Το ρωσόδουλομέτωπο κυριαρχεί στην πολιτική κορυφή αλλά δενέχει τον ολοκληρωτικό έλεγχο του κράτους τονμοιράζεται με τους πολιτικούς εκφραστέςτης φιλοευρωπαϊκής ή της σοβινιστικής αστικήςτάξης μέσα στην κυβέρνηση και στους διοικητικούςμηχανισμούς σε όλα τα κλιμάκια της εξουσίας. Γιανα αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο πρέπει τοκυβερνητικό κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, να διαβρωθείβαθύτερα με τη μεγαλύτερη δυνατή διείσδυση σ’αυτό στελεχών του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΝ. Αυτό τοέργο το πραγματοποιούν οιμίτης-Λαλιώτης-Σκανδαλίδης μέσα από τηλεγόμενη διεύρυνση του ΠΑΣΟΚ, την είσοδο “νέουαίματος” και τον παραμερισμό των “κουρασμένων”αλαιών στελεχών.

Τη στρατηγική του ρωσόδουλου μετώπουτην εξυπηρετεί πάντα ένας κεντρισμός που παίρνειή τη μορφή της “κεντροαριστεράς” ή στηνερίπτωση της ΝΔ της “κεντροδεξιάς” και του“μεσαίου χώρου”. Με αυτό τον τρόπο οι ρωσόδουλοιφροντίζουν να εμφανίζονται σαν “κέντρο”, και σεσυνεργασία με τις δημοκρατικές φράξιες χτυπούντους σοβινιστές ενώ με τη συνεργασία τωνσοβινιστών χτυπούν τους δημοκράτες, ώσπου ναεξαντλήσουν, να εκκαθαρίσουν και νααντικαταστήσουν με δικούς τους και τους μεν καιτους δε.

Η ΩΡΑ ΤΩΝ “ΙΕΡΟΛΟΧΙΤΩΝ”

Στα τέλη του Γενάρη αυτού του χρόνου 17στελέχη από “το χώρο της ανανεωτικής,σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής αριστεράς”, χωρίςλλές τυμπανοκρουσίες, δήλωσαν την υποστήριξητους στο Σημίτη για τις βουλευτικές εκλογές μεκείμενο στο οποίο τόνιζαν πως: “Είναι φανερόότι στο εκσυγχρονιστικό εγχείρημα δεν μπορούν νακληθούν οι συντηρητικές δυνάμεις, αλλά ούτε καιμια Αριστερά που μένει προσκολλημένη στοαρελθόν” (Ελευθεροτυπία, 31/1/2000). Τότε δεν δόθηκε ιδιαίτερησημασία, αλλά τα αποτελέσματα φάνηκαν στη νέακυβέρνηση. Από τους δεκαεπτά, ο Ηλίαςυθυμιόπουλος πρώην διευθυντής του ελληνικούτμήματος της Greenpeace, είναι υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ, ο Γ.Καλογήρου παλιός κνίτης, που πέρασε στον ΣΥΝ καιαποχώρησε από τον ΣΥΝ μετά τις ευρωεκλογές του 1999είναι γενικός γραμματέας του υπουργείουΑνάπτυξης, ο Γ. Τούντας είναι ειδικός σύμβουλοςτου υπουργείου Υγείας για την αναμόρφωση του ΕΣΥκαι η Μυρσίνη Ζορμπά πρώην στέλεχος της ΕΑΡ είναιευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Τίποτα δε γίνεταιτυχαία.

Στα μέσα του Αυγούστου ο Σκανδαλίδηςδήλωσε ότι πρέπει να παραμεριστεί το “κόμματης επετηρίδας” και να βγουν στο προσκήνιο νέαρόσωπα (Βήμα, 27/8/2000).

