Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αφού επέστρεψε από το ταξίδι του στην Ευρώπη ο Τραμπ συνέχισε να προκαλεί και να δυναμιτίζει τις σχέσεις των ΗΠΑ με τους συμμάχους τους. Αυτή τη φορά τα έβαλε με το μικροσκοπικό Μαυροβούνιο, μια χώρα 600 χιλ. κατοίκων, μέλος του ΝΑΤΟ και με στρατό που αριθμεί μόλις 1500 άτομα. Καλεσμένος σε εκπομπή του φιλικού του FoxNews ο Τραμπ απάντησε στο ερώτημα του παρουσιαστή: «Γιατί πρέπει ο γιος μου να πάει στο Μαυροβούνιο να το υπερασπιστεί από επίθεση;» λέγοντας τα εξής: «Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ. Το Μαυροβούνιο είναι μια μικρή χώρα με πολύ δυνατό πληθυσμό. Είναι πολύ επιθετικός λαός. Μπορούν να γίνουν επιθετικοί, και συγχαρητήρια, βρίσκεσαι στον Γ΄ παγκόσμιο πόλεμο» (https://spectator.us/2018/07/why-did-trump-choose-to-parrot-putin-on-montenegro/).

Όλη η μισοφιλελεύθερη διανόηση του δυτικού μονοπωλίου σπάει το κεφάλι της με τη φυσιογνωμία και τις κινήσεις του Τραμπ, τον οποίο βαθιά απεχθάνεται αλλά ελάχιστα μπορεί να εξηγήσει, τουλάχιστον ως προς τον τρόπο που ξεδιπλώνει την γραμμή του στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική σκακιέρα.

H εισβολή των ταγμάτων εφόδου του Τραμπ στο Καπιτώλιο είναι μια ιστορικής σημασίας επίθεση του φασισμού σε μια χώρα που αν και ιμπεριαλιστική δεν είχε ποτέ στη σύγχρονη ιστορία της αντιμετωπίσει τη σοβαρή αμφισβήτηση των πιο στοιχειωδών δημοκρατικών μορφών διακυβέρνησης και πιο ειδικά της αρχής της ομαλής εναλλαγής των πολιτικών κομμάτων στην εξουσία. Αυτή η εναλλαγή έχει αμφισβητηθεί πριν την εισβολή από τον ισχυρισμό του απερχόμενου προέδρου ότι η προεδρία Μπάιντεν έχει κλαπεί από τον ίδιο, οπότε παρόλο που είναι πια δεδομένη από άμεση πρακτική άποψη αυτή η προεδρία θα αντιμετωπίζεται από ένα μεγάλο κομμάτι του αμερικανικού λαού σαν προεδρία ενός σφετεριστή και θα εμποδίζεται σε κάθε βήμα της και με κάθε δυνατή μορφή.

Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των αμερικάνικων εκλογών διαψεύδουν τα αρχικά προγνωστικά που έδειχναν άνετη νίκη στον Μπάιντεν καθώς παίζεται όσο ποτέ πριν στην κόψη του ξυραφιού η αποτροπή μιας δεύτερης θητείας Τραμπ, δηλαδή μιας δεύτερης προεδρίας Πούτιν στον Λευκό Οίκο. Στην πραγματικότητα κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι μια εκλογική μάχη που θα κρίνει πολύ περισσότερο και από όσο αυτή του Ρούσβελτ το 1936 το ζήτημα του χρόνου αλλά και των προϋποθέσεων για την έκρηξη ενός νέου παγκόσμιου πολέμου με πρωτοβουλία του νεοχιτλερικού Άξονα Ρωσίας-Κίνας. Έτσι εξηγείται γιατί ο εκπρόσωπος αυτού του Άξονα στην προεδρία των ΗΠΑ κάνει πρωτοφανείς στην εκλογική ιστορία των ΗΠΑ πραξικοπηματικές κινήσεις αρνούμενος να αναγνωρίσει την εκλογική διαδικασία και στέλνοντας ένοπλους τραμπούκους έξω από τα εκλογικά τμήματα για να απειλήσει ακόμα και με εμφύλιο τη χώρα αν είναι αρνητικό γι αυτόν το αποτέλεσμα των εκλογών.

