Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Το 2009 ο Α­ΣΚ πα­ρου­σιά­ζει μια τε­ρά­στια μεί­ω­ση κα­τά 15,576 δις Ευ­ρώ α­πό το 2007 για να φτά­σει το 2010 να εί­ναι μό­λις 0,621 δις Ευ­ρώ πά­νω α­πό τις α­πο­σβέ­σεις των πα­γί­ων, Δη­λα­δή οι νέ­ες ε­πεν­δύ­σεις εί­ναι ε­λά­χι­στα πα­ρα­πά­νω α­πό τη φθο­ρά του κε­φά­λαιου. Η α­πο­ε­πέν­δυση αυ­τή ο­φεί­λε­ται στο ε­πί δε­κα­ε­τί­ες κυ­βερ­νητι­κό και δια­κομ­μα­τι­κό σα­μπο­τά­ρι­σμα της οι­κο­νο­μί­ας α­πό τους συ­γκα­λυμ­μένους ρω­σό­φι­λους Α. Πα­παν­δρέ­ου, Ση­μί­τη, Κα­ρα­μαν­λή και κυ­ρί­ως α­πό τα α­νοι­χτά φι­λο­ρώ­σι­κα κόμ­μα­τα ψευ­τοΚ­ΚΕ και ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Αυ­τό το σα­μπο­τά­ρι­σμα συ­νε­χί­στη­κε με πο­λύ πιο με­γά­λη έ­ντα­ση με­τά τα μνη­μό­νια α­πό τις κυ­βερ­νή­σεις Γ. Πα­πανδρέ­ου και Σα­μα­ρά και έ­γι­νε ορ­γιώ­δες με την κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (δη­μιουρ­γί­α τρα­πε­ζι­κού πα­νι­κού με ό­πλο την προ­βο­κα­τό­ρι­κη πα­ρά­τα­ση των δή­θεν δια­πραγμα­τεύ­σε­ων με τους δα­νει­στές και τέ­λος με το δη­μο­ψή­φι­σμα, και έ-τσι ε­ξαφά­νι­ση των κα­τα­θέ­σε­ων, χρε­ω­κο­πί­α και α­φελ­λη­νι­σμός των τρα­πε­ζών, πι­στω­τική α­σφυ­ξί­α ό­λων σχε­δόν των ε­πι­χει­ρή­σε­ων, μα­ταί­ω­ση ή διαρ­κής α­να­βο­λή ό­λων των στρα­τη­γι­κών ε­πεν­δύ­σε-ων ό­πως η ε­κτρο­πή Α­χε­λώ­ου, το Ελ­λη­νι­κό, η Α­φά­ντου, η πανά­κρι­βη ε­νέρ­γεια, η ε­ξο­ντω­τι­κή υ­περ-φο­ρο­λό­γη­ση ι­διαί­τε­ρα των μι­κρο­με­σαί­ων). Γι αυ­τό και το χρέ­ος θα με­γα­λώ­νει ό­σο και να κό­βονται οι μισθοί και οι συ­ντά­ξεις και ό­σο και να αυ­ξά­νο­νται οι φό­ροι. 

Α­πό το 2011 και με­τά το συσ­σω­ρευ­μέ­νο και ε­ντει­νό­με­νο στην πε­ρί­ο­δο της χρε­ο­κο­πί­ας σα­μπο­τά­ρι­σμα της οι­κο­νο­μί­ας, φέρ­νει έ­να νέ­ο ε­ξαι­ρε­τι­κά κατα­στρο­φι­κό ποιο­τι­κό άλ­μα. Οι νέ­ες ε­πεν­δύ­σεις γί­νο­νται πο­λύ μι­κρό­τε­ρες από τις α­πο­σβέ­σεις στο σύ­νο­λο της οι­κο­νο­μί­ας. Αυτό ση­μαί­νει ό­τι πε­ρισσό­τε­ρο φθαρ­μέ­νο και α­πα­ξιω­μέ­νο τε­χνολο­γι­κά κε­φά­λαιο βγαί­νει κά­θε χρό­νο α­πό την πα­ρα­γω­γή α­πό αυ­τό που ε­πεν­δύ­ε­ται. Η οι­κο­νο­μί­α τρώ­ει τις σάρ­κες της σε βαθ­μό κα­τα­στρο­φι­κό. Η τρά­πε­ζα Πει­ραιώς στην με­λέ­τη της “Α­νά­πτυ­ξη & Ε­πεν­δύ­σεις: Προσ­δο­κί­ες και Πραγ­μα­τι­κό­τη­τα” ε­κτι­μά ό­τι χω­ρίς αλ­λα­γή των συν­θηκών το φά­γω­μα των πα­γί­ων, με με­γα­λύ­τε­ρο ρυθ­μό α­πό τις ε­πεν­δύ­σεις θα συ­νε­χι­στεί μέ­χρι και το 2020 (!!!). Το φά­γω­μα των κε­φα­λαί­ων εί­ναι σαν σε μια κύ­ρια κτη­νο­τρο­φι­κή οι­κο­νο­μί­α και σε μια χρο­νιά οι κτη­νο­τρό­φοι για να βγάλουν τους τρο­με­ρούς φό­ρους τους, να σφάξουν τα μι­σά τους ζώ­α. Αυ­τό ση­μαίνει ό­τι την ε­πό­με­νη χρο­νιά η α­ξί­α που θα πα­ρα­χτεί θα εί­ναι λι­γό­τε­ρη α­πό τη μι­σή, το ί­διο θα εί­ναι μι­σοί και μά­λι­στα α­κό­μα πιο κά­τω και οι φό­ροι που θα ει­σπρα­χθούν, ο­πό­τε κά­θε πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα της χρο­νιάς της με­γά­λης σφαγής θα με­τα­τρα­πεί σε έ­να α­βυσ­σα­λέ­ο πρω­το­γε­νές έλ­λειμ­μα τα ε­πό­με­να χρόνια, ι­διαί­τε­ρα αν τα ζώ­α θα συ­νε­χί­σουν να σφά­ζο­νται με αυ­τούς τους ρυθ­μούς. 

