|
Η ισχυρή αντίσταση του Ιράκ στους αμερικανούς εισβολείς αποδεικνύει
ότι οι λαοί δεν δέχονται καμιά απελευθέρωση με το ζόρι. Το πώς και
το πότε θα απαλλαχτούν από τους δικτάτορες των χωρών τους είναι
δικιά τους υπόθεση. Είναι επίσης δικιά τους υπόθεση το πως θα απομονώσουν
και θα συντρίψουν σε κάθε χώρα τις νεοναζιστικές συμμορίες που δολοφονούν
αμερικανούς αμάχους. Αποδεικνύεται τώρα για μια ακόμα φορά πόσο
θεμελιωμένη στις ανάγκες της σύγχρονης διεθνούς ζωής είναι η αρχή
της μη επέμβασης στα εσωτερικά των χωρών, μια αρχή που ο ιμπεριαλισμός
ποδοπατεί τώρα στο Ιράκ σύσσωμος.
Γιατί εκείνο που φαίνεται στους πολλούς
είναι μόνο η εισβολή των ΗΠΑ, και όχι το γεγονός ότι αυτή την εισβολή
την έχει προετοιμάσει η κοινή απόφαση 1441 του ΟΗΕ που απαιτούσε
και απαιτεί τον αφοπλισμό του Ιράκ. Αυτός ο αφοπλισμός, και οι επιθεωρητές
που θα τον επέβαλαν, σήμαιναν μια διαρκή και ταπεινωτική επέμβαση
στο Ιράκ που θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική μόνο κάτω από την
άμεση απειλή μιας αμερικανικής εισβολής. Όλη η σύγκρουση στον ΟΗΕ
το προηγούμενο διάστημα ήταν αν θα είναι οι ΗΠΑ και η Αγγλία ή θα
είναι η Ρωσία, η Κίνα και η Γαλλία που θα επιβάλουνε αυτόν τον αφοπλισμό.
Οι ρώσοι σοσιαλιμπεριαλι-στές μπήκαν επικεφαλής στις διεθνείς διαδηλώσεις
υπέρ της ειρήνης μόνο και μόνο για να αποσπάσουν την ηγεμονία από
τις ΗΠΑ στη μάχη για την πτώση του Σαντάμ και για να κληρονομήσουν
εκείνοι αυτό το καθεστώς. Έτσι αυτές οι διαδηλώσεις εκθείαζαν τον
ΟΗΕ και δεν φώναξαν ποτέ το σύνθημα “έξω οι επιθεωρητές”. Τώρα που
ο πόλεμος ξεκίνησε οι “φιλειρηνιστές” του ΟΗΕ αποκαλύπτονται γιατί
δεν ζήτησαν καν να βγει ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας που να καταδικάζει
σαν τέτοια την εισβολή των ΗΠΑ, και τοποθετούνται ουδέτερα ανάμεσα
στις δύο πλευρές. Και όχι μόνο. Εκείνο που κάνανε και στον ΟΗΕ και
στην ΕΕ με πρώτο τον διπρόσωπο Σημίτη ήταν να αρχίσουν να συζητάνε
για το πώς θα γίνει η μοιρασιά “μετά τον πόλεμο”, δηλαδή μετά την
ήττα του Σαντάμ, και να απαιτούν από τις ΗΠΑ να μην βαδίζουν μόνες
τους χωρίς τον ΟΗΕ. Γι αυτό αντί μετά την εισβολή να διασπαστούν
περισσότερο οι ευρωπαϊκές χώρες, ήρθανε πιο κοντά μεταξύ τους. Τώρα
Γαλλία και Ρωσία για να χωθούν στο Ιράκ βάζουν το ζήτημα της “ανθρωπιστικής
βοήθειας στους αμάχους του Ιράκ” και ζητάνε αυτή τη βοήθεια να τη
μοιράσει ο ΟΗΕ και όχι μόνες τους οι ΗΠΑ. Θέλουν με δυο λόγια να
συνεχιστεί το γνωστό παιχνίδι τους: οι ΗΠΑ να κάνουν τη βρωμοδουλειά,
δηλαδή να πολεμούν για να ρίξουν το Σαντάμ και αυτοί, άοπλοι εισβολείς
δίπλα στους ένοπλους, να κάνουν την “ειρηνική” και δημοφιλή δουλειά,
δηλαδή να μοιράζουν τρόφιμα στους πολιορκημένους των πόλεων και
να μεσολαβούν ανάμεσα στους εμπόλεμους.
Για πρώτη όμως φορά το βρώμικο παιχνίδι
του ΟΗΕ καταγγέλθηκε από το Ιράκ (δηλώσεις Ραμαντάν, 22 Μάρτη),
που ως τώρα για να διασωθεί από τις ΗΠΑ υποκύπτει συστηματικά στις
αξιώσεις της Ρωσίας. Τις μέρες που ακολουθούν, και όσο οι ΗΠΑ θα
αρνούνται την “ανθρωπιστική” επέμβαση του ΟΗΕ, θα δούμε τη Ρωσία
να γίνεται “φιλοϊρακινή” για να εκβιάσει τις ΗΠΑ και να αποσπάσει
από αυτές την είσοδο του ΟΗΕ στο Ιράκ.
Οι δημοκράτες και αντιιμπεριαλιστές
δεν πρέπει να ξεγελαστούν από αυτά τα “ειρηνόφιλα” παιχνίδια του
νεοναζιστικού άξονα Ρωσίας- Κίνας και των πρακτόρων τους σε όλο
τον κόσμο. Πρέπει να καταγγείλουν αποφασιστικά την αμερικάνικη εισβολή,
αλλά δεν πρέπει να δεχτούν να διαδηλώνουν κάτω από τα πανώ εκείνων
που δεν βρήκαν ποτέ μια λέξη να πουν ενάντια στους γενοκτόνους και
βασανιστές της ηρωϊκής Τσετσενίας, που υποστήριξαν ενεργητικά τους
σέρβους φασίστες για να πραγματοποιήσουν τη γενοκτονία τους στη
Βοσνία, και που ευχαριστήθηκαν τη μεγάλη σφαγή των χιλιάδων αμάχων
στους Δίδυμους Πύργους.
Αθήνα, 25-03-03 |