Σε άρθρο του περιοδικού Πολιτικόςκαι Οικονομικός Καθρέφτης (Αύγουστος 2000) περιγράφεταιτο σχέδιο της “διεύρυνσης” με τα νέα πρόσωπα ωςεξής: “Το ΠΑΣΟΚ μετά τους εκσυγχρονιστές, τους“λοχαγούς” και άλλες κομματικές βαθμίδεςαποκτά και τους “Ιερολοχίτες”. Πρόκειται γιαερίπου 240 άτομα της απολύτου εμπιστοσύνης τουΠρωθυπουργού, τα περισσότερα απ’ αυτά είναιροσωπικοί του φίλοι από το Πανεπιστήμιο, ή διανοούμενοι,στη συντροφιά των οποίων ως γνωστόν ορωθυπουργός αρέσκεται και δεν έχουν σχέση με τοκόμμα… Το άτυπο αυτό σώμα των 240, θα διαιρεθεί σευποομάδες, έξι τον αριθμό, και η κάθε μία θα ασχοληθεί με τη δική τηςεματική ενότητα. Σε όλο αυτό το εγχείρημα οιροερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ δείχνουν ναεριορίζονται πλέον αισθητά. Στις“σαραντάδες” αυτές εκτός των καθαρόαιμων“πασόκων” θα συμμετάσχουν πανεπιστημιακοίτεχνοκράτες, οι οποίοι χωρίς να έχουν οργανικήσχέση με το ΠΑΣΟΚ μέχρι σήμερα, έχουν στηρίξει τοεκσυγχρονιστικό ρεύμα και προσωπικά τον κ.μίτη. Τέτοια πρόσωπα είναι οι κ.κ Τσουκαλάς,Τήνιος, Μουζέλης, Παπαδημητρίου.

Μια δεύτερη κατηγορία, αποτελείται απόμέλη των διαφόρων κινήσεων και δικτύων τηςαριστεράς, που προεκλογικά και μετεκλογικάμπήκαν σε τροχιά συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ κιρισμένοι απ’ αυτούς οι κκ Ευθυμιόπουλος,Τούντας, Καλογήρου ανέλαβαν και θέσεις στονκρατικό μηχανισμό…” (οι υπογραμμίσειςδικές μας).

Για να γίνει δυνατή η υλοποίηση αυτούτου σχεδίου οργανώθηκαν θεματικές συνδιασκέψειςστα πλαίσια της προετοιμασίας του επόμενουσυνεδρίου του ΠΑΣΟΚ όπου είναι προσκαλεσμένα ταστελέχη της πρώτης και δεύτερης κατηγορίας πουα αποτελέσουν τους “ιερολοχίτες” και θααναλάβουν ανά ομάδες τη δική τους “θεματικήενότητα”. Ο εισοδισμός φαίνεται ότι θα γίνει καιαπ’ έξω και από μέσα. Κάποιοι θα παραμείνουν γιακαιρό εξωτερικοί, μη-κομματικοί παράγοντες πουα αποτελούν τη γέφυρα μεταξύ ΠΑΣΟΚ καιευτοΚΚΕ-ΣΥΝ και είναι χαρακτηριστικό ότι απότους υπουργοποιημένους αρκετοί αρνούνται ναεκδώσουν ταυτότητα μέλους του ΠΑΣΟΚ. Κάποιοιάλλοι όπως αναφέρει το Βήμα της Κυριακής (10/9/2000) “θαδεχθούν προτάσεις να ενταχθούν επισήμως στοΠΑΣΟΚ και να λάβουν μέρος μάλιστα και στοσυνέδριο του”.

