Ο Τσοχατζόπουλος ΣτοΚρεμλίνο

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝΤΣΑΡΩΝ

Η συνάντηση του υπουργού Άμυνας ΆκηΤσοχατζόπουλου με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τορώσο ομόλογό του Ιγκόρ Σεργκέγιεφ στη Μόσχα (7-9Ιούλη) επισφράγισε την προσκόλληση της χώρας μαςστο ρώσικο άρμα. Οι τρεις άντρες συζήτησαν εφ’όλης της ύλης παρουσιάζοντας μια τέλεια συμφωνίααπόψεων, πράγμα που έκανε τον Πούτιν νααμογελάσει, για πρώτη ίσως φορά, μπροστά στιςκάμερες.

Ο ρώσος πρόεδρος υπογράμμισε το βάθοςτων ελληνορωσικών σχέσεων που βρίσκονται πάνωαπό πρόσκαιρες φιλίες και συμμαχίες. “Η Ελλάδακαι η Ρωσία, είπε, δεν είναι σύμμαχες, έχουν εντούτοις πολύ καλές σχέσεις. Αντιθέτως, η Ελλάδακαι η Τουρκία είναι σύμμαχες, αλλά έχουνροβλήματα. Αυτό σημαίνει, είπε, ότι πέραν τωνσυμμαχιών, υπάρχουν κάποιες “σταθερές” στιςδιεθνείς σχέσεις που είναι ισχυρότερες από τιςσυμμαχίες. Τέτοιες “σταθερές” περιέχουν οισχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας” (Βήμα, 9-7).Απ’ την πλευρά του οΤσοχατζόπουλος, σε μια επίδειξη δουλοπρέπειαςαπέναντι στους Ρώσους, εξέφρασε στουςδημοσιογράφους τη δυσφορία της ελληνικήςκυβέρνησης για την αλλαγή της συμφωνίαςαντι-βαλλιστικής άμυνας που επιδιώκουν οι ΗΠΑ. “Παρ’όλο ότι η Αμερική ουσιαστικά προτείνει μιαςμικρής εμβέλειας πρώτη αλλαγή σ’ αυτό τοεπίπεδο, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος γιατο τι μπορεί να επακολουθήσει, και γι’ αυτόακριβώς η θέση της Ρωσίας είναι υπέρ της μηαλλαγής της συνθήκης ABM, όπως κι εμείς”(Ελευθεροτυπία, 8/7). Αν και δεν πήρε θέσηαπέναντι στη ρώσικη πρόταση για κοινόαντιβαλλιστικό σύστημα Ρωσίας-Ευρώπης-Αμερικής,φαίνεται πως η Ελλάδα αποτελεί το δούρειο ίπποτης Ρωσίας για την άλωση των δυτικών συμμαχιών.Κατά τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ στη Φέϊρα, ήταν ηλλάδα εκείνη που εισηγήθηκε επίσπευση τηςδιαδικασίας για την ένταξη της Ρωσίας στην ΕΕ καιστο ΝΑΤΟ. ΟΤσοχατζόπουλος χαρακτήρισε αποδοτική τηνευρω-ρωσική συνεργασία η οποία, είπε, θα βοηθήσειτην Ελλάδα να συμβάλλει με το δικό της ρόλο στολαίσιο της ευρωπαϊκής ασφάλειας και άμυνας στη.Α. Ευρώπη, στην Ανατολική Μεσόγειο και στονΚαύκασο. Υπενθύμισε, επιπλέον, ότι όταν η Ελλάδαείχε την προεδρία της ΔΕΕ “προώθησε καιεξασφάλισε τη συμμετοχή σε ρόλο παρατηρητή τηςωσίας στις ασκήσεις στρατιωτικού χαρακτήρααυτού του Οργανισμού Ασφαλείας” (Ημερησία, 10/7).Άλλωστε ο Γ. Παπανδρέου είπε πρόσφατα ότι “ηλλάδα ανέκαθεν ήταν υπέρ της ένταξης της Ρωσίαςστις ευρωατλαντικές δομές και σε άλλους διεθνείςργανισμούς. Είναι, άλλωστε, δεδομένο πως η χώραμας έχει άμεσο συμφέρον, όταν και η Ρωσία είναιαράγοντας σταθερότητας στην περιοχή (Ε, 30/6).

