Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Δεν είχαμε σκοπό να γράψουμε ένα σημείωμα για το θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη. Όπως ξέρουν καλά οι αναγνώστες μας έχουμε σταθεί μαχητικά απέναντι στις πολιτικο-ιδεολογικές του θέσεις στα τελευταία 30 χρόνια και δεν είναι στις συνήθειες μας να μιλάμε αρνητικά σε στιγμές που οι συγγενείς και φίλοι ενός ανθρώπου θρηνούν για την απώλεια του. Ακόμα περισσότερο αυτό ισχύει για έναν άνθρωπο που η καλλιτεχνική του δημιουργία έχει βαθιά αγαπηθεί από το λαό και ακόμα περισσότερο έχει βοηθήσει τον ηρωικό αντιδικτατορικό του αγώνα.

Όμως δεν μπορούμε να μένουμε σιωπηλοί από την ώρα που οι μεγαλύτεροι εχθροί του λαού μας και των λαών όλης της γης συνεπικουρούμενοι από σύσσωμη την ελληνική αστική τάξη προσπαθούν να αξιοποιήσουν αυτά τα αισθήματα για να δώσουν στο νεκρό συνθέτη τη διάσταση ενός μοναδικού, όχι απλά εθνικού, αλλά και παγκόσμιου αγωνιστή της δημοκρατίας, της προόδου και ιδιαίτερα του κομμουνισμού ισχυριζόμενοι ότι υπήρξε τέτοιος ως το τέλος της ζωής του.

 

Στην πιο ακραία τους διατύπωση υπάρχουν δύο φαινομενικά αντίθετες καθεστωτικές γραμμές για το ζήτημα του θανάτου του νεολαίου. Η μία είναι ότι ένας τζαμπατζής επιβάτης σκοτώθηκε από ατυχία στην προσπάθειά του να αποφύγει να πληρώσει το πρόστιμο. Σύμφωνα με