Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΑΜΠΟΤΕΡ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ-ΤΟ ΤΡΟΜΕΡΟ ΤΗΣ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ

 

Α­πό τι ε­ξαρ­τά­ται η τι­μή της ερ­γα­τι­κής δύ­να­μης; Δη­λα­δή α­πό τι ε­ξαρτιού­νται οι μι­σθοί και τα με­ρο­κά­μα­τα; Σε τε­λι­κή α­νά­λυ­ση ε­ξαρ­τιού­νται α­πό την πο­σό­τη­τα της κοι­νω­νι­κής ερ­γα­σί­ας που α­παι­τεί­ται για να πα­ρα­χθούν τα ε­μπο­ρεύ­μα­τα που κα­τα­να­λώ­νει ο ερ­γά­της για να υπάρ­ξει σαν τέ­τοιος ή αλλιώς τα ε­μπο­ρεύ­μα­τα που του εί­ναι α­να­γκαί­α για να α­να­πα­ρά­γει το ε­μπό­ρευμα που έ­χει στα χέ­ρια του και το ο­ποί­ο λέ­γε­ται ερ­γα­τι­κή δύ­να­μη. Αυ­τό το ε­μπό­ρευ­μα το κα­τα­να­λώ­νει κά­θε μέ­ρα στην πα­ρα­γω­γι­κή δια­δι­κα­σί­α και πρέ­πει να το α­ντι­κα­τα­στήσει με το με­ρο­κά­μα­το που θα πά­ρει ή με το μη­νιά­τι­κο μι­σθό. 

 

Το πό­σα ε­μπο­ρεύ­μα­τα εί­ναι α­να­γκαί­α σε έ­ναν ερ­γά­τη να κα­τα­να­λώ­σει για να ζή­σει αυ­τό εί­ναι κά­τι που ε­ξαρ­τιέ­ται κα­τά μέ­σο ό­ρο και σε κά­ποιο βά­θος χρό­νου α­πό τις υ­λι­κές και πο­λι­τι­στι­κές συν­θή­κες κά­θε χώρας, αλ­λά και από τους πο­λι­τι­κούς συ­σχε­τι­σμούς δύ­να­μης α­νά­με­σα στην α­στι­κή τά­ξη και το προ­λε­τα­ριά­το στη δο­σμέ­νη χώ­ρα. 

Ό­μως ό­πως κά­θε ε­μπό­ρευ­μα έ­τσι και η τι­μή του ε­μπο­ρεύ­μα­τος ερ­γατι­κή δύ­να­μη κι­νεί­ται πά­νω ή κά­τω α­πό αυ­τό το μέ­σο ό­ρο, λί­γο ή και πά­ρα πο­λύ ανά­λο­γα με την προ­σφο­ρά και τη ζή­τη­ση, α­νά­λο­γα δη­λα­δή αν βρι­σκό­μα­στε σε μια ε­πο­χή άν­θη­σης ή κρί­σης της πα­ρα­γω­γής, ο­πότε οι ερ­γο­δό­τες χρειά­ζο­νται πε­ρισ­σό­τε­ρα ή λι­γό­τε­ρα ερ­γα­τι­κά χέ­ρια.