Το ρωσόδουλο μέτωπο είχε για πολύκαιρό δουλέψει αυτό το σχέδιο. Δημιουργούσεσταδιακά τις δεξαμενές των “ιερολοχιτών” μέσααπό “τις κινήσεις και τα δίκτυα της αριστεράς”,δηλ. τον γνωστό ΟΠΕΚ (Όμιλο Προβληματισμού γιατον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας) ο οποίοςιδρύθηκε το 1990 με ιδρυτικά στελέχη τους Βερελή,ζάκη, Πανταγιά, Παπούλια, το “Δίκτυο Διαλόγουκαι Παρέμβασης για την Κεντροαριστερά” πουιδρύθηκε το 1996 από στελέχη που αποχώρησαν από τοευτοΚΚΕ και στη συνέχεια από τον ΣΥΝ, την“Πρωτοβουλία Πολιτών” όπου βρίσκονται οιΤούντας, Καλογήρου, Ευθυμιόπουλος, την “ΈνωσηΠολιτών - Παρέμβαση” με τον Ν. Μουζέλη. Νέαείσοδος είναι αυτή της ΑΕΚΑ του Μπίστη. Η ΑΕΚΑ, τοκτυο και η Πρωτοβουλία αποφάσισαν ναδιοργανώσουν εκδήλωση σε μία επίδειξησυντονισμού των κινήσεών τους με θέμα τιςεργασιακές σχέσεις και ομιλητή τον υπουργόργασίας Γιαννίτση (Έθνος, 19/11/2000). Βέβαια οιρωσόδουλοι δεν θέλουν σώνει και καλά όλοι αυτοίι άνθρωποι να είναι δικοί τους και κνίτες. Μέσασε όλους αυτούς τους χώρους υπάρχουν πραγματικοίδημοκράτες, π.χ. ο Μουζέλης που λειτουργούν σανκάλυψη για το κοπάδι των εισοδιστών κυρίως για ναμην αντιδράσει το παλιό στελεχικό απαράτ τουΠΑΣΟΚ.

ΟΙ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΕΙΣ

ΤΩΝ “ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΩΝ”

Η επιχείρηση “διεύρυνση” είχεδιάφορα στάδια. Πρώτο στάδιο ήταν η εκκαθάριση ήαποδυνάμωση από το Σημίτη όλων τωνκυβερνητικών στελεχών που έδωσαν μάχες με τα“κινήματα” των ψευτοΚΚΕ, ΣΥΝ και τα νίκησαν. Ομίτης έδιωξε από την κυβέρνηση τουςΤζουμάκα-Ρωμαίο επειδή γελοιοποίησαν τουςαγρότες του Παττάκη, τον Αρσένη επειδή χτύπησετην ηγεμονία του σοσιαλφασισμού στην παιδεία μεαπό την κατάργηση της επετηρίδας, καθαίρεσε απόυπουργό Εσωτερικών τον Παπαδόπουλο επειδήαποδυνάμωσε τους μηχανισμούς του σοσιαλφασισμούστα χωριά με το σχέδιο “Καποδίστριας”, έδιωξετον Γιαννόπουλο φανατικό υποστηρικτή όλων τωνροηγούμενων σ’ αυτές τις μάχες, έστειλε τηιαμαντοπούλου στην Ευρώπη μακριά από τουπουργείο Ανάπτυξης όπου ακολουθούσε πολιτικήστήριξης της βιομηχανίας, και υποβίβασε στουπουργείο Πολιτισμού τον επίσης αντικνίτηΠάγκαλο τοποθετώντας στη θέση του στο υπουργείοξωτερικών το ρωσόδουλο Γ. Παπανδρέου. Στησυνέχεια είδε την έξοδο και από το ΥπουργείοΠολιτισμού μόλις επιτέθηκε δημόσια στον Γ.Παπανδρέου για την εξωτερική του πολιτικήαπέναντι στην Τουρκία. Ο τελευταίος που είχεκυβερνητική θέση και αμφισβήτησε την πολιτική Γ.Παπανδρέου, ο Κρανιδιώτης, βρίσκεται τώρα κάτωαπό το χώμα, με σοβαρές υπόνοιες για δολοφονία. ΟΠάγκαλος είχε φροντίσει, όπως και ο Γιαννόπουλοςριν από αυτόν, να ανοίξει μέτωπα με τους πάντες μεαποτέλεσμα να είναι εύκολα τρωτός. Ένα γεγονόςυ επιδείνωσε τη θέση του πρέπει να είναι και ηρόσφατη σύμπλευσή του με τη Γιάννα Αγγελοπούλουγια την οργάνωση της Ολυμπιάδας του 2004. Στη θέση του ήρθε ο Ευ.Βενιζέλος προσφέροντας κάλυψη στον Σημίτη. Ηδιαγραφή του Πάγκαλου επιβεβαίωσε τον κανόνα ότιμέσα στο ΠΑΣΟΚ μπορεί κανείς να λεει οτιδήποτεαρκεί να μη χτυπάει ανοιχτά τα ηγετικά στελέχητης κλίκας Σημίτη-Λαλιώτη. Αυτό το ένιωσερόσφατα ο Κεδίκογλου όταν διαγράφηκε αμέσωςμόλις τόλμησε να χτυπήσει τον Αυγερινό, ενώ μετην άνεση του μπορούσε να ποδοπατά τονιαννόπουλο.

