. Αυτός ο ισχυρισμός πήρε τελευταία νέα ώθηση από τη στιγμή που ο ανερχόμενος αστέρας του “αριστερού” αντισημιτισμού σήμερα στον κόσμο, ο νέος δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μαμντάνι, ενώ έκανε τα πάντα τον τελευταίο καιρό να ανασκευάσει ό,τι φιλοχαμασίτικο είχε πει προηγούμενα, συνεχίζει να επιμένει κυρίως σε ένα πράγμα: ότι το Ισραήλ έχει διαπράξει γενοκτονία στη Γάζα.