Γρά­φει ο Μαρ­ξ σχε­τι­κά: “γί­νε­ται λοι­πόν έ­νας συ­να­γω­νι­σμός α­νάμε­σα στους πω­λη­τές, που κα­τε­βά­ζει την τι­μή των ε­μπο­ρευ­μά­των που προ­σφέρουν. Γί­νε­ται τέ­λος έ­νας συ­να­γω­νι­σμός α­νά­με­σα στους α­γο­ρα­στές, που με τη σει­ρά του α­νε­βά­ζει την τι­μή των ε­μπο­ρευ­μά­των που προ­σφέ­ρο­νται. Γί­νε­ται τέ­λος, έ­νας συ­να­γω­νι­σμός α­νά­με­σα στους α­γο­ρα­στές και τους που­λη­τές...το απο­τέ­λε­σμα αυ­τού του συ­να­γω­νι­σμού α­νά­με­σα στους α­γο­ρα­στές και τους πω­λητές θα ε­ξαρ­τη­θεί α­πό την κα­τά­στα­ση που υ­πάρ­χει α­νά­με­σα στα δύ­ο μέ­ρη του συ­να­γω­νι­σμού που α­να­φέρθη­καν, δη­λα­δή αν εί­ναι πιο δυ­να­τός ο συ­να­γω­νι­σμός μέ­σα στο στρα­τό των α­γο­ρα­στών ή ο συ­να­γω­νι­σμός μέ­σα στο στρα­τό των πω­λη­τών. Η βιο­μη­χα­νί­α ο­δη­γεί στο πε­δί­ο της μά­χης α­ντι­μέ­τω­πες δύ­ο μά­ζες στρα­τού, που η κά­θε μια α­πό αυ­τές διε­ξά­γει με τη σει­ρά της μια μά­χη α­νά­με­σα στα δι­κά της τμή­μα­τα. Τη νί­κη ε­νά­ντια στον α­ντί­πα­λο την κερδί­ζει η μά­ζα του στρα­τού, που στις μο­νά­δες της γί­νε­ται το μι­κρό­τε­ρο αλ­λη­λο­φά­γω­μα” (Κ. Μαρ­ξ, Μι­σθω­τή ερ­γα­σί­α και κε­φά­λαιο).

Ό­πως εύ­κο­λα μπο­ρού­με να κα­τα­λά­βου­με με τα υ­ψη­λά πο­σο­στά της α­νεργί­ας, ο συ­να­γω­νι­σμός α­νά­με­σα στους ερ­γά­τες (το στρα­τό­πε­δο των πω­λη­τών ερ­γα­τι­κής δύ­να­μης) εί­ναι τε­ρά­στιος και με­γα­λώ­νει ό­σο με­γα­λύ­τε­ρη εί­ναι η α­νερ­γί­α. Ά­ρα το ά­με­σο α­πο­τέ­λε­σμα εί­ναι η πτώ­ση της τι­μής της ερ­γα­τι­κής δύ­να­μης. Δη­λα­δή η πτώ­ση των μι­σθών και του με­ρο­κά­μα­του. Αυ­τή η πτώ­ση που συντε­λεί­ται ορ­μη­τι­κά σε ό­λη τη διάρ­κεια της κρί­σης, ε­ντά­θη­κε στην πε­ρί­ο­δο της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σαν α­πο­τέ­λε­σμα της πιο με­γά­λης πτώ­σης της πα­ρα­γω­γής, που προ­κλή­θηκε α­πό την α­πο­θέ­ω­ση του σα­μπο­τάζ της πα­ρα­γω­γής α­πό αυ­τήν την κυ­βέρ­νη­ση. Δη­λα­δή α­ντί­θε­τα α­πό αυ­τό που λέ­ει διαρ­κώς το ψευ­τοΚ­ΚΕ και παπα­γα­λί­ζει η μι­κρο­α­στι­κή τά­χα ε­πα­να­στα­τι­κή ου­ρά του η ελ­λη­νι­κή κρί­ση δεν εί­ναι μια οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση στα πλαί­σια της πα­γκό­σμιας κρί­σης και εξαι­τί­ας της. Η ελ­λη­νι­κή οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση εί­ναι πε­λώ­ρια και μο­να­δι­κή στον κό­σμο για μη ε­μπό­λε­μη χώ­ρα και ο­φεί­λε­ται στη συ­νει­δη­τή κα­τα­στρο­φή των πα­ρα­γω­γι­κών δυ­νά­με­ων α­πό την πο­λι­τι­κή και οι­κο­νο­μι­κή ε­πι­δί­ω­ξη ε­νός κεφά­λαιου και ε­νός ι­μπε­ρια­λι­στι­κού ά­ξο­να να α­ποι­κιο­ποι­ή­σει τη χώ­ρα μας και μέ­σω αυ­τής να δια­σπά­σει και να δια­λύ­σει την Ευ­ρώ­πη. Η ελ­λη­νι­κή κρί­ση και μό­νο αυ­τή έ­χει πολι­τι­κές αι­τί­ες και προ­κα­λεί­ται α­πό πο­λι­τι­κούς προ­βοκά­το­ρες.

