Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: info@oakke.gr

 

Πο­λύς κό­σμος με προ­ο­δευ­τι­κές α­νη­συ­χί­ες α­να­ρω­τιέ­ται και προ­βλημα­τί­ζε­ται για το ε­ξής : για­τί ε­νώ η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ΝΕΛ συ­νε­χί­ζει με με­γαλύ­τε­ρη έ­ντα­ση την ε­φαρ­μο­γή μέ­τρων πεί­νας και οι­κο­νο­μι­κής α­σφυ­ξί­ας σε σχέ­ση με τις προ­η­γού­με­νες κυ­βερ­νή­σεις των κλασ­σι­κών α­στι­κών κομ­μά­των, η λα­ϊ­κή α­ντί­δρα­ση εί­ναι σε κε­ντρι­κό, αλ­λά εν πολ­λοίς και σε το­πι­κό ε­πί­πε­δο, α­πό υ­πο­τυ­πώ­δης ως α­νύ­παρ­κτη;

Η ΟΑΚΚΕ καταγγέλλει την αντισυγκέντρωση που οργάνωσε το ψευτοΚΚΕ στις 23 Νοέμβρη ενάντια στην αναγγελμένη ειρηνική εκδήλωση της ουκρανικής κοινότητας στη Μάνδρα Αττικής για να τιμήσει τα θύματα μιας ιστορικής  για τους Ουκρανούς εθνικής τραγωδίας που ήταν ο Μεγάλος  Λιμός του 1932-33. Η εκδήλωση έγινε στο μνημείο του εθνικού ποιητή της Ουκρανίας Τάρας Σεβτσένκο. Το ψευτοΚΚΕ κατέλαβε εκείνο το χώρο πριν ακόμα εμφανιστούν οι Ουκρανοί ενώ στη συνέχεια αποδοκίμασε με συνθήματα όπως “καθάρματα, φασίστες” τους συγκεντρωμένους ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν και πολλά παιδιά και μάλιστα χειροδίκησε και τραυμάτισε διπλωμάτη της ουκρανικής πρεσβείας. Η αστυνομία δεν προστάτευσε όπως όφειλε την εκδήλωση εμποδίζοντας την προαναγγελμένη αντισυγκέντρωση στον ίδιο χώρο και δεν συνέλαβε ούτε απηύθυνε κατηγορία ως τώρα σε κανέναν τραμπούκο. Μάλιστα ο ίδιος ο υπουργός Δημόσιας Τάξης βγήκε ουσιαστικά να τους δικαιολογήσει λέγοντας: "Κατά καιρούς υπάρχουν τέτοιες κινηματικές δραστηριότητες που ορισμένες φορές υπερβαίνουν τη δημοκρατική διάσταση που πρέπει να έχουν αυτά τα κινήματα». Είπε δηλαδή  ότι αυτή η επίθεση δεν ήταν παρά μία από τις συνηθισμένες «υπερβάσεις» που κάνουν τα «λαϊκά κινήματα» στη χώρα μας απέναντι στις οποίες οι υπουργοί δημόσιας τάξης δείχνουν γενικά κατανόηση. 

 

H 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και το ενιαίο λύκειο, στο οποίο δίνει την έμφαση, είναι πάντα στα πρώτα αιτήματα κάθε ψευτοαπεργίας που προτείνει εδώ και χρόνια η ΟΛΜΕ. Είναι ένα σχολείο που θα παρέχει γενική παιδεία όπως γράφουν στα κείμενά τους.

Tο κανιβαλικό εθνοφασιστικό συλλαλητήριο της 20ης του Γενάρη στο Σύνταγμα έκανε τα στομάχια πολλών δημοκρατικών και προοδευτικών ανθρώπων να σφιχτούν. Το καθεστωτικό τέρας, με τους παπάδες του, τους άμεσα ή έμμεσα συμμετέχοντες στρατιωτικούς του, τη σοβινιστική αντιδραστική ιντελιγκέντσια του και πάνω απ’ όλα με τους μαχαιροβγάλτες ναζιστές του της «Χρυσής Αυγής» ήταν εκεί. Δεν ήταν όσο μαζικό διακήρυσσε πως θά ‘ταν, μάζεψε ωστόσο μια όχι αμελητέα μάζα, κυρίως από το πολιτικά πιο καθυστερημένο και γεμάτο εθνικιστικές προλήψεις κομμάτι του συντηρητικού κόσμου και, το χειρότερο, είχε πίσω του ένα γενικά πλειοψηφικό ρεύμα.