Τα πά­για ό­λης της οι­κο­νο­μί­ας ε­κτός α­πό το φά­γω­μά τους, μειώ­νο­νται α­πό χρό­νο σε χρό­νο με το κλεί­σι­μο των ε­πι­χει­ρή­σε­ων κα­θώς με τη γε­νι­κή πτώ­ση της κα­τα­νά­λω­σης που φέρ­νει το σα­μπο­τάζ, αλ­λά μειώ­νο­νται αλ­μα­τω­δώς-και με την α­να­γκα­στι­κή μεί­ω­ση ή και την ο­λο­κληρω­τι­κή έλ­λει­ψη της συ­ντή­ρησης. Αυ­τό εί­ναι φα­νε­ρό α­πό την ει­κό­να της ε­γκα­τά­λει­ψης και της κα­χε­ξί­ας των δη­μό­σιων υ­πο­δο­μών, ι­διαί­τε­ρα των δρό­μων στις πό­λεις, α­πό τα α­συ­ντή­ρητα κτί­ρια, α­πό την κα­τα­θλι­πτι­κή πα­λαιό­τη­τα του ε­ξο­πλι­σμού, α­πό τις ει­κόνες των δρό­μων με τα κλει­στά μα­γα­ζιά και τις α­συ­ντή­ρη­τες κα­τοι­κί­ες οι­κοδο­μές και υ­πο­δο­μές. Η ει­κό­να αυ­τή εί­ναι α­πο­τέ­λε­σμα της μεί­ω­σης κα­τά 65,61 % του Α­ΣΚ α­πό το 2007 μέ­χρι το 2014. Αυ­τό το νού­με­ρο εί­ναι υ­περ­δι­πλά­σιο α­πό τον διε­θνώς πιο γνω­στό δεί­κτη κα­τα­στρο­φής της χώ­ρας μας, τη μεί­ω­ση του Α­ΕΠ κα­τά 25% στα χρό­νια της κρίσης και δεί­χνει ό­χι τό­σο το τώ­ρα ό­σο το αύ­ριο της χώρας, αν αυ­τή μεί­νει στα χέ­ρια των κο­μπρα­δό­ρων σα­μπο­τα­ρι­στών. Η ε­πί­μο­νη πανύ­ψη­λη α­νερ­γί­α και ι­διαί­τε­ρα η διαρ­κής μέ­ση πτώ­ση των μι­σθών εί­ναι α­πο­τέλε­σμα της αυ­ξα­νό­με­νης κα­τα­στρο­φής του πα­ρα­γω­γι­κού κε­φά­λαιου. Η βιο­μη­χανι­κή ερ­γα­τι­κή τά­ξη υ­φί­στα­ται στην ου­σί­α μια τα­ξι­κή γε­νο­κτο­νί­α με τον υ­ποδι­πλα­σια­σμό σχε­δόν του α­ριθ­μού των με­λών της μέ­σα σε 7 χρό­νια λό­γω της διάλυ­σης του βιο­μη­χα­νι­κού ι­στού της χώ­ρας. Το βιο­τι­κό ε­πί­πε­δο των ερ­γα­ζο­μένων έ­χει πέ­σει συ­νο­λι­κά με την πτώ­ση των μι­σθών που την προ­σφέ­ρει α­ντικει­με­νι­κά μεν η έλ­λει­ψη ζή­τη­σης ερ­γα­τι­κών χε­ριών, υ­πο­κει­με­νι­κά δε η μαύρη ερ­γα­σί­α που προ­σφέ­ρουν οι σα­μπο­τα­ρι­στές στο μι­κρό κε­φά­λαιο α­ντιρ­ρο­πίζο­ντας έ­τσι έ­να μέ­ρος των κερ­δών που χά­νει συ­νο­λι­κά το κε­φα­λαιο α­πό την α­πα­ξί­ω­ση αλ­λά και την κα­τάρ­γη­ση των πα­γί­ων του. Στην ου­σί­α η ε­γκα­τά­στα­ση νέ­ου πά­γιου κε­φά­λαιου α­πα­γο­ρεύ­ε­ται α­πό τους σα­μπο­τα­ρι­στές με την ω­μή εξω­οι­κο­νο­μι­κή α­πα­γό­ρευ­ση των ε­πεν­δύ­σε­ων (πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κά, αρ­χαιο­λο­γι­κά, κα προ­σχή­μα­τα) με την πα­νύ­ψη­λη φο­ρο­λο­γί­α και κυ­ρί­ως με την κα­τάρ­γη­ση στην πρά­ξη της τρα­πε­ζι­κής πί­στης. Έ­τσι ε­μπο­δί­ζε­ται με σύ­στη­μα και με πρόγραμ­μα και ό­χι α­πό α­σχε­το­σύ­νη κά­θε α­νά­καμ­ψη της οι­κο­νο­μί­ας. Οι μό­νες “ε­πενδύ­σεις” που ε­πι­τρέ­πο­νται εί­ναι αυ­τές του ρώ­σι­κου και του κι­νέ­ζι­κου κρά­τους που γί­νονται μό­νο για το έ­λεγ­χο των στρα­τη­γι­κών δι­κτύ­ων της χώ­ρας, συγκοι­νω­νια­κών, ε­νερ­γεια­κών, λι­με­νι­κών και έ­χουν σα στό­χο να με­τα­τρέ­ψουν τη χώ­ρα σε μια α­ποι­κί­α του νε­ο­χι­τλε­ρι­κού ά­ξο­να. 

