Στα συμπεράσματα της έκθεσης αναφέρεται ότι: «Στη διάρκεια της δεύτερης θητείας της, η Επιτροπή ανακάλυψε νέα στοιχεία που δείχνουν ότι στα πλαίσια της ευρείας κλίμακας εισβολής τους στην Ουκρανία, οι ρωσικές αρχές διέπραξαν σωρεία παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, καθώς και εγκλήματα πολέμου. Αυτά περιλαμβάνουν αδιάκριτες επιθέσεις κατά αμάχων και πολιτικών στόχων, κατά παράβαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, και τα εγκλήματα πολέμου του βασανισμού, της εσκεμμένης θανάτωσης, του βιασμού και σεξουαλικής βίας, και της μεταφοράς παιδιών, που επίσης παραβιάζουν τα διεθνή ανθρώπινα δικαιώματα. Τα στοιχεία που συλλέχθηκαν επιβεβαίωσαν τις προηγούμενες διαπιστώσεις της Επιτροπής ότι οι ρωσικές αρχές έκαναν χρήση βασανιστηρίων με τρόπο εκτεταμένο και συστηματικό».
Η έκθεση αναφέρει μεταξύ άλλων τη συνεχιζόμενη χρήση εμπρηστικών όπλων κατά κατοικημένων περιοχών, καθώς και πιο πρόσφατες επιθέσεις που οδήγησαν στο θάνατο αμάχων και στην καταστροφή πολιτικών στόχων, όπως νοσοκομείων και αντικειμένων πολιτιστικής κληρονομιάς, επιβεβαιώνοντας προηγούμενη διαπίστωση της επιτροπής ότι «η πολλαπλότητα τέτοιων επιθέσεων καταδεικνύει ένα μοτίβο αδιαφορίας των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων για πιθανά πλήγματα κατά αμάχων».
Τα πορίσματα επιβεβαιώνουν επίσης τη διαπίστωση ότι οι ρωσικές κατοχικές αρχές σε Ουκρανία αλλά και στην ίδια τη Ρωσία διαπράττουν ευρέως και συστηματικά βασανισμούς ουκρανών στρατιωτών και αμάχων, και συνοδεύονται από περιγραφές φρικτής μεταχείρισης των ουκρανών αιχμαλώτων σε κέντρα κράτησης. «Πρακτικές και τεχνικές που εφαρμόζονται σε διαφορετικά κέντρα κράτησης – συμπεριλαμβανομένων πασίγνωστων ονομασιών συγκεκριμένων μεθόδων και συσκευών βασανισμού – που όλες τους έχουν σχεδιαστεί για να προκαλούν απέραντο πόνο και εξευτελισμό, χρησιμοποιούνται καθημερινά πάνω σε κρατούμενους. Η χρήση τους σε διάφορες επαρχίες της Ουκρανίας και στη Ρωσική Ομοσπονδία, κυρίως σε διάφορες εγκαταστάσεις κράτησης, καταδεικνύει την εκτεταμένη φύση των βασανιστηρίων». Επιπλέον, «Τα στοιχεία που έχουν συλλεχθεί φαίνεται να δείχνουν πρακτικές που απαιτούν οργάνωση και καταμερισμό εργασίας με εμπλοκή διαφορετικών θεσμών. Πρόσφατα αναλυμένες πληροφορίες είναι ενδεικτικές της ιεραρχικής φύσης των υπηρεσιών που εμπλέκονται στη διάπραξη βασανισμού, της επίγνωσης των ανωτέρων και ενός διάχυτου αισθήματος ατιμωρησίας».
