Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

«Εθνική ανεξαρτησία πάει να πει πρώτα απ’ όλα νάσαι οικονομικά ανεξάρτητος, και αυτό θα το πετύχουμε όταν δίπλα στη λύση του αγροτικού, βάλουμε στο δρόμο της πραγματοποίησης και την ανάπτυξη για τις εσωτερικές παραγωγικές δυνάμεις – ηλεκτρισμός, σίδερο, ατσάλι, νίκελ και άλλα – που θα αξιοποιήσει όχι μονάχα τον ελληνικό πλούτο μα – πράμα που είναι πιο σημαντικό ακόμα – και τη δουλειά του Έλληνα εργάτη, σηκώνοντάς τον οικονομικά, τεχνικά και πολιτικοοικονομικά σε διευθύνουσα θέση και δύναμη» (Συνέντευξη του Ν.Ζαχαριάδη στο Ριζοσπάστη, 31 Μάη 1945).

Μια πολύ χαρακτηριστική στιγμή από τα γεγονότα του 1989 στην Κίνα είναι η καταστροφή από ένα τεθωρακισμένο στρατιωτικό όχημα του περίφημου αγάλματος της θεάς της Δημοκρατίας, μίας αρκετά ογκώδους κατασκευής από αφρολέξ και πεπιεσμένο χαρτί πάνω σε μεταλλικό καλούπι που παριστάνει μια γυναίκα να κρατά έναν πυρσό. Το άγαλμα κατασκευάστηκε από φοιτητές της κεντρικής ακαδημίας καλών τεχνών και στήθηκε στην πλατεία Τιεν Αν Μεν από τολμηρούς νεολαίους που αψήφησαν τις απειλές της ασφάλειας ότι θα έχαναν το δίπλωμά τους. Τοποθετήθηκε ανάμεσα στο Μνημείο των Ηρώων του Λαού και την Πύλη της πλατείας κοιτάζοντας προς το τεράστιο πορτραίτο του Μάο που κρέμεται εκεί. Αν και πολλοί συγκρίνουν το έργο με το άγαλμα της Ελευθερίας των ΗΠΑ προβάλλοντας τον ισχυρισμό περί αμερικανικής καλλιτεχνικής (και παραπέρα πολιτικής) επιρροής, ένας γλύπτης που ήταν παρών στην κατασκευή του αγάλματος ονόματι Τσάο Τσινγκ-γιουάν έχει εξηγήσει ότι οι δημιουργοί του όχι μόνο συνειδητά απέφυγαν να πάρουν σαν πρότυπο το άγαλμα της Νέας Υόρκης επειδή μια τέτοια κίνηση θα ήταν φιλο-αμερικανική, αλλά αντίθετα επηρεάστηκαν πολύ από το πασίγνωστο έργο σοσιαλιστικού ρεαλισμού της σοβιετικής γλύπτριας Βέρας Μούχινα που παριστάνει έναν εργάτη και μία αγρότισσα με προτεταμένα χέρια να κρατούν το σφυροδρέπανο.

Tο αρχηγικό δίδυμο Μητσοτάκη-Δένδια, με τον δεύτερο να προβάλλεται καθαρά πια σαν εθνοσωτήρας μάγος της εξωτερικής πολιτικής, καμώνεται πως προσφέρει στη χώρα αλλεπάλληλες διπλωματικές νίκες με πρώτη την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία και στη συνέχεια με την ανανέωση και εμβάθυνση εκείνης με τις ΗΠΑ με τις οποίες ισχυρίζεται ότι εμποδίζει την Τουρκία να καταπιεί την Ελλάδα. Πριν λίγες μέρες μάλιστα εμφάνισαν και μια τρίτη συμφωνία συνεργασίας με την Αίγυπτο για την ηλεκτρική διασύνδεση των δύο χωρών, και αμέσως μια τέταρτη με τη Βρετανία. Αν πάρει κανείς υπόψη του και τις προηγούμενες διευθετήσεις των ΑΟΖ με την Ιταλία και τη μισή με την Αίγυπτο

Σιγά-σιγά έρχονται στο φως τα καταστροφικά αποτελέσματα της νομοθεσίας για τα κόκκινα δάνεια που έχουν επιβάλει οι σαμποταριστικές κυβερνήσεις σε συνδυασμό με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Πριν λί­γους μή­νες μί­α Α­με­ρι­κα­νί­δα α­να­κά­λυ­ψε, α­νοί­γο­ντας τη συ­σκευα­σί­α ε­νός παι­χνι­διού made in China, μή­νυ­μα α­πό κι­νέ­ζο ερ­γα­ζό­με­νο που ζη­τού­σε απε­γνω­σμέ­να βο­ή­θεια για

 

Στις 2 Δε­κέμ­βρη η τρι­με­λής η­γε­σί­α του Occupy Central, α­πο­τε­λού­με­νη α­πό τους πανε­πι­στη­μια­κούς Μπέ­νυ Τά­ι, Τσαν Κιν Μαν και τον κλη­ρι­κό Τσου Γιου Μιν­γκ, ζήτη­σε α­πό τους κα­τα­λη­ψί­ες του κέ­ντρου να α­πο­χω­ρή­σουν “για την α­κε­ραιό­τη­τα και την α­σφά­λεια των συ­γκε­ντρωμένων” α­να­κοι­νώ­νο­ντας το τέ­λος της πολι­τι­κής α­νυ­πα­κο­ής (βλ. El Pais, 2/12).

 

Όσο προχωρά η ρωσική και η κινεζική οικονομική διείσδυση στη χώρα μας τόσο περισσότερο εκδηλώνεται η πολιτική υποτέλεια της Ελλάδας στον άξονα του πολέμου και του φασισμού και το αντίστροφο. Τελευταία πληθαίνουν οι κινήσεις σύσσωμης της ελληνικής κοινοβουλευτικής πολιτικής ηγεσίας που φανερώνουν μία βαθιά πολιτική υποτέλεια στους δύο αυτούς μεγάλους φασιστικούς ιμπεριαλισμούς και απομακρύνουν όλο και βαθύτερα τη χώρα μας και τη φέρνουν σε βαθιά σύγκρουση με την εθελοντική και από άποψη πολιτικής συγκρότησης δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία τυπικά συμμετέχει.