 Για τις ε­πι­χει­ρή­σεις που δεν στα­μα­τά­νε τη λει­τουρ­γί­α τους, τα δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια των α­πο­σβέ­σε­ων που δεν α­ντι­κα­θι­στούν τα φθαρ­μέ­να πά­για, το κά­νουν για να τρο­φο­δο­τή­σουν τα λει­τουρ­γι­κά τους έ­ξο­δα και κυ­ρί­ως για να πλη­ρώ­σουν τους φό­ρους. Το α­πο­τέ­λε­σμα εί­ναι πά­νω α­πό τις μι­σές ε­πι­χειρή­σεις να μην ε­ξυ­πη­ρε­τούν τα δά­νειά τους και σχε­δόν ό­λες να εί­ναι υ­πό χρε­ωκο­πί­α. 

Οι κυ­βερ­νή­σεις των σα­μπο­τα­ρι­στών για να δυ­να­μώ­σουν το σα­μπο­τάζ δεν πλη­ρώ­νουν τα δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια χρέ­η τους στον ι­διω­τι­κό το­μέ­α, και ό­πο­τε το κά­νουν εί­ναι ε­πει­δή το α­παι­τούν α­πό αυ­τούς οι δα­νει­στές. Ε­πί­σης έ­τσι κρύ­βουν και τα ελ­λείμ­μα­τα τους, ό­πως κρύ­βουν και τα πε­λώ­ρια αυ­ξα­νό­με­να χρέ­η τους στο α­σφα­λι­στι­κό με το να μη δί­νουν νέ­ες συ­ντά­ξεις. Τε­λι­κά ει­σπράττουν κα­τα­στρο­φι­κά για την πα­ρα­γω­γή έ­σο­δα και τρώ­νε τα πά­για της οι­κο­νομί­ας, για να εμ­φα­νί­ζουν μειω­μέ­να τα πρω­το­γε­νή ελ­λείμ­μα­τα ή να εμ­φα­νί­ζουν ψεύ­τι­κα πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα. Χρη­σι­μο­ποιούν αυ­τές τις α­πά­τες, ως πο­λιτι­κό ό­πλο στις τά­χα δια­πραγ­μα­τεύ­σεις τους με τους δα­νει­στές για να εμ­φανί­ζο­νται ό­τι αυ­τοί μεν συμ­μορ­φώ­νο­νται ό­σο μπο­ρούν, αλ­λά ό­τι η χώ­ρα δεν γί­νε­ται κα­λά για­τί οι ευ­ρω­παί­οι δα­νει­στές εί­ναι σκλη­ροί και ά­καρ­δοι. Και οι δα­νει­στές τους α­φή­νουν να παί­ζουν αυ­τό το βρώ­μι­κο παι­χνί­δι για­τί οι ρω­σό­φι­λοι η­γέ­τες μέ­σα στην Ε­Ε έ­χουν κά­νει θέ­μα αρ­χής τον κα­τα­στρο­φι­κό μύθο ό­τι η Ελ­λά­δα πρέ­πει να μεί­νει ο­πωσ­δή­πο­τε μέ­σα στην Ε­Ε αλ­λιώς θα δια­λυθεί. 

Η γραφική παράσταση είναι της Νέας Ανατολής

Η α­λη­θι­νή ευ­θύ­νη και η χο­ντρο­πε­τσί­α των ευ­ρω­παί­ων κρα­τι­κο­μο­νο­πω­λι­στών δα­νει­στών έγ­γυ­ται ό­τι ε­πι­τρέ­πουν στις ελ­λη­νι­κές κυ­βερ­νή­σεις να παίζουν αυ­τό το βρώ­μι­κο παι­χνί­δι, δη­λα­δή να εμ­φα­νί­ζουν στον ελληνι­κό λα­ό ό­τι οι δα­νει­στές εί­ναι οι υ­παί­τιοι της δυ­στυ­χί­ας του α­παι­τώ­ντας ά­δι­κα μέτρα και αυ­τοί να ε­πι­μέ­νουν να ε­πι­βά­λουν αυ­τά τα μέ­τρα ε­νώ ο­φεί­λουν να πετά­ξουν έ­ξω α­πό την Ευ­ρω­ζώ­νη μια χώ­ρα που οι κυ­βερ­νή­σεις της εί­ναι α­πα­τε­ώνες και δί­χως μπέ­σα προ­βο­κά­τορες. 

