Με τον τρόπο που έκανε το διάγγελμα του για καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας, ο Μητσοτάκης είναι σαν να διάβασε ένα εγχειρίδιο φασιστικής δικτατορίας.

Μια δημοκρατική κυβέρνηση έχει δικαίωμα και πρέπει να επιβάλει τέτοια μέτρα καραντίνας προκειμένου μια θανατηφόρα επιδημία να μην σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Εκείνο που δεν εχει δικαίωμα να κάνει είναι να αναγγείλει απαγορεύσεις όχι σαν εκπρόσωπος μιας δημοκρατικής κυβέρνησης αλλά σαν δικτάτορας. Είπε λοιπόν «εγώ αποφάσισα αυτά τα μέτρα» και όχι η κυβέρνηση, ή ένα υπουργικό όργανο, ή μια θεσμοθετημένη κρατική αρχή. Είπε ότι αφού αποφάσισε αυτός, ότι αποφάσισε οι πολίτες σαν άτομα πρέπει να υποταχθούν χωρίς καμιά αντίρρηση και καμιά διαφωνία, γιατί αυτό είναι το νόημα της ρητής απαίτησης του στο διάγγελμά του για υποταγή του ατόμου στο σύνολο, δηλαδή στην κοινωνία. Εδώ δηλαδή κοινωνία δεν είναι τα συλλογικά τυπικά ή και άτυπα όργανα της πολιτικής δημοκρατίας, όπως η κυβέρνηση, ή τα αναγκαστικά συλλογικά κρατικά όργανα της πολιτικής προστασίας, ή τα κόμματα, ή τα συνδικάτα, ή οι δημοτικές εξουσίες, ή οι όποιες ανεξάρτητες αρχές, ή ο τύπος από τα οποία δεν ανέφερε κανένα στην ομιλία του, αλλά το κράτος σαν ενσάρκωση της κοινωνίας αλλά και αυτό σαν αφαίρεση αφού γίνεται συγκεκριμένο μόνο σαν ο εαυτός του.

Ενάντια στην εγκληματική κυβερνητική πολιτική με διακομματική κάλυψη στο ζήτημα της εκκλησίας, των ταξιδιών από Κίνα και Ιταλία, των τεστ για τον ιό, των μασκών και των μέτρων ενημέρωσης και καραντίνας του πληθυσμού

Με την πανδημία του κορονοϊού η ανθρωπότητα μπήκε σε μια κοσμοϊστορικών διαστάσεων περιπέτεια. Κανείς δεν μπορεί να πει αυτή τη στιγμή με σιγουριά ποιο θα είναι το μεγαλύτερο πλήγμα: Οι θάνατοι που θα σκορπίσει ο Ιός ή η πελώρια οικονομική κρίση, η εξαθλίωση των μαζών και η συνακόλουθη άνοδος των νεοχιτλερικών ιμπεριαλιστών της Ρωσίας και της Κίνας που αυτή η κρίση θα πυροδοτήσει;

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι δεν είναι πολύ δύσκολο μια άρχουσα τάξη, που σε κάθε περίπτωση κρατάει στα χέρια της την ενημέρωση ενός λαού, να το μετατρέψει σε έναν αντιδραστικό όχλο, αν αυτή η τάξη στο σύνολό της ακολουθήσει την πιο αντιδραστική της μερίδα η οποία με τη σειρά της υπηρετεί πολιτικά την πιο φασιστική υπερδύναμη. Αυτό συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας. Είναι η τρίτη φορά που συμβαίνει αυτό και είναι η χειρότερη.

Η απόφαση του βρετανικού συμβουλίου ασφάλειας να επιτρέψει την είσοδο της κινεζικής Huawei στο τηλεπικοινωνιακό της δίκτυο 5G και οι χλιαρές αντιδράσεις αρκετών πολιτικών ηγεσιών της Δύσης δείχνουν πόσο τυφλή πολιτικά είναι η βρετανική και κατ’ επέκταση η δυτική μονοπωλιακή αστική τάξη απέναντι στην απειλή που εκπροσωπούν για την ειρήνη και τη δημοκρατία στον πλανήτη μας οι δυνάμεις του γοργά ανερχόμενου πολεμικού νεοχιτλερικού άξονα Μόσχας-Πεκίνου.

Η αναφορά της πρώην εισαγγελέα Εφετών Γ. Τσατάνη στην επιτροπή της Βουλής που διεξάγει την έρευνα για τα πεπραγμένα του καραμανλικού - τσιπρικού Παπαγγελόπουλου, αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (και μετά του σκέτου ΣΥΡΙΖΑ), ότι ακριβώς αυτά που της έλεγε απειλώντας την για να επηρεάσει την εξέλιξη διάφορων υποθέσεων ο συριζανελίτης υπουργός τα έγραψαν αργότερα οι «Πυρήνες της Φωτιάς» σε προκήρυξή τους όταν έβαλαν βόμβα έξω από το σπίτι της, αλλά και η επίθεση του «Ρουβίκωνα» στο σπίτι του δημοσιογράφου του ΣΚΑΪ Άρη Πορτοσάλτε έφεραν ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα της ψευτοαριστερής και ψευτοαναρχικής βίας, ψηλής και «χαμηλής» έντασης αντίστοιχα.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο και καταστροφικό από όσα διαδραματίζονται σήμερα στον κόσμο, πιο καταστροφικό από την επιδημία του κορονοϊού, πιο καταστροφικό από τη νέα κτηνώδη επίθεση της ρώσικης υπερδύναμης στο βασανισμένο λαό της Συρίας ή έμμεσα την επίθεσή της στη Λιβύη από το να επιλεγεί ο Σάντερς στις προκριματικές εκλογές του δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ σαν ο υποψήφιος που θα διεκδικήσει την προεδρία από τον Τραμπ.

Μέσα στις πρόσφατες σημαντικές πολιτικές εξελίξεις σχετικά με τα ελληνοτουρκικά και το μεταναστευτικό και πριν ξεσπάσει η θύελλα με τον κορονοϊό πέρασε στα ψιλά μια πολύ σοβαρή και εντελώς χαρακτηριστική είδηση σε ένα ζήτημα σημαντικό για τις ευρωπαϊκές πολιτικές εξελίξεις, η εκλογή του Τζιτζικώστα στην προεδρία των περιφερειών της ΕΕ. Μόνο και μόνο από αυτό το γεγονός μπορεί κανείς να καταλάβει πόσο πολύ συμφέρει στη Ρωσία να είναι μέσα η Ελλάδα στην ΕΕ και μάλιστα στο κέντρο της, την Ευρωζώνη, και όχι έξω.