Όλα αυτά τα κυβερνητικά στελέχηκαρατομήθηκαν γιατί υπερασπίστηκαν την πολιτικήυ υποτίθεται ότι προωθεί ο Σημίτης, δηλαδή τηνλιτική του ευρωπαϊκού εκσυγχρονισμού ενάντιαστην κρατική γραφειοκρατία και τη σαπίλα.τυπήθηκαν ακριβώς γιατί η εκσυγχρονιστικήλιτική είναι μία βιτρίνα της κυβέρνησηςμίτη. Ο πραγματικός εκσυγχρονισμός έρχεται σεευθεία αντίθεση με την πολιτική του ρωσόδουλουμετώπου και γι’ αυτό ο Σημίτης κάνει ό,τι μπορείγια να την πατάξει, αλλά πάντα διακριτικά χωρίςνα θορυβήσει την Ευρώπη και τους αφελείςφιλελεύθερους. Στο πεδίο της μάχης έπεσετελευταία και ο γενικά αντικνίτης και αόμματος“στρατηγός” του εκσυγχρονισμού, ο Τσουκάτος πουανέβασε τον Σημίτη στην εξουσία συσπειρώνονταςτους ευρωπαϊστές. Έτσι ο Σημίτης “έφαγε τααιδιά του” και άνοιξε ο δρόμος για τηνυλοποίηση της διεύρυνσης ή αλλιώς της“επανίδρυσης” του ΠΑΣΟΚ. Όμως υπάρχουν ακόμααντιστάσεις, αφού δεν είναι τόσο εύκολο το“παλιό” ΠΑΣΟΚ να παραδώσει την εξουσία ήσυχακαι αθόρυβα σ’ ένα εξωτερικό και καινούριοΠΑΣΟΚ. Το αποτέλεσμα είναι η επιχείρηση της“διεύρυνσης” να έχει παγώσει προς το παρόν.

ΟΙ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΡΩΣΟΔΟΥΛΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ

Για να τιθασεύσει τις αντιστάσεις τωνστελεχών ο Σημίτης με μία επικριτική επιστολήτου ζήτησε ένταση των προσπαθειών τους νααράγουν κυβερνητικό έργο και άφησε να πλανάταιμομφή για “κόπωση” και αναποτελεσματικότητα.Ταυτόχρονα δεν παρέλειψε να τους ζητήσει ναστηρίξουν τις θεματικές συνδιασκέψεις.