Ό­ταν ο Σα­μα­ράς συ­ζη­τού­σε με τους δα­νει­στές ε­πι­σεί­ο­ντας έ­να τέ­τοιο πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα α­πό τις σάρ­κες του πα­ρα­γω­γι­κού κε­φά­λαιου, δη­λαδή έ­να πλε­ό­να­σμα- α­πά­τη το 2014, η πη­γή του πλε­ο­νά­σμα­τος δεν εν­διέ­φε­ρε κα­θό­λου τους γου­ρου­νό­πε­τσους δα­νει­στές αρ­κεί που κρα­τού­σαν την Ελ­λά­δα μέ­σα στην Ευ­ρω­ζώ­νη νο­μί­ζο­ντας ό­τι έ­τσι θα την προ­στά­τευαν α­πό μια χώ­ρα που σύσ­σω­μη η πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α της στην ου­σί­α θέ­λει να δια­λύ­σει την Ευ­ρω­ζώ­νη. Ε­πίσης δέ­χτη­καν για χά­ρη του “α­ρι­στε­ρού” α­να­νή­ψα­ντα Τσί­πρα σαν πλε­ό­να­σμα το έλλειμ­μα του 2015. 

Στο άρ­θρο μας στις 11 /9/ 2013 “Το πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα εί­ναι μια α­πά­τη -εργα­λεί­ο για το σα­μπο­τά­ρι­σμα της Ελ­λά­δας και της Ευ­ρω­ζώ­νης” λέ­γα­με σχε­τικά: “Α­κό­μα και αν το κα­θε­στώς των α­πα­τε­ώ­νων έ­πει­θε την ΕΖ ό­τι έ­χει αλ­λά­ξει χα­ρα­κτή­ρα και η ΕΖ και το ΔΝΤ τους χά­ρι­ζε έ­να κομ­μά­τι του χρέ­ους, α­κό­μα και ο­λό­κλη­ρο, αυ­τοί θα συ­νέ­χι­ζαν το σα­μπο­τάζ με δε­κα­πλά­σια ορ­μή. Για­τί κά­ποια α­πό αυ­τά τα το­κο­χρε­ο­λύ­σια που θα γλύ­τω­ναν οι σα­μπο­τα­ρι­στές θα τα κά­νανε ε­πι­δό­μα­τα για τις στρα­τιές των νέ­ων α­νέρ­γων που θα δη­μιουργού­σαν, κάποια άλ­λα θα τα δί­να­νε για μπού­κω­μα στους διε­φθαρ­μέ­νους στρα­τούς των α­κρί­δων τους και τα πιο πολ­λά θα τα πα­ρα­δί­να­νε σαν ε­πεν­δυ­τι­κά κί­νη­τρα στα ρωσο­κι­νέ­ζι­κα α­φε­ντι­κά τους για να α­γο­ρά­σουν ό­λη την χώ­ρα τζά­μπα. Αυ­τά τα δάνεια και αυ­τά τα κου­ρέ­μα­τα που τα φέρ­νουν α­πά­τες δεν εί­ναι κε­φά­λαια ανά­πτυ­ξης, ού­τε καν χρή­μα­τα για την προ­σω­ρι­νή ε­πι­βί­ω­ση του λα­ού. Εί­ναι πελώ­ρια φορ­τί­α ο­πί­ου που θα έρ­θουν στα χέ­ρια των ναρ­κε­μπό­ρων που κυ­βερ­νά­νε τη χώ­ρα μας για να τα εκ­με­ταλ­λευ­τούν με τον τρό­πο που αυ­τοί θέ­λουν. Αυ­τή η χώ­ρα δεν πά­σχει α­πό μη δια­θέ­σι­μα κε­φά­λαια. Αυ­τά άλ­λω­στε θα χρεια­στούν πε­ρισ­σό­τε­ρο με­τά την λή­ξη του πο­λέ­μου. Προς το πα­ρόν η χώ­ρα α­να­τι­νά­ζε­ται από σα­μπο­τέρ που πα­ρι­στά­νουν τους φί­λους του λα­ού. Αυ­τούς πρέ­πει να α­πο­καλύ­ψου­με και να συ­ντρί­ψου­με παίρ­νοντας σαν δη­μο­κρα­τι­κός λα­ός και σαν πα­τριώ­τες τη χώ­ρα μας στα χέ­ρια μας.”

Τα ελ­λείμ­μα­τα της πα­ρα­γω­γής α­πό την κα­τα­στρο­φή των κε­φα­λαί­ων θα εμ­φα­νί­ζο­νται στο πολ­λα­πλά­σιο στο μέλ­λον α­φού το Α­ΕΠ πα­ρα­κο­λου­θεί στε­νά τις με­τα­βο­λές των α­κα­θά­ρι­στων ε­πεν­δύ­σε­ων πα­γί­ων. Αυ­τό φαί­νε­ται στην ε­πόμε­νη ει­κό­να με τα στοι­χεί­α της ΕΛ­ΣΤΑΤ. 

 

Το παραγωγικό σαμποτάζ των λίγων τελευταίων μηνών

 

