Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι δεν είναι πολύ δύσκολο μια άρχουσα τάξη, που σε κάθε περίπτωση κρατάει στα χέρια της την ενημέρωση ενός λαού, να το μετατρέψει σε έναν αντιδραστικό όχλο, αν αυτή η τάξη στο σύνολό της ακολουθήσει την πιο αντιδραστική της μερίδα η οποία με τη σειρά της υπηρετεί πολιτικά την πιο φασιστική υπερδύναμη. Αυτό συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας. Είναι η τρίτη φορά που συμβαίνει αυτό και είναι η χειρότερη.

Οι τελευταίες κατακλυσμιαίου χαρακτήρα εξελίξεις τόσο όσον αφορά στο συριακό σφαγείο, όσο και συνολικά στη Μέση Ανατολή αποτελούν ουσιαστικά την ταφόπλακα μιας ανάλυσης που καταταλαιπώρησε το τσακισμένο σήμερα προοδευτικό κίνημα χοντρικά από το 1980, όταν και το τελευταίο κάστρο των προλεταριακών και αντιιμπεριαλιστικών επαναστάσεων, η Λαϊκή Κίνα, έπεσε στα χέρια της κινέζικης κρατικομονοπωλιακής αστικής τάξης νέου τύπου, που είχε για ηγέτη της τον σοσιαλφασίστα ρεβιζιονιστή Τενγκ Σιάο Πινγκ.

Τον Απρίλη του ’37 η γερμανική χιτλερική αεροπορία για λογαριασμό του Φράνκο ισοπεδώνει τη βασκική κωμόπολη Γκουέρνικα της δημοκρατικής Ισπανίας, δίνοντας μόνο ένα μικρό δείγμα του ανθρωποφαγικού χαρακτήρα του γερμανικού χιτλερικού ιμπεριαλισμού, που σύντομα θα τον δοκίμαζαν στο πετσί τους οι λαοί όλης της Ευρώπης. Ογδόντα χρόνια μετά, οι ιδεολογικοί απόγονοι του χιτλερισμού, οι ρώσοι πουτινικοί σοσιαλ-ιμπεριαλιστές ισοπεδώνουν σπέρνοντας το μαζικό τρόμο και τον ατέλειωτο αγωνιώδη θάνατο των αμάχων στα μεγάλα αστικά κέντρα της Συρίας όπως ήταν το ανατολικό Χαλέπι και αυτή την ώρα η ανατολική Γούτα, προάστιο της Δαμασκού με πληθυσμό 400 χιλ. κατοίκων, ένα θύλακα όπου κρατά ακόμα γερά η συριακή αντίσταση.

 

Με τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς στη Συρία η ρωσική υπερδύναμη κάνει για πρώτη φορά τη δική της ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση στη Μέση Ανατολή που προετοίμασε επιμελώς και για μια μακρά περίοδο με διάφορες προβοκάτσιες χωρίς η ίδια να φαίνεται σαν επιθετική δύναμη.

  Ο συριακός εμφύλιος, τον οποίο πυροδότησε η ισλαμοφασιστική εξέγερση, μαίνεται και βαθαίνει τη διάσπαση του συριακού έθνους, την ώρα που ο ιμπεριαλισμός, σε όλες του τις εκφάνσεις, αλλά πάντα με κρυφό πρωταγωνιστή το ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό, εκδηλώνει τη βρώμικη επεμβατική φύση και στη Συρία, μετά το έγκλημα του κατά της Λιβύης.

 

Ολόκληρη η προοδευτική ανθρωπότητα καταδικάζει τα αποτρόπαια εγκλήματα των ρώσων νέων χίτλερ σοσιαλιμπεριαλιστών στη Συρία. Τελευταίο τους κατόρθωμα είναι ο συστηματικός βομβαρδισμός νοσοκομείων και ιατρικών κέντρων στις περιοχές που ελέγχει η συριακή αντίσταση. Έτσι στις 14 Φλεβάρη, μέσα σε διάστημα τριών ωρών χτυπήθηκαν δύο νοσοκομεία στην επαρχία Ιντλίμπ και ένα στην επαρχία Χαλεπιού από αεροσκάφη ή βαλλιστικούς πυραύλους των ρωσικών δυνάμεων.

Ε­νώ η ε­κε­χει­ρί­α δεν έ­χει ε­πί­ση­μα πα­ρα­βια­στεί στη Συ­ρί­α, οι δυ­νάμεις του κα­θε­στώ­τος Ά­σα­ντ με τη βο­ή­θεια της ρω­σι­κής α­ε­ρο­πο­ρί­ας ε­πι­τί­θενται στο Χα­λέ­πι και κλεί­νουν την τε­λευ­ταί­α δί­ο­δο α­νε­φο­δια­σμού της α­ντί­στα­σης μέ­σα στην πό­λη, που ε­λέγ­χει το α­να­το­λι­κό τμή­μα της. Το πρό­σχη­μα για αυτή την ε­πι­χείρη­ση ή­ταν ό­τι μέ­σα στις γραμ­μές της α­ντί­στα­σης δρα­στη­ριοποιεί­ται έ­να πα­ρα­κλά­δι της αλ-Κά­ι­ντα,

 Η προαναγγελθείσα παραίτηση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Νταβούτογλου από τη θέση του, αλλά και από την προεδρία του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) δημιούργησε νέο κύμα επικρίσεων κατά του Τούρκου προέδρου Ερντογάν.

 

Στη Συ­ρί­α απο­κα­λύ­πτε­ται μέ­ρα με τη μέ­ρα όλη η βρω­μιά του ιμπε­ρια­λι­στι­κού κό­σμου, όχι μο­νά­χα του φα­σι­στι­κού ανα­το­λι­κού, αλλά και του φι­λε­λεύ­θε­ρου δυ­τι­κού.

 

Το άνοιγμα των συνόρων  από την κυβέρνηση Τσίπρα μεγαλώνει τη διάσπαση της Ευρώπης για λογαριασμό του Πούτιν 

Η χρε­ω­κο­πί­α της Ελ­λά­δας τραυ­μά­τι­σε βα­θιά την πο­λι­τι­κή και οι­κονο­μι­κή ε­νό­τη­τα της Ε­Ε. H κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα, με το προ­βο­κα­τό­ρι­κο ά­νοιγ­μα των θα­λάσ­σιων συ­νό­ρων της χώ­ρας που έ­κα­νε χω­ρίς προ­η­γού­με­νη συ­νεν­νό­η­ση με την Ε­Ε και σε συ­νερ­γα­σί­α με τους φί­λους της ρώ­σικης δι­πλω­μα­τί­ας στην Ε­Ε, δη­λα­δή με τη βο­ή­θεια των Μέρ­κελ-Ο­λά­ντ-Ρέ­ντζι-Γιουν­κέρ, δί­νει τώ­ρα έ­να μεγα­λύ­τε­ρο χτύ­πη­μα στην καρ­διά της Ευ­ρώ­πης, έ­να χτύ­πη­μα στη δη­μο­κρα­τι­κή της ε­νό­τη­τα.