 

Την 1η Αυγούστου κλείνουν 38 χρόνια από την δολοφονία του γραμματέα του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδη από το ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό και τους λακέδες του,

ΖΗΤΩ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ! ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΕΤΕΙΝΟ ΓΙΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΣΕ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΕ ΡΩΣΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ

ΕΜΠΟΔΙΣΤΕ ΤΗ ΦΑΙΟ-«ΚΟΚΚΙΝΗ» ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ

 Το πιο με­γά­λο πο­λι­τι­κό πρό­βλη­μα σ’ αυ­τή τη χώ­ρα δεν εί­ναι ό­τι έ­χουμε έ­να πρω­θυ­πουρ­γό που α­πρό­κλη­τα χρε­ω­κό­πη­σε τις τρά­πε­ζες, διέ­λυ­σε το πιστω­τι­κό σύ­στη­μα και το σύ­στη­μα πλη­ρω­μών δί­νο­ντας το τε­λειω­τι­κό χτύ­πη­μα σε μια ή­δη λι­πό­θυ­μη πα­ρα­γω­γι­κή μη­χα­νή, τέ­τοιο που μό­νο μια ξέ­νη κα­το­χή θα έ­δι­νε. Ού­τε εί­ναι ό­τι αυ­τός ο πρω­θυ­πουρ­γός έ­χει σαν βα­σι­κή του α­πο­στολή να πα­ρά­γει διαρ­κώς νέ­ο πε­λώ­ριο χρέ­ος για τη μι­κρή χώ­ρα του ώ­στε να δια­σπά­ει τον οι­κο­νο­μι­κά ι­σχυ­ρό αλ­λά πο­λι­τι­κά α­σύν­δε­το δα­νει­στή του. 

Αν υπάρχει σήμερα ένα αληθινό πολιτικό αίνιγμα που τοποθετείται επίμονα και απαιτεί τη λύση του από τους συνειδητούς αριστερούς είναι η στρατηγική σύμπτωση θέσεων ανάμεσα σε αυτό που λέμε γενικά κομμουνιστική και επαναστατική αριστερά και σ΄ αυτό που ονομάζουμε κλασσική σοβινιστική και φασιστική ακροδεξιά.

Στο πλαί­σιo της δί­κης της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας της «Χρυ­σής Αυ­γής» και ε­νώ ε­ξε­τά­ζο­νταν ως μάρτυρες συν­δι­κα­λι­στές του ψευ­τοΚ­ΚΕ – ΠΑ­ΜΕ της Ναυ­πη­γο­ε­πι­σκευα­στι­κής Ζώ­νης του Περάματος, έ­νας δι­κη­γό­ρος των να­ζί ε­πι­χεί­ρη­σε βρώ­μι­κα να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει πα­λαιό­τε­ρες καταγγελί­ες της Ο­ΑΚ­ΚΕ για κνί­τι­κη βί­α κα­τά ερ­γα­τών, ώ­στε να α­λα­φρώ­σει τη θέ­ση των να­ζι­στών δολο­φόνων πε­λα­τών του, με τη θε­ω­ρί­α «α­φού και οι κνί­τες έ­δερ­ναν άλ­λους, για­τί κα­τη­γο­ρεί­τε μό­νο τη Χρυ­σή Αυ­γή για τη βί­α της;».

Τι κάνουμε λοιπόν; Τι προτείνει και τι κάνει η συνειδητή εργατική τάξη στη χώρα μας; 

Η μεγάλη κρίση είναι πια εδώ. Δεν είναι ολόκληρη, δεν έχει ξεδιπλώσει όλη της την καταστροφική μανία, αλλά τα βασικά ποιοτικά της στοιχεία της έχουν ήδη εμφανιστεί. Αυτά συμπυκνώνονται σε δύο.