Το πα­ρα­γω­γι­κό σα­μπο­τάζ το ξε­σκε­πά­ζου­με και το κα­ταγ­γέλ­λου­με συστη­μα­τι­κά σαν Ο­ΑΚ­ΚΕ α­πό το 1990. Ε­δώ κα­τα­γρά­φου­με ό­τι στο τέ­λος του πε­ρα­σμένου Ιού­νη μια με­λέ­τη της Ε­θνι­κής τρά­πε­ζας δια­πι­στώ­νει ό­τι λεί­πουν 5,5 δις επεν­δύ­σε­ων μό­νο στον του­ρι­σμό (αυ­τό το έλ­λειμ­μα ι­σού­ται με το 3,4% του Α­ΕΠ του 2015) για την ε­ξυ­πη­ρέ­τη­ση της ζή­τη­σης α­πό το 2017 ό­ταν δε­κά­δες δις του­ρι­στι­κών ε­πεν­δύ­σε­ων έ­χουν α­κυ­ρω­θεί, ε­πί δε­κα­ε­τί­ες και δε­κά­δες δις ε­πεν­δύ­σε­ων βρί­σκο­νται για χρό­νια στα συρ­τά­ρια. Έ­να τε­λευ­ταί­ο χτύ­πη­μα της κυ­βέρ­νη­σης επί­σης στον του­ρι­σμό, α­φο­ρά τον χα­ρα­κτη­ρι­σμό σαν πε­ριο­χών Natura 15,9 ε­κα­τομ­μυ­ρίων στρεμμά­των (χερ­σαί­ων και υ­δά­τι­νων) σε ό­λη τη χώ­ρα κυ­ρί­ως στην νη­σιωτι­κή. Στις πε­ριο­χές natura ε­πι­τρέ­πο­νται μό­νο ο­ρι­σμέ­νου εί­δους ε­πεν­δύ­σεις αλλά με την προ­ϋ­πό­θε­ση ό­τι υ­πα­κού­ουν στο δια­χει­ρι­στι­κό σχέ­διο των ε­πι­στημο­νι­κών φο­ρέ­ων που τις έ­χουν πε­ρι­γρά­ψει. Φο­ρείς ό­μως που να τις δια­χει­ρίζο­νται δεν υ­πάρ­χουν για­τί οι σα­μπο­τα­ρι­στές δεν θέ­λουν σκό­πι­μα να υ­πάρ­χουν. Ε­πο­μέ­νως στις πε­ριο­χές natura δεν ε­πι­τρέ­πε­ται πρα­κτι­κά κα­μιά ε­πέν­δυ­ση και οι πε­ριο­χές ε­γκα­τα­λεί­πο­νται στις τυ­φλές δυ­νά­μεις της φύ­σης με α­πο­τέ­λεσμα να μην έχουν κα­μιά α­ξί­α χρή­σης. 

Έ­κλει­σαν την Η­λε­κτρο­νι­κή με με­γά­λη χα­ρά της Αυ­γής που εκ­φράζε­ται στο άρ­θρο της “Η Η­λε­κτρο­νι­κή βγή­κε α­πό την πρί­ζα” για­τί της στέρη­σαν τα κε­φά­λαια με πρό­σχη­μα τα capital controls. Πριν με­ρι­κές η­μέ­ρες α­κό­μα η ΦΑ­ΓΕ α­νακοί­νω­σε ε­πέν­δυ­ση 100 ε­κατ στο Λου­ξεμ­βούρ­γο. Ό­πως και ό­λες οι με­γά­λες βιο­μηχα­νί­ες π.χ Τι­τάν, Βιο­χάλ­κο κλπ με­τα­κο­μί­ζει και αυ­τή στο ε­ξω­τε­ρι­κό. Πριν λίγες η­μέρες ξε­πού­λη­σε η κυ­βέρ­νη­ση την ΤΡΑΙ­ΝΟ­ΣΕ στους Ι­τα­λούς και έμ­με­σα και στους Ρώ­σους κα­θώς και το ε­μπο­ρευ­μα­τι­κό κέ­ντρο στο Θριά­σιο σε σχήμα που ε­λέγ­χε­ται α­πό την Cosco. Σε ό­λους αυ­τού τους δια­γω­νι­σμούς υ­πάρ­χει ου­σιαστι­κά μό­νο έ­νας υ­πο­ψή­φιος, το α­φε­ντι­κό τους. Πριν με­ρι­κές η­μέ­ρες οι κι­νέζοι πέ­ρα­σαν στη δεύ­τε­ρη φά­ση του πα­ρά­νο­μου δια­γω­νι­σμού για το ξε­πού­λη­μα του ΑΔ­ΜΗ­Ε της ε­σκεμμέ­να σα­μπο­τα­ρι­σμέ­νης και γι αυ­τό υ­πο­τι­μη­μέ­νης ΔΕ­Η συμ­με­τέ­χο­ντας με δι­κή τους ε­ται­ρεί­α αλ­λά και με την ι­τα­λι­κή η­λε­κτρι­κή ΤΕRΝΑ (δεν έ­χει σχέ­ση με την ελ­λη­νι­κή ΓΕΚ-ΤΕΡ­ΝΑ) στην ο­ποί­α έ­χουν έ­να πο­σο­στό. Στις αρ­χές αυ­τού του μή­να, του Αυ­γού­στου, η κυ­βέρ­νη­ση υπέγρα­ψε την διατή­ρη­ση του κα­θε­στώ­τος των κα­τα­στρο­φι­κών τι­μών για τη ΔΕ­Η η­λε­κτρι­κής ε­νέργειας α­πό Α­ΠΕ που πλη­ρώ­νει 2 δις για 8,5 TWh πα­ρα­γω­γής ό­ταν η τι­μή τους α­πό λιγνι­τι­κά ερ­γο­στά­σια εί­ναι υ­πο­πολ­λα­πλά­σια. Αλ­λά και τα λι­γνι­τι­κά ερ­γο­στάσια τα έ­χουν “α­να­βάλ­λει” για χρό­νια που ση­μαί­νει α­κρι­βό­τε­ρη ε­νέρ­γεια για τη βιο­μη­χα­νί­α και την οι­κια­κή κα­τα­νά­λω­ση. Βα­σι­κή στρα­τη­γι­κή των σα­μπο­ταρι­στών εί­ναι η α­κρι­βή ε­νέρ­γεια για να τσα­κί­ζουν κά­θε βιο­μη­χα­νί­α και πιο α­πο­τε­λε­σμα­τι­κά ό­λες τις βιο­μη­χα­νί­ες έ­ντα­σης ε­νέρ­γειας ό­πως, χαλυ­βουρ­γί­α, γυα­λί, χαρ­το­βιο­μη­χα­νί­α, τσι­με­ντο­βιο­μη­χα­νί­α, με­ταλ­λουρ­γί­α κλπ. Α­κό­μα και ο δι­κός τους Μυ­τι­λη­ναί­ος για να ξε­καρ­φω­θεί σαν κα­θε­στω­τικός εκ­πρό­σω­πος της βα­ριάς βιο­μη­χα­νί­ας συ­ντά­χτη­κε πριν με­ρι­κές η­μέ­ρες με την Ε­Ε και κα­τήγ­γει­λε τον κίν­δυ­νο για την ντό­πια και την ευ­ρω­πα­ϊ­κή βιο­μη­χα­νί­α α­λου­μι­νί­ου α­πό τον πα­ρά­νο­μο α­ντα­γω­νι­σμό των κι­νέ­ζων που που­λούν σε τι­μές κά­τω του κό­στους. Κι ό­μως οι η­γε­σί­ες των τά­χα φι­λο­ευ­ρω­πα­ϊ­κών κομ­μά­των σιω­πούν. 