Σ’ αυτό το σημείο ήρθε και η σφήνα τουΤσοχατζόπουλου που ήταν ο μόνος από τα παλαιάστελέχη που βγήκε με φανατισμό να υποστηρίξει τοάνοιγμα προς τα αριστερά και γι’ αυτό το σκοπό νακάνει κριτική στο ΠΑΣΟΚ ότι δεν είναι τόσο“αριστερό” κόμμα όσο θα έπρεπε και ότι έχειέλλειμμα κοινωνικής πολιτικής. Αμέσως μετά τη δημόσια αυτήκριτική που βγήκε απευθείας μέσα από τις σελίδεςτου Βήματος και δεν μπήκε καθόλου μέσα στακομματικά όργανα όλοι περίμεναν να βγουν ταμαχαίρια, αλλά το μόνο που έγινε ήταν ναεπιβεβαιωθούν οι “καλές σχέσεις” Άκη –μίτη. Ο Τσοχατζόπουλος αν και δεν είναιρωσόδουλος δουλεύει τη ρωσόφιλη γραμμή μέσαστους εθνικιστές. Στο ίδιος μήκος κύματος ήτανκαι η συνέντευξη του Σκανδαλίδη στο Βήμα τηςΚυριακής (19/11/2000) όπου κάλυψε απόλυτα τον Τσοχατζόπουλοκαι υποστήριξε την κριτική του για το άνοιγμαρος τα αριστερά, ενώ ανέφερε ότι ο ίδιος έχεικάνει πολύ πιο σκληρή κριτική στην κυβέρνηση.Φαίνεται ότι ο Τσοχατζόπουλος χτυπάει τον Σημίτηγια να εκτονώσει και να συσπειρώσει αυτός όλεςτις αντισημιτικές αντιστάσεις της βάσης.

Ο Σκανδαλίδης δήλωσε επίσης ότι σαφώςκαι θα μπορούσε να υπάρξει κάποια προοπτικήσυνεργασίας με τον Κωστόπουλο, αλλά όχι με τονσκληρό πυρήνα του ψευτοΚΚΕ. Φαίνεται ότι οιτελευταίες διαγραφές του ψευτοΚΚΕ (Ντρέκος,αντζουράνης, Κωστόπουλος, Θεωνάς) έγιναν για ναυπάρχει ένα ρεύμα προερχόμενο από τα σπλάχνα τουευτοΚΚΕ πουνα αποτελεί γέφυρα προς τον ΣΥΝ και το ΠΑΣΟΚ.Ακριβώς όπως το αναφέρει ο Σκανδαλίδης δενυπάρχουν περιθώρια για να δεχτεί το ΠΑΣΟΚσυνεργασία με το σκληρό πυρήνα του ψευτοΚΚΕ,άλλωστε και το ίδιο το ψευτοΚΚΕ θέλει να διατηρεί τηναυτονομία του για να μπορεί πάντα να εκφράζει τημάξιμουμ “ρώσικη” γραμμή. Όμως οι διαγραμμένοιυ στα βασικά σημεία εκφράζουν πάντα τηνλιτική του ψευτοΚΚΕ διεισδύουν εύκολα σανεκφραστές της στην εξουσία.

ΟΙ “ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ” ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

Εκτός από τη διάβρωση του ΠΑΣΟΚροωθείται τώρα ενόψει της αναθεώρησης το σχέδιοτων “ανεξάρτητων διοικητικών αρχών” οι οποίεςαποτελούν δοκιμαστικό σωλήνα της οικουμενικήςσυγκυβέρνησης. Στο νέο πολιτικό σκηνικό για όλατα κεντρικά πολιτικά ζητήματα όπου μπορεί ναγεννηθούν ζητήματα διαφθοράς και διαπλοκήςλιτικής εξουσίας και ιδιωτικών οικονομικώνσυμφερόντων, όπου απαιτείται η περίφημηδιαφάνεια, θα υπάρχουν οι λεγόμενες“ανεξάρτητες διοικητικές αρχές” οι οποίες δενα είναι τίποτα άλλο από διακομματικές επιτροπέςμε κυβερνητικές εξουσίες. Μία πρώτη δοκιμή έγινεμε το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο με τοέππας βρισκόταν σε διαρκή αντιπαλότηταώστε να μπορέσει να διατηρήσει τουλάχιστον τηνεποπτεία στα ΜΜΕ. Αλλά η απαίτηση για“ανεξάρτητο ΕΡΣ” που προβαλλόταν απ’ όλα τακόμματα ήταν πολύ ισχυρή και με το νέο νομοσχέδιοέππας θα χάσει και αυτές τις εξουσίες που είχεδιατηρήσει οι οποίες περνούν όλες πλέον σ’ ένατο οποίο θα διαφέρει από το προηγούμενο στησυγκρότησή του ως εξής: Στο προηγούμενο ΕΡΣαντιπροσωπεύονταν αναλογικά με τη δύναμή τους τακόμματα του Κοινοβουλίου.

