Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

    Εκτός νόμου η εγκληματική συμμορία της «Χρ. Αυγής». Να συλληφθούν τώρα οι τραμπούκοι της. Άρση του ασύλου για τους βουλευτές της   Αντιφασιστικό μέτωπο μέσα στις μάζες και τα προβλήματά τους   Οι επιδρομές της ναζιστικής συμμορίας της Χρ. Αυγής στις υπαίθριες αγορές με το πρόσχημα της πάταξης του παραεμπορίου είναι ένα τεράστιο έγκλημα σε βάρος του λαού αυτής της χώρας και ένα νέο βήμα για την επέκταση της εκχωρημένης από τα άλλα 6 κόμματα πολιτικο-αστυνομικής παρακρατικής εξουσίας της. Στα πρότυπα των χιτλερικών ταγμάτων εφόδου της μεσοπολεμικής Γερμανίας οι καθεστωτικοί αυτοί τραμπούκοι χτενίζουν τώρα τα παζάρια προκειμένου να εντοπίσουν αλλοδαπούς μικροπωλητές, που στη συνέχεια υποβάλουν σε εξευτελιστικούς ελέγχους. Οι επιδρομείς ζητούν επί ώρα χαρτιά από αυτούς, σα να ήταν αστυνομικοί χωρίς οι αστυνομικοί να επεμβαίνουν. Τελικά με ρόπαλα και κλωτσιές καταστρέφουν πάγκους με εμπορεύματα όσων δεν εγκρίνουν τα χαρτιά. Οι πιο χαρακτηριστικές τέτοιες επιθέσεις ήταν αυτές που έγιναν την Παρασκευή το βράδυ σε πανηγύρι στη Ραφήνα, την οποία συντόνιζαν οι βουλευτές της ναζιστικής συμμορίας, Γερμενής και Ηλιόπουλος, και αργότερα σε λαϊκή του Μεσολογγίου με επικεφαλής τον Μπαρμπαρούση.

ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ : Πρώτο μέρος

Η Ο­ΑΚ­ΚΕ ή­ταν η μο­να­δι­κή πο­λιτι­κή δύ­να­μη που έ­βα­λε πρω­το­πό­ρα και α­πό πο­λύ πο­λύ νω­ρίς σα ζή­τη­μα ζω­ής και θα­νά­του για τη δη­μο­κρα­τί­α την α­ντι­να­ζι­στι­κή πά­λη με κε­ντρι­κό σύν­θη­μα να βγει ε­κτός νό­μου η να­ζι­στι­κή συμ­μο­ρί­α της «Χρυ­σής Αυ­γής». Αυ­τή τη θέ­ση την υ­πε­ρά­σπι­σε

 

Η ά­νο­δος στην ε­ξου­σί­α των σο­σιαλ­φα­σι­στών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ή­ταν μί­α τερά­στια ώ­θη­ση για τη γορ­γή συ­γκρό­τη­ση ε­νός φαιο”κόκ­κι­νου” με­τώ­που ε­ξου­σί­ας στην υ­πη­ρε­σί­α των συμ­φε­ρό­ντων της νε­ο­να­ζι­στι­κής Ρω­σί­ας του Πού­τιν. Η πρό­σκλη­ση α­πό τον υ­πουρ­γό ε­ξω­τε­ρι­κών Κο­τζιά στη ναζι­στι­κή “Χρυ­σή Αυ­γή”

Στο πλαί­σιo της δί­κης της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας της «Χρυ­σής Αυ­γής» και ε­νώ ε­ξε­τά­ζο­νταν ως μάρτυρες συν­δι­κα­λι­στές του ψευ­τοΚ­ΚΕ – ΠΑ­ΜΕ της Ναυ­πη­γο­ε­πι­σκευα­στι­κής Ζώ­νης του Περάματος, έ­νας δι­κη­γό­ρος των να­ζί ε­πι­χεί­ρη­σε βρώ­μι­κα να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει πα­λαιό­τε­ρες καταγγελί­ες της Ο­ΑΚ­ΚΕ για κνί­τι­κη βί­α κα­τά ερ­γα­τών, ώ­στε να α­λα­φρώ­σει τη θέ­ση των να­ζι­στών δολο­φόνων πε­λα­τών του, με τη θε­ω­ρί­α «α­φού και οι κνί­τες έ­δερ­ναν άλ­λους, για­τί κα­τη­γο­ρεί­τε μό­νο τη Χρυ­σή Αυ­γή για τη βί­α της;».

Το να έχει κανείς σήμερα στην Ελλάδα μειονοτική εθνική συνείδηση αποτελεί μια ιδιαίτερα επικίνδυνη υπόθεση. Θεμελιώδη δικαιώματα, όπως είναι το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και ασφάλειας του προσώπου, δεν θεωρούνται εξασφαλισμένα για αυτούς τους ανθρώπους. Η τούρκικη και, ακόμα περισσότερο, η μακεδονική εθνική μειονότητα στη χώρα μας αντιμετωπίζουν ένα συνεχές καθεστώς ανεξέλεγκτης βίας και τρομοκρατίας που την καλύπτουν με τη στάση τους όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, αλλά και σύσσωμος ο μαζικός έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος. Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν συμβεί με την ανοχή των αρχών, των κοινοβουλευτικών κομμάτων και του μαζικού τύπου ουκ ολίγα περιστατικά τρομοκράτησης της μακεδονικής μειονότητας.

  Η κατάληξη της υπόθεσης των «αδειών για σπουδές» του κρατούμενου ληστή Ρωμανού δικαίωσε πέρα για πέρα τη θέση της ΟΑΚΚΕ ότι επρόκειτο για καθεστωτική δουλειά «ηρωοποίησης» ενός πολιτικά αντιδραστικού ανθρώπου που καμώνεται τον επαναστάτη.

 

Η  απομόνωση της ελληνικής κυβέρνησης στην Ευρώπη από τις κυβερνήσεις όλων ανεξαίρετα των άλλων κρατών της Ευρωζώνης αντιμετωπίζεται από την προπαγάνδα της πρώτης με το επιχείρημα ότι αυτό είναι φυσικό αφού η ελληνική κυβέρνηση σαν αριστερή κυβέρνηση που είναι εκπροσωπεί το λαό και παλεύει για τα συμφέροντά του, οπότε αντικειμενικά και για τα συμφέροντα όλων των λαών της Ευρώπης, και συνεπώς είναι φυσικό να είναι σε σύγκρουση με όλες τις άλλες κυβερνήσεις που είναι κυβερνήσεις της αστικής τάξης αυτών των χωρών.