 

Η μείωση των παγίων της βιομηχανίας

 

Στο δελ­τί­ο του στις 4/2/2016 ο ΣΕΒ ε­κτι­μά για τις α­πο­σβέ­σεις κε­φα­λαί­ου στη βιο­μη­χα­νί­α που δεν α­ντι­κα­τα­στά­θη­καν το 2014 ό­τι: “Ευρώ 1,1 δισ. ε­ντο­πί­ζο­νται στη βιο­μη­χα­νί­α (πλην πε­τρε­λαιο­ει­δών) και μά­λι­στα το 42% του ποσού αυ­τού στα δί­κτυα (ε­νέρ­γεια, νε­ρό). Αυ­τό ση­μαί­νει ό­τι, στη με­τα­ποί­η­ση πλην πε­τρε­λαιο­ει­δών και τα δί­κτυα, α­παι­τού­νται Ευρώ 1 δισ. πε­ρίπου ε­πεν­δύ­σεις τον χρό­νο, μό­νο και μό­νο για να συ­ντη­ρεί­ται (η υ­πογράμ­μι­ση δι­κή μας) ο κε­φα­λαιου­χι­κός ε­ξο­πλι­σμός.” Για την ε­κτί­μη­ση της αξί­ας του κε­φα­λαί­ου που δεν α­ντι­κα­τα­στά­θη­κε το 2014 στη βιο­μηχα­νί­α το συ­γκρί­νου­με με τις α­πο­σβέ­σεις του ί­διου έ­τους των με­γα­λύ­τε­ρων 4.167 ε­πι­χει­ρή­σε­ων της με­τα­ποί­η­σης που ή­ταν 1,4 δις (ICAP Η Ελ­λά­δα σε α­ριθ­μούς 2016). Α­πό την ί­δια με­λέ­τη το κε­φά­λαιο αυ­τό των 1,1 δις εί­ναι το 1/6 πε­ρί­που των α­πο­σβέ­σε­ων των 22.394 με­γα­λύ­τε­ρων ε­πι­χει­ρή­σε­ων της χώ­ρας κά­θε κλά­δου ε­κτός των χρη­μα­το­πι­στωτι­κών που ή­ταν 6.561.696 ευ­ρώ. 

Η κα­τα­στρο­φή του βιο­μη­χα­νι­κού κε­φα­λαί­ου ό­μως φέρ­νει και την κατα­στρο­φή της ερ­γα­τι­κής τά­ξης. Α­πό την σε­λί­δα www.inr.gr που εί­ναι ει­δι­κή για τη βιο­μη­χα­νί­α βλέπου­με ό­τι ο α­ριθ­μός των βιο­μη­χα­νι­κών ερ­γα­τών α­πό το πρώτο τρί­μη­νο του 2007 μέ­χρι και το πρώ­το τρί­μη­νο του 2015 μειώ­θη­κε κα­τά 41,7% που ση­μαί­νει ό­τι χά­θη­καν 233.600 θέ­σεις ερ­γα­σί­ας. 

 - 2007: 560.800 ά­το­μα 

- 2008: 547.300 ά­το­μα 

- 2009: 536.400 ά­το­μα 

- 2010: 483.700 ά­το­μα 

- 2011: 435.200 ά­το­μα 

- 2012: 367.800 ά­το­μα 

- 2013: 329.300 ά­το­μα 

- 2014: 315.300 ά­το­μα 

- 2015: 327.200 άτομα 

“Ο ερ­γά­της κα­τα­στρέ­φε­ται αν δεν τον α­πα­σχο­λεί το κε­φά­λαιο. Το κεφά­λαιο κα­τα­στρέ­φε­ται ό­ταν δεν εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται την ερ­γα­τι­κή δύ­να­μη και για να την εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται πρέ­πει να την α­γο­ρά­ζει. Ό­σο πιο γρή­γο­ρα αυ­ξάνει το κε­φά­λαιο που εί­ναι προ­ο­ρι­σμέ­νο για την πα­ρα­γω­γή, το πα­ρα­γω­γι­κό κεφά­λαιο, ό­σο πιο αν­θη­ρή εί­ναι ε­πο­μέ­νως η βιο­μη­χα­νί­α, ό­σο πιο πο­λύ πλου­τί­ζει η α­στι­κή τά­ξη, όσο πιο κα­λά πά­νε οι δου­λειές, τό­σο πιο πολ­λούς ερ­γά­τες χρειά­ζε­ται ο κα­πι­τα­λι­στής, τό­σο πιο α­κρι-βά που­λιέ­ται ο ερ­γά­της. Α­πα­ραί­τητος ό­ρος για μια υ­πο­φερ­τή κα­τά­στα­ση του ερ­γά­τη εί­ναι λοι­πόν η ό­σο το δυ­νατόν πιο γρή­γο­ρη αύ­ξη­ση του κε­φά­λαιου” (Μαρ­ξ, Μι­σθω­τή ερ­γα­σί­α και κε­φάλαιο)

Η γραφική παράσταση είναι της Νέας Ανατολής

Ο Μαρ­ξ βέ­βαια ξε­κα­θα­ρί­ζει α­μέ­σως πα­ρα­κά­τω ό­τι αυ­τή η αύ­ξη­ση του κε­φά­λαιου εί­ναι ταυ­τό-χρο­να και η ε­νί­σχυ­ση της σχε­τι­κής του θέ­σης α­πέ­ναντι στον ερ­γά­τη, ό­μως αυ­τή η α­ντί­φα­ση δεν λύ­νε­ται υ­πέρ του ερ­γά­τη με το να μειώ­σει αυ­τός την α­νά­πτυ­ξη του κε­φά­λαιου, γιατί αυ­τό ση­μαί­νει την κα­ταστρο­φή του, αλ­λά με το να ι­διο­ποι­η­θεί ε­κεί­νος σαν τά­ξη τις πα­ρα­γω­γι­κές δυ-νά­μεις που αυ­τό το κε­φά­λαιο κα­τέ­χει.

 

Η μείωση των παγίων σε όλη την οικονομία

 

Σύμ­φω­να τώ­ρα με τα στοι­χεί­α της ΕΛ­ΣΤΑΤ το κε­φά­λαιο των α­πο­σβέσε­ων που δεν α­ντι­κα­τα­στά­θη­κε σε ό­λη την οι­κο­νο­μί­α ι­διω­τι­κή και κρα­τι­κή το 2011 συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων και των κα­τοι­κιών, ή­ταν 5,666 δι­σε­κατ. το 2012, 12,547 δι­σε­κατ. το 2013, 13,893 δι­σε­κατ. το 2014, 10,851 δι­σε­κατ. Σύ­νο­λο πε­ρί­που 43 δις ευ­ρώ. Με έ­να μέ­σο ό­ρο απο­σβέ­σε­ων 35 δις το χρό­νο στο διά­στη­μα 2011-2014 και με α­κα­θά­ρι­στες ε­πεν­δύ­σεις το 2015 17,307 δι­σε­κατ. (πε­ρί­που 17,5) στο σύ­νο­λο της οι­κο­νο­μί­ας (ΕΛ­ΣΤΑΤ) το α­πο­συρ­μέ­νο κε­φά­λαιο που δεν α­ντι­κα­τα­στά­θη­κε το 2015 μπο­ρού­με να υ­πο­θέ­σου­με ό­τι θα εί­ναι κοντά στα 35-17,5 = 17,5 δις. Ε­πο­μέ­νως στην πε­ντα­ε­τί­α 2011 - 2015 α­πα­ξιώ­θη­κε κε­φά­λαιο α­ξί­ας 43+ πε­ρί­που 17,5 = πε­ρί­που 60,5 δις το ο­ποί­ο δεν α­ντι­κα­τα­στά­θη­κε. Αυ­τό κα­τά μέ­σο ό­ρο εί­ναι 12,1 δις το χρό­νο. Οι α­κα­θά­ρι­στες ε­πεν­δύ­σεις που πραγ­μα­το­ποιή­θη­καν την πε­ρί­ο­δο 2011-2015 ή­ταν 115,473 δις (ΕΛ­ΣΤΑΤ) ή κα­τά μέ­σο ό­ρο 23,09 δις το χρό­νο. Ε­πο­μέ­νως για κά­θε έ­να ευ­ρώ που ε­πεν­δύ­θη­κε στην οι­κο­νο­μί­α αυ­τό το διά­στημα κα­τα­να­λώ­θη­κε κε­φά­λαιο που δεν α­ντι­κα­τα­στά­θη­κε 12,1/23,09 = 0,52 ευ­ρώ. Για να δια­τηρού­σε ε­πο­μέ­νως η οι­κο­νομί­α το κε­φά­λαιό της κρα­τι­κό και ι­διω­τι­κό κά­θε μορ­φής θα έ­πρε­πε να ε­πεν­δύ­ο­νταν το διά­στη­μα αυ­τό (με στα­θε­ρούς ό­ρους) α­ντί για έ­να ευ­ρώ 1,52 ευ­ρώ. Α­νά­λο­γες εί­ναι και οι ε­κτι­μή­σεις για το μέλ­λον. Το ακα­θά­ρι­στο συ­νο­λι­κό α­πό­θε­μα κε­φα­λαί­ου της χώ­ρας μειώ­νε­ται έ­τσι κά­θε χρόνο κα­τά το πο­σό των α­πο­σβέ­σε­ων που δεν πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν. Στην με­λέ­τη της τρά­πε­ζας Πει­ραιώς α­να­φέ­ρε­ται ό­τι το συ­νο­λι­κό κε­φά­λαιο της οι­κο­νο­μί­ας στο τέ­λος του 2015 θα εί­ναι στα 815 δις ευ­ρώ.