Η συγκρότηση αυτού του ΕΡΣ θααποφασίζεται από τη διάσκεψη των Προέδρων τηςΒουλής με πλειοψηφία 4/5. Αυτό σημαίνει ότι το ΕΡΣα συγκροτείται από μία πλειοψηφία που θακαθορίζεται κάθε φορά από το ΠΑΣΟΚ κι ένα κόμματης αντιπολίτευσης το οποίο μπορεί να είναι είτε, είτε ο ΣΥΝ, είτε το ψευτοΚΚΕ. Δηλαδήαδυνατίζει ο ρυθμιστικός ρόλος του δεύτερουμεγαλύτερου κόμματος, της ΝΔ, και αυξάνεται ηδύναμη του ΣΥΝ και του ψευτοΚΚΕ, που αποκτούνμεγαλύτερη εξουσία με μικρότερη κοινοβουλευτικήδύναμη! Αυτή η φόρμουλα φαίνεται ότι θαεφαρμοστεί σε όλες τις ανεξάρτητες διοικητικέςαρχές και υποστηρίχτηκε από τον ΣΥΝ, ενώ οφιλορώσος Καραμανλής υποτίμησε συνειδητά τοέμα, και ουσιαστικά δεν αντέδρασε.

Ο Ρέππας τελικά σε μία τλευταία γραμμήαντίστασης διατήρησε ένα μέρος της εξουσίας τουγια την έκδοση αδειών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών.την περίπτωση που δεν εκδόσει ο υπουργός τηνάδεια μέσα σε 30 μέρες η εξουσία περνά αυτόματαστο ΕΡΣ. Αυτή τη ρύθμιση τη χτύπησε σύσσωμη ηαντιπολίτευση και είναι αμφίβολο πόσο θακρατήσει.

Με αυτό τον τρόπο στο διοικητικόεπίπεδο ετοιμάζεται βασικά η συγκυβέρνησηΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ-ψευτοΚΚΕ, ενώ η ΝΔ θα πρέπει να μπει σεδεύτερο πλάνο όσο δεν έχει εκκαθαριστεί σεικανοποιητικό βαθμό. Ο Καραμανλής για την ώρακάνει ότι μπορεί για να σπρώξει τον Σουφλιά στοΠΑΣΟΚ και να αποκλείσει κάθε σκέψη επιστροφήςτου, ενώ στην αντίθετη κατεύθυνση προσπαθεί νακάμψει τις αντιστάσεις που προβάλουντσοτάκης-Μπακογιάννη για την επιστροφή Σαμαρά.Ταυτόχρονα ο ΣΥΝ έχει καταφέρει να απορροφήσειτο ΔΗΚΚΙ. Πρόσφατα αποφάσισαν συνεργασία σταέματα της διαπλοκής, και στη συνέχεια το ΔΗΚΚΙαπεύθυνε κάλεσμα ενότητας για τη δημιουργίαμετώπου σε όλα τα κόμματα της “αριστεράς”,ευτοΚΚΕ, ΣΥΝ, ΝΑΡ και ΑΚΟΑ.

Το ρωσόδουλο μέτωπο κινείται ταχύταταενώ δίνει κάθε φορά κι από ένα δωράκι στουςφιλελεύθερους για να τους καθησυχάζει, αφού έχειήδη καταφέρει να αποδυναμώσει τους σοβινιστές.

Όμως όλο αυτό το έκτρωμα πουετοιμάζεται θα συναντά αντιστάσεις, και θαεκτίθεται όλο και περισσότερο. Είναικυριολεκτικά γεμάτο αντιφάσεις. Είναι μια σούπαστην οποία κινούνται άνετα οι πράκτορες τηςωσίας. Αλλά αυτό συμβαίνει μόνο όσο δεν έχεισυγκροτηθεί απέναντί τους ένας κάπως ισχυρόςλιτικά συνειδητά αντικνίτικος πολιτικόςόλος.