Σύμ­φω­να με στοι­χεί­α της Κα­θη­με­ρι­νής της 29-8, το πο­σο­στό των ερ­γα­ζο­μέ­νων που α­μεί­βο­νται με α­πο­δο­χές χα­μη­λό­τε­ρες α­πό αυ­τές του α­νει­δί­κευ­του ερ­γά­τη αυ­ξή­θη­κε α­πό το 36%, που ή­ταν στο τέ­λος του 2014, στο 38%, ε­νώ το πο­σο­στό αυ­τών που α­μεί­βο­νται με λι­γό­τε­ρα α­πό 1.000 ευ­ρώ έ­φθα­σε στο 58,8%. Μέ­σα στο 2015 ο αριθ­μός των α­σφα­λι­σμέ­νων στο Ι­ΚΑ φαί­νε­ται να έ­χει αυ­ξη­θεί κα­τά 85.053 ά­το­μα. Η αύ­ξη­ση αυ­τή α­πο­δί­δε­ται εί­τε στη δη­μιουρ­γί­α θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας με­ρι­κής α­πασχό­λη­σης, εί­τε, στην α­σφά­λι­ση α­να­σφά­λι­στων ερ­γα­τών.

Οι μι­κτές α­πο­δο­χές, ό­μως, που προ­σφέ­ρουν αυ­τές οι και­νούρ­γιες δου­λειές έ­χουν ως ε­ξής:

o Οι 15.087 θέ­σεις, ή πο­σο­στό 17,74%, προ­σφέ­ρουν α­μοι­βές έ­ως και 200 ευ­ρώ τον μήνα.

o Οι 22.806 θέ­σεις, ή πο­σο­στό 26,81%, προ­σφέ­ρουν α­μοι­βές α­πό 200 έ­ως 400 ευ­ρώ.

o Οι 37.317 θέ­σεις, ή πο­σο­στό 43,87%, ε­ξα­σφα­λί­ζουν α­μοι­βές α­πό 400 έ­ως και 800 ευρώ.

o Οι 8.424 θέ­σεις, δη­λα­δή μό­λις το 9,9%, δί­νουν α­πο­δο­χές α­πό 800 έ­ως 1.000 ευ­ρώ, ενώ

o μό­λις 1.419 θέ­σεις, ή το... 1,67% των νέ­ων θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας, δί­νουν α­μοι­βές ά­νω των 1.000 ευ­ρώ.

Έ­τσι με ε­ντει­νό­με­νο το σα­μπο­τάζ στην πα­ρα­γω­γή οι μι­σθοί στο λεγό­με­νο ι­διω­τι­κό το­μέ­α της οι­κο­νο­μί­ας το 2015, εμ­φα­νί­ζουν την ε­ξής ει­κό­να:

o Οι α­σφα­λι­σμέ­νοι με α­πο­δο­χές έ­ως και 200 ευ­ρώ έ­φθα­σαν να α­ντι­στοιχούν πλέ­ον στο 8,1% του συ­νό­λου (α­πό 7,65% το 2014) και α­νέρ­χο­νται πλέ­ον στα 143.715 ά­το­μα.

o Οι 12 στους 100 ει­σπράτ­τουν α­πό 200 έ­ως 400 ευ­ρώ, α­ντι­προ­σω­πεύ­ουν το 11,9% του συ­νό­λου των α­σφα­λι­σμέ­νων και εί­ναι πλέ­ον 209.546 ά­το­μα.

o 484.610 ά­το­μα, δη­λα­δή πε­ρί­που το 27,4% του συ­νό­λου των α­σφα­λι­σμέ­νων, α­μεί­βο­νται με πο­σά α­πό 400 έ­ως 800 ευ­ρώ.

o Το πο­σο­στό αυ­τών που ε­ξα­κο­λου­θούν να έ­χουν α­μοι­βή ά­νω των 1.000 ευρώ μειώ­θη­κε το 2015 στο 41,2% (α­πό 43,23% το 2014), σε 728.393 ά­το­μα. Οι μι­σθοί α­να­φέ­ρο­νται πά­ντα σε μι­κτούς μι­σθούς που πε­ρι­λαμ­βά­νουν τις α­σφα­λι­στι­κές ει­σφο­ρές του ερ­γα­ζο­μέ­νου, το φό­ρο εισο­δή­μα­τος φυ­σι­κών προ­σώ­πων και την ει­σφο­ρά αλ­λη­λεγγύ­ης.