Πρόκειται για μια “σταθερότητα”βουτηγμένη στο αίμα των Βαλκανικών καιΚαυκασιανών λαών. Μια “σταθερότητα” πουεμελιώνεται πάνω στη γενοκτονία, τηνεθνοκάθαρση και την αλλαγή συνόρων. Τελευταίαεφαρμογή της αποτελεί ο βρώμικος πόλεμος στηνΤσετσενία. Μέχρι πρόσφατα το επίσημο ελληνικόκράτος δεν είχε διατυπώσει καμία θέση για τονόλεμο. Τώρα ο Τσοχατζόπουλος, εκ μέρους τηςκυβέρνησης δηλώνει στους σφαγείς επί λέξει: “Υπερασπιζόμαστετη μη αλλαγή συνόρων σε όλες αυτές τις περιοχές”.Ειδικά για το ζήτημα της Τσετσενίας, είπε ότι ηώρα μας “είναι κατά της τρομοκρατίας και κατάτων αποσχιστικών κινημάτων” (Ε, 8/7). Aυτή τηδήλωση την έκανε ξεδιάντροπα ο Τσοχατζόπουλοςγιατί πάτησε πάνω στην αντίστοιχη τερατώδηαπόφαση των 15 Υπουργών Εξωτερικών στη Φέϊρα πρινλίγες μέρες (δες άρθρο μας για το ρώσικοεισοδισμό στην Ευρώπη).

Οι Τσοχατζόπουλος-Πούτιν συμφώνησανγια κοινή δράση στα Βαλκάνια και για μια ευρύτερησυνεργασία στην “ενιαία γεωστρατηγική περιοχή”του Αιγαίου, της Μ. Θάλασσας και του Καυκάσου, ενώσημειώθηκε ταύτιση απόψεων στο Κυπριακό.μειώνουμε ότι δε συνηθίζεται ρώσος πρόεδρος νασυνομιλεί με απευθείας ξένους υπουργούςξωτερικών. Με το Σεργκέγιεφ, ο έλληνας υπουργόςσυμμερίστηκε τις “ανησυχίες” της Ρωσίας για τηνεπέκταση της επιρροής της Άγκυρας στον Καύκασο,και υποστήριξε τον ελεύθερο διάπλου των Στενών.υζητήθηκε επίσης το θέμα του αγωγού πετρελαίουυργκάς-Αλεξανδρούπολης σε συνδυασμό με τηνελεύθερη μεταφορά πετρελαίου μέσα από τα Στενά,έτσι ώστε οι νέοι τσάροι να επιτύχουν ελεύθερηρόσβαση στη Μεσόγειο εξαρτώντας ταυτόχροναενεργειακά τη χώρα. Ο Άκης πήρε τη συγκατάθεση τωνώσων για την κατασκευή του αγωγού. Δέχτηκε, όμως,ένα βαρύ χαστούκι που δεν έδειξε να πληγώνει τοσοβινισμό του. Όταν έθεσε το ζήτημα του αγωγούστον Πούτιν, εκείνος έκανε σαφές ότι “η Ρωσίασυνδέει τα δύο θέματα του αγωγού και της αγοράςφυσικού αερίου, αφήνοντας να εννοηθεί, ότι αν δενλυθεί το δεύτερο, δεν θα προχωρήσει το πρώτο”(Βήμα, 9/7). Είναι γνωστή η απαίτηση των Ρώσων γιααύξηση της τιμής του εισηγμένου στην Ελλάδααερίου. Τώρα ο Πούτιν λεει ξεκάθαρα στουςλληνες: “Αν θέλετε πετρέλαιο που δεν θα περνάαπό την Τουρκία, υποχωρήστε στο ζήτημα της τιμήςτου αερίου που σας προσφέρουμε”.

Ο Άκης ζήτησε ακόμα συμπαραγωγήλικών συστημάτων με τη Ρωσία, ενώ ο Πούτινβεβαίωνε ότι θα εκπληρώσει όλες τις στρατιωτικέςσυμφωνίες, και μάλιστα έγκαιρα. Μεθοδεύτηκε έτσιεραιτέρω στρατιωτικο-πολιτική εξάρτηση τηςλλάδας από τη ρώσικη υπερδύναμη.

Η ελληνική αστική τάξη, άρρωστη απόμεγαλοϊδεατισμό, αλλά και ξενοδουλία γίνεταιαρωγός του νεοτσαρισμού στην προσπάθειά του ναυποδουλώσει τους λαούς και τα έθνη. Γιατί όπωςείπε πρόσφατα ο Ι. Ιβανόφ: “Η Ρωσία ήταν, είναικαι πάντοτε θα είναι μια υπερδύναμη”. Όμως οελληνικός λαός δεν τα ξέρει όλα αυτά και ακόμαδεν έχει συμφωνήσει.