Ενώ είχε γραφτεί το παρακάτω κείμενο και λίγο πριν δημοσιευτεί έγινε η παγκόσμιας στρατηγικής σημασίας διάλυση της τελευταίας συνόδου των G7 από τον αμερικανό πρόεδρο. Όχι τυχαία λίγο πριν οι υπόλοιποι έξι, που είναι οι αρχηγοί των μεγαλύτερων δεύτερης γραμμής ιμπεριαλιστικών χωρών του β κόσμου (Ευρώπη, Ιαπωνία, Καναδάς), είχαν καταψηφίσει την πρόταση του Τραμπ να συμμετάσχει ξανά στους G7 και η Ρωσία,

Τελικά ο φιλοπουτινικός φασίστας Τραμπ πήρε την προεδρία των ΗΠΑ εξ εφόδου, όπως εξ εφόδου οι ομόλογοι του φιλοπουτινικοί φασίστες είχαν λίγο πριν πετάξει τη Βρετανία έξω από την Ευρώπη. Και στις δύο περιπτώσεις οι δυτικές πολιτικές ηγεσίες αιφνιδιάστηκαν.

Ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2 που θα συνδέει τη ρωσική χερσόνησο Γιαμάλ στην Αρκτική απευθείας με τις γερμανικές ακτές κοντεύει να ολοκληρωθεί ενισχύοντας την επιρροή των νέων χίτλερ του Κρεμλίνου πάνω στην Ευρώπη.

Κάθε ειρηνόφιλος άνθρωπος οφείλει να καταδικάσει την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή μιας λωρίδας εδάφους της Βόρειας Συρίας και να απαιτήσει την άμεση αποχώρηση και αυτού του ξένου στρατού από τη χώρα. Αυτό το λέμε παρόλο που υπάρχει πραγματικό ζήτημα άμυνας της Τουρκίας σαν χώρας από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του φασιστικού εθνοσοβινιστικού ΡΚΚ που εμφανιζόμενο σαν YPGέχει αποκτήσει ισχυρές στρατιωτικές θέσεις στη Βόρεια Συρία λειτουργώντας πραξικοπηματικά μέσα στον κουρδικό πληθυσμό αρχικά κάτω από την προστασία του Ασαντ, της Ρωσίας και τελευταία των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο ουσιαστική απάντηση του ΡΚΚ στην τούρκικη επίθεση ήταν ο βομβαρδισμός του τουρκικού πληθυσμού με αποτέλεσμα το θάνατο 6 αμάχων. Για μας όμως τόσο γενικά αλλά και ειδικά στις δοσμένες συνθήκες ο μόνος παράγοντας που έχει δικαίωμα να τα βάλει με το ΡΚΚ και οποιονδήποτε άλλο εισβολέα της χώρας δεν είναι καμιά ξένη δύναμη αλλά ο συριακός λαός στα πλαίσια του συριακού δημοκρατικού κινήματος, παρόλα τα πλήγματα που αυτό έχει δεχθεί.

Ο βασανιστικός θάνατος του 46χρονου Τζορτζ Φλόιντ κάτω από το γόνατο του ρατσιστή αστυνομικού Σόβιν και των συνεργών συναδέλφων του ήταν η αφορμή για να ξεσπάσει όχι μόνο η οργή της μεγάλης μάζας των αφροαμερικανών ενάντια στην ιδιαίτερα βάναυση και άδικη αντιμετώπισή τους από την αστυνομική και δικαστική εξουσία, αλλά να σαρώσει όλη την Αμερική ένα πρωτοφανές στη μαζικότητά του γενικότερο δημοκρατικό αντιφασιστικό κίνημα.

Tα πλήγματα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία δεν έχουν καμμιά σχέση με οποιαδήποτε απελευθέρωση του συριακού λαού ή έστω ελάφρυνση του ζυγού του από τις κατοχικές δυνάμεις της ρώσικης υπερδύναμης που με τη βοήθεια του κτηνώδους Ασσαντ και του επεκτατικού Ιράν ματοκυλούν και βασανίζουν εδώ και χρόνια τη μαρτυρική Συρία. Αντίθετα πρόκειται για μια ακόμα προβοκάτσια (*) του Τραμπ υπέρ της πουτινικής διπλωματικής μηχανής που τον έφερε στην εξουσία καθώς τα όποια πλήγματα που θα καταφέρει η υπό τον Τραμπ πολεμική αρμάδα στις δυνάμεις του Άσαντ έρχονται αφού έχει προηγούμενα καταπροδοθεί από τη Δύση και έχει εγκαταλειφθεί στα χέρια των κατοχικών δυνάμεων και των προβοκατόρων φασιστών της Αλ Νούσρα η δημοκρατική και πατριωτική συριακή αντίσταση.