Εί­ναι ο­λο­φά­νε­ρο ό­τι αυ­τός που ω­φε­λεί­ται α­πό αυ­τά τα με­ρο­κά­μα­τα εί­ναι το κε­φά­λαιο. Αλ­λά ό­χι κά­θε κε­φά­λαιο. Για την α­κρί­βεια το με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος του ντό­πιου και δυ­τι­κού κε­φά­λαιου που βρί­σκε­ται σή­με­ρα στην πα­ραγω­γι­κή δια­δι­κα­σί­α δεν μπο­ρεί να ε­πω­φε­λη­θεί α­πό την ε­ξευ­τε­λι­στι­κά χαμη­λή τι­μή της ερ­γα­τι­κής δύ­να­μης. Και τού­το εί­τε για­τί έ­χει στα­μα­τή­σει τη λει­τουρ­γί­α του λό­γω του γε­νι­κευ­μέ­νου πα­ρα­γω­γι­κού σα­μπο­τάζ, εί­τε για­τί η ερ­γα­τι­κή υ­πε­ρα­ξί­α που θα μπο­ρού­σε να α­πο­σπά το ί­διο α­πό την υ­πε­ρεκ­με­τάλ­λευ­ση των ερ­γα­τών α­ποσπά­ται α­πό το κρά­τος των σα­μπο­τέρ, με τη μορ­φή της υπερ­φο­ρο­λό­γη­σης και με τη μορ­φή των α­σφα­λι­στι­κών υ­πε­ρει­σφο­ρών του ά­με­σου ερ­γο­δό­τη. Δη­λα­δή πα­ρό­λο που η α­πό­λυ­τη υ­πε­ρα­ξί­α με­γα­λώ­νει, δη­λα­δή πα­ρόλο που ο χρό­νος για τον ο­ποί­ο δου­λεύ­ει ο ερ­γά­της για το α­φε­ντικό του αυ­ξάνε­ται σε σχέ­ση με ε­κεί­νον που δου­λεύ­ει για να βγά­λει τα προς το ζειν, ό­πως ε­πί­σης αυ­ξά­νε­ται και η έ­ντα­ση της ερ­γα­σί­ας του, το πο­σο­στό της υ­πε­ρα­ξί­ας, η σχε­τι­κή υ­πε­ρα­ξί­α, αλ­λά και η α­πό­λυ­τη μειώ­νε­ται ε­πει­δή αυ­ξά­νο­νται τα κόστη της πα­ρα­γω­γής: Αυ­τό γίνε­ται α) με την υ­λι­κή και η­θι­κή α­χρή­στευ­ση των πα­γί­ων που και λό­γω μεί­ω­σης της ζή­τη­σης και λό­γω ορ­γα­νω­μέ­νης τρα­πε­ζικής κα­τα­στρο­φής ο­πό­τε και πι­στω­τι­κής α­σφυ­ξί­ας δεν α­ξιο­ποιού­νται αυ­τά ή δεν α­ντι­κα­θί­στα­νται, β) με την ε­σκεμ­μέ­νη αύ­ξη­ση της τι­μής της ε­νέρ­γειας ό­πως λό­γω του α­κρι­βού για τα ρώ­σι­κα α­φε­ντι­κά α­έ­ριου, εί­τε λό­γω της ε­σκεμ­μέ­νης προ­τί­μη­σης στις πα­νά­κρι­βες α­να­νε­ώ­σι­μες και το σα­μπο­τά­ρι­σμα του φτη­νού λι­γνί­τη. 