Για να δεί­ξου­με το βά­θος της οι­κο­νο­μι­κής κα­τα­στρο­φής που έ­χουν προ­κα­λέ­σει οι σα­μπο­τα­ρι­στές δί­νου­με το α­ντί­στοι­χο α­πό­σπα­σμα α­πό το καθα­ρά τε­χνι­κό- λο­γι­στι­κό σε­νά­ριο που προ­τεί­νει η με­λέ­τη της τρά­πε­ζας Πειραιώς για αύ­ξη­ση των ντό­πιων ε­πεν­δύ­σε­ων του ι­διω­τι­κού το­μέ­α το 2016 μό­νο κατά 1,2 δις ευ­ρώ. “Το βα­σι­κό συ­μπέ­ρα­σμα που προ­κύ­πτει εί­ναι ό­τι ε­άν ε­πι­διώκου­με να πε­τύ­χου­με μια αύ­ξη­ση των μη-οι­κι­στι­κών ε­πεν­δύ­σε­ων του ι­διω­τι­κού το­μέ­α κα­τά 10% (δη­λα­δή κα­τά Ευρώ 1,2 δι­σεκ., κο­ντά στο μέ­σο ό­ρο της περιό­δου 1997-2008) α­παι­τεί­ται: Αύ­ξη­ση της κα­θα­ρής ρο­ής χρη­μα­το­δό­τη­σης κα­τά Ευρώ 7,7δι­σεκ. Αύ­ξη­ση της υ­περ­βάλ­λου­σας ζή­τη­σης (κα­τα­νά­λω­ση & ε­ξα­γω­γές) κα­τά Ευρώ 8,1 δι­σεκ. Μεί­ω­ση του πραγ­μα­τι­κού ε­πι­το­κί­ου κα­τά 1,8%. Αύ­ξη­ση του Προ­γράμ­μα­τος Δη­μο­σί­ων Ε­πεν­δύ­σε­ων κα­τά Ευρώ 2,0 δι­σεκ. Μεί­ωση του δεί­κτη με­τα­βλη­τό­τη­τας του ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κού κλί­μα­τος κα­τά 4,3 μο­νάδες.” 

 

Η α­διά­κο­πη μεί­ω­ση των πα­γί­ων στις ι­διω­τι­κές ε­πι­χει­ρή­σεις και στο κρά­τος, λό­γω της μη συ­ντή­ρη­σής και α­να­νέ­ω­σής τους ή η κα­θα­ρή κα­τα­στρο­φή τους λό­γω του κλει­σί­μα­τος των ε­πι­χει­ρή­σε­ων, κα­θώς και οι α­σή­μα­ντες νέ­ες ε­πεν­δύ­σεις, το α­πό­λυ­τα δη­λα­δή κα­τα­στρο­φι­κό για την οι­κο­νο­μί­α μι­κρό μέγε­θος του Α­κα­θά­ρι­στου Σχη­μα­τι­σμού Κε­φα­λαί­ου, δεν εί­ναι α­πο­τέ­λε­σμα της παγκό­σμιας κα­πι­τα­λι­στι­κής ση­με­ρι­νής κρί­σης που κα­τα­στρέφει κά­ποια κεφά­λαια και τα πά­γιά τους και που ο­φεί­λε­ται στην υ­περ­πα­ρα­γω­γή και στην α­δυνα­μί­α κα­τα­νά­λω­σης λό­γω χα­μη­λής α­γο­ρα­στι­κής δύ­να­μης. Αυ­τά τα λέ­νε το ψευτοΚ­ΚΕ και η ά­τυ­πη κομ­μα­τι­κή του ορ­γά­νω­ση ει­σο­δι­σμού μέ­σα στο κρά­τος που λέ­γε­ται ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, δη­λα­δή αυ­τοί που εί­ναι ε­πι­κε­φα­λής του πα­ρα­γω­γι­κού σαμπο­τάζ σε ό­λους τους κλά­δους της οι­κο­νο­μί­ας ε­πί δε­κα­ε­τί­ες. Η πραγ­μα­τι­κό­τητα εί­ναι ό­τι η ελ­λη­νι­κή οι­κο­νο­μί­α κα­ταρ­ρέ­ει κά­τω α­πό το βά­ρος του πα­ρα­γωγι­κού της κε­νού, του τε­ρά­στιου ε­μπο­ρι­κού της ελ­λείμ­μα­τος που προ­κα­λεί­ται α­πό αυ­τό το κε­νό, τον α­τέ­λειω­το αυ­ξα­νό­με­νο ε­ξω­τε­ρι­κό δα­νει­σμό που προκα­λεί­ται α­πό αυ­τό το έλ­λειμ­μα, η α­τέ­λειω­τη μεί­ω­ση της κα­τα­νά­λω­σης του πλη­θυ­σμού που εί­ναι κατ αρ­χήν συ­νέ­πεια της μεί­ω­σης της πα­ρα­γω­γής, αλ­λά μοιραί­α και ό­ρος για τη συ­νέ­χι­ση του ε­ξω­τερικού δα­νει­σμού μέ­χρι τη στιγ­μή που αυ­τός ο φαύ­λος κύ­κλος θα τε­λειώ­σει με μια α­σύλ­λη­πτη ε­ξα­θλί­ω­ση και υπο­δού­λω­ση του λα­ού, εί­τε με μια ε­πα­νά­στα­ση.