Ένα μεγάλο μέρος των εγκλημάτων διαπράττονται ως επί το πλείστον στη διάρκεια ή κατόπιν έρευνας σε σπίτια για να εντοπιστούν άτομα που υποστηρίζουν τον ουκρανικό στρατό. Ως προς αυτό έχουν καταγραφεί εξαφανίσεις και συνοπτικές εκτελέσεις «υπόπτων» που προηγούμενα βασανίστηκαν. Σε μια περίπτωση το θύμα ανακρίθηκε με τη χρήση τανάλιας για τα νύχια και εργαλείων για το λιμάρισμα των δοντιών, ενώ σε άλλη «βρέθηκε το πτώμα του θύματος με πολλαπλά τραύματα, μώλωπες, κομμένα δάχτυλα, κοψίματα στο σώμα και ίχνη καψίματος στο ένα χέρι». Όσον αφορά τους αιχμαλώτους πολέμου, αυτοί μεταφέρονται και κρατούνται σε ειδικά κέντρα για 9-15,5 μήνες και βασανίζονται από μέλη των ειδικών δυνάμεων (Σπέτσναζ) της σωφρονιστικής υπηρεσίας και το τακτικό προσωπικό ανακρινόμενα υπό την καθοδήγηση μελών της FSB. «Οι αφηγήσεις των θυμάτων αποκαλύπτουν μια αδυσώπητη, βάναυση μεταχείριση που προξενεί έντονο πόνο και οδύνη για όλη σχεδόν τη διάρκεια της κράτησής τους, με κατάφωρη περιφρόνηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, προκαλώντας ένα διαρκές φυσικό και ψυχικό τραύμα», μεταχείριση που σκοπό έχει την τιμωρία και τον εξευτελισμό. Ένα θύμα κατέληξε με σπασμένα κόκκαλα, δόντια και γάγγραινα στο χτυπημένο του πόδι. Οι νεοεισερχόμενοι αιχμάλωτοι στρατιώτες γίνονται δεκτοί με τελετές υποδοχής που περιλαμβάνουν ξυλοδαρμό και ηλεκτροσόκ. Στη διάρκεια της κράτησής τους βασανίζονται σε όλους τους χώρους των εν λόγω κέντρων, στην αυλή, στους διαδρόμους, ακόμα και στο μπάνιο, ενώ τα βασανιστήρια περιλαμβάνουν σαδιστικούς επαναλαμβανόμενους ξυλοδαρμούς και ηλεκτροσόκ με διάφορα εργαλεία σε διάφορα μέρη του σώματος συμπεριλαμβανομένων των γεννητικών οργάνων, απειλές βιασμού, ακόμα και (τουλάχιστο σε μια περίπτωση) απόπειρες ευνουχισμού. Οι συνθήκες κράτησης είναι φρικτές χωρίς καθόλου ή με ελάχιστη ιατρική φροντίδα, με περιορισμένη συχνά πρόσβαση σε μπάνιο και τουαλέτα, με ελάχιστο φαγητό και σε ορισμένες περιπτώσεις με πολύ περιορισμένο χρόνο για γεύμα (2-7 λεπτά) που οδηγεί τους κρατούμενους να τρώνε σκουλήκια, σαπούνια, χαρτί και υπολείμματα σκυλοτροφής.
Οι αξιωματικοί του στρατού όχι μόνο επιτρέπουν αλλά και ενθαρρύνουν τα βασανιστήρια. Σε μια περίπτωση π.χ., όπως ανέφερε πρώην μέλος των Σπέτσναζ, ένας στρατηγός και τοπικός επικεφαλής της υπηρεσίας σωφρονισμού είπε στο προσωπικό ενός κέντρου κράτησης «να δουλεύουν σκληρά και χωρίς οίκτο» καθώς «οι ναζί (σ.σ. εννοώντας τους Ουκρανούς) δεν είναι άνθρωποι». Ένας άλλος πρώην ρώσος στρατιώτης ανέφερε ότι είδε τον υποδιοικητή της μονάδας του να ξυλοφορτώνει και να υποβάλει ουκρανούς αιχμαλώτους στο μαρτύριο της εικονικής εκτέλεσης.