Κά­τω α­πό αυ­τές τις συν­θή­κες δεν εί­ναι δυ­να­τή η συσ­σώ­ρευ­ση νέ­ου πα­ρα­γω­γι­κού κε­φά­λαιου, αλ­λά στην κύ­ρια πλευ­ρά υ­πάρ­χει μό­νο κα­τα­στρο­φή του. Έ­τσι δεν εί­ναι δυ­να­τό να υ­πάρ­ξει αυ­ξη­μέ­νη ζή­τη­ση ερ­γα­τι­κών χε­ριών, οπό­τε θα μπο­ρεί να μειω­θεί και ο πε­λώ­ριος α­ντα­γω­νι­σμός με­τα­ξύ των ερ­γατών. Αυ­τό ση­μαί­νει ό­τι οι μι­σθοί ό­χι μό­νο δεν θα αυ­ξά­νο­νται, αλ­λά θα πέ­φτουν διαρ­κώς. 

Μέ­σα σε αυ­τές τις συν­θή­κες το μό­νο κε­φά­λαιο που μπο­ρεί να ε­πω­φελη­θεί α­πό τα φτη­νά ερ­γα­τι­κά με­ρο­κά­μα­τα εί­ναι κυ­ρί­ως το κε­φά­λαιο που έ­χει δια­μορ­φώ­σει αυ­τές τις συν­θή­κες, δη­λα­δή το ρω­σο­κι­νέ­ζι­κο και οι κο­μπρα­δόροι του, κυ­ρί­ως το η­γε­μο­νι­κό πο­λι­τικά ρω­σο­κι­νέ­ζι­κο κε­φά­λαιο. Γι αυ­τό ό­λοι οι αρ­νη­τι­κοί πα­ρά­γο­ντες μπο­ρούν να αρ­θούν. Για την ΚΟ­ΣΚΟ πχ ι­σχύ­ει ει­δι­κό φο­ρο­λο­γι­κό κα­θε­στώς, ερ­γα­σια­κό κα­θε­στώς, σχε­δόν τζά­μπα α­γο­ρά των πα­γί­ων, ου­σια­στι­κή α­παλ­λα­γή α­πό πο­λε­ο­δο­μι­κούς σα­μπο­τα­ρι­στι­κούς ό­ρους κλπ. Α­νά­λο­γα ι­σχύ­ουν για το Μυ­τι­λη­ναί­ο α­πό την ά­πο­ψη της σκαν­δα­λω­δώς χαμη­λής ε­νέρ­γειας α­νά­λο­γα και για τον Σαβ­βί­δη που α­πο­κτά­ει σχε­δόν τζά­μπα τα κτι­ρια­κά και οι­κο­πε­δι­κά πά­για της ε­πί­τη­δες μέ­σω ΕΝ­ΦΙΑ υ­περ­φο­ρο­λο­γη­μένης μέ­χρι δή­μευ­σης και χρε­ω­κο­πη­μέ­νης ντό­πιας α­στι­κής τά­ξης. Δί­πλα σε αυ­τό το με­γά­λο, ου­σια­στι­κά κρα­τι­κο­μο­νο­πω­λια­κό ι­μπε­ρια­λι­στι­κό κε­φά­λαιο και υ­πό τη σκέ­πη του ή­δη λει­τουρ­γεί και στο μέλ­λον θα λει­τουρ­γεί α­νε­νό­χλη­το το μι­κρο­με­σαί­ο κε­φά­λαιο μιας μαύ­ρης, έ­ως ε­γκλη­μα­τι­κής οι­κο­νο­μί­ας, που θα λει­τουρ­γεί σε ε­νό­τητα με μια ό­λο και πιο διε­φθαρ­μέ­νη κα­θε­στω­τι­κή κο­μπρα­δό­ρι­κη γρα­φειο­κρα­τί­α και γι αυ­τό ού­τε θα φο­ρο­λο­γεί­ται, ού­τε θα δίνει ει­σφο­ρές, ού­τε θα ε­λέγ­χε­ται ερ­γα­σια­κά, αλ­λά θα μαυ­ρα­γο­ρι­τί­ζει σε βά­ρος ό­λου του βα­σα­νι­σμέ­νου έ­θνους και πιο πο­λύ της φτω­χο­λο­γιάς.

