Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Ο βρώμικος ρόλος της αμερικανικής υπερδύναμης

 Έχουμε ξαναγράψει ότι το Πακιστάν έχει μια πελώρια στρατηγική σημασία, γιατί αν ποτέ η Ρωσία

Η εικόνα που φτάνει στην Ελλάδα από τη διαχείριση της νέας δολοφονικής επιδημίας στη γενέτειρά της είναι γενικά πολύ ευνοϊκή για το φασιστικό καθεστώς του Πεκίνου. Παρουσιάζεται η εικόνα ενός κράτους που ενδιαφέρεται για τον περιορισμό της ίωσης, που ελέγχει τους πάντες για πιθανά κρούσματα και χτίζει νοσοκομεία σε χρόνο μηδέν για να καταπολεμήσει την αρρώστια που ταλαιπωρεί το λαό. Μάλιστα, στο περιθώριο της επίσημης ενημέρωσης ορισμένοι φαιο-«κόκκινοι» έριξαν όλη την ευθύνη για την ύπαρξη και διάδοση του ιού στους ανταγωνιστές των κινέζων αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Η αλήθεια απέχει απ’ το παραπάνω αφήγημα όσο η μέρα με τη νύχτα.

  Μια ακόμα επιβεβαίωση της ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ πάνω στο ζήτημα του χρέους και του ευρώ ήρθε να προσφέρει το βιβλίο των ξένων ανταποκριτών στις Βρυξέλλες, Κέρστιν Γκάμελιν της «Süddeutsche Zeitung» και Ράιμουντ Λεβ της αυστριακής κρατικής τηλεόρασης ORF, που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τίτλο «Αυτοί που κινούν τα νήματα στην Ευρώπη».

  Για μια ακόμη φορά το διπλωματικό ενδιαφέρον των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών έχει επικεντρωθεί στο πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας.

Η μεγάλη εξέγερση του κινεζικού λαού, που εμφανίστηκε σαν μια έκρηξη μπρος στα μάτια της ανθρωπότητας, είναι αποτέλεσμα μιας συσσωρευμένης οργής που κορυφώθηκε όταν η πολιτική του «μηδενικού covid» που εφαρμόζει το φασιστικό καθεστώς του Πεκίνου ξεπέρασε κάθε όριο. Γιατί ενώ ο υπόλοιπος κόσμος βγήκε από την πανδημία ο κινέζικος λαός συνέχισε να βασανίζεται με τον παρατεταμένο εγκλεισμό και τις αυξανόμενες στερήσεις από ένα καθεστώς που δείχνει πλήρη αδιαφορία για τις οποιεσδήποτε κοινωνικές, σωματικές, και ψυχικές ανάγκες του. Αυτό το βασανιστήριο το επέλεξαν οι ηγέτες της Κίνας για να αποδείξουν την υπεροχή της φασιστικής τους δικτατορίας απέναντι στις αστικές δημοκρατίες της Δύσης ή του Τρίτου κόσμου. Όμως στην ουσία το ξεκίνησαν για να κρύψουν δυο βασικές αδυναμίες τους. Η πρώτη ήταν ότι δεν είχαν ένα στοιχειωδώς ισχυρό νοσοκομειακό σύστημα για τις πλατειές μάζες την ώρα που η κινέζικη άρχουσα τάξη έχει συσσωρεύσει έναν πελώριο πλούτο για τον εαυτό της και η δεύτερη ότι ενώ τεχνολογικά βρέθηκαν πίσω από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές αρνήθηκαν να χρησιμοποιήσουν τις ανακαλύψεις τους και να προμηθευτούν ή να ζητήσουν να μοιραστούν τις πατέντες τους για τα πολύ πιο αποτελεσματικά εμβόλια mRNA. Η πολιτική τους αυτή άρχισε να καταρρέει όταν η κόβιντ, αν και λιγότερο θανατηφόρα, έγινε πιο ευκολομετάδοτη με τη μετάλλαξη Όμικρον και η μέθοδος του εγκλεισμού των μαζών δεν μπορούσε πια να λειτουργήσει.

Το τελευταίο διάστημα ένα κύμα αυθαίρετων συλλήψεων και εγκλεισμών σε στρατόπεδα «αναμόρφωσης» σαρώνει την αυτόνομη περιοχή των Ουιγούρων του Σιντσιάνγκ στη ΒΔ Κίνα. Οι μουσουλμάνοι της περιοχής, που ανήκουν κυρίως στις εθνότητες των Ουιγούρων και Καζάκων, συλλαμβάνονται μαζικά και στέλνονται χωρίς να δικαστούν για βδομάδες, μήνες ή ακόμα και για χρόνια (υπάρχουν παλιότερες περιπτώσεις) σε κέντρα κράτησης μέσα στα οποία υπόκεινται σε βασανιστήρια, εξευτελισμούς και ανυπόφορα μαθήματα «αναμόρφωσης».

Όταν στα 1983 επί πρωθυπουργίας Α. Παπανδρέου μπήκε για πρώτη φορά ζήτημα επιστροφής στην Ελλάδα των γλυπτών του Παρθενώνα, πολλοί ήταν εκείνοι που ξεγελάστηκαν ερμηνεύοντας το γεγονός σαν μια προσπάθεια της χώρας να συνδεθεί με το χαμένο της πολιτιστικό παρελθόν. Αργότερα, όταν επί Σαμαρά εγκαινιάστηκε το νέο μουσείο της Ακρόπολης, ελάχιστοι κατάλαβαν ότι ήταν το πρώτο μουσείο στην ανθρώπινη ιστορία που δεν δημιουργήθηκε για να παρουσιάσει κάποια εκθέματα αλλά για να τονίσει αυτά που λείπουν και βρίσκονται σε ένα άλλο μουσείο, το Βρετανικό.

 

Οι προτεινόμενες αλλαγές στη νομοθεσία περί έκδοσης φυγάδων και αμοιβαίας βοήθειας σε ποινικά ζητήματα που πρότειναν τον περασμένο Φλεβάρη οι τοπικές αρχές του Χονγκ Κονγκ προβλέπουν τη δυνατότητα έκδοσης κατοίκων της Ειδικής Διοικητικής περιοχής στην ηπειρωτική Κίνα. Αν δηλαδή ένας δημοκράτης του Χονγκ Κονγκ κατηγορηθεί για πολιτική δράση που στρέφεται ενάντια σε αυτό που η κινέζικη κυβέρνηση θεωρεί εθνικό της συμφέρον τότε θα μπορεί να μεταφερθεί στην Κίνα και να υποστεί όλους τους βασανισμούς που υφίστανται οι γενναίοι κινέζοι δημοκράτες.