Σεξουαλική και έμφυλη βία διαπιστώθηκε επίσης στην έρευνα ότι ασκήθηκε σε κορίτσια και γυναίκες ηλικίας από 15-83 χρόνων. Τα θύματα βιάστηκαν είτε στο σπίτι τους είτε σε άλλο μέρος στο οποίο μεταφέρθηκαν βίαια και κρατήθηκαν. Ορισμένα θύματα βιάστηκαν επανειλημμένα είτε από τον ίδιο δράστη είτε από ομάδα δραστών. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι συνθήκες υποδηλώνουν ότι ο βιασμός διαπράχθηκε για τιμωρία των θυμάτων εξαιτίας των πατριωτικών τους αισθημάτων. Η έκθεση αναφέρει περιπτώσεις βιασμού όπως εκείνη μιας 42χρονης εγκύου και της 17χρονης φίλης του γιου της σε ένα σπίτι ενός χωριού της επαρχίας Κιέβου υπό την απειλή όπλου. «Οι στρατιώτες στη συνέχεια επέστρεψαν με το γιο της γυναίκας, τους διέταξαν όλους να μπουν σ’ ένα δωμάτιο, ξαναπήραν θέσεις βιάζοντας εναλλάξ τη γυναίκα και το κορίτσι, ενώ ανάγκασαν τον νεαρό να παρακολουθεί τους βιασμούς. Πυροβόλησαν δυο φορές κοντά στο κεφάλι του. Οι δράστες στη συνέχεια πήραν τα τρία θύματα σ’ ένα άδειο σπίτι, απείλησαν τον νεαρό με μαχαίρι και ξανά βίασαν τη γυναίκα και το κορίτσι». Στην περίπτωση μιας 50χρονης πατριώτισσας από τη Ζαπορίζια που ο άνδρας της υπηρετεί στον ουκρανικό στρατό, το θύμα κρατήθηκε στο αστυνομικό τμήμα, την ξυλοφόρτωσαν, την κρέμασαν με καλώδιο και πλαστική σακούλα στο κεφάλι, την ξεγύμνωσαν θωπεύοντάς την και απειλώντας να τη βιάσουν, ενώ αφού μεταφέρθηκε σε κέντρο κράτησης ο επικεφαλής της αστυνομίας την ανάκρινε διατάσσοντάς την να ξεγυμνωθεί, χτυπώντας τη και βιάζοντάς τη με ένα ραβδί και ταυτόχρονα απειλώντας να τη σκοτώσει. Μερικούς μήνες αργότερα το θύμα μεταφέρθηκε σε ένα σημείο ελέγχου και υποβλήθηκε σε καταναγκαστική εργασία (σκάψιμο χαρακωμάτων).
Με αυτά τα σαδιστικά μαρτύρια επιχειρούν να τιμωρήσουν οι ρώσοι σοσιαλιμπεριαλιστές τους λαούς που αψηφούν την κυριαρχία τους. Τους σκοτώνουν, τους βασανίζουν, τους ταπεινώνουν όσο δεν γίνεται, ενώ στα μάτια τους οι λαοί αυτοί αντιπροσωπεύουν μόνο κατώτερα έθνη ανάξια βιώσιμης και ανεξάρτητης ύπαρξης. Στην περίπτωση της Ουκρανίας ο ρωσικός λαός έχει δουλευτεί από την κρατική προπαγάνδα με το ιδεολόγημα της ναζιστικής δηλαδή δήθεν αποκτηνωμένης φύσης αυτής της χώρας κι αυτού του έθνους που χρειάζεται τάχα να «αποναζιστικοποιηθεί», που σημαίνει στην πραγματικότητα να χάσει τον εθνικό του χαρακτήρα και την ίδια του την ύπαρξη και να απορροφηθεί από την αληθινά χιτλερική Ρωσία ή σε αντίθετη περίπτωση να εξολοθρευτεί. Αυτή τη θεωρία περί ναζιστικής Ουκρανίας αναμασούν με τη σειρά τους τα ψευτοαριστερά φερέφωνα του Κρεμλίνου ανά τον κόσμο, ενώ είναι τα ίδια που διαπρέπουν στον ύψιστο ρατσισμό, τον αντισημιτισμό, αποκαλώντας το ισραηλινό κράτος δολοφονικό και αποικιακό όργανο μιας δήθεν παγκόσμιας σιωνιστικής συνομωσίας και καλώντας με αυτό το σκεπτικό στην εξαφάνιση του από το πρόσωπο της γης. Στον γενοκτονικό αντισημιτισμό βρίσκεται η απόδειξη του νεοχιτλερικού χαρακτήρα της σημερινής πουτινικής Ρωσίας και των κάθε λογής φίλων της.
ΠΩΣ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ Η ΠΟΥΤΙΝΙΚΗ ΡΩΣΙΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΣΤΙΣ ΜΑΖΕΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΙΒΑΛΙΚΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ
Η πρόσφατη αποτρόπαια μαζική δολοφονία αμάχων στο δημαρχείο Κρόκους της Μόσχας, που όπως δείχνει η πολιτική ανάλυση σχεδιάστηκε από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες (βλ. «Μόσχα: Για μια ακόμα φορά ο Πούτιν σφάζει το λαό του για να αποσπάσει το δικαίωμα της γενοκτονίας σε βάρος ενός άλλου λαού»), έγινε για να δώσει την ευκαιρία στο Κρεμλίνο να κλιμακώσει την επίθεσή του ενάντια στην Ουκρανία και σε όλη την Ευρώπη σε συμμαχία με τους φασισμούς του νότου. Τη φύση του αποικιακού πολέμου που ετοιμάζει ενάντια στην Ευρώπη η πουτινική Ρωσία τη δείχνει δίχως άλλο η φριχτή μεταχείριση μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας των συλληφθέντων ως φυσικών αυτουργών από τις επίσημες κρατικές αρχές της Ρωσίας.
Οι εικόνες και τα βίντεο που έδωσαν στον τύπο οι ρωσικές αρχές δείχνουν τους ύποπτους να παρουσιάζονται στο δικαστήριο δαρμένοι, μελανιασμένοι με μαυρισμένα μάτια και κοψίματα σε διάφορα μέρη του σώματος· ένας μάλιστα απ’ αυτούς βρίσκεται σε αναπηρικό καροτσάκι με φουσκωμένο μάτι και καθετήρα στα γόνατά του. Δείχνουν έναν συλληφθέντα να κείτεται στο πάτωμα ενός γυμναστηρίου με κατεβασμένο το παντελόνι ως τους αστραγάλους και μια μπαταρία συνδεδεμένη με τα γεννητικά του όργανα ενώ ένας άντρας με στρατιωτική στολή του πατά το πόδι. Το πιο τερατώδες από όλα που αποδείχνει τον κανιβαλικό και σαδιστικό χαρακτήρα του ρωσικού νεοχιτλερισμού είναι που προβάλουν χωρίς ντροπή έναν αξιωματικό να κόβει από έναν συλληφθέντα το αυτί για να του το δώσουν να το φάει! Ο ίδιος αξιωματικός όχι μόνο δεν απομακρύνθηκε αλλά έβγαλε μάλιστα σε δημοπρασία το μαχαίρι που χρησιμοποίησε σε κάποιο απ’ αυτά τα κανάλια. Στο μεταξύ ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Πεσκόφ απέφυγε να σχολιάσει την υπόθεση, δηλ. δεν μπήκε καν στον κόπο να διαψεύσει την όλη κτηνωδία, ενώ ο αντιπρόεδρος του συμβουλίου ασφαλείας Μεντβέντεφ συνεχάρη όσους τους συνέλαβαν και υποσχέθηκε ότι θα σκοτωθούν όχι μόνο αυτοί και οι συνεργοί τους αλλά και όσοι διάκεινται φιλικά απέναντι στους κατηγορούμενους.
Πρόκειται για μια επιστροφή στον πιο σκοτεινό Μεσαίωνα όπου ο δημόσιος βασανισμός, εξευτελισμός και ακρωτηριασμός θεωρούνταν μέσα απόδοσης δικαιοσύνης από τους κυρίαρχους τότε φεουδάρχες και τους απόλυτους μονάρχες. Σ’ αυτό το επίπεδο, οι νέοι χίτλερ έχουν ήδη ξεπεράσει τους παλιούς, καθώς στη χιτλερική Γερμανία δείχνανε κρεμάλες και εκτελέσεις για να τρομοκρατήσουν τους λαούς αλλά τα βασανιστήρια που ασκούνταν στους κρατούμενους δεν τα έδειχναν κινηματογραφημένα στο πλατύ κοινό γιατί αυτό θα τους εξέθετε. Αντίθετα, το σημερινό ρωσικό κράτος φαίνεται να καμαρώνει για την ασύλληπτη κτηνωδία του και δεν ντρέπεται να την κάνει γνωστή ανά τον πλανήτη για να στείλει ένα μήνυμα εκφοβισμού στους εχθρούς του και κυρίως για να συνεχίσει να αποκτηνώνει τις ρωσικές μάζες.