Η πο­λιτι­κή λοι­πόν του πα­ρα­γω­γι­κού σα­μπο­τάζ εί­ναι μια α­κραί­α τα­ξι­κή πο­λι­τι­κή υ­πέρ ε­νός εί­δους κε­φά­λαιου και ε­νός εί­δους ι­μπε­ρια­λι­σμού. 

Ό­πως προ­κύ­πτει με βά­ση στοι­χεί­α της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Ε­πι­τρο­πής, το 2008 στην Ελ­λά­δα λει­τουρ­γού­σαν 858.682 μι­κρο­με­σαί­ες και με­γά­λες ε­πι­χει­ρή­σεις. Το 2015 η κα­τα­μέ­τρη­ση έ­δει­ξε να υ­πάρ­χουν 613.968 ε­πι­χει­ρή­σεις. Δη­λα­δή έ­κλει­σαν 244.714, η μία στις τρεις ε­πι­χει­ρή­σεις μέ­σα σε αυ­τό το διά­στη­μα(www.capital.gr, 13-8). Η κα­τα­στροφή του βιο­μη­χα­νι­κού κε­φα­λαί­ου ό­μως φέρ­νει και την κα­τα­στρο­φή της ερ­γατι­κής τά­ξης. Ό­πως έ­χου­με ξα­να­γρά­ψει και το α­να­φέ­ρου­με και σε άλ­λο έ­να άρ­θρο αυ­τού του φύλ­λου της Νέ­ας Α­να­το­λής ο α­ριθ­μός των βιο­μη­χα­νι­κών εργα­τών α­πό το πρώ­το τρί­μη­νο του 2007 μέ­χρι και το πρώ­το τρί­μη­νο του 2015 μειώ­θη­κε κα­τά 41,7% που ση­μαί­νει ό­τι χά­θη­καν 233.600 θέ­σεις ερ­γα­σί­ας. 

Στην ι­στο­σε­λί­δα www.inr.gr που εί­ναι ει­δι­κή για τη βιο­μη­χα­νί­α, πα­ρα­τίθε­νται τα ε­ξής στοι­χεί­α (http://www.inr.gr/?p=a997): 

- 2007: 560.800 ά­το­μα 

- 2008: 547.300 ά­το­μα 

- 2009: 536.400 ά­το­μα 

- 2010: 483.700 ά­το­μα 

- 2011: 435.200 ά­το­μα 

- 2012: 367.800 ά­το­μα 

- 2013: 329.300 ά­το­μα 

- 2014: 315.300 ά­το­μα 

- 2015: 327.200 ά­το­μα 

Η βιο­μη­χα­νί­α εί­ναι η καρ­διά της πα­ρα­γω­γής και ό­ταν σε αυ­τή χά­νεται μια θέ­ση ερ­γα­σί­ας μα­ζί της κου­βα­λά­ει στην α­πώ­λεια του­λά­χι­στον και άλ­λες τρείς σε άλ­λους το­μείς της οι­κο­νο­μί­ας.

Αυ­τό το σα­μπο­τάζ στην πα­ρα­γω­γή συ­νε­χί­ζε­ται και τώ­ρα το 2016 α­στα­μάτη­τα πράγ­μα που α­πο­τυ­πώ­νε­ται χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά στο δεί­κτη του κύ­κλου ερ­γασιών στη βιο­μη­χα­νί­α στον πιο πάνω πί­να­κα α­πό την Κα­θη­με­ρι­νή της 21-7-2016. 

kiklos erasion1

Ε­πί­σης τον Ιού­νη του 2016 έ­χου­με πτώ­ση 9,4%. Έ­τσι, λοι­πόν, ο μέ­σος γε­νι­κός δεί­κτης του δω­δε­κα­μή­νου Ιου­νί­ου 2015 - Μα­ΐ­ου 2016, σε σύ­γκρι­ση με τον ί­διο δείκτη του δω­δε­κα­μή­νου Ιου­νί­ου 2014 - Μα­ΐ­ου 2015, πα­ρου­σί­α­σε μεί­ω­ση κα­τά 13,4%, έ­να­ντι μεί­ω­σης 1,7% που σημειώ­θη­κε α­πό τη σύ­γκρι­ση των α­ντί­στοι­χων προ­η­γού­με­νων δω­δε­κα­μή­νων. Εί­ναι έ­να χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό στοι­χεί­ο των ε­πι­πτώ­σε­ων του με­γά­λου τρα­πε­ζι­κού σα­μπο­τάζ με πρό­σχη­μα τις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις Βα­ρου­φά­κη με τους δα­νει­στές, σα­μπο­τάζ που κα­τέ­λη­ξε στα μοι­ραί­α και στραγ­γα­λι­στικά της πα­ρα­γω­γής capital controls.

Τρα­γι­κά εί­ναι ε­πί­σης και τα στοι­χεί­α α­πό το λο­γα­ρια­σμό τρε­χου­σών συ­ναλ­λα­γών φέ­τος με τις συ­νο­λι­κές ε­ξα­γω­γές να ση­μειώ­νουν πτώ­ση 11% ε­τη­σίως τον Ιού­νιο και 16,1% ε­τη­σί­ως στο β’ τρί­μη­νο. Οι ε­ξα­γω­γές α­γα­θών μειώ­θη­καν 5,4% και οι ε­ξα­γω­γές υ­πη­ρε­σιών ε­πί­σης μειώθη­καν κα­τά 14,6% τον Ιού­νιο ε­τη­σί­ως. Ε­κτός των ε­ξα­γω­γών υ­πη­ρε­σιών (που α­ντι­προ­σω­πεύ­ουν το 53% των συ­νο­λι­κών εξα­γω­γών), οι ει­σπρά­ξεις α­πό τα­ξι­διω­τι­κές υ­πη­ρε­σί­ες (27% των συ­νο­λι­κών ε­ξα­γωγών, ο­φεί­λο­νται σε μεγά­λο βαθ­μό στον του­ρι­σμό) μειώ­θη­καν κα­τά 5,4% ε­τη­σί­ως τον Ιού­νιο και 7,3% ε­τη­σί­ως στο β’ τρί­μη­νο (http://industrealist.gr, 23-8). 

Αυ­τή η πτώ­ση εί­χε σαν α­πο­τέ­λε­σμα την α­ντί­στοι­χη πτώ­ση στο Α­ΕΠ της χώ­ρας. Έ­τσι “Κα­τά 0,9% μειώ­θη­κε το Α­ΕΠ της χώ­ρας το β΄ τρί­μη­νο ε­φέ­τος σε ετή­σια βά­ση, με την ΕΛ­ΣΤΑΤ να α­να­θε­ω­ρεί ε­πί τα χεί­ρω την αρ­χι­κή ε­κτί­μη­σή της για ύ­φε­ση της τά­ξης του 0,7%. Ε­πί­σης, η ΕΛΣΤΑΤ α­να­θε­ώ­ρη­σε - ε­πί τα χεί­ρω- σε ύφε­ση 1% την πο­ρεί­α του Α­ΕΠ για το α΄ τρί­μη­νο σε ε­τή­σια βά­ση, α­πό ύ­φε­ση 0,8% κα­τά την πρώ­τη ε­κτί­μη­ση” (Κα­θη­με­ρι­νή, 29-8).

Να για­τί ό­σο στην ε­ξου­σί­α θα βρί­σκο­νται οι σα­μπο­τα­ρι­στές που δια­λύ­ουν την πα­ρα­γω­γή και ξε­που­λούν τη χώ­ρα οι μι­σθοί και τα με­ρο­κά­μα­τα και το Α­ΕΠ της χώ­ρας θα πέ­φτουν σε ε­λεύ­θε­ρη πτώ­ση. Να για­τί η πρώ­τη δου­λειά των ερ­γα­τών, το πρώ­το βιο­πο­ρι­στι­κό και τα­ξι­κό τους κα­θή­κον εί­ναι η πτώση α­πό την κυ­βέρ­νη­ση του κε­ντρι­κού, σκλη­ρού πυ­ρή­να του πα­ρα­γω­γι­κού σα­μποτάζ, της φα­σι­στι­κής ξε­νό­δου­λης συμ­μο­ρί